16979 resultaten.
In mijn eenzaam uur
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 465 In eigen stilte en eenzaamheid
nam ik me voor
hield ik het bord
goed voor me uit, waarop dan wel stond:
"de diepgang der dingen".
Ik moest hier enig graafwerk
voor verrichten.
Het zou me van mijn strijd verlichten.
Voor velen nam dit proces
het zonlicht tijdelijk weg.…
Het juiste woord
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 227 Het is doodstil
doch de kalme golfslag van het bloed
voel ik als mentale kracht
door mijn aderen stromen
de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen
misschien bovenmenselijk om te dragen
maar toch
het kan je innerlijk sterk maken
hoewel de botten kraken
het juiste woord vond bij de bron
waaruit ik kracht ging putten
nu in mij latere…
Gesloten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 43 Ik
doe
de deur
open
en ga naar
binnen
Jij
bent er
alles
gesloten
Dat voelt
zo eenzaam…
eenzaamheid
netgedicht
3.8 met 159 stemmen 17.849 eenzaam en alleen
kijk ik om me heen
zie vogels vliegen
mensen liegen
een kind dat huppelt
de regenpijp druppelt
een late zonnestraal
alles in pracht en praal
kinderhandjes graaien
naar bladeren die waaien
veel gedachten kan je kwijt
in een beetje eenzaamheid…
Onderdanig in de liefde
netgedicht
4.5 met 8 stemmen 184 te tillen
onderdanig in de liefde
was ik als man altijd geweest
ik voelde nog die hunkering
van het kind in het beest
wat ik wist van mijn leeftijd
verloor ik omdat mijn ziel verjongde
nooit was ik iemand anders
dan het eenzaam kind geweest.…
Patron
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Vereenzaamd
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen 1.084 Een verzopen schaatser
Ooit wanhopig zoekend naar zijn wak
Een afgedankte pop
Door kinderen verlaten
Een demente oude man
Die in zichzelf zit te praten
Een vermiste kat
Op de bodem aan een steen
Zo voel ik me eenzaam
Eenzaam en alleen…
thuisloos
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 149 Prikkel mijn verlangen
opdat jouw energie voedt
wat in mij verborgen was
In de schaduw van tijd
doolt een kind
in een eenzame ruimte
waar eigenliefde verstomt…
Zonder gezelschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 259 ik ken jou wel
maar zien doe ik je niet
onhoorbaar ben je
toch raak je mij
vooral in stilte
snij je nog dieper
dan oosten wind
tegen mijn schrale gezicht
gelijk de verkleurde
kalender boven het dressoir
omarm jij mij
iedere dag opnieuw…
hopeloos eenzaam
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 168 glas
van de altijd lege kamer
verveelt de regen mij
die saai de uren maakt
niksend hang ik rond
de zondag verspillend
die als zovele dagen
zich nat verdrijven laat
terwijl er niets gebeurt
knaagt stilletjes vragend
mijn geweten en gemoed
wat of ik nou toch doe
veel te snel en veel te ver
rijd ik in mijn auto rond
om de zin van eenzaam…
[ Ik slip, glijd vertraagd ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Ik slip, glijd vertraagd
af op mijn verplettering --
De tijd breidt zich uit.…
Muziek van de ziel
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 100 Muziek van de ziel
Het oorverdovend stille dat om mij hing
verborg armenvol emoties
zoveel dat het mijn keel soms snoerde
opende ik gedachteloos het raam
kreeg weer lucht en het ontspande
die me naar het onbekende stille voerde
me overviel en rust hervond
want daar woont de schoonste muziek
van mijn oude ziel
een tureluur floot hoog…
gesloten woorden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 413 het moet wel van een kind zijn
zo eenzaam ben ik…
snoepgoed
netgedicht
3.1 met 29 stemmen 2.838 terwijl hij
ondertussen
haar lichaam
wil verkennen
beleeft zij
in alle stilte
haar eenzaam
hoogtepunt
en als hij
haar wil kussen
en vraagt hem
te verwennen
voelt zij
zich meer
een moeder
die ‘t kind
een snoepje gunt…
Het kind in mij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.695 bouwend op de maan
Met verwondering keek het kind in mij
naar de hemel, bloemen en de bomen
vervuld van vragen
wie er op de sterren zouden wonen
Het kind in mij is neergesabeld door regels en wetten,
"wees braaf" en doe alles in het nette
Het kind in mij: eenzaam en verward
keek ik de wereld in
Alleen als kind ben je onschuldig
en heeft…
Het kind in mij
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 497 bouwend op de maan
Met verwondering keek het kind in mij
naar de hemel, bloemen en de bomen
vervuld van vragen
wie er op de sterren zouden wonen
Het kind in mij is neergesabeld door regels en wetten,
"wees braaf" en doe alles in het nette
Het kind in mij: eenzaam en verward
keek ik de wereld in
Alleen als kind ben je onschuldig
en heeft…
vergankelijkheid
netgedicht
4.1 met 18 stemmen 831 leven
altijd ongevraagd nalaat
is de eenzaamheid
die men erft
vandaag verliest weer
het kind in mij…
Reeks
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 151 Er blijven altijd
mensen die
als je broers
je vader
of je moeder
je zus,
je liefste ooit,
je kind dat
onbegrepen
pas toen 't wegging
zijn eenzaamheid
die reeks blijft komen
je verwonderen
onophoudelijk.…
Ochtendwaken
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 121 Terwijl de hemel open plooit
van purpergrijs naar geel verkleurt
met vegen wit erdoor,
net of iemand een stuk stof ontrafelt,
priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist.
