Netgedichten

netgedicht (nr. 15.765):

Moestuin.

Hij stalde de spade in een plag en wrong
wat denkbeeldig zweet uit zijn pet,
gaapte naar een kever en voorspeldde
droge hooimijten uit een vleugje knalpotgas.

Doar, zei die, krieg ie een kei van in oe
vel, jong. Perkament dacht ik, rimpels
bedoelde hij. We speelden generatiekloven,
dat is traditie. Moeder had rotsen

toen ze stierf en papa verbrandde
de Rolonda nog voor haar laatste
adem van de steedeur was getrokken.

We lieten hem begaan, vader was
stief. Hij had geen weet van ons
Pukkie in de kruisbessen.