Alle inzendingen over inkt

het beste gedicht had ik net gedroomd met pen en inkt en raadselachtige woorden ik zou het vergeten…

Kaminsky van de stomerij wist alles van inkt van kleuren van magische verdwijningen van onuitwisbare vlekken Kaminsky van het verzet wist alles van het minutieus zwoegen om inkt op te lossen namen en datums te veranderen Kaminsky van stomerij naar verzet magiër van het eerste uur dag en nacht gebogen om levens te redden…

zwarte wolk lekt inkt snelle trein rekt druppels uit ramen gearceerd…

ik zou je willen beschrijven maar hoe beschrijf ik een bloem als mijn inkt al begint te vloeien zodra ik je naam maar noem…

duizend zinnen gaan door mijn hoofd doch komen nooit op papier daar tijd de inkt niet kan vinden…

Het wil haar lezen en het ziet haar niets: zwarte brij, zwaar, inkt op inkt op het land.…

beschrijf me met de inkt der liefde kerf je zinnen sierlijk ze zullen mij op het lijf geschreven staan lezen zal ik je…

Inkt komt uit een pen, eten uit een pan, hersens groeien niet, als je dope gebruikt, en toch, kan men er boeken over schrijven!…

Geen internet, gewoon even op papier het is mijn eigen, vertrouwde manier kijkt men in jouw ogen, ze stralen niet waarom, wat is de reden van 't verdriet? Kan het niet plaatsen, hoe je nu bent het verleden, iets wat jou nu zo krenkt doet iets je pijn, kon men dat maar weten dingen die jij moeilijk kunt vergeten. Praten, dat zou men dan…

hoe velen schreven over de liefde vervloekten hun armzalig bestaan beschreven hoe ze de dood zien het paradijs…. eenzaamheid zo vaak verhaald passie even zo vaak vertaald niet te vergeten het geklaag over afgewezen zijn want dat doet menigeen nog pijn zeg me, zullen we ons van dag tot dag slepen naar de volgende? zonder levensvreugde…

Slechts dàt zou mij verschrikken, Zo hij begeer' Als halfblanks Heer Te gaan uit pennenlikken; Schoon rok en boord en hoed wat blinkt, Dàt brood is steeds doorweekt - met inkt!…

en voor het “zijn”, onfeilbaarheid gedoopt in een oceaan van inkt door al de muzen die daarin verdronken waaruit die essentie de ware aard doorklinkt, in horizontale lijnen met hoorngeschal, verlegt het de wegen in de taal en baart z’n zinnen bloot in poëzie als dolfijnen.…

M'n hart, heeft een vriend maar dan als 'n pen die pompt in plaats van bloed de inkt vooruit zodat het op papier weergeeft wie ik ken soms gevoelig maar zo kwam het tot dit besluit mijn gedachten, laten voelen wie ik ben.…

Gesloten brieven zwijgen tot ze gelezen worden geven hun geheim echt niet eerder aan je prijs brieven met plezier en soms ook met zorgen brengen mensen voor je het weet van de wijs. Ongeopende brieven, het is soms net je eigen hart je weet nooit, wat je tegen zult kunnen komen ook al lijkt de persoon je dan soms nog zo apart over iets, waarvan…

De inkt, die vloeit zo op papier en zet ze zo samen op de juiste plek uiten, soms op de verkeerde manier iets waar ik nu nog veel aan werk. Het bloed stroomt net als mijn pen pompend vloeit het langzaam door schrijvend over hen die ik ken blijft hun leven vaak in mijn gehoor.…

ik ben de pen voel de inkt door me stromen woorden verbeelden dromen gedachten van een mens die langs deze weg tot uiting komen en creëren zichzelf zo het vooruitzicht dat ze zich zo tot de wereld richt en aan het eind van die pen en z’n vrucht zit de schrijver die z’n hart weer heeft gelucht…

. --------------------------------- uit: 'In inkt gewassen', 2006.…

Veeg de wapens weg met inkt. De toekomst is ons heden.…

Met zwarte inkt. Zo worden de woorden gemengd tot grijs. En worden mijn gedichten en ik een eenheid.…

Inkt nam de maagdelijkheid weg van al die geheimen en weetjes over al die dagen van vreugde en verdriet grootse plannen en lekkere wijven. Het schrijven!…

Ik schrok me bijna dood, want het was het begin van inkt, inkt zwarte tijden. Het pointilistisch duister, de dood sliep in ons bed. Nu weet ik het niet zeker, toch maak ik daar geen punt van.…

zij staat in mijn straat met wolken te strooien. ze zijn van opaak en indigo inkt. zij danst en zij danst, zij glimlacht en zingt. maar niemand die luistert of heel even gilt. zo zie ik haar lopen, het voorhoofd gebogen, na jaren van strooien. geen eten of drinken, geen landschap of straat. alleen maar de stilte van inkt en opaak.…

woorden blijken al even overbodig daar vileine beloften nog altijd hangen te drogen aan de waslijn nu regen onverdunde tranen plengt loopt de inkt uit…

De kerk van Montserrat baadde in goddelijke inkt die de onzegbaarheid van het verhevene neerpende ad fundum. Ondertussen liep de regen in de val van de ravijn.…

dit schitterend talent hoe vederlicht vloeit veer en inkt de streling van mijn hand die zich gewillig leiden laat gaat boven mijn verstand.…

een stempel op mijn hoofd met wie ik ben wat ik doe en vooral ook, waarom grote letters sieren wat mensen van me denken dikke, vette zwarte inkt ja ik ben dat lelijke kind…

Schrijven melkboeren Met yoghurt en spatel Als onleesbare dikke inkt Hun liefdesbrieven Op het aanrecht, Oneindig houdbaar Aangekoekt De een over de ander, Om een berg van Uitwissing te bouwen?…

de inkt is nog nat het nieuws vers doch de lezer weet van niets…

terwijl ik zoek hoe je pijn verwoordt heb ik wel tien muggen vermoord gestolen bloed inkt voor dit lied wie een ander zeer doet voelt het niet…

Terwijl ik me Te rusten leg in Het huis van mijn Dromen treed ik Een ruimte binnen Waarin het ruikt Naar vochtig linnen Verdrogende inkt En eindeloos heimwee…