169 resultaten.
licht zal om zijn schaduw vragen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 365 handen krassen
cement uit de muur
voren sporen met vandaag
wolken grijs zonder structuur
ze schrijven pijn
met scherpe messen
vonkenregens intellect
zwermen stof nog onontdekt
gaan ze me bevrijden
de handen van mijn lijf
of komen ze nu tussenbeiden
om af te dwingen dat ik blijf
muren heb ik zelf gebouwd
om hoon en spot niet te verdragen…
Thuiszorg
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 3.502 Het zijn mijn dochters en mijn zonen
Die nooit ter wereld zijn gebracht
En dit denkbeeldig nageslacht
Schept er vermaak in mij te honen:
'Dat jij ooit bij ons in kunt wonen
Als je als grijsaard bent ontkracht
Dat wij je ziekbed dan verschonen
En zorgen voor je dodenwacht
Om jou afdoende te belonen,
Nee vader, dat had je gedacht!'…
Woning
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 691 Van de ochtenddauw
tot in de stilte van de schemering
heb ik mijn denken in bruikleen
ik tast langs het draad
waarlangs mensen elkaar negeren
de lange schaduwen beschermen mij
tegen de terloopse waarheid
van het licht dat mij hier vindt
terug klim ik op het podium
waarop elke dag een deur is
jaren snaren zijn
waar hoon en hosanna…
Als de bladeren vallen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 737 een gedachte
die traag zijn plek vindt
in grijze hersencellen
Bonte schetsen waaien omhoog
veelkleurig tot het zwart
ze overrompelend doet dalen
het zwart van hersenkwellen
Het zwart van lange nachten
met ritselloze bladeren
bedrupt in nevelige ochtend
voor het opscheppen
De bomen staan stom, ontkleed
het winterleed te honen…
Postbode
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 In Duitsland echter valt hem hoon ten deel,
Befehl ist da ja immer noch Befehl.…
En U
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 Alsof het iemand tot wankelen heeft gebracht
dat ik mijn vierentwintig karaats hart
met panzer had behangen -
mijn hoon gekroond door wazig staren tartend,
sarrend,
gevat.
Als amulet om nekwervels raspend
schuurde ik de luwte stram -
in een door storm afgetopte kadans,
reikhalzend, smachtend.…
Tropenuur
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 71 bad en brood
Naakt straalt de zon, huid broeit in ongenade
Keert zich tot koelte aan de kust en kade
Waar middagstilte rust tot avondrood
Verschoond van blik op bleke onderdanen
Zie ik dat van de neusrug het montuur
Is afgegleden in het tropenuur
Boven de kreeft- en steenbok- keerkringbanen
Hoe heet het zij, 'k zeg zonder schroom of hoon…
Vallen en winnen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.944 De vreemdelingen staan stil
en buigen want
hij is weer
eenzaam en de laatste berg
glimlacht zonder hoon
voor deze nieuwe koningszoon.…
Met discretie zoek ik stilte.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 77 De spot en hoon was zijn victorie
uit welk wij nu nog dagelijks
bestaan. Het kruis nog steeds de
glorie. De rots waarop een ieder
het kwaad in zijn leven kan verslaan.…
- Jouw kracht van gouden adem -
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 378 wordt vreugdevol geboren,
spreekt vernietigend in zoete hoon..
want elk moment van gouden adem
ontvangt terecht geboren twijfel
en heeft zijn eigen ongekende loon.
Kracht vereenvoudigt het leven
dat zonder "anders" niets meer was
de stilte van geweten dat geeneens zonde vond..
kom adem diep uit en wees maar stil.…
Strand
gedicht
4.0 met 4 stemmen 4.175 Een zandstraal wind in de rug,
ergens tussen de badweg en Het Hon
het strand een aftelrijm van palen.
