Alle inzendingen over klop-klop-klop-klopklop-klopklop-klop

Als zij haar ogen sluit hoort zij de zachte klop maar weet van geen pas geen fiat geen poort Hier entert iemand die niet om welkom vraagt en vrij van zin en ding ook buiten binnen staat De djinn die ontastbaar door haar nachten slentert en haar liefde dumpt in een cirkel zonder center Uit dood keert zij weer naar stad, huis, lijf…

Mijn hart hoor ik kloppen zonder dat ik zelf klop. Ik hoor mijn adem ademen. Begrijpen doe ik bijna niets. Ervaren des te meer.…

Meneer met de rode jas ik klop bij u aan, 'k weet zeker dat u er was, zag u net nog staan. Ik ken u van ver af, uw kleding is mij bekend, ik wil u zien zoals ik u nooit zag, ben uw aangezicht gewend. Ik wil weten of u vloeibaar bent, waar u echt uit bestaat, of u dieren bij namen kent, of u überhaupt leven toelaat.…

Verscholen, weet ik, weggedoken ligt in onszelf ons breekbaar hart Soms zo dichtbij en aan de oppervlakte maar immer van binnen, eenzaam hart In een omhelzing is de klop te horen het oor vlakbij, maar voelbaar ook de pijn Het geheim achter onze lieve woorden is de troost die ze moeten zijn, maar ook een weten en heel zeker dat de dood,…

de volgende klop neemt de tijd het hart loopt over van liefde het vult zich met bloed tot slot een extra zet een paukenslag BOEM daar stroomt de vloeistof door de wirwar van het vatenstelsel ben je van slag als woorden niet of repeterend uit het hart stromen bang misschien dat je hart voor iemand anders overslaat…

Onwennig nerveus en met dezelfde klop als toen, maar: je bent niet veranderd. Jij ook niet. Geen spat. Een zwakke glimlach die niet alles wil weggeven maakt plaats voor een gebaar van afscheid. Het was er even. Stil scheurt het geluid van holle voetstappen op de brug twee zwaar volwassen mensen uit elkaar.…

aan hun koude tenen op de hellende morene nader ik schuchter een boreling en klop voorzichtig aan. hij opent zijn stenen bemanteling zo kan ik binnengaan. wat ik vind is een verloren kind dat bevroren in zijn holte ligt. lang kijk ik naar zijn trekken ontstaan uit geest en pen. ik zal het maar niet wekken hoewel ik het herken.…

Een hemel van verdriet doemt zinloos aan ons op, je bange hart vertrouwt het niet, dat hoor ik aan je klop op deuren die niet open gaan, al peins je nog zoveel, ik weet, jij blijft bestaan in zuiverheid, een eeuwig deel waarvan je droomt.…

Verraden door een moedervlek werd je druppelvanger in de woestijn zag alleen vogeltjes cirkelen met raampjes voor passagiers Ik nam je mee naar de waterval en bij elk niveau plukten we rode rozen thuis vulden we grote groene olijven als vazen Ook ik cirkel rond mijn hoofd klop af en toe aan, wetende dat er niemand is om open te doen…

De stilte gevolgd door de benige klop aan mijn deur Vergezeld van die weeïge geur vertelde mij alras Dat te pas en onpas de bode van onheil verdriet Zo fluisterde men immers al, de dood er was Maar nu was hij toch aan het verkeerde adres Even gluiperig te buurten zonder bericht vooraf Verklaarde ik hem met aanverwante ziektes de oorlog Verwenste…

Zeker robuust Onze harten klop- pen samen Over en Weer. Bis Bepaald. Beduusd.…

Versinsels is eerstens 'n soort van bedryf om dingen wat onderling klop op te skryf, die gees te verhef bo die lydsame lyf: verzinsels wil graag hul uiterste doen om liggaam en siel met mekaar te versoen, nie soseer om die werklikheid te onthul as om sy tekortkoming aan te vul. Wat van voortgezette verzinsels nou?…

Onze liefde is verdwaald en is eenzaam in haar lot Klop ik aan bij vele deuren is mijn liefde zelden thuis Zit mijn hoofd met vele vragen is mijn hart vervuld met pijn Kan mijn liefde niet bereiken zelfs niet zwijgend in de nacht Is hij alleen in zijn verleden houdt zijn kennis jaren vast Heeft zijn dromen ooit verloren gebroken goden…

Jij kondigt jezelf niet aan met een klop op de deur een onverwachtse donderslag Jij slaat toe als een paardenvlieg wanneer ik verzonken in het bad genietend van een glas wijn me langzaam volledig ontspan Op een droge plek bij mijn knie zie ik je komen van binnenin dwars door de huid het hoofd, de rug, de benen en zelfs vleugels?…

Zij loopt voor me uit In het frisgroene bos Een grijns op haar snuit Hier kan ze los Ze rent achter vogels aan Over krakende takken Ze snuffelt verbaasd Aan voorbijgaande slakken Een andere hond Wordt uitvoerig beroken Een duik in het water De stok 100 keer Het wordt steeds later Maar zij wil nog meer Ik klop op haar flank Krijg…

ik heb jouw zwaaien begroet met een extra klop van mijn hart en opgewonden warm bloed alsof je lach de loper uitrolde waarop wij als jong stel holden en later liefjes dolden jij waaierde energie naar alle kanten uit met een surplus Dat iedereen deed dansen tot het gras zachtjes kraakte omdat nachtvorst de sprieten van een een…