Geluiden,
bijna onhoorbare trillingen op de wind,
komen door het raam aangewaaid,
langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…
Familie
hartenkreet
3.3 met 7 stemmen 1.108 Ik zou mijn leven
Niet kunnen voorstellen
Zonder familie om me heen
Vooral met verjaardagen
En partijen
Ik zou me echt eenzaam voelen
Zonder familie
Ben je zo heel alleen...…
Gisteren- vandaag
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 150 Gisteren overviel mij het verleden
voelde ik weer hoe het toen was
de pijn van eenzaam zijn, het kind
in mij liet haar tranen komen.
Vandaag kan ik lachen genieten
van al het moois om me heen
toch zijn gisteren en vandaag
allebei een deel van mijn bestaan.…
Kastanjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 Gedichten blijven eenzaam achter
en zullen eigen wegen moeten gaan.
Zoals kastanjes doodgaan of ontkiemen,
of door kinderen toevallig worden gevonden.
Zoals toevallige gedichten worden ontdekt,
door grote mensen die zichzelf nog zoeken,
of door kinderen die zichzelf gebleven zijn.…
puberteit
hartenkreet
3.1 met 9 stemmen 1.489 op avonden met prachtig weer,
wanneer ik dus mijn huiswerk leer,
hoor ik beneden in de straat
kinderen met hun kinderpraat,
al hun spelletjes en hun regels,
en al hun tekens op de tegels.
ik vraag me af in eenzaamheid
hoelang duurt die puberteit.…
Voetsporen
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 281 Het waren geen krijtstrepen
of een rekensom voor verlangen
er stonden geen woorden in het zand
er was een zilte wandeltocht
door eenzaamheid van het verlaten land
en voor iedere dode een vlieger
een kind dat huilde op het strand
zonder moeder en strijkbout
met een touwtje in zijn hand.…
Oma haar eenzame Kerst
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 217 Oude oma zit in haar stoel voor het raam
Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien
Ook is het erg donker en triest bovendien
Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam.
Wat te doen met de komende Kerstdagen
Zo helemaal alleen in haar grote huis?…
Voelbaar.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 172 Is de pijn weer voelbaar van
het kind hier in mij, beelden
die zich steeds weer herhalen.
In mijn onmacht komen dan
tranen van het eenzaam zijn.
Een gevoel dat nooit verdween.…
springen vóór het vliegen. voor D.R.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 857 transformatie van vlucht in landing
kranige confrontatie met de branding
vastberaden de vleugels ver uitgeslagen
geselende storm en soms de wind die jou wil dragen
onder die vluchtige, vermakelijke veren
woon jij die het springen niet kon leren
geen gefladder, springen en weer opstaan
vloog je alsof je niet anders had gedaan
onder die veelkleurige…
Ik dank u
poëzie
3.9 met 13 stemmen 4.073 Ik dank U voor het goed onthaal,
Dat was van weinig woorden,
Gelijk àl goede dingen zijn,
Die ooit ons hart bekoorden.
Ik dank U voor het avondmaal.
Der kindren klare wezen,
Het warme huis, de liefde, en
Wat nooit mijn deel mocht wezen,
Maar wat vandaag op d'oude droom
En over dorre dagen,
Een warme sneeuw van bloesem vlaagt,
Lijk mei…
aan sarah
netgedicht
4.3 met 14 stemmen 1.084 als tranen ontoereikend zijn geworden
en je het lachen hebt verleerd
als je kijkt door een nevel van onverschilligheid
je handen niet meer kunnen liefhebben
als je moe bent van het vechten
het eindeloos praten uit een lege doos
als je geleefd wordt in luchtledige ruimte
en bewust geen weg meer zoekt
dan komt een klein meisje
met wapperende…