Waar de zee nog dun is als een pink
rollen strandlopertjes als biljartballen
over het laken van het water,
overrompeld soms door zeeschuim.…
Keer op keer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 104 vaak zie ik de mens, alleen
als ik hem passeer of hij mij
soms kijken we elkaar aan
dan hebben we iets gemeen
niet altijd zijn de ogen open
zeker, de leden zijn uit elkaar
maar kunnen zich nog tonen
als waren zij gebroken
of in een vluchtig wuif gebaar
groeten of hooghartig honen
aan een uiterlijke rimpel
herken ik iets meer in het gezicht…
Stroom van ongerechtigheden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 70 De kampbewaker deed hen kwaad
Elk volk kent kwelgeest,wellust,twist
Al is een beul soms pianist
Hij schendt degenen die hij haat
Orgaanroof, misbruik, hoon en smaad
Kunst en cultuur en taal gewist
Een moslim is een terrorist
Een scanner leest diens ‘dom’gelaat
Het spreken moet in het Chinees
En vele kinderen worden wees
De heropvoeding…
Doekval
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 Hun loon mijn hoon, werd ik een epigoon
zelfs kloon genoemd: zo viel voor mij het doek.
Wat heeft men toen een geld verloren!
maar dat was aan rijke dove mannen oren.
Toch ben ik dezelfde, in of uit de mode
zal ik ooit nog opstaan uit de dode?…
Werkster
gedicht
4.0 met 49 stemmen 18.609 Symbolen worden tot cymbalen in de
ure des doods - en zie, haar lot ten hoon,
zijn daar de dominee, de bakker en de frik.…
Zal ik zingen voor mijn wijn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 673 Die mij haten, honen, krenken,
willen mij met edik drenken.
Zal ik treuren vóór mijn wijn?
Zie, zovele vreugden wenken.
Ria mijn, aan u te denken
jaagt de Schelde door de Rijn.
Dromen zal ik vóór mijn wijn,
drinkend aan uw kussen denken,
neigend u mijn hart uitschenken,
tot de grond, als jonge wijn.
Jonge wijn,
godenwijn!…
bid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 bid
god kan spreken
niet mijn taal
god kan genezen
niet mijn kwaal
god is liefde
gevoeld nee nooit
god is vrede
in ’t land van ooit
god, ik ken je
niet als held
god, waar ben je
waar in ’t veld
god, ik brom je
je dagen geteld
god, ik smeek je
stuur je zoon
god, ik roep
met luide toon
“maranatha”
zonder hoon
god, zo leven…
winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 hoe de winter zich etaleert
in het voorportaal waar alles
schreeuwt om warmte en schaatsen
als beitels worden gehanteerd om
het ijs van weerzien te kloven
vogels honen de rijp van takken
wijl hun beenderen als vloeibaar
leven zich voortbewegen met
vleugels door de tot ballast
geklonken zware luchten
niets is nog zeker, dagen schaduwen…
loket
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 504 jawel, ik kan uw onbegrip begrijpen
uw wanhoop, woede en uw hoge toon
ik kan ook leven met uw lach en hoon
en snap dat u mijn strot wel dicht wilt knijpen
u mag de botte bijl van mij ook slijpen
een gruweldaad is mijn verdiende loon
na twee uur wachten is het doodgewoon
dat uwerzijds de nood begint te nijpen
vergeeft u mij dat ik geen stempel…
Winterdag
gedicht
2.0 met 33 stemmen 11.931 Het zou in één keer zomer moeten zijn,
vol van geloof in helderlichte dagen
die stomme tegenspoed zullen verjagen,
mogen beschermen tegen hoon en pijn.
