2930 resultaten.
Schuilende zinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 licht van zee en seizoen
heerser van duin en tuin
plooiend water wit en traag
bewegend zand zacht en warm
bloeiende bloemen bont en mooi
jij en ik gearmd en vertrouwd…
nu.... fluisterde zij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 755 weet je - vroeg ze zacht
hoe laat de meeuwen
wakker worden
hij dacht na
terwijl het antwoord groeide
als een paal boven water
torende het machtig uit
boven het witte schuim
en diep in de buik van de zee
bruiste verlangen
nu... fluisterde zij…
Zeven mensen in twee jaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Hij zei: je hebt het mooiste plaatje op je deur! Bravo!
Een tanige Balkanees
Een jonge man die er breed grijnzend een foto van maakte
'voor mijn vriendin' zei hij
(Hoewel de tekst zo eenvoudig:
In dit huis houden we geen afstand
Dragen we geen mondkapjes.
Mag geknuffeld
Vertrouwen we op ons immuunsysteem
Met een rood hart erboven)
Iemand,…
De zon
poëzie
3.0 met 4 stemmen 818 De zon speelt door het loof der vorstelijke dreven,
die kruisen, heinde en verre, om 't vorstelijk kanteel;
de zon valt blinkend neer op toren en kanteel;
de zon doet levend goud op de oude kruinen beven.…
Verliefdheid maakt blind, doof, loopt dood!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 297 Jij hebt zoveel van mij
ik heb zoveel van jou
wij lijken zo op elkaar
daarom vallen we op mekaar
en de intrinsieke ongelijkheid
tussen mensen, mannen en vrouwen
die poetsen we wel weg
"Poets ik wel weg"
denkt de vrouw gaande weg, onderweg
ons huwelijk, samenzijn, onze relatie
"Tot ie dood loopt"
denkt de man staandeweg, weg voor…
woede
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 911 woede verengt tot rode draad
bepaalt woord en daad handelen
in eendracht laat onmacht kantelen
het evenwicht is zoek de schaal
die doorslaat balanceert onhandig
gedoe houdt de voeten paraat
vluchten kan niet zonder plan
gaat in rook op vuur negerend
woede, verengd tot rode draad…
Suites voor Annemieke XXXVI
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 109 de geur van verfval
's ochtends na een lange nacht
de slaap verkwikt niet
werken en frites
en voor de televisie
wegzakken in bier
het kantelend blad
achter het raam in de zon
kan maar één kant uit
de witte panters
zijn bijna uitgestorven
wilde poezen ook
kijk een unicorn
haar mooie bokkensprongen
maken me hoornig…
Een sterven rijker
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 545 rijpe vlucht
wacht tot het sterven zijn naam
verliest en de dood zich koudt
tot het volgend seizoen
in deze gedogen herinnering
spreken gesloten ogen
en nestelt hij zich in zijn
laatste vederbos
het licht breekt in stukken
en valt in ’t zaagsel
van dit aardse poppenspel,
waar deze marionettenklucht
zich verschanst achter de kantelen…
Hartenvrouw
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.654 Mijn stem verwaait in dove oren
van een feodaal gezicht
jonkvrouw in ivoren toren
neerbuigend naar het volk gericht
geen liefdesluit zal haar bereiken
in de kilte van kantelen
hartenvrouw gaat over lijken
om gepeupel te bespelen
smeer haar in met pek en veren
geen laken het ontsnappen waard
wil haar laatste vloek bezweren
vanuit de schede…
Restaureerde zand
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 heb met
eigen handen
een monument gemaakt
restaureerde
zand met water
als cement
modelleerde
naar verhalen
uit hun herinnering
die ik opving
toen ik woelde en
het vroeger leven voelde
geen luchtkastelen
maar een vaste burcht
met muren en kantelen
vergeten waren
tijd en plaats
tot ik de zee zag komen
mijn monument
weer…
Misschien, misschien
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 266 ik heb een liefde verslapen
om kuiltjes-wangen te kussen
goedlachs
aan de hand van vergeelde foto’s
kantel ik, als ware
opstandig zonder gebaren
met droge ogen
als ik wakker lig bij maanlicht
weerspiegelt alles
misschien, misschien
was jij er gisteren wel
onopvallend maar waakzaam
tot diep in de nacht
bemin, bemint, beminnend…
Historie
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 116 Zelden staan er hele zinnen. Je moet
onthouden.…
de AIVD is flitsend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 845 de AIVD
maakt heel wat mee
maakte nachten werk
van Rob Oudkerk
pas nu gelezen dat
de Dienst immer waakt
voor ‘t onmantelen
op straten bij ‘t kantelen
ook in bordelen
bij het minnen en ’t strelen
van ministeriëlen
een beambte zei
zojuist
ongeritst maakt
ongeflitst
was het maar waar
ze flitsen juist
de ritsloze nummers…
Ochtendritueel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 328 Een kanteling
en de substantie spreid zich
onder zachte dwang uit,
over een smekend beschuit,
hulpeloos en verdrinkend in
dit ochtendritueel.…
testament op tijdloos perkament
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 379 het was zijn burcht
waarin wit ivoor
de torens altijd
draaiden richting God
met zijn hand
op de kantelen bezag hij
graag onderwijsgevend
het wetenschappelijke land
nu drommen mensen
naar de ophaalbrug
rouwen volle zalen maar
zijn stem komt niet meer terug
opgebaard in eeuwig zwijgen
testament op tijdloos perkament
zijn…
De broedermoord
