92 resultaten.
In een waterhemel van zeesterren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 309 Bekoorlijk dans ik
naar het licht
Zwemmend in iedere traan
woont de zee
die een waterhemel
aan zeesterren
in dromen weerspiegeld
De anemoon wiegt zich
zacht murmelend
tezamen met de algen
Rijgende koralen als
vurige ogen volgen mijn
danspassen op het mulle zand
En in een pirouette
swing ik mij moeiteloos huiswaarts
intens…
Golfstroom
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.172 afgrond gaat verloren,
Daar rijzen over hellende aard' de stranden
Tot reuzig mengvat, waarin samen branden
Zon, lucht en zee tot een drievoud'ge gloed,
En in het mengvat stromen uit 't koralen
Servies van parelschommelende schalen
Gulpen van zon in dronken overvloed…
Hoogmoed ?
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 96 De onmacht van koraal doet
het leven verbleken, verstomt
elk verhaal in het fletse blozen
van de aarde, getuigenis zonder
kleur, een waarde die het rif
doet zwijgen.…
Sneeuwrozen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 775 Bleke luchten ademen
zacht aquamarijn
en broos leliewit
Hemelhoog in het zwerk
klinkt het lied
van de avondvogel
Weemoedteder
koester ik de koralen
die hij weeft
door de ijle rivieren
van de regenwind
Als hij zingt
over jou, vrouw
die naar me lachte,
zo lieflijk
wil ik sterren strooien
sneeuwrozen in de dageraad
je al het goud schenken…
ZEE
gedicht
3.0 met 91 stemmen 13.015 Op het ritme van getij
neemt ze vasteland in
met geweld en
strooit herinneringen
tussen schelpen en koralen.
Als adem van de regen,
in wolken en in nevel
beheerst ze zelf de meeuwen.
Ongestraft als kleptomane
steelt ze het einde van de dag
en verzinkt het licht
telkens voor een nacht,
als kind gewiegd
in haar moederschoot terug.…
de wind 09
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 425 Dwaal niet door
op dat pad
geef gewoon gehoor
vraag alles wat je maar wil
hier is mijn schreeuw
niet die van haat
niet die van pijn
ergens was het toch ook fijn
weet je nog op dat strand
helemaal aan de andere kant
ogen als koraal
een lichaam waar de zee omheen sloeg
nooit heb ik genoeg
en jij ook niet
zoals de wind altijd waait
zoals…
Het is goed te zijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 263 te zijn aan de zee
waar een bal van vuur
de einder kleurt
zo oprecht en puur
het is goed te zijn
in het verhaal
van de rollende golven
de zeester en het koraal
het is goed te zijn
rond het kasteel
het geknede zand
dat ik met een roze hoedje deel
het is goed te zijn
bij de ontelbare meeuwen
te luisteren naar het
karakteristieke…
Schoon is het goud
poëzie
4.0 met 1 stemmen 519 Schoon is het goud, het schoonste der metalen,
Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal,
Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen,
Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral,
Schoon is de mei met bloemen zonder tal,
Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden,
Maar, die de kroon moet dragen bovenal,
Schoon is de vreê, de schoonste…
Dromenspel
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 789 Ik meen je te ontwaren
op de weg van emerald
Jij die ik mij eeuwig
zoet herinnerde
Verborgen
in de stille koralen
van mijn dromenspel
Ik verdwaal zonder spijt
in je zilveren labyrint,
in de kristallen
van je tijdloos licht
Wever van visioenen,
met je
dwaalspinsels van amarant,
je ijle bloemenzeeën,
smachtend naar de koelte
van levend…
je gaf niets bloot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 600 ik zag je kleuren in koraal
langs metershoge riffen
groen ging over in topaal
dat donkerde in kliffen
ik dook en voelde
