2439 resultaten.
Verrukking
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.264 't Verledene leed was vergeten, verzonken,
En 'k heb het geluk van uw lippen gedronken,
Toen blozend en aarz'lend gij mij hebt gekust.…
Tripje
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 291 Duik in mijn mooie letters
als in een heilzame bron,
laat de letters je van leed
genezen.
Ik zag een poes in een hondehok
liggen en de oude hond ernaast.
Alle feeksen en duivelinnen eet
ik op met haar en huid.
Morgen vlieg ik naar Zuid-Afrika
en pimpel ik wijn in de warme zon.…
denkend aan Paul simon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 een leesbril en een ladder
zodat ik nooit lang hoef te zoeken
naar de zin die mogelijk verklaart
waarom hij vaak met uitgestoken klauwen
mij lijf noch leden spaart..
Nooit werd ik een rots
of een gerieflijk eiland
in de Pacific
Paul Simon kan zingen
wat hij wil
poëzie mag dan balsemen
demonen krijgt hij
zelden stil.…
Meester Vreeze
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Hij
kruipt onder al
mijn leden en
grijnst meer dan
tevreden. Het
doek daalt weer
naar beneden. Tot
de een of andere
reden hem opnieuw
op zal laten
treden. Maar vandaag
heeft hij zichzelf
genoeg bewezen.
Hij vindt het tijd om
weg te wezen.…
paniek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 doolhof
waar angst geen uitweg kent
de moesson zich laat gelden
op delen van het lichaam die
je bijeen houden, verstikking
in beleving en geen stem die
je tot een zuchtje wind kan temmen
minuten raken uren waar
kwartieren vluchtig in
seconden verdwijnen, schreeuwen
tot de klok van alle onwerkelijkheden
wordt verdreven in de schaduw van leed…
Zoete vrucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 89 Hier door de mobiel
de echo van woorden spreken van virus
dood en vrijheidsberoving
vreten in lijf en leden
woekeren in het hoofd
rondom de ketens van vuur en verwoesting
het wilde bloed van roofdieren
dat tussen de scherven sijpelt
Tranen en pijn in het hartzeer van het leven
onder de rommel van puin
De uitgestoken hand
een…
Een Dichter...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Het kind in de dichter, maar met
bangheid in zijn ogen ziet hij zwanen
in de vijver en is ongerust over de
bedreiging van de schoonheid in het
leven dat zo kil is, onverbiddelijk
en waarin men wordt gekastijd.
Hij voelt de pijn, het verdriet,
terwijl hij in de ogen van een kind
vreugde ziet en luistert naar een
merel en zijn lied.
Ogen…
Ballast (opgedragen aan ZKH Prins Claus + 1995)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 215 Lijdzaam sleep ik mijn Ballast voort
in de hoop dat ik niemand stoor en toch
hoop ik stilletjes dat iemand mij hoort...…
Gouden stem
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.564 Gouden stem zing mij een lied
Ik hoor je en vergeet wie ik ben
Mijn ziel zeilt op je noten
Naar utopische gedachten
Alle zorgen vergeten
Mijn oren gevuld
Mijn ogen zachtjes dicht
De zon gaat harder schijnen
Vogels die zwijgen
Voor je mooie lied
Lief en leed
Bewandel je met do re mi
En als de stilte komt
En alles weer echt wordt…
MOED
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.409 Doch zo ik spreek, het zij geen laf opstandig klagen,
En waar ik zwijg, 't zij nooit, verwonnen door de tijd,
Indien ik licht mijn leed en dat van andren drage,
't Zij wijl mijn liefde weet, dat Gij de Liefde zijt.…
Eindeloos Dichtbij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.212 Met een kapot gezicht
Moet ik mij afwenden
Van het geziene leed
Dat ik in mij kerf
Eindeloos ver weg
Toch zit jij naast mij
Ik kan je warmte voelen
Maar jouw warmte is niet voor mij
Als een litteken
Is mijn gezicht vertrokken
Zoals jij nu ook bent
Vertrokken, voor eeuwig ver weg
En blijvend dichtbij
Eindeloos heen, en ver van mij…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 583 ook ik had in mijn jeugd nog mooie dromen
want zeg nu zelf die heb je toch als kind
toch zijn ze merendeels niet uitgekomen
ik heb gehuild, gelachen en bemind
en kijk ik terug in mijn herinneringen
dan was de poëzie een goede vrind
die in mijn hoofd een lied kon laten zingen
als ik door leed of pijn werd overmand
wist dat me op het goede…
Volk van weleer
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 56 ik zag hoe
jij verschoot
even voorover
boog in een
klein moment
van contact
er sluierde
al een lach
in je blik die
ik meteen
vertaalde tot jij
hebt het gefikst
ik wist van
jouw vluchtige
ontmoetingen
met leden van
het kleine volk
van weleer
zij zijn
eigenlijk nooit
weggeweest
hebben eeuwen
in schaduwen
van jaren geleefd…
Het eerste silhouetje
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 59 het kouder
kaatste blauwer
uit het lege firmament
spelden prikten
licht goedkoper dan
het leds equivalent
daar waar zon
in geel en rood haar
huishouden viert
spoort ook maan
gesikkeld zijn talloos
laatst kwartieren aan
vreemd dat mensen
zonder tijd door
maneschijn verblijd
gaan feesten met
familie en vrienden
op gezag van…
Ik wacht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.454 Het wordt al nacht en toch blijf ik
ik ga niet meer
ik wacht
Als de koele schaduw van mijn leed
nog koeler wordt
zal ik nog wachten
Als de bladeren vallen en
als zand de ware grond verbergt
en geen plant nog groeit
zal ik nog steeds wachten
Als een mooie roos wanhopig
treurt na haar bloei
zal ik nog langer wachten
Als de wolken…
Vijand van fatsoen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 572 't Kan
'k Ben gered
'k Word gelezen
't Begin van
Wie weet
Iets moois
't Einde van
Onmiskenbaar
Aangedaan leed…
een vissersmeisje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 waarom sta je zo voor het
venster waarom staar je zo
in de nacht is er iemand
die nog zal komen, is
er iemand die jij verwacht
is het de jongen die
ging varen de jongen
met zijn ziel voor de zee
op de golven wiegen zijn gedachten
de wind wuift zijn dromen mee
o zwart water duivels meer
ellende van voorspoed en leed
o brenger van ratten…
Gedachten over een laptop
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 4.766 Wij leden onder
Default gedonder.
