Alle inzendingen over hoofd

Deerne, zo gracieus met dopjes in de oren, haar hoofd wiegend op muziek. Zo blijft zij nog even hangen in een chemisch tl-licht.…

omlaag hang ik dan uit het raam de wolk is weer weg er schoot een pijl doorheen wie hoort mij als ik gil dat ik in mijn hoofd verdween…

verried haar dan toch maar alles vertellen, maar dan ook aan iedereen daarna moest zij de reacties weer verwerken haar hoofd tolde, haar angsten namen toe hoe moest zij het aan de kleinkinderen uitleggen nooit zal zij vergeten wat een kleindochter zei: "Oma, ik zal je zo missen"…

AMC en vertel De neuroloog die de Scan van je brein gaat Maken wat er volgens Jou aan de hand is In je hoofd - hij en Ik nemen je serieus In je geestelijke pijn Die daardoor als gedeelde Pijn niet meer zo erg kan zijn Nu jij samen met ons mens kan zijn…

koppen over standvastige staal-grijze blokken ranselen striemen geselen zoet - zout leven over hoofd en mens en uitgestoken tongen…

Starend in het water zie ik jou met mijn hoofd in de wind voel ik je adem kijkend naar de zonsondergang zie ik je ogen zo ver weg en toch zo dichtbij.…

bladerdek dat als een bronskleurige deken de bosbodem beschermt tegen de eerste winternacht Als de droge broodkorsten door zijn oude handen zijn verdeeld zijn de demonen rondom zijn hoofd vervlogen Dan is er rust Dan is er stilte...…

te zweten Ik weet niet wanneer het rusten zal Ik ben de zon allang vergeten Mijn ogen zijn zwaar, ik doe ze toe Mijn hoofd is volop aan het malen Ik wil slapen, ik ben zo moe Maar zal een droom wel weer niet halen…

gemis aan moed van het afgewende hoofd de handen voor de opengesperde mond het laffe wassen van de handen samengebundeld in een stille tragedie zijn wij zij soms een bloedend hart dat kloppen wil voor jou…

Ik voel me eenzaam omdat ik voel de drukte in jouw hoofd het snelle gaan bewegen en toch verlangen je weet niet waar je stil moet staan het kan niet verder gaan -ik voel me eenzaam-…

Mijn hoofd was op hol geslagen, maar nu niet meer. Mijn buik zat vol met vlinders, ook dat niet meer. Mijn handen streelden je graag, liever niet meer. Mijn lippen snakten naar de jouwe, zelfs dat niet meer. Ik zag je graag, en dat doe ik nog altijd!…

Toen ik je zag verdwijnen zag ik mezelf staan jij was het die naar me keek medelijden straalde uit je ogen kon je mij maar omarmen dan was ik niet zo alleen zat je maar voor me in plaats van in mijn hoofd mijn ik mijn eigen ik kon jij mij maar troosten…

Van mijn hoofd heb ik nooit last Mijn voeten dienen me rijkelijk Mijn voeten brengen me waar ik wil Alleen in mijn nek heb ik een klagend gevoel Het is mijn ruggengraat weer eens Ik overweeg nog wel eens hem maar weg te doen...…

je zit al niet meer in mijn hart dat heb je goed verbruid mijn lijf is uiteraard der zaak ook niet meer voor jou (toegankelijk) nu moet je ook nog uit mijn hoofd dan is het vuurtje echt gedoofd en o ja: systeembeheerder, kan ik voortijdig mijn wachtwoord wijzigen?…

gedachteloos vergat ze de woorden in haar hoofd machteloos zo zat ze van alle tijd beroofd sprakeloos verdeed ze haar dag met zoeken naar vaker boos zo leed ze het lag steeds meer aan haar…

dan zal ik niet met deuren slaan of een raam kapot achterlaten ik zal met opgeheven hoofd zoals je wel op foto's ziet recht in de camera het huis uit gaan dan heb ik je verlaten als ik vertrek.…

Het zweven door je hoofd zo heel intens verdoofd. Slaapdronken is de nacht die stil verdriet verwacht...…

Ik heb gegraven in hoofd en hart gezocht wat het zou zijn... Ik weet het niet..…

Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…

die zin nog vers in mijn hoofd alsof mijn ziel plots werd vermoord "ik leef niet meer voor jou" de zoveelste ontgoocheling uit jouw mond maar ook de laatste wat je ook zegt, er is geen woord meer dat dit nog goed kan maken…

En als u soms uw ogen niet gelooft Dan krijgt u ook een zak over uw hoofd.…

een steen was ik waarop jij je hoofd wou leggen hoe je mij dan in mijn hardheid diep besliep en me verbrokkeld achterliet verkorreld en vergruisd een dwarreling van dromen waarin je me tot splijtstof schiep…

geloof in liefde gouden regen satijnen handen een veer die de zilveren zee kan strelen fluwelen wegen in harten van nu eeuwig zijn en blijven dwarrelen in hoofden die geliefden zijn.…

Ogen Stralend Vuur Buik Kriebels Storm Hoofd Licht Fantasie Hart Kloppend Verlangen Huid Warmte Passie Lippen Proevend Extase…

ik denk aan jou als ander denkwerk niet meer lukt één ogenblik treft als een bliksemschicht de splijtzwam in het hoofd het onkruid weggerukt toon je de kaalslag van mijn wereld in jouw tegenlicht…

Gazellen springen door de hoepel op mijn hoofd, flamingo’s vliegen in en uit mijn mond. Ik slenter door een lila heidehemel.…

Berust in mijn gedachten achterwege de lange nachten van achter de coniferen mijn hoofd aan het verweren wortels in mijn ziel verstrikt als een debiel verweven in lange melancholie was ik maar als A. Jolie…

Soms word ik gek Gek van mijzelf Gek van de mensen om mij heen Gek van niemand Maar toch van iedereen Gek door de dingen in mijn hoofd Gek door alles wat er rondspookt Gek door mijzelf…

Soms wil het hart iets anders dan wat het hoofd bedenkt. Dan blijft een mens proberen al is hij diep gekrenkt. Dan wil men zich vastklampen om iets écht niet te verliezen. Tot het moment weer daar is dat men voor zichzelf gaat kiezen!…

Je ontvouwt jezelf voor mijn ogen strekt je armen over mijn hoofd en als je mijn hemeltranen droogt ben jij vol ontferming bewogen En toch, volkomen dichtgeklapt nu sta jij in de gang... mijn paraplu…