kartels langs de rots
je gaf niets bloot
in stof vond ik je trots
een school van meer
dan duizend vissen
die dansten op muziek
alleen wij het publiek
ik joeg ze achterna
en dook de afgrond in
voelde hoe je me…
golven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 351 De stilte breekt
in fragmenten
van het bestaan
gedragen in tijd
van golven die
eindeloos beuken
op de witte rotsen
die boven alles
uit pieken
robuust en ruw
eeuwen gedragen
geschuurde jaren
meegaand in
donkere diepten
spelonken
waar vissen
hun territorium beschermen
koralen hun zaad tegen…
Uitgewiste droom
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 864 Ik zocht haar
langs een onbetreden pad
vond haar
bij de verborgen bron
Ik keek haar aan
had bloemen in de ogen
Ze plukte de grootste
Een sneeuwwitte vogel
vloog op
bij de klanken van
een betoverend koraal
Zij dronk van
het tijdloos water
ademde kristallen
in mijn bevende mond
Toen lachte ze
en zei :
Heb me niet lief
Ik besta…
Pasen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 244 gedragen klonken de koralen
alsof de dirigent daarmee
de sfeer van pasen wilde verhalen
een sopraan vertaalde stilte
van het graf en een bariton
de zwaarte van de steen die daarvoor lag
tot in de ijlte van de hoogste tonen
de ontsteltenis van vrouwen zichtbaar werd
door de ontdekking van de lege tombe
opgewonden stemmen gonsden
keer…
Woorden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 269 in mijn hoofd
Verlangen naar papier
Zoveel wil in mijn hart
Verlangt naar nieuwe dromen
Een berg gevoel in mijn buik
Ontlaadt als een vulkaan
Magma kruipend door mijn lijf
Een uitweg zoekend
Om zich uit te braken
Lava stroomt langs mijn benen
Stort zich in de zee
Zoekt naar verkoeling
En vindt rust op de bodem
Tussen krabben, wieren en koraal…
Lief Valentijnsgedicht
hartenkreet
2.0 met 39 stemmen 3.595 Zoals de wind koralen weeft
door de gewelven van de nacht
Blauwbloesems zacht sluimeren
in de boezem van het woud
Zoals het leven weer ontwaakt
in de zomer van de wereld
De gloed van schoonheid straalt
in de spiegel van heldere ogen
Zo verlangt mijn zijn naar jou
als naar een glimlach
broos en teder
een warme zonnestraal
boven een…
Betoverende Brenta
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 374 Daar fluistert de
wind niet om de toppen
eerder plaagt of
jaagt ze onheilspellend
ruik je bijna de oerzee
lopend over oude bodem
imponerend Dolomiet
klauterend over
smalle richels van
gemineraliseerd koraal
Dit imponerend landschap
van onwerkelijke schoonheid
vaak gestreeld door
ragfijne flarden mist
die vanuit het niets
grillige…
GEVECHT VAN EEN ARTIEST
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 Dat is niet erg,
dat is goed voor de moraal, zo-
lang ik maar kan duiken en hoog
kan opspuwen het mooiste koraal!…
Onder de waterspiegel
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 764 vergelijken
Een wereld vol kleur….In beweging gezet
Dit beeld zal mijn leven voor altijd verijken
Regenboog aan vissen sierlijke vinnen
Groepen die samenscholen eensgezind
Een parel ligt te schitteren op de zachte bodem
In haar lege oester slaapt een lipviskind
Kleine anemoonvisjes en watervlinders vol pracht
Wonen tesamen in een dieprode koralen…
de organist
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 422 Een enkeling blijft bij het uitgaan dralen,
want voor de organist de kerk verlaat
looft hij zijn God met juichende koralen.
De Here hoort het, de gemeente praat.…
ATOL
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Het is atol, zijn aders zijn koralen.
het is een wegen op het wiegen
van de zilte zee, onmachtig drijven
in het oog van de brullende zon.
Het spreekt zichzelf niet langer tegen,
het mengt zijn daden door het woord
en laat de zangen opgaan in de stroom.…
kruisvinding
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 nu ik hier zo sta
ja
ik zal eeuwig onthouden
hoe jouw palmen
alles rondom hoeden
voelen en voeden
ik mag niet vergeten
hoe je damp vervluchtigen doet
met twee linnen lippen
een wade van gezwachteld
speeksel in lagen
bracht tot basilieken
– koralen van eenvoud zo zoet -
hoe je gewelven
van niet bestaand been
de processie laat dragen…
vertigo
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 307 vastgeketend in een hoofd met dons
en een kapstok vol herinnering
vlieg je door een heg met doornen
je laatste pak zo linnengrauw - de schering
los van inslag - en aderen als rood koraal
het hoofd nog trots geheven maar geen poot
om op te staan bewoon je nu het laatste huis
de hoge rots, zo hard, zo kaal, zo koud
oh lief, je weet niet meer…
vertigo
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 123 vastgeketend in een hoofd met dons
en een kapstok vol herinnering
vlieg je door een heg met doornen
je laatste pak zo linnengrauw -de schering
los van inslag- en aderen als rood koraal
het hoofd nog trots geheven maar geen poot
om op te staan bewoon je nu het laatste huis
de hoge rots, zo hard, zo kaal, zo koud
oh lief, je weet niet meer…
Vriendentuin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Met vrienden door een wormgat
vanaf de toverboom naar de grot
in de zee en over de drempel
in de armen van de octopus
die me onder zeesterren beschermen
met een teken op ons voorhoofd
We delen brood en water
zingen en dansen over koralen
van vriendschap in de tuin
versierd met blikjes en glas
langs paden van zilveren schubben
en schelpen…
Drenkeling
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 3.461 Terwijl zij de netten uitwerpt
in een wolk van schuimspatten
krijst de drenkeling en hijst zich aan boord,
In de diepte een verzonken stad
onder wuivend wier,
een mossig koord leidt naar het schip
gekraakt in een donderslag
Nu rest er vermolmd hout,
groeien er koralen op de mast,
de oeroude glorie ligt aan scherven
terwijl zijn tranen bederven…
Hoe te zoenen op straathoeken
gedicht
2.0 met 8 stemmen 15.881 Het zij een zwijgen van koralen
vergaan van dorst in lafenis –
van wakend ontslapen bevinding wellicht
doe dus vooral de ogen dicht.
Men neme niet de tijd
die schenkt zich wijd en wijd –
in deze zachte voorportalen
heerst onafzienbaar innigheid.…
Drenkeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 499 Terwijl zij de netten uitwerpt
in een wolk van schuimspatten
krijst de drenkeling en hijst zich aan boord,
In de diepte een verzonken stad
onder wuivend wier,
een mossig koord leidt naar het schip
gekraakt in een donderslag
Nu rest er rot hout,
groeien er koralen op de mast,
de oude glorie ligt aan diggelen
terwijl zijn tranen vrij biggelen…
flirten fruitig
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 311 Waterval bruisend
zo helder en krachtig
Weespiegeling van de zon
de schittering prachtig
Bodem vol waterplanten
vissen die wild krioelen
Kleuren zo ingenieus
die in elkaar overvloeien
Slingerend groen blad
tropische wonderschoon
Vruchten rijp en rood
flirten fruitig aan hun boom
Koraal blauw is de lucht
bloemknoppen staan open
En…
Het meisje uit het kamp
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 heen
Daar zingen vogels in de palmen
een beek stroomt door het dal
het water blinkt zachter dan goud
en zij is een witte roos
in juni en in januari
Van haar wil ik zonnenstralen
dichten in het eeuwige bos
een bruisend lied uit mijn hart
in helder groene woorden
en vlammend rode muziek
Zij is mijn ziel, ze smelt
wapens met veren en koraal…
Bach ter ere een koraal
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 342 Kom zoete dood
kom - schenk mij de genade
die ik nooit
in dit leven kan vergaren:
terug te keren
in de schoot
van de miljoenen jaren.…