384 resultaten.
camelia
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 417 Camelia met je mooie bloembladen
en vele goudgele meeldraden.
Je grijpt je vast aan de stralen van de zon,
aan het lichtspel van druppels in een regenton.…
de schoorsteen moet roken
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 2.344 het hert geadeld
door de jonker neergesabeld
boven de schoorsteen…
Het dorstige hert.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 151 Het dorstige hert
zoekt naar de rand van het meer
voor een slok water.…
Spreek je verdriet in woorden.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 987 je kunt lachen als een vlinder
die van bloemblad tot knop
zich vermaakt met maskers
en onschuldigheden vol geluk.
je kunt met je ogen stralen
maar het helpt niet als ik
allang heb gezien dat verdriet
je lichaam in bezit heeft.…
[ Het hert is dichtbij ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Het hert is dichtbij,
het ademt en kijkt, roerloos --
voel ik me gezien.…
ZALIG LEEFT HIJ BIJ DE MENSEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 760 Zalig leeft hij bij de mensen
Die met herte God betrouwt,
Diens verkiezen, wil noch wensen
Niet en zoekt dat na berouwt,
Maar hert en wil gelaten houdt
En volgt de wil des Heren.
Dees lijdt
En mijdt.
Hij lijdt Gods daad
En mijdt het kwaad:
Dus mag hem hier geen onrust deren.…
wildernis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 208 de weerbarstige bergen
waar hij, klein mensenkind,
het eerste hert moest schieten,
keken honend op hem neer
het hert viel van grote hoogte
het rolde van de steile wand
naar beneden
al die tijd schreeuwde het
het schreeuwde
zoals mensen schreeuwen
zoals zijn vader later?…
Ardennen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 958 De herten burlen.
Hinden luisteren schichtig,
ver weg in het bos.…
Schuw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 75 [Haiku]
schichtig als schaduw
trekken herten zich terug
in het dichte woud…
roerloos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 225 het hert staat roerloos
peilloos bij het meer
dat verstilt de lucht
vangt in haar loomte
maar schijn bedriegt
en in de vlucht
struikelt de dood
over haar voeten
een rimpel
en peilloos is
het meer
weer
verlegen als de lucht…
hert vindt hinde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 397 schilfers weg
het kriebelt als oud zweet
de lente plukt zijn borst en kop kaler
de vacht vervliegt in vlokken
2
hij spaart zijn adem
in de oksel van een berg
daalt af in de vroege schemer
hij graast in een groen bekken
maalt knoppen en sprieten en scheuten
tot een prop voor zijn vier magen
de roedel van mannen verkruimelt
één hert…
Het oude bos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 218 In 't oude eikenbomenbos zoeken prachtige herten
onder droef bewolkte luchten, mistige verten
naar wat ingedroogde vruchten, eikels, noten
alles wat eetbaar is, en niet in droom gegoten
nu honger zo noodlottig kan zijn, kou is ingetreden
zonneschijn een groot gemis, ‘t winterlicht verschenen
in ’t oude bos van schimgezichten en bosgeesten
eten…
IJzeren klem
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Als een opgejaagd hert
rende ik door de eindeloze bossen,
terwijl men dreigend een hoorn blies
en de bloedhonden mij op de hielen zaten.
Door mijn snelheid en mijn wendbaarheid
wist ik steeds aan hen te ontkomen, maar
de paardehoeven omsingelden mij, terwijl
mijn rechterpoot in een klem trapte.…
offer van de iris
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 403 kleine bel naast de deur
met sierlijk ijzeren gekrul
nodigt uit, ze smeekt
haar geklingel te wekken
op verweerde vensterbank
staart een gebarsten pot
vuurrood van haar hete doop
naar een zwarte iris oprecht
in haar buik geplant
met een geluidloze zwaai
offert een bloemblad zich op
voor de doorkomst van bezoek
donkere fluwelen streling…
Bankje in de heide
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 85 Bankje in de heide
Door nevels gevernist
Sferen in het grijze
Waar het uitzicht is weggegrist
Bankje in de heide
Het leven is er stil
Men laat er Schotse Hooglanders weiden
Herten die er bronstig strijden
Bankje in de heide
Landschap van eindeloze tijden
Hertenbronst die er jaarlijks afspeelt
Dit uitzicht voor menig herten-voyeur nooit…
Arme droeve tijd.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 310 Zuchtend zien ze elkander aan,
met het hert vol spijt:
op hun wangen rolt een traan...
