Woning
Van de ochtenddauw
tot in de stilte van de schemering
heb ik mijn denken in bruikleen
ik tast langs het draad
waarlangs mensen elkaar negeren
de lange schaduwen beschermen mij
tegen de terloopse waarheid
van het licht dat mij hier vindt
terug klim ik op het podium
waarop elke dag een deur is
jaren snaren zijn
waar hoon en hosanna
buren blijken
stof ben ik, een luis
het best minacht men luizen
tenzij ze in pelzen huizen.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 16 augustus 2011
Geplaatst in de categorie: vriendschap