160 resultaten.
één
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 219 Soms maak je me wit
en kleur je mij
alles binnen de lijnen – zacht
Soms maak je me zwart
en kras je scherp
alles buiten de lijnen – hard
Soms schets jij me als schaduw
en licht alles in mij op
wanneer mijn stem – zingt
de hokjes verdwijnen
totdat er geen rechte lijn meer bestaat
dan enkel jij – ik – wij – samen – zijn…
Come on
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 166 ik bitch en storm
kom om vraag
bron staat droog
mijn geest traag
ik kras en worm
wurm arremoe
punch pro domino
oratio pro sudoku
hoe gum ik weg
elke lach bekras
elke eed elke start
wurm als een worm?
come on!…
Zo mooi is Europa
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 103 Dit prijkte gisteren
de voorpagina van de Trouw
alweer een dag deal van Kras
voor een reis naar Elba Sardinie
Corsica of zelfs de Noordkaap
begin al vast met dromen
Echter het grote nieuws
wat mij wakker maakte
van deze dag was
doe het niet blijf thuis
de grenzen gaan dicht
voor migranten zijn er
strenge maatregelen
genomen…
li-ion
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 58 misschien is dit geen ontkenning
maar een poging een kras achter te laten in
dubbelwandige leegte
ik doolde door jouw gangen
liep tot wederkeer
nader tot vrije sector
om het landschap op te zuigen
waarvan ik het bestaan niet wist
om te verdrinken in plaatsvervangend water
te ontwaken uit een analoogslaap
ik verbond mijn lot aan laadpalen…
Conrad van de Weetering 21-3-1929 – 16-10-2017
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 213 Die eerste keer in Café Eijlders
jij sprak me aan in het Javaans
ontmoette een krasse oude heer
schudde mijn hoofd heen en weer
te veel talen geleerd en vergeten
Daar lig jij dan en leest een gedicht
over leven als een feest van licht
zo zal ik je blijven onthouden
een heer van dansen zonder gewicht
een vriendelijk mens om van te houden…
Mijn 500
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 336 Ik zie jou zitten
niet als muurbloempje
oh nee,
maar uitdagend
rond en strak van nostalgie
jouw blik treft mij
en laat lichten flitsen
geen kras tekent leven
prachtig ronde vormen
maken het beeld compleet
ik droom je dichterbij
terwijl jij beweegt
laat ik mij leiden
raak 1970 aan en geniet…
Geen haat maar liefde
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 283 Evenwicht zoeken
kras zijn naam
in een verlaten oud bankje
met ziel en zaligheid
plus een gepassioneerde tinteling
stort je in een roes
bedwelmd
de ultieme overgave
aan het deinen van de wilgentakken
neerhangend
langs de sloot
o schoonheid
laat jouw geur
me niet verblinden
bij het opstaan in de morgen
pas in het broze duister
voel…
Medusa
gedicht
3.0 met 2 stemmen 736 Niet talig maar kraaiig – en
kras voor haar jeugd – was
ze het uitgelezen schaap
buiten de kudde. Wij niet, wij
blaatten en blaften
en probeerden te bijten.