Arme droeve tijd!…
de jonge aurelius
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 522 vrijen dat het een
lieve lust is met heimwee
in de botten naar
woestijnen waar gejaagde
herten lafenis vinden…
Blijvend licht
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 705 Je was een bloemblad
zo bros, daarop waren
je tranen opgedroogd
waarom liet je het
leven los, niet in
oordeel te worden
gedoogd, je verdween
in de boezem van een
eeuwige bruid, de bloem
van jouw gedicht, de bron
van kiembaar zaad, te
vroeg geoogste vrucht,
ik haat wat ieder daarover
zegt, verlaten door een
gekozen vlucht.…
Het zondoorstoofde land
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 81 de tekenen liegen niet
uitbundig klinkt het zomerlied
maar in refreinen worden
dartels van vlinders al kleiner
vervangt de kleur van vrucht
het fraai lokkend bloemblad
in zijn zucht tot rijping
door de nog warme lucht
licht buigend wuift de oogst
haar groene zwaai
wordt geler door de wind die
drogend minder weerstand vindt
het zondoorstoofde…
dragen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 voor je naar de
overkant gaat
de kant waarvan je
niet terug zult keren
wil ik met je kijken naar
het rimpelende water
ik wil met jou de
zuidwestenwind voelen
voor je afdaalt
praten we over het
ijs dat de lichtstralen
breekt en over
luchtbellen die als
kwik over het ijsplafond
glijden en tasten we naar
het flinterdunne bloemblad…
WINTERSTILTE
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.316 .
----------------------------------------
spree: sprei
herte: hart
daar niets en is te pakken: daar er niets te rapen valt…
ode aan het Haagse hopje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 491 (het enige echte hopje, van Rademaker)
het is nog Haagser dan de ooievaar,
Couperus, Binnenhof en Lange Poten
de witte wikkel zit hem als gegoten
het is de trots der ware Hagenaar
zo’n prachtig bruingebakken exemplaar
wordt wereldwijd en zeer beschaafd genoten
de receptuur is aan het brein ontsproten
van Jahweh of een duivelskunstenaar…
De onweerstaanbare Vos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 152 Wandel door het bos
Links een hert rechts een vos
Beide cirkelen om mij heen
De vos sluw en gemeen
Moeilijk om goed in het zicht te blijven
Af en toe zie je de vos verstijven
Om je met zijn uitdagende blik te verleiden
Het hert huppelt vrolijk door de heiden
Te makkelijk om te grijpen
Niets in mij dat het hert wil volgen
Met de vos zou…
Een nieuw houvast
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 Vegetarische tijger uit de kast
Geboren krijger, nu niemand tot last
Herten dansen en springen verrast
Prijzen, bezingen een nieuw houvast
De tijger vindt de hongerdood
door wat de goede vrucht niet bood
vergat in de orde van leven
wat het streven niet kon geven
Zijn welpen blijven, vertederend spelend
De herten helpen, blind voor het punt…
Een hert dwaalt door de mist.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 200 Nu de nevel is opgetrokken
en het licht op rood springt
zie ik haar voor me, een verschrikt hert
met grote lieve ogen.
Ik schakel naar tweede en prevel zacht;
wees niet bang voor warmte en poëzie.
Mijn schrander, lieflijk hert, voel je vrij
en kom je laven aan de bron.…
blikveld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 111 ze spert haar ogen wijd
om meer te zien dan duizendvoudig
bloemen tellen
alle motten in het licht verkleuren niet
in enkel maar een mager uur
ze ziet de vlinders in hun dans naar
voren hellen,
elk bloemblad vangt er één
haar linkerbeen staat vast,
het rechter hinkt een rechte weg
en sleept de ander mee
een keer of twee nog, kijkt ze…
Het regende vannacht
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 156 Het regende heel zacht vannacht
fijn om het brein eens op te frissen
voor het raam een bed violen en narcissen
waar op elk bloemblad een druppel ligt
een fraai gezicht
hoe elke druppel weerspiegelt in een bloem
en zuiver zingt de lijster
haar tierelier in de nog kale populier
klein geluk wat voor mij lente heet
ik raak verstild
zie…
Regenlucht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 444 En boordevol is 't herte en toch en wil niet vloeien
die staande en stille stroom in klare poëzie
op 't blad, dat 'k o! zoo graag met tranen zou besproeien,
in 't lied, dat wentlen zoude in louter harmonie;
en boordevol is 't herte en niets en kan het boeien,
- geen levensdroom, waarin 'k een wens weerspiegeld zie!…
De roep van het hert
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Ik rijs vandaag als de zee
bij vloed, ik sta als een steen,
als een rots, trots en stevig
hef ik m’n hoofd ten hemel
en laat mijn ruige bronstkreet
galmen over een bergmeer.
Ik rijs vandaag met U, Cernunnos,
Uw roep laat mij niet los; Heer.
Ik rijs vandaag als een boom
in het bos, als een vogel
die verlost is uit z’n kooi;
liefde welt…
hijgend hert
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 445 traag gebed en dan nog een uitgerekt amen
als klein kind telde ik honderden raampjes
leerde versjes uit het hoofd en at veel king
en toch
af en toe zingt eo-nederland in een mooie kerk
weer stijgen die trage verzen dan naar het plafond
of stijgen ze naar de hemel
over alles is mijn twijfel
alleen dat trage zingen over dat hijgend hert…