wie we zijn

drie palen steken
uit een berg zand

aan weerszijden twee
vastgesnoerde vrouwen

in het midden zit
jij op een plank

hoofden handen en
voeten van lindehout

dezelfde gezichten
in berusting gestold

onthutsend ongeloof
over wie zij zijn

als in een stomme film
de weidse gebaren

de sprakeloze ogen in
het verstarde gezicht

het gemis aan moed van
het afgewende hoofd

de handen voor de
opengesperde mond

het laffe wassen
van de handen

samengebundeld in een
stille tragedie zijn wij zij

soms een bloedend hart
dat kloppen wil voor jou

... Naar aanleiding van het kunstwerk Galgenfeld van Varga Weisz en
een tekening van Rembrandt van Elsje Christiaens
Voor mij vormen de werken de inspiratie voor een gedicht over het menselijk tekort. ...

overig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 295