Even klop je aan bij mijn 'ziele-poort', die uit parelmoeren dauw is gemaakt en waarvan haar vensters open staan om met het lied van levens-liefde de stilte van de nacht in te dansen, terwijl de vlammen van smeulend vuur, verborgen onder as, opflakkeren nadat vergeten intieme zachtheid speels wordt aangewakkerd en de nachtzijde een draad vormt…

vet een cakevorm in klop de boter en de suiker op tot een schuimige massa over de modderige grens beginnen de tanks te rollen voor hun vredesmissie ik loop op straat gelukkig ben ik niet vergeten mijn telefoon op te laden het best is overrijpe bananen te gebruiken pel ze pureer ze meng tot een glad beslag ik let op de hondenpoep op de…

Onder Een kort rokje Klikklakkende hakken Eeuwig melodieuze tred Met gestifte lippen, Kleur rood Terecht hoog aangeschreven en Erg gewaardeerd Zeer architectonisch en Majestueus Kerk van de Verlosser Op het bloed in Sint-Petersburg Hemelse Tempel: Beijing Geëerd Hij voelt haar warmte klop- pen op zijn dijen Zij voelt zijn liefde…

Ik droom van je, ook als ik wakker ben, jij bent mijn alles en meer, jij bent mijn klop- pend hart dat, stel ik me voor, zelfs na mijn dood nog zal kloppen voor jou, mijn engel.…

vogelvlucht zie je de lucht tussen de bomen in het statusloze staan aan een onmogelijke laan de voorkant heeft wel stijl ramen ogen hoog en zwart de sponning stevig in de lak aan een avenue met kak de ruiten zijn wat ondoorzichtig in hun spiegeling en trillen bruin antiek als interieur deuren openen met dezelfde geur er is geen bel, ik klop…

en ik leefde niet echt, en nu op mijn laatste benen klop ik bij u aan, meneer Herrewegen, om dit gedicht bij u in te leveren, ik zal beloven echt uw naam niet te noemen als u daar niet tegen kunt, zal ik die schrappen, ik wil u niet in de weg zitten, in verlegenheid brengen, enzovoort.…

al jaren klop ik node aan de poort van het clubje erudiete dichters slimme lieden, eminente stichters hadden wellicht nog nooit van mij gehoord ik gaf geen lezingen, ik las niet voor uit eigen werk op een gala-avond terwijl ik zo met hen de strijd aanbond, een strijd die ik dus überhaupt verloor ik ben niet top: ‘k sta niet op een shortlist…

Je bent voor mij zo belangrijk Ook al ben je er je zelf niet van bewust Jij bent voor mij een rots in mijn bestaan Altijd klop ik met mijn problemen bij je aan Zonder vragen steun je mij Als ik kom met mijn verdrietjes Heb je altijd een luisterend oor Geeft me advies, helpt me er weer door Je hebt niets tegen mijn levensstijl Spoort me…

Zo schijnrijk als adellijke telgen zoek ik troost in het zwelgen, klop middelen op die ik niet heb en breng ze op tafel met schep. Een allesbezielende inzet velt de nederlaag van het eurogeweld. Ik drijf nu op de laatste bonus van casino's suikerspinbolus.…

Ik proef de stilte van ’t oude hart diens laatste klop echoot in mij na Vandaag ziet morgen minder zwart doordat ik door eeuwige stilte ga…

welkom in mijn wereld ben blij dat je er bent wonderen misschien moet je ze leren zien kom binnen in mijn hart laat je zorgen waar ze zijn welkom in mijn wereld gebouwd voor jou in zacht satijn klop... en de deur gaat open kijk... en je zult het zien vraag...…

Engel in de morgen In de ochtend klopt zij op mijn hoofd vraagt of ik thuis ben en nog van haar hou Op mijn ja-knikken neemt zij mij bij de hand trekt mij uit bed, mamma mag blijven slapen Straks als ons hoofd helder gewandeld is gaan we haar met een ontbijt verrassen Engel in die oggend Soggens klop sy aan my kop vra of ek tuis…

Daar klop je aan, zonder aankondiging je hebt jezelf grijnzend binnen gelaten jou bij me voelen, is de stilte verlaten die je breekt met `n dreigende fluistering Verduistering kerft als ik je omtrek zie gaten vallen in -de gedachten die me haten omdat jij ze wild naar buiten mept- vergaan kermend als ik naar binnen staar Ik bedaar in de…

woorden totdat jouw hart is uitgegild Mijn oren wachten geduldig dus praat maar als je wilt dan luister ik naar je zorgen totdat jouw woorden zijn verstild Mijn schouder is groot genoeg dus huil maar lekker uit als je wilt dan wacht ik tot je rustig wordt totdat jouw lichaam niet meer trilt Mijn deur staat altijd open voor jou dus klop…