Alle inzendingen over lente

Morgen, als het lente wordt creëer voor elke bonte specht een eigen nest waarin hij zijn masker legt. Morgen, als het lente wordt zal ik de winter prijzen om een zon te schenken in het glas der wijzen. Morgen, als het lente wordt zal ik buigen voor het krom en voor het recht, barst het leed en pijn, om even vergeten te zijn.…

Is dit lente of misschien herfst: druppels grijsheid en treurnis, vlugge mensen. De avond sluit al vroeg de luiken want de regen willen we niet. Lente of herfst? Toch is water leven, begin en bron; Regen is echter triestig als het lente is.…

winter me in een heldere stille nacht winter me met wuivende lichte weemoed winter me in verre witte wanen winter me op een licht geladen vlot winter me even maar winter me…

De winter valt in, de nachten helder en ijzig koud, 't is de lente waar ik aan dacht en toch het meest van houd.…

Het is lente en de vogels maken hun nest Ook de geile konijntjes doen hun best, Iedereen gaat plotseling vermenigvuldigen Ook ik behoor tot de deskundigen. Het is lente en het wordt als maar heter Met de wiskunde gaat het steeds maar beter, Gelukkig blijft de lente niet eeuwig duren Anders kreeg ik nog lage rugfracturen.…

lente lente lente Deo Volente dan springen de knoppen open nog sterker ik zie ze al het groen ontworstelt zich aan cocons in verlengde vingers van uitgestoken armen dik en dun lang en kort sprietig of uibollig * ik trap in hondenpoep vers gelegd op paden die door de nieuwe toekomst slingeren met een reuk zo pril…

De tinteltenen van de lente, ze maken me zo blij, ze maken me zo vrolijk; ze dansen zelfs met mij; De tinteltenen van de lente verheugen zich zozeer, ik zie de knoppen groeien, het licht schijnt meer en meer; De tinteltenen van de lente, ze roepen naar elk kind, ze roepen alle mensen en zingen in de wind.…

Speenkruid, Slanke Sleutelbloem, Fluitekruid en Bosanemoon, groei, bloei, Flora floreert: Lente! Vogelzang en nesteldrang, de eerste vlinders, Fauna barst van leven: Lente! Rokjesdag, terrasje pikken, goed glas bier; laat maar komen die Lente!…

Zachte warme lentezon Doet mijn gezicht gloeien Harten sneller stromen Straalt verse energie uit Verwezenlijkt winterdromen Brengt nieuw leven Omarmt pril geluk Baart een jonge zomer Ontluikt een nieuw stuk Haast vergeten dat dat kon Zachte warme lentezon…

het nevellaken ligt glad en schoon te wachten op de dauw meedogenloos en kil op het nieuwe blad, zo pril een zware last nu reeds te dragen wachtend op het dagen kwetsbaar zijn de knoppen zich persend uit het hout smachtend naar de lentezon de ochtend is nog koud…

De lente is er ; het leven herbegint. De dood trekt zich, even, terug in de coulissen om straks een nieuwe rijke oogst binnen te rijven.…

stil lig ik op mijn rug in het gras boven me ontvouwt zich een panorama waarin ik met een beetje fantasie de besneeuwde toppen van bekende alpenreuzen kan ontdekken achter me doet roodborstman zijn uiterste best om zijn buurman te overtuigen dat het pas verschenen vrouwtje toch echt voor hem bestemd is een kever doet verwoede pogingen om…

Een gevoel dat langzaam weer groeit, in de lente kun je dat verwachten. De lente is een mooie tijd, de zomer komt daarna kijken. Geeft ons mooi de gelegenheid, om voor de zomer in ons nestje neer te strijken.…

wanneer het jonge groen ontspruit het gras begint te groeien voel ik de kriebels in mijn buik begint de lente ook in mij te bloeien de lijster in de conifeer die mij 's ochtends doet ontwaken weet ieder jaar steeds weer de lente in mij los te maken het lammetje in de wei dat vrolijk staat te springen maakt mij van binnen blij 't zijn allemaal…

in lichte stralen Met ted're hand streelt zij de knopjes zacht De bloempjes weten bij dit warm onthalen Een nieuwe tijd van bloei staat voor de deur Een tijd voor liefde en voor pracht en pralen Ze strekken zich en geven 't leven kleur De grauwe winter heeft voor nu verloren Een nieuw seizoen verspreidt haar honing geur Majestueuze lente…