BIOS draaide met onfatsoen
en werd geherdefineerd als
"het Busje In Ons geval ´coming Soon´"…
Naast mij.....
gedicht
2.0 met 102 stemmen 28.219 Naast mij woont een vrouw,
die men verheven moet achten,
die sluipend leed kan verzachten,
en noodzakelijk inzicht kan betrachten,
zo'n vrouw waar je op wil wachten,
makkelijk om van te houden en naar te smachten.
Naast mij,
woont ze,
die vrouw.…
KLACHT
poëzie
2.0 met 33 stemmen 2.957 Ik kan, gedrukt door zo veel leed,
Maar nauwlijks adem halen!
Mijn vriend zit aan de zij
Van zijne Elize stil en vrij,
En kust en streelt haar zonder vrezen;
En ik mag naauw mijn Fillis zien!
Haar slechts ter sluik een kusje biên!
Kan dit mijn smart genezen?
Ben ik dus niet met recht verstoord?
Heb ik geen reden om te klagen?…
Trouwfeest
netgedicht
2.0 met 57 stemmen 3.818 vooravond na de zegen
afgezonderd in haar kamer
kraakt het ouderlijk huis
wacht zij roerloos op
Middernacht voelt zij
dwars door haar fontanel
een engel dalen vederlicht
in zijn tijdelijk verblijf
Morgen loopt zij in gewaden
zwaar van goud en zilverdraad
eet zij gele met witte
rijst vermengd van één bord
eerlijk alles delen
lief en leed…
Kleinzoon
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 5.197 ’t Leed is geleden, de klus is geklaard
ze hebben met zijn tweeën, de klus van
bevallen ‘even’ geklaard.
’t Nachtelijk leven wordt bruut nu
verstoord, wanneer de kleine vindt
dat hij moet worden gehoord.
Men neemt het voor lief, want wat
weet hij er nou van of het dag is of
nacht.…
laatste mijmeringen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.501 man, oud, maar geen prater
ziet uit over golvend groen water
ietwat in gedachten verzonken
denkt hij aan het nabije later
niet dat hij die blind miskent
het einde is reeds eerder verkend
zijn tijd is allengs versleten
de dood is sluipend al gaan eten
aan hem is vrees niet besteed
verlangt naar het oneindig niets
de komende rust is geen leed…
Bellende Efljes
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 624 Verdriet en leed verzachten.
Zo ssssssst slaap en ga dromen.…
Genezen Tijdwond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.099 Wijzer geworden, door wederzijds leed
en levenslessen, goede en slechte…
Wonderbaarlijk hoe snel je het slechte vergeet.
Eén enkele conclusie zweeft door je geest…
zonder hem was je hier nu niet geweest
want het heeft gewoon zo moeten zijn:
allebei gelukkig door elkaars beste vrienden te zijn.…
Kon ik maar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 736 - Kon ik maar -
Ach als ik toch kon vliegen
Alle mensen kon bereiken
Helpen waar het nodig was
Dan zou de wereld beter lijken
Ach als ik toch ter plekke kon zijn
Ieder persoon kon bemoedigen
Omarmen en omhelzen kon
Het geluk wat kon bespoedigen
Ach wat zou de wereld juichen
Lachen en gelukkig zijn
Wat zou veel leed verholpen worden…
Na de regen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.950 Na de regen straalde de avond
En breidde zijn blauwe armen wijduit
En hief het lachend gelaat van de aarde
Door de dunne nevel van tranen
Voor hare fonklende wimpers
Weder blozend omhoog;
Laat mij zo lachen hemel,
En hef mijn ziel tot uw borst,
En laat de dampen van mijn leed
En van mijn kleinheid en van mijn duffe gedachten
En van mijn…
Irak
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 757 De witte kist onzichtbaar
door de bloemenpracht
met linten beweegt zacht op
eerbiedig zakkende touwen
Haar schreeuwen worden
niet gehoord maar smoren
zich in doffe snikken die
het leed niet willen stillen
Weer voelt ze zijn mollige
armpjes om haar nek en hoort
zijn eerste woordje dat haar
de eretitel mama verleende
Gedwongen terug…
VERGETEN
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 948 Ik zag het gat
waarin hij was gevallen,
dat hem als een graf omvat,
waar pijn en leed zich samenballen,
tot 't leven zelf hem vergat.…
Père-Lachaise
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 541 Steekt er wellicht soms iets kwaads
in het virtueel een plek aanschouwen
waar zoveel verdriet en leed
en zoveel pijn is van wat ik niet weet
van bekende en onbekende mannen en vrouwen.
Hier rusten ze de eeuwige rust.
Schoorvoetend scroll ik langs de zerken.
Mijmerend bestudeer ik zo hun werken
mij van de eindigheid meer bewust.…