Wie hier niet thuis geeft, kan hier ook niet wonen.…
Zij weten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 216 Sinds Dodenherdenking
reis ik mee met de Mei-Express
in volstrekte stilte
met de gestorvenen
om ze levend te houden
Alleen zij verstaan
het onhoorbare
zij weten
Ze voorspellen mij
het loon voor dit gedenken:
eerst hoon en beschimping
daarna het negeren van mijn beeld
tot slot de censurering
de eliminatie, de wegzuivering
zij…
Pim (3)
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 728 mensen leken aangedaan
maar na stemming toch tevreden
gingen voor hun mening staan
niet vergeefs
niet voor niets bestaan
Nederland zou anders worden en
Er zou een omkeer wezen
Heel veel zou toch anders gaan
Pim Pam Pet
Voor het blok gezet
Macht en willekeur
Trappen bij een open deur
Pim had ze er uit gedonderd
opgezouten en met hoon…
het verdriet van de man
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 4.298 Hun dagen zijn gevuld met slopen, honen
van ‘t gasthuis dat ze ongenood bewonen.
Ze kalken ‘onbenul’ op zijn brevet.
Van armoe zoekt de stakker buitengaats
de warmte die z’n lijf en ziel ontberen.
De klaagmuur voor z’n opgekropt verdriet.
Daar wordt hij niet bestempeld als ‘melaats’
en zullen kou en scepsis hem niet deren.…
Kopzorgen
netgedicht
3.0 met 141 stemmen 47.022 Kijk, speciaal voor mij gemaakt
zeg je en ‘n lachje huilt onzeker
in je gezicht dat een tintje bleker
mijn hart vol medelijden raakt
Ik vind ‘m mooi, hij lijkt net echt
vervolg je …op onvaste toon
die druipend van gefaalde hoon
zorgt dat ik tegen m’n tranen vecht
Terwijl je hand zich radeloos strekt
om te voelen aan het donkere haar
prevel…
liefdesvlekken
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.090 geef het maar toe – je rok
heeft zeven vlekken en elke
zoete kus proeft nog naar
berg en dal, naar weide, woud
naar lust en donkere plekken, naar
nog zo veel en veel meer allerhande
als dwerg en prins, die
duw jij heel eenvoudig van
het puntje van je troon, zo wit
mijn vest ook is zingt warm
daaronder blote huid tot
hoon van wie mij spot…
UITING
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 30 Menselijke drang wil zich vertonen,
vredig, soms stormachtig, in wijze spraak,
zang, verfgefluister of beitelgekraak,
wat men steeds zal eren, dan wel honen.
Afbeelding en klank mogen blij wonen
in vele geesten, die het als schone taak
doorgeven aan wetenschap en vermaak.
Zal sterke trots bij kunstenaars tronen?…
Vogelvrij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 456 (met dank aan Willem Kloos)
ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten
het Haagse luchtruim is mijn hoge troon
ik wijk niet voor de dreiging en de hoon
van hen die mij vervloeken en verachten
Oost-Indisch doof ben ik voor jammerklachten
een stad aan zee, ik ben een autochtoon
u bent lakei en veegt mijn straatje schoon
mijn schrikbewind…
Dwalingen
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 1.163 onder grafzerken
Wil voor alle komende dagen
Mijn welzijn versterken
Gevoelens naar boven halen
Die pijnlijk en beschadigd zijn
Van hoge toppen en diepe dalen
Grievende en smartelijke pijn
Hartenbloed vloeit in schalen
Pijn verdriet en nood vloeit mee
Maakt mijn lichaam schoon
Mijn denken glijdt mee overzee
Geen spot die verandert in hoon…
Grandeur van verrijzen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 75 drukkend heet
geladen met
stof en rumoer
leek de atmosfeer
te gaan exploderen
tot er een gejuich
en de geur van
bloed venijn en
vergelding onze
kant op kwam
we zagen de man
met zijn kroon
beladen met kruis
onder hoon en
spot bijna kapot
het waren zijn ogen
die uit zijn gebogen
gestalte op heldere
wijze de verte in keken…
Oorlog en vrede
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 946 Laat mij daar zachtjes leed en liefde honen
En zonder weemoed denken aan de dood,
En daarna boek en schrijver stil belonen
Voor ’t glaasje wijn en ’t stukje brood.…