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 46 ik zag je ogen
in de trillende hitte
oplichtten in blikkend
stroboscopisch geweld
kantelend over de horizon
juist daar waar
kleuren vluchtten
uit de regenboog
onder het magisch
geluid van de donderbui
die in zijn mystiek
groen wervelend
ontstaan uit de bocht was
gegaan met mysteries
uit het scheppingsverhaal
die in hun religieuze…
Granaat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 450 Van de tenen tot aan fontanel
platvloers beginnen als je staat
als je ligt kantelen waarheden
geloof, veiligheid en zekerheid
In het zoeken ligt eenheid
raspelig als schaafsel besloten
Elke naam valt in letters uiteen
van tere schaamte tot harder been
Op het zand liggen de borstbeenderen
van zeekatten, die zo intelligent
waren er…
knap lastig
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 70 voor een dwarsliggend
mensenkind in de wieg gelegd
om aan rust en roest te knagen
is de krib al gauw te krap
enfant terrible dat in
beweging groeit als de
verst afdwalende tak
van een stam
de dwarsdenker doet
de wereld kantelen
scheurt zich los van alles
wat altijd al zo was
een bevlogen rebel
overstijgt de kasseien
ontregeld…
Die orakelden in vlam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 264 hoorde je stappen
in de gang van weten
zag het koppie buigen
voor de grote bogen
van vergeten naar
de zaal van samenkomen
fel brandden
daar de vuren gevoed
door mistige sculpturen
die orakelden in vlam
op hun vorm en kleuren
dansten wij al lang
we zijn gegaan
langs de kantelen
weten het bestaan van
die kastelen in de lucht
maar…
Het oogt markant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 301 je hebt je glazen huis
gehoekt met de
kantelen uit verleden
de oude rode stenen
zijn opnieuw gevoegd met
specie uit de generaties genen
het fundament
verzonken in het veen
aangepast aan heden
het oogt markant
de glazen wand is
transparant naar buiten
de inkijk biedt
slechts schaduwen van
huiselijk intiem bewegen
na eeuwen van…
Onrecht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Wat is het antwoord op een baksteen?
Meestal een kei.
Want die is nog harder in ‘t gemeen.
Handen die grijpen om te slaan.
Een wereld vol woede,
Zoveel onrecht wordt ons aangedaan.
Geef ruimte aan de woede.
Ga maar een stapje opzij.
Alleen aan God is de wraak.
“Ik zal vergelden,” zegt hij.…
Lot
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 364 zo licht het is
de muren te breken
van een stad in verval
zo zwaar
de stenen te kantelen
waarachter de uitgeputte verte
gemiste kansen kuilt
ik strek mijn hand,
grijp de stengel
van een netel, hij prikkelt
juist genoeg
ik schep de grond over de rand
zie mijn geweten, bloot en schraal
spelt het verjaarde beloftes
letter voor letter…
Delven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 de tijd moet nog vloeien langs ontelbare korrels
nog wringen langs doorwrochte grond
zich ontknopen en weer verwarren
in doorploegde aarde, gewassen met traanvocht
van stervende ogen, duizend doden lang
de tijd moet nog kantelen in de vlietende beek
zich nog blussen in het gelede landschap
zich ontdoen van rauwe bochten en scherpe smart
vooraleer…
zwemmer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 met de dolk
in de rug
liet ik me kantelen
over de leuning
van de brug
het koele water
weigerde
de schroeiende pijn
te stillen
en het besef
van je verraad
te smoren
in oeverloze
vergetelheid
gelaten
liet ik me zinken:
verdrinken
is een zachte dood
op het dieptepunt
en tegen beter weten in
ben ik beginnen zwemmen,
maar…
Mijn leven in 5 zinnen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 81 In 5 zinnen?
Hele zinnen?
Mijn hele leven in 5 zinnen?
Echt mijn hele leven?
Ik denk dat ik er niet eens aan ga beginnen.…
Avondklok
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 224 Ik vond laatst een klok
Een getikte avondklok
Die deed het niet meer…
halve zinnen
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.565 halve zinnen
lief, als ik zeg
dat jij altijd
en dus ook ‘s ochtends vroeg
en dat ik
omdat jij
en wij samen nooit genoeg
dan weet je nooit
of het wel
maar dan jij
prachtig in je vel
wij hebben genoeg aan halve woorden
zeggen stil zwijgend vaak het meest
vinden dat hele zinnen storen
vieren stom, woordloos ‘t grote feest
dus, als…
Op de Vijf Zinnen
poëzie
3.0 met 24 stemmen 6.442 ’t Misbruik der zinnen werkt in ’t einde pijn en smart,
Doch ’t redelijk gebruik vernoegt des mensen hart;
Dat ’s aardse zaligheid. Wie wenst hier groter goed,
Als, in ’t gezonde lijf, een gans vernoegd gemoed?
HET GEZICHT.…
Buiten zinnen
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.015 Een stotteraar in Schinnen
Hield steeds zijn woorden binnen
Al leerde hij ze van buiten
Dan nog kon hij ze niet uiten
Hij raakte alleen buiten zinnen…
Zinnen zonder toekomst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 916 Hoe fluister ik stilte
in lang vervlogen
tijden, waar letters
waarheid lazen in
geschreven zinnen
hoe fluister ik liefde
in tedere gedachten
waar opengevouwen
handen mij niet meer
kunnen bereiken
hoe fluister ik dagen
vooruit naar jouw
armen, als nachten
zwart en eenzaam
zullen zijn
hoe fluister ik een
toekomst zonder
schreeuw…