Verscholen onder sneeuw en ijs daar zingt een boom zijn eigen wijs nog niet zo heel hoog van de toren wie luistert zal het echter horen De sneeuw smelt weg, het ijs verdwijnt 't gezang wordt luider naar het schijnt de prille lente laat zich zien tè ingehouden nog, misschien?…

deze lente, dit nerveuze regenen maakt alles weer onzeker en toch buiten door het raam gaat alles verder: onrust ingemetseld in huisnummers buslijnen rekeningen dagen graden en daar lopen onder paraplu's allen die wat willen worden die al huizen hebben schoenen auto's kinderen ach, deze lente dit uitgesteld ontluiken, dit regenen…

de ijzige wind geeft de crocussen een kus van roestend ijzer de roos steekt alles bottels en uitbottende blaadjes in de zon de forsythia aarzelt tussen groen en geel haar eerste lente doe de kalverdans rondom de watertoren in de zonnedauw…

Had ik uw adem, Nachtegalen! Uw zilvertoon, Langs alle heuvlen, alle dalen, Zou ik uw smeltend lied herhalen, Zo vol, zo schoon! Ik prees die God in mijn gezangen, Die veld en woud Weer 't groene kleed heeft omgehangen Na zoveel maanden van verlangen Zo blijde aanschouwd. Ik zou die grote Schepper loven, Die, ongezien, Zijn troon gevestigd…

Een jonge lente doet vergeten wat ik in de ochtend moet. Je hoort te eten, zegt mijn arts. En wars van een subliem ontbijt, verblijft een rijke tafel leeg. De gouden vleugel lonkt mij toe, hij heeft mijn ziel zwaar aangevreten! Zieke klanken kleuren mij: het flauwe en blankste iel, alsof ik een palet verzweeg.…

zucht als ik mij nederzet het longkruid ademt violet ik ruik gevleid naast achterdeur viooltjes liefelijke geur en als ik denk dat niemand ziet dan troost mij de vergeetmeniet je bent uniek en niet gewoon vertelde mij de anemoon vergeet maar wat er gister was de zon strooit bloemen in het gras de tijd is zwanger van gebaar en lente…

een zwarte vlinder cirkelt om een schoorsteenpijp nog niet afgekoeld…

als het groen uit winterslaap ontwaakt geluid de stilte overstemt het licht de avond intrede doet nog door voorjaars kou beklemd lente trekt de mensen voort in buiten zijn en bezig wezen de stilte van de buurt verstoord door zagende mannen en zingende mezen geen seizoen zo fijn om aan te beginnen als lente met al zijn pril geluk alles…

Soms zo mooi Soms zo lief De bladeren die groener worden De bloemen die weer lekker ruiken en kleuren Maar wat nou straks als de bladeren gaan vallen En de het donker wordt En koud En de wind gaat waaien En de donkere wolken komen Hoe hou ik me dan vast aan dat fijne uit de lente En het fijne uit de zomer Hoe hou ik vast aan mijn geloof…

Vandaag breekt weer een nieuwe lente uit En krijgt ons landschap weer dat frisse groene, Bijvoorbeeld op de Veluwe in Oene Waar onbezorgd de eerste zwaluw fluit En vrolijk doorvliegt naar een nieuwe weide Om zo het mond- en klauwzeer te verspreiden.…

Reeds is het statig eiber-paar gekomen, 't geduldig rijs wringt stil de knoppen los, de zoele lente luwt door 't zonnig bosch en wiegt mijn geest in weemoeds-zoete droomen. Violengeur stijgt op uit vochtig mos, een bronzen gloed verjongt de dorre boomen, en primula's en dotterbloemen zoomen de groene wei met gouden voorjaarsdos.…

Pluk een knopje in uw tuin: Dierbre, wij gaan lente vieren Op ’t hoge duin.…

de vogeltjes fluiten de licht blauwe lucht bevat kleine witