Alle inzendingen over kever

Hij stalde de spade in een plag en wrong wat denkbeeldig zweet uit zijn pet, gaapte naar een kever en voorspeldde droge hooimijten uit een vleugje knalpotgas. Doar, zei die, krieg ie een kei van in oe vel, jong. Perkament dacht ik, rimpels bedoelde hij. We speelden generatiekloven, dat is traditie.…

Ik was als Gregor, daar ik transformeerde Ik werd geen kever, maar een lieve hond Ik twijfelde, het leek me niet gezond Tot ik besefte dat dit mij iets leerde We waren één, hoe ik me ook verweerde Met alles één, met alles wat bestond Mijn rouwen om zijn dood was ongegrond De tijd stond stil, toen Kairos mij dicteerde Zoek niet zo driftig…

bomen fluisteren hun bos kevers knagen bladeren leeg wat kale toppen krijgen van de wind een warme veeg de zomer vlijt zich neer op mos de bosrand langs voorbij de wei een bloeiende strook hei akkers met hun diepe voren balen hooi en resten koren het geelstro van de boerderij die zomer heb ik in mijn hand de geur gegrift in mijn…

Neem nou Jim Connors, McEnroe of Laver Die rijden een Rolls Royce, en heus geen kever…

De vrieskou van de ochtend Kevers kruipen door mijn aders. Ik vind de macht die uit mijn navel gulpt. Een worsteling met de draak En dan de vrieskou van de zeebodem. Mijn ademnood Als ik verdwijn in haar armen.…

Ligt hij nu weerloos op zijn rug Spartelend als een kever? Heeft hij de veldslag verloren? Het lijkt erop.…

Ik haakte naar haar benen, ik hapte naar haar mond, de lucht werd danig heet, er vielen kevers uit de lucht. Een omhelzing van lendenen op de warme, malse bosgrond, we hoorden zwaluwen zingen op hun verlate zomervlucht. Tussen schemering en dauw ben ik een onbestorven weduwnaar of ben ik toch een weerwolf, de wereld heeft er 't raden naar.…

‘Das Volk’ verdiende ooit een eigen wagen Niet duur, met een vernuftig mechaniek Er kwam (met steun van Adolf) een fabriek Waar rijen kevers trots het daglicht zagen Op Qualität werd immer acht geslagen En Gründlichkeit verwierf een golf publiek Ganz fabelhaft! (wij zeggen magnifiek!)…

Tientallen kevers mochten het dodelijk testen. Zonlicht op gebroken glas. Het is maar goed dat de brandweer erbij was. Geldkluizen mogen er roesten. Natuurorganisaties zullen geld voor het opruimen ophoesten. Het komt uit patattenten van omliggende dorpen. Wie stelt er toch eens normen. Opruimen is niet meer van deze tijd.…

Een kever nadert pas gestorven vlees. Een vage schim is uit het bos gekomen en vastberaden bij het hek gaan staan. Het wordt kouder en de wind zwelt aan. Een luid gekras klinkt uit de hoge bomen. De zwarte kraaien houden een congres. Wat moet die vreemde man toch met dat mes?…

met je eigen slijmschijt al je brede rug besmeert zodat je meer lijkt op ‘n hoopje vogelstront maar als je dan doorschiet naar je imago zwarte kop verder rood als een kroot je merkt ik ben het mannetje of nee lekker toch een vrouwtje hoorde je dan niet juist ook verdelgen die exoot ja mafkees mooi niet verkeerd je was echt wel een kever…

Er waait een wind van verre zuiderkust strelend en zacht, Warm en zwoel, Die bij pozen fijngeurig draalt; De gulden kever rust in het fluwelen schrijn der rozen. Het haverveld is van papavers rood, Van korenbloemen blauwt het hoge koren, De ijsvogel flikkert over gracht en sloot waar hennephaar bloeit, Gele naast de ivoren.…

Ik ben de Scarabee, de Gouden Kever, Aas niet op bloed, scheur 't web, veracht de Wever.…

Z'n oog valt op een kever in het gras en weet de oude wagen zelfs te pletten. Hij hoeft geen grote ogen op te zetten: die heeft-ie al. Z'n rechter is van glas. Door lange armen hoeft-ie niet naar buiten om aan te bellen bij z'n overbuur. De kerel heeft van wege zijn postuur een beddenlaken om z'n neus te snuiten.…

Bosranden met vele kruiden Bloemrijk mag op een veelheid van insecten duiden Laat de natuur maar zoemend gedijen Op vingerhoedskruid en wilde aardbeien De roofvlieg kiest er z’n prooien uit Een bladjager die zoekend op z’n gading stuit Onbedachtzame kevers die hij niet vergat Zweefvliegen op een blad Bijzondere landschappelijke voorkeuren…

Binnen dicht lover zingt vogellied teer, begeleid door vrolijk meerstemmig zoemen van kevers, die luid hun woning roemen. Doodvonnis: woest zwaait de bijl heen en weer. De kapel zendt over het dodenveld droeve, toch bemoedigende tonen: gezangen, bedacht door een geloofsheld.…

Een geniepige kever wandelt door mijn gewrichten Knipt er de elastiekjes door. Doorzichtig als opgewreven glas Sta ik hier te vergaan Nooit was een kramp zo vredig.…

De taaie stengels zijn vol klein gedrang: kevers strijken neer, op zoek naar woongrassen. Zal nieuw tehuis de diertjes verrassen? Opeens staan ze stil, afwachtend en bang... Bij dit verhoopte verblijf verschijnen reusachtige koppen, dreigende tanden... Snel krakend klinken kauwende kaken!…

zoals eten, drinken niet altijd gezond en slim ze zijn er ook om te doorbreken en verder op een ander spoor een nieuw landschap te creëren een stroomgebied en blauwe meren waarin steeds weer and're wolken zweven en nieuwe vissen, kikkers leven, we laten gaan, zien hoe we meestromen langs een wal waar ijsvogels, bevers bezig zijn, waar kevers…

laat de kevers maar kruipen hij richt zich liever op, schijnheilig met fatale vangarmen jager van de tropen bij vlagen kannibaal wiegend op lenige poten fopt en tergt hij de hagedis voelsprieten op een wendbare kop ogen meten de diepte van het veld tasten alles af wat dichtbij beweegt vaak roerloos in zijn schutkleur soms waggelt…

Zo smelten wij in een droomvallei tussen kevers, waterkers en al wat de blije wijsheid van mei diep in ons doet reflecteren.…

laat zich horen de kudde olifanten voert strijd met kronkelvingers van lianen achter de groep ligt een pas gebaand pad daarover strompelt een eenzame bul reusachtig _ spookachtig _ vaal wit wegens die eigenaardige kleur door zijn medeschepsels verstoten rondom dat blanke gevaarte zwermen sierlijke vuurvliegjes en grote glimmende kevers…

wonderbare kracht en Geest vanuit eigen adem en scheppingsdrang mild naar de aarde toe zweven om versnipperd over te gaan in menselijke zielen het geschonkene betoont zich groots nietig of ingetogen soms geweldig indrukwekkend is door de Hemelse Vader gemaakt met gelijke aandacht en toewijding als Hij de dieren het leven gaf olifant kever…

Deze zomer nog zag ik de kever over een lange, kromme tak klimmen. Mos woekerde over de schors. Maar een lomp geweld nadert met een mondvol bevelen in hun vuist. Motregen trekt een sluier over het lover een lap wild wacht op een betonnen lot, een fort van verzet sluimert in de ochtend.…

Een loomheid als een donzen deken omarmt me zacht en duwt me in de grond het wolkendek loert roerloos op een prooi kraaien en mussen gaan van schrik achteruitvliegen soms gonst een zwerm gedachteloze kevers de namiddagdruk voorbij 'k lik dorstig aan een boom, geen mens verlaat zijn blok het asfalt is een taaie brij lantarens rimpelen en…

Waar het licht ook in plassen viel en ik even kniel ik even bij een kever denk, mij neder buig en schouw, hoe bijzonder is ook zo’n kleinood als dit beestje nou. Waar ook veel vogels aan takken hangen en hingen, talrijke kale takken zacht zwiepen op een bries en zingen, omkransen wat vermag met flikkeringen op deze nieuwe dag.…

In catacomben verkleven de wortels van slingergevaarten en wormengewriemel van transgenererende parende pieren Verdorrende nesten vermagerde heinen van kevers in klevende massa's van klei Resten verweerde oneetbare stoelen van padden en amper te determineren gemasculineerde geblindeerde mollen Schoorvoetend dolend door hun…

Herinnering komt boven, aan kriebelende naalden, zand en strootjes in haar jurk: na weer een heftig mooi moment samen kijken, samen lachen om de nijver dribbelende kevers, onverstoorbaar in hun gang langs vers getrokken paardensporen.…

haar van jongs af aan vasthield, weer of geen weer, de vele keren dat zij samen dansten, en sjansten met al haar broers en zussen, valt niet op 1 tak te tellen, nu het moment daar was om solo te gaan, één laatste kans om te schitteren danst zij prachtig waarachtig al dwarrelend naar benee daar eindigt zij niet, maar zijn zij een begin waarin kevers…

is een gewelf Overwoekerd met mos Doordrenkt van moessonregen Als in een majatempel Elke steen en kier berekend Zodat eens per jaar een straal Trefzeker in de kern binnendringt Jouw neusvleugels van was Zijn fraai uitgesneden Uitgestald achter beduimeld glas In een muffe zaal Waar ik gluur naar hun trilling Jouw vingers kruipen als kevers…