Alle inzendingen over kunstige

Toen vleiden ze een kleine schattebout -die lieve handjes blij naar buiten stak- in de kribbe, wijl de sneeuw op 't dak zo kunstig liggen bleef, maar ijzig koud beklijfde net zoals een stenen beeld. Dus brandden ze een kaarsje, lekker knus, de kerstgeschenken werden uitgedeeld.…

en de wind zegt mij ga over dit pad luister hoe het veld zingt voel de boom en zie, ze wuift met een blad zelfs gestorven hout, ginds, kent de mooiste droom ook als gij de vlonders betreedt die in kunstige lijnen u boven de aarde heffen zullen waterspiegelende bochten die weet hebben van komen en gaan u in het ommetje weer treffen.…

herfstverdriet warmte dragende harten tekenden een zon, een licht over dat wat juni naliet jong dichttalent las gerikketikte verzen van gekreukte witte vellen niet enkel maar wat zinnen maar tekstwoorden die een feest voorspellen passievolle muziekklanken vormden ademloze blikken een emotievol beleven de groten van morgen kunstige…

Het kunstig vlechtwerk van bamboe verwondert hem niet meer. Rillingen van kou brengt zelfs de tropennacht. Dan hoort hij het verre schreeuwen van brulapen. Zijn gedachten dwalen af, terwijl hij lacht, naar het Eemland van zijn jeugd.…

En in de heksenbezem bij de deur heeft het winterkoninkje een prachtig nest gewrocht, kunstig geweven van hondehaar en zacht groen mos, heeft hij zijn oude plekje opgezocht. Zo zit de hele tuin vol leven. Ze hebben het niet slecht. Het is een drukte van belang, van tortelduif tot rode specht.…

Equus caballus edel dier werd al vroeg veel eer bewezen neem Midas koning te paard van Phrygië die in zijn garelen van de disselboom kunstig alle vertwijfeling wikkelde over zijn kans op meer heerschappij Alexander van Macedonië werd te Gordium in het voorbijgaan gewezen daar zit 'em de knoop van de bij Jupiter geëerde wagen al eeuwen…

Hij levert steeds door kunstig rijm-gepriegel sonnetten af, elk geestig en intact. Hij zeeft zijn metrum in een voet-vergiet.…

Liefje zo stil zo pril vredig slapen lekker gapen veel hart en ziel en zaligheid Liefje onze ziel en onze zaligheid pure eerlijkheid dure heerlijkheid jij de toegift op ons leven Liefje kunstig weven lekker zweven mooi bewegen dan gegeven aan, om en voor het leven Liefje jouw leven nog even en dan lang zal ze leven…

Kunstig onder het woelige water verdwenen, toen het relationeel helemaal fout liep. Gevoelsmatig in de problemen geraakt, en uit respect liefde vermoedelijk weggespoeld, klippen onhandig omzeilt die er bleken te zijn. Geen reddingsvesten aangedaan en met hulp elkaar opgerakeld uit de gevoelsoceaan.…

Noch stem, noch kunstig spel mijn zacht gemoed verwint. Maar wijze goedheids kracht, en 't needrig braaf gelaat Dat teedre borst verkwikt en trotse borst verslaat; Maatwijze geestigheên, bevalliglijk vertaald: Deez' hebben op mijn ziel verwinnings roem behaald.…

aandacht mochten de pas zat er al stevig in met schitterend lange benen de finishing touch met hakken tot aan de schenen want de stoffen moesten in bewegen zachtjes vallen de dure snit mocht niet gesloten blijven ondanks de magerte binnen vele neusjes stonden identiek tussen ingevallen wangen blikken keken ver vooruit uit kunstig…

Een zwaluw legt haar jongen neer In het kunstig nest dat zij bouwden En waarin ze zich veilig vertrouwden De zwaluwen vliegen heen en weer. Zelfs mussen vinden een huis O, Heer U ziet ze en houdt ze in de gaten Ook de jongen die het nest verlaten En de snelle zwaluwen evenzeer.…

Een zwaluw legt haar jongen neer In het kunstig nest dat zij bouwden En waarin ze zich veilig vertrouwden De zwaluwen vliegen heen en weer. Zelfs mussen vinden een huis O, Heer U ziet ze en houdt ze in de gaten Ook de jongen die het nest verlaten En de snelle zwaluwen evenzeer.…

Alleen is geen gemankeerde twee Alleen staat niet gelijk aan zielig Alleen zijn is op avontuur gaan langs achtbanen en draaimolens balanceren tussen vangnet zijn en vragen zoeken naar de zin van in je eentje de ongevraagde stilte in je huis omarmen jezelf bij je haren uit het moeras trekken en doorgaan met kunstig leven Kruip uit die…

'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant: Mijn voortijd eer 'k in kunstige infuzoren; 'K vervloei, hen ziende, in schem'ring vreemd verloren, Waaruit tot mijn ziel Brahman is ontbrand; De vonkjes eer 'k, uit wier heilig verband Ik ben, een vlam, meer dan hun som, geboren, Zoals een Boeddhabeeld, dat als een toren Over de wereld…

Waarom moet zij kunstig veinzen Als de liefde haar bekoort? Is de liefde dan onedel? Is ze een grove, lage drift, Die de grote mens vernedert? Voor de wijsheid tegengift?…

Dan neemt de zee van al wat werd gebouwd van kunstig nest, tot mast van hout, zelfs stalen boten niets blijft gespaard er wordt immens genomen maar goede raad leidt tot de daad, er wordt een dijk gebouwd. Bescherm met man en macht wat kwetsbaar is, het mooie maar weet dat zee die wordt geweerd, toch voortleeft, als gekooide...…

het bos en het veld bewuiven met vleugels geuren van bloemen mee Nog geven vruchten wijn voor zwoele nachten in heldere maan en lachen ouders omdat hun kinderen al sterk zijn Nog nemen mensen moeizaam afscheid omdat ze mooi zijn voor elkaar en in zichzelf al even eenzaam Nog lacht de Mona Lisa gebroken lippend eeuwen voor ogen in een kunstig…

mijn gevallen hart het is van jou, een bladzijde liefdevol warm vullend het kleurenpalet van het leven mooie voorbeelden die vol roem de tekst aangeven machteloos bekent het onbekende, de letters een woord liefde als vraag niet duidelijk omschreven, kunstig vertellen, sinds jaren geleden, onvindbaar de roem van het dierbare mijn hoofd geborgen…

De ketel puft heftig, het water wil aftochten. Je wil nog zwemmen, je alsnog met de zee van mijn kilte benatten. Vuur verklaart stormachtig het sterven aan het blauwzwarte uiteinde van windstoten. Ik golf in de zee zoals ik golfde in haren. De wolken trekken zich in afschuw af van het ondermaanse. Je staat hemels besmeurd en perplex bij…

Ontspannen mijmer ik en wandel mijn stappen in het landje apart Bonte kleurenblokken schuiven voorbij achter de statige zeedijk Wuivend gras in de wakkerende wind Dorsende machines maaien het goudgele graan Wolkenschaduwen dwalen over een lappendekenveld Een kunstig patchwork van heldergroene en goudgele kleuren Donkerbruin geploegde aarde,…

Leugendans Het is net als een mooie dans Het publiek is ingenomen Geen stel die het zo kunstig doet Jullie zijn niet in te tomen Dan komt de Waarheid tussen in Die wil nu ook een dansje Beleefd vraagt hij: ’Mag ik nu?’…

aardappelakker ontelbare rijen rechte bedden in de schuine schaduw van zichzelf wachten op het geruisloos scheuren door vermeerderen van één naar elf met gsm en satelliet gepoot in omgewoelde rulle aarde kunstig gevormd tot ruggen het onkruid is vooraf gedood petatten zullen hier nu groeien tot extra…

Nu gaan ze welken en kwijnen, ze laten zich niet meer gebiên, uiteen valt de kunstige, fijne gehoorzame machien - O mijn handen, mijn handen, gauw zal ik uw schrift niet langer zien. Dan worden ze mager en beven, in verlangen naar eeuwige rust, dan is 't laatste woord geschreven het laatste kaarsje geblust.…

de Zweedse Carta Marina uit 1539 van IJsland en omringende zeeën met intens gruwelijke zeegriezels grillige kringen trollen golvenkoppen met toch ook geisers van ijs en vuur zoals bekend uit beeld film avontuur gevleugelden als de Stuttnefja de Haftyrðill Geirfugl en Álka werden eeuwenlang ook levend ontwaard naast Olaus Magnus kunstig gemaakte…

moeder koolmees komt aanfladderen het is haar tijd om te badderen even zitten drogen in de zon dat is goed voor haar vederjapon dan vliegt ze recht haar hokje in zij heeft het bij ons naar haar zin samen met haar knappe vent bouwen ze weer aan hun nest weldra is dat kunstig nestje klaar behoedzaam legt zij haar eieren daar eerst een poos…

waarde, oneindig ver en binnen handbereik, de bloesemvruchten door de zon gerijpt zijn hier geruisloos tot hun recht gekomen, het ritselt in de struiken en de bomen, geen vogel die de stilte hier begrijpt, de groene hof is hen een paradijs, zij bouwen hier hun nesten voor het leven, al wat zij wensen is hen hier gegeven, elk zingt een kunstig…

Gij grote, wijze mannen, Die, in uw schone schriften, De komma's en de punctum's, De stippen en de strepen, Zo kunstig, weet te plaatsen; o Grote, wijze mannen!…

De vreedzame tovenares ofwel lage godin woont met haar dienstbare nimfen op het onbekende verlaten eiland Ogygia soms ontvangt zij een god van het Olympusgebergte verwent hem dan gastvrij met smakelijke maaltijd blijft de eenzaamheid verkiezen kunstig spinnen en weven in de ruime grottenwoning geeft haar levensvreugde begeleid door…

Die 't zoete der liefde niet kent; En die door de kunst van behagen Uw hart voor haar invloed verstaalt; Wier koele, maar kunstige lonken, Door haatlijke zelfsmin bezield, En zachte gemaaktheid vertederd, Niets aadmen dan wreedheid en wraak! U schuw ik.…