35452 resultaten.
Vleugelgegons
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 4.815 zon
Terwijl ik hoopvol naar de sloten tuur
dan terug in de eindeloze verte staar
verwacht ik de sleutel en de tovenaar.…
Jij parkaat dwars
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 319 in bovenlucht
jankt tegenwind
haar sombere verhalen
laat zon niet stralen
door druppels van verdriet
maar jij trotseert
mijn griet die vlagen
met het neusje in de lucht
hoort niemand jou ooit klagen
over vele stom gestelde vragen
jij parkaat dwars
door alle buien heen
wintert in een eigen paddenstoel
hebt lak aan iedere grote smoel…
Oktober
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.194 Laten wij nog eenmaal proeven
van dit herfstig tafereel
straks komt lange winter toeven
koude sneeuw wordt dan ons deel.
In de herfst van onze levens
strelen wij de late zon
wij genieten nog slechts even
op een bankje in 't gazon.…
Ritme van warmte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 857 Laat zon schijnen op rivieren
water warm bruisend tussen oevers gaan
nevels door licht en ochtendkoelte
waaierend over vlakke veld
als sluiers van tule en zijde
met frêle handen die dorstend strelen
groen naar blauw gestrekt.…
als een oase
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 158 zomerse dagen lopen op hun laatste benen
evenals de zwart- en bruin gevlekte koeien
grazend onder een late zon die het boerenland
nog zacht belicht waar in alle rust de avond valt
aan de einder schildert van Gogh een handvol
kraaien boven het goudgele, ongemaaide koren
waar verzonken boerderijen en een verre toren
in ijle nevels geruisloos…
Voor de sopraan
gedicht
2.0 met 15 stemmen 12.480 Een vrolijke familie de pioenen,
van de bollebozen die geen leed verkroppen,
volle harten en onnozel, gulzig in de lippen,
sierlijk in verliefd gespreide vingers,
doende doende in het rond te zoenen.
Zomer wordt het nooit zonder pioenen
te bezingen, jou, mij, jullie en ook u,
regen die ze schudt, ieder dol en dommer
van de lente, terwijl schoenen…
Ons eigen land
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.565 Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen,
Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden,
Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden,
Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen!
Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…
Nooit meer slaaf.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Laat staan spreken.…
WIJDING AAN MIJN VADER
poëzie
4.0 met 30 stemmen 3.759 O Gij, die kommrend sterven moest, en Váder waart,
en míj liet leven, en me teder léerde leven
met uw zacht spreken, en met uw strelend hande-beven,
en, toen ge stierft, wat late zon op uwen baard;
- ik, die thans ben als een, die in den avond vaart,
en moe de riemen rusten laat, alleen gedreven
door zoele zomer-winden in…
Halve maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Vanaf de horizon door een late zon helder aangegluurd,
weten wolkenflarden jouw bleek aangezicht te aaien.
Verhaal me van je trieste idealen, onthul mij tenminste iets
van schepping en bruisende dynamiek.
Schijn je licht op hen die weten te creëren
en al je uitdagingen vertalen in pure dramatiek.…
Herfst perikelen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 64 schoon is het
om de blaad’ren te zien zweven in
de wind
opgetild oker goud of geel
getint
ik kijk naar de bomen
en zie hoe
de rode
gloed van de late zon
zich langs de hemel spreidt
‘t hart breekt
van t ontroerd mensen kind
bij ‘t zien van ‘t kunstwerk tederheid
dat weet dat na dit najaarsspel
van blad en wind…
Genève
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 We hadden het over het-in-leven-zijn
Dat ik dat ieder jaar moest melden
Hij mailde me terug
Dat 'k me gelukkig niet ter plekke tonen hoefde
Onmiddellijk kreeg ik zin hem te vragen er samen heen te gaan
Te wandelen aan de kades,
waar ik woonde tonen,
de Salève die we beklommen in de middagpauze,
de Mont Blanc aan de horizon
in de late zon,…
Wat late middagzon
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 330 Wat late middagzon
en heel veel mensen juichen;
wat doet het toch met ons
wanneer het licht verschijnt
en vonken van de daken spatten?
Is soms ons hart de bondgenoot
van 't licht dat vaak verborgen
in alle wezens schuilt
en wacht om uit te breken?
Is 't licht een afglans van 't geheim,
van ieder levensteken?…
o Gij die kommrend sterven moest
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.636 [Wijding-sonnet ter Gedachtenisse en Ere mijns vaders]
o Gij, die kommrend sterven moest, en Váder waart,
en míj liet leven, en me teder léerde leven
met uw zacht spreken, en uw strelend handen-beven,
en, toen ge stierft, wat late zon op uwe baard;
- ik, die thans ben als een die in de avond vaart,
en moe de riemen rusten laat, alleen…
MINISTERKEUZE
poëzie
3.0 met 25 stemmen 5.840 Gij hoeft het in geen boek te lezen,
De ervaring preekt het even goed:
Die ’t wezen KAN en niet WIL wezen,
Dat is de man die ’t wezen MOET.…
Inclusief
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 maar de zon en gekletter van water uit fonteintjes, corigeerden ook dat.…
Een afscheidsavond
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 907 Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon
Heb ik jouw warme, lieve blik
Op mijn netvlies gezet
Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon
Straks zie ik jou daar weer
Vragend zullen mijn ogen
De jouwe gaan ontmoeten
Ze zullen vragen naar meer
Zal jij al open staan voor nieuw leven
Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd
Heeft zij jou achter…
Diep van binnen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.170 Diep van binnen
Zijn mijn laatste woorden zoek
Druppelen mijn zoute tranen
Net over het randje
Van de volgelopen emmer
Ik zou wel willen schreeuwen
Ik zou wel willen huilen
Ik zou wel willen krijsen
Maar ik doe het niet
Diep van binnen
Is het laatste hoofdstuk uit
En toch kan ik het boek
Niet wegzetten in de kast
Ik pak het steeds weer…
ik bof
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.681 Het besluit is gevallen
Het boek is uit
Zomaar dichtgeslagen door hem
Of heb ik
stilletjes gewacht tot hij
het boek zou dichtdoen?
Het besluit is gevallen
Ik moet mijn pad
Weer alleen gaan kiezen
Zal ik dat
snel met plezier
weer kunnen?
Het besluit is gevallen
Een nieuw boek uit de kast gepakt
Met nieuwe hoofdstukken
Hoe zal ik die…
Sommige momenten
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 5.113 Sommige momenten
zijn
onbetaalbaar
onberekenbaar
onbewaakt
onbepaald
onbeschrijfbaar
onverklaarbaar
waardevol
tastbaar goud
zo’n moment
was zaterdag
Café Esprit
Amsterdam
Jij en ik
ook ik besef
dat ik
met jou
met ons
voorzichtig moet zijn
en zal zijn…
Geschonken kusjes
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.855 Geschonken kusjes
door jou
op gestolen
slapende momenten
bewaar ik
in een laatje
bekleed
met jouw tederheid
vannacht
verlangend
naar meer
véél meer……
Mijn lief
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.591 Kom
geef me je hand
en laat je gaan
ontdek
wat liefde
echt kan zijn
dat liefde
oprecht kan zijn
Kom
geef me een kus
en laat je gaan
proef
wat liefde
fijn kan zijn
dat liefde
klein kan zijn
Kom
geef me je hart
en laat je gaan
voel
wat liefde
goed kan zijn
dat liefde
moed kan zijn
Kom
kijk in mijn ogen
en laat…
Te jonge keus
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 712 Hij zag me
wilde mijn stem
mijn liefde,
mijn zorgen
voor hem
Ik gaf me
Heel mijn stem
Al mijn liefde
Iedere morgen
aan hem
We gaven elkaar
haat en nijd
dagenlange stiltes
bitter verwijt
dus
na maanden verdriet
van te verkeerd geven
ben ik weer rustig en blij
In mijn jonge leven
geef ik de mooiste stem
de beste zorgen,…
Ritsels
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 445 scharrelen en dwarrelen
bedekken en bevlekken
jagen en vervagen
geuren en verkleuren
verzachten de gedachten
omwoelen het gevoelen
Fel gekleurd bij zonneschijn
vervagend door de nevels
Winden vol venijn
plettend op de gevels
spiegelglad op wegen
zacht glinsterend in de regen
ik tol mee in ieder blad
het ritselende leven door
zo…
VOOR U ALLEEN
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.479 Zij zetten bevend woorden neer
Tot de avond-late zon verbleekt,
En woorden glanzen rein en teer
Als paarlemoer, waar 't licht in breekt.…
op de wei
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 114 gele boterbloempjes
madeliefjes en wat rode klaprozen
blauwe korenbloemen
tezamen op een groene wei
een palet met vele kleuren
mijn hart wordt danig blij
een schilderijtje wordt geboren
aquarel in al zijn vormen
liefhebbers zullen dit bekoren
ja, op zo’n plaatsen wil ik komen
een rustig leventje in ongerepte natuur
mijn ogen sluiten…
Ergens hier ver vandaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 Tijdens een avond bij wegdromerij
adem ik menig geur van hartstocht en passie
Spoel aan op golvende kustlijn met lange zandstranden
Op hetzelfde moment laat zon zich van haar aantrekkelijkste kant zien.…
zon
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.124 van
en zing een vrolijk lied
en hoop dan dat de zon je ziet
dat maakt je blij
en zorgt dat je geniet…
Verbolgen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 139 Verbolgen zijn, 't zint me niet
dat je heel de dag, de zon pas ziet
als ie bijna rusten gaat!
De weerman zat er weer eens naast
had vast -en zeker weer haast:
om voor 't donker thuis te zijn!
Verbolgen zit 'k nu dus hier,
mist heel de dag, terwijl 'k wenste:
da'k de zon, voelde en zag!…
Laat maar,
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.000 Laat maar,
Het is nu niet meer nodig.
Ik heb op jou maar al te lang gewacht.
Jij maakt je voor mij overbodig.
Ik huil nu niet meer,
Iedere nacht.
Laat maar,
Je hebt me nimmer kunnen troosten,
Jij ging aan mijn gewonde ziel voorbij.
M'n tranen en pijnen waren het grootste.
Wat jij verwaarloosde,
Wilde je niet meer zien in mij.…