Alle inzendingen over landschap

Ingelijst landschap leg het maar vast voor eeuwig zolang het nog duurt…

Zo'n landschap als dit op unieke middagen -- eeuw na eeuw gezien.…

Een grijs wolkendek boven een verlaten landschap omgeven door sloten vol kroos. En aan weerskanten rietstengels, sommigen gebroken. Op een waterlelie zit een kikker in alle rust en een reiger vliegt op zich van de kille leegte bewust. In een weiland koeien die hem na staren.…

liefde vormt zich langzaam tot een open riool waarbij de ergernissen en eigenaardigheden vrij spel hebben en over het opgebloeide landschap stromen het landschap dient zich aan te passen, te beschermen en te begrijpen anders sterft al het levende in de liefde en rest een leeg oppervlak: donker, winters, een ervaring rijker…

Altijd even verdwaald in het landschap, sowieso landschap in de mist, landschap in de storm landschap van heuvels, landschap aan zee landschap vol modder, landschap in de zon landschap van plezier en landschap van melancholie In de Ardennen en in Friesland in Limburg en in de Achterhoek In Gelderland en Zeeland op Schiermonnikoog en…

Ze ontmoeten elkaar zomaar, in het landschap van de tijd. In het landschap van de straat.…

springvloed na schokgolf de aarde rekte haar spieren nieuw landschap ontstaat…

in die tussentijd stond de tijd stil het waren de dagen van doelloos dwalen we gingen vanzelf op in het landschap wie zijn de jagers de hoornblazers die onze oren teisteren bij de opening van de jacht? met stotterende benen blazen wij de aftocht voorbij de mooie verhalen verdwenen we wijzer en verwond in het landschap…

Jij maakt mijn landschap helder in hoe de hand het landschap langzaam langs de zuiderramen sponst en zeemt waaraan abeel en konifeer geheel zijn helderheid ontleent.…

Ze ligt met een landschap van een man in bed. Hij is enorm en zij heeft nooit voor bergbeklimmer gestudeerd. Verkleind tot een verliefde kleuter klautert ze rond: tong in zijn oor, spitse vingers in zijn maag, verder omlaag - ze hoort niets. Een landschap praat niet.…

ik uitkijk over het landschap van mijn bestaan!…

de boer keert het gras het landschap krijgt meer lijnen moeder aarde groeit…

het landschap dronk.…

Er is een Russisch landschap in mijn droomwereld met huilende wolven die een gedicht achterna zitten ik ben voor de laatste keer terug bij het zwarte schaap in het donker van mijn diepste verlangen en ik draai mijn hoofd naar het maanlicht we zullen de brieven zonder nachtmerries vergeten onzichtbare letters in het wilde landschap verlangen…

Dit vroege, oude land kent een andere stilte vindt lagen van oer terug en zingt het water stijf Het is er onverwoestbaar breekbaar, terwijl in de verte een kind huilt en een wolf en de wind De schaduwen lang en jong in vloeiende beweging uit de uren van duister gerukt om te wenen en te helen.…

gordijnen rafelen in het duister in het licht zie ik jouw gezicht een landschap dat ik op mijn duim ken ik ontdenk iets nieuws de weerkaatsing van de maan belicht de wol op het kleed je bent niet naakt als een slak je hebt de vacht van een wolf ik wil het paradijselijke landschap zien het is een bedrog je witte tanden hebben mijn hart…

Genietend van het leven Zoals een vlinder vliegt Het landschap heeft haar bloemen gekregen En zij die er fladderend wiegt Deinend langs de graanvelden De wind bloemkronen wiegt Waar korenbloemen zich al opstelden En zij voor je uit vliegt Lieflijk voelt het landschap Als veldkrekels jouw timbre bepalen Genieten bij iedere voetstap En…

de dag begint aan het bureau ik daal af in een wit landschap wat geen landschap mag heten omdat er geen letters zijn geen bouwstenen geen vorm hier, tussen de regels, is het witter dan wit ik ben op weg naar binnen, naar de kern die zich niet in taal vangen laat maar ik adem diep in, in volle teugen keer dan terug, trek me op aan een…

landschap zonder grenzen…

Wat als het landschap openbreekt door de ernst van mijn verlangen wanneer rivieren wilder stromen door de passie in mijn dromen de mooiste bloemen mooier bloeien door alle schoonheid van het groeien wat als het landschap straks verstilt en mijn naakte lichaam hevig rilt aanschouwelijk in de mystieke nacht door de liefde die jij naar mij…

onder de oude olmen staan ze stil doen een stapje terug uit het landschap in de verte blaft een getergde kettinghond zwermen kraaien spatten op hardhandige westenwind beukt door de bomen door de weerloze lijven op deze verloren plek het stillen met zachte woorden een rite in grondtaal ze gaan het landschap in kraaien zwermen…

dan die adembenemende zucht het zoet verlangen van het zuchtend landschap.…

Het regende licht, de lucht was fraai grijzig, het landschap omvatte een groot deel van de wereld. Mijn vriendin omvatte veel meer, ze was een bewegend Ravenna, een groen, grijs en blauw mozaïek, een kleurige, bewegende, geurige gestalte, een vorm die het landschap vervormde.…

En wanneer de zon schijnt het spinnen van de kater in een landschap met kerktoren en boerderij. Een beeld pittoresk van aard en alles is daar bedaard.…

met trouwens altijd goed zicht in versoberde kleuren ~~ ~~ ~~ In de kim zit de ziel van 't on- eindig Een parel bevat de geest van de zee In 't houvast zit vaak de greep het handvat voor dus volgend werk Met boven al het landschap een weerkundig drijvend zwerk…

De morgendauw nevelt tijdloos als een pareldeken over het landschap Een stilte kleurt het morgenlicht langzaam in wolken van sereen In al haar schoonheid weeft de aarde parels van dauw aan het gebladerte De zon laat het landschap ontspringen in een fontein van geweven waterdamp Het is alsof de tijd niet meer bestaat alleen de schoonheid…

spookachtig landschap splijtzwammen woek'ren, lachend waarom ging zo weldra de eenheid teloor verscheurd door tegenstanders ooit medestanders een lied van pijn dringt zich op stokt in mijn keel een traan in mijn oog toont een flauwe ster van vergeefse hoop maar machteloosheid heeft mij in haar machtige greep en het landschap trekt vol…

de roodkoperen zon boven het landschap geeft iets van verwantschap want ook ik maak nog wel eens een schijnbweging Lejo van Kuijeren…

Winterblond ligt het landschap te wachten tot na de morgenstond de zon vol blijdschap het wit weer afpelt…

Stilleven tekent dageraad in een landschap waar de mist optrekt met woorden in gedachte in harmonie van stilte.…