Ach, die blik van haar… mene
tekel. Er was geen enkele
bedding, geen uitzicht op redding.…
Depressie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.499 Mist trommelt op
de banden van geluid
hees gefluister knaagt
aan het behang
Met mijn gemoed
lijken de velden te smelten
volkomen rust begeleidt
het lijdzaam vergaan
De kras van de kraai
staat in mijn ziel geschreven
de roep van de uil
is waarnaar ik verlang
De avondzeis slaat wreed
mijn ogen neer
stilte schuilt in tastend wit
ik…
De strakke kragen riet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 mis de ochtendrijp
in roze tinten bij een
rood omkranste zon
het ongerepte
witte landschap waar
de stilte krakend klonk
grijze buien
met hun sluiers sneeuw
die dansen op de wind
krasse schaatsers
langs de strakke kragen riet
verglijdend in het verre niets
eens zal de vorst
zijn winterse entree gaan maken
anders zal de lente nooit…
Roel Kras-pen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.259 Roel Kras-pen titelt zich Advokaat:
Gauwdief en sluiper ontkomt door zijn raad;
Maar hij pleegt die, voor appel noch ei, te verkopen,
Want cijferen kàn hij! dàt zou hij hopen!…
Afscheid van een vloer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 429 op deze vloer heb ik gelopen
gedanst gezeten en gestaan
ook heb ik er op rondgekropen
toen mijn man in woede was gegaan
ik heb er mijn kinderen op gedragen
gelachen gescholden en gehuild
hem geboend in lengte van dagen
wanneer hij bestoft was en bevuild
je ziet de slijtage en de afdrukken
een diepe kras van vallend glas
de putten van wat…
Afloop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 192 in vogeltaal vind jij
Gods scheppingsverhaal
je hebt enkel het gevoel
zelf dan te moeten zwijgen
tussen de laurierstruiken
vind je de natuur op z’n best
gebroken schalen van eitjes
in een oud vertrouwd nest
bollebozenveertjes zien
op een krasse berkentak
een pak van je hart
immers het leven zelf…
-
luister, luister
in je…
ik paleteer in aquarel
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 980 ik was één
met rotsen en spelonken
zocht naar een verborgen kras
een tekening van hoe het vroeger was
voelde je aanwezigzijn
in steen, herinneringen
schoten door me heen in ontzag
voor kracht en opgeslagen macht
tijd heeft hier niet stilgestaan
is langsgegaan in tal van
kleine levens die hun gevoel
in kleur hebben…
Abstract
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 767 Mooi... wellicht
Abstrakt, een kras of kleuren op je netvlies
Een bowlingbal zoeft langs je hoofd
auw... koffiekoekjes zonder kleur
Mooi... wellicht
Abstrakt, een vettige worm lacht tevreden
Gelaten braakt de blauwe lucht een zonnestraal
Een vorm of puinhoop.
Mooi... wellicht
Abstrakt... ?…
Schrille tonen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 52 nog waaien
de kleuren van
stelen vlaagt
wind in schrille
tonen de dodenmars
bloemen
knappen niet af
maar leggen
zich plat uit
deemoed ter aarde
in een kris kras
pandemonium
vullen bomen
de kerkhoven van
het gigantische bos
schoon geregende
wortels bekijken
de immense
ondergrondse
hoeveelheid lijken
ook zij zijn geveld…
De reis
gedicht
3.0 met 195 stemmen 52.270 Een kind, een kras en zelfs de beweging
van mijn hand lagen in de lijn
van verwachtingen en ik bedacht
alles wat ik nu veracht.
Ik heb haar getekend.
--------------------
uit: Tirade, 1996.…
Porselein
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 361 Het is zinloos, ik kraak toch maar je porselein,
kras toch maar je huid tot op het bot
mijn goedbedoelde pogingen
doen mij steeds meer naar lucht happen
Ik kom ogen te kort,
maar mijn vingers zijn te bang
Misschien heb ik je wel iets te lief,
mijn lief
en misschien duurde ons eeuwig wel te lang
Waar was het, toen we vroeger dartelden…
Wijsheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 153 Nu kras ik,
armer dan de armsten, in de basten van
bomen mijn roemloze klachten in de natte
modder van verpauperde dromen.
Ik ben toch niet mislukt omdat ik Vondel
niet overtref of niet eens evenaar, nee,
het is welletjes geweest, ik gooi mijn
woorden met liefde als boomerangs terug
naar de Bronnen.…
Kringen in kalmte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 194 Misschien een kras in het gemoed,
gewoon alles wat niet geruisloos voorbij gaat.…
restauratie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 131 De kras door haar ogen,
is net een kras door zijn ziel.
Haar kleedje gekreukt en de verf vernielt
stelt hij schrijnend vast en voelt wat hem bezielt.
Hij wil het meisje weer doen stralen.…
Schaatsenrijden
gedicht
2.0 met 17 stemmen 6.287 En mijn schaats met een kras
als een schot onder glas
trekt een veervormig spoor
van mijn voet uit te loor.
Ik scheer scheef op het vlak
langs een donkerblauw wak.
Na een sprong voor een scheur
als een koord, schiet ik voort
op het staal en ik duik
in de wind en gebruik
elke spier, die geniet
als ik suis langs het riet.…
Littekenvrij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 vorig leven, geen schaduw
Van hen meer te bekennen hier
Alleen zachte tonen, fijne muziek,
En ook de kleuren toonden zich
In hun allermooiste tooi
Pastel in de aller zachtste tonen;
En tegen het eind van dit hemelse
Gebeuren droomde ik dat ik wakker werd -
Ik keek naar mijn getekende vel
En zag geen schram, geen buts,
Geen kras…
Die stenen keert
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 217 ik kras je hart
waar gaten vallen
ben een schoft
en balanceer
de waarheid in het midden
op het valse tussenschot
verdomme
waarom ben ik het nu
die stenen keert
je lucht geeft
waar je sterven moet
omdat jouw tijd is gepasseerd
ik heb geraakt
wat slapen moet
je hebt het niet verleerd
nog schreeuwt
de werkelijkheid geen reden…
klokje boven de keukendeur
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.488 Het is toch een wonder,
dat email, geërfd, afgesopt, al negentig jaar,
en heel die tijd heeft geen enkele kras het geschonden.
Hoeveel keer per dag kijk ik op, keek een voormoeder op
naar de zwarte wijzers daarboven? Aardappels koken,
gebraad in de oven.…
Rondgang
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 264 het blauw van de winter
tekent zich zo mooi
over de kale bomen
een kraai vertelt
in krasse taal toch
alvast zijn lentedromen
wat koude poedersuiker
legt een maskerende deken
over het onbewogen gras
vanuit mijn glimlach
tekenen zich asemvlaagjes
met genoegen vertraag ik mijn pas
voor even verban ik
de twijfel naar de verte…
Inspectie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 Ik ben toch niet mislukt
omdat ik Vondel niet overtref
of omdat ik in de boombasten
mijn roemloze klachten kras?
Mijn verpauperde dromen kermen
van de pijn. Het geharrewar en
de huichelarij gaan door, mijn
dichtersziel schreeuwt uit alle
gaten, een gierzwaluw die door
miljoenen gifpijlen wordt belaagd.…
Jannetje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.135 Verwrongen beelden
waren haar gedachten
Gevangen en vervlogen
kris kras in de tijd
komend van waar niemand naar haar reiken kon
het zijn de ziekten van de ouderdom
ver achter grenzen van verdriet en spijt
Wij wachten hier
in onze werkelijkheid?
Wat is nog waar?
Wie blijft er nog zichzelf?…
Een ogenblik, een man slaapt
gedicht
2.0 met 26 stemmen 7.886 Met lange nagels
kras ik zigzag over de lakens
en een ooglid trilt. Er is een ogenblik.
De man ontwaakt. Hoe val ik
in het licht? Je draait me in de leegte
van een bed. Terwijl: binnen de randen
van een ronde handspiegel zoek
ik de meest gunstige uitsnede
van mijn met vlees gewatteerde,
droge huid.…
puur
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 figuur van
elke individualiteit
was ontdaan
slechts haar
contouren resteerden
in de uren
dat hij naar
haar keek
verblindde hij
de ogen met
klonten gips
duwde hij de
armen strak naast
het lijf dat hij
havende met spatels
zijn vingers en
handafdrukken
hij zocht niet naar
haar beeltenis
in een wervelwind van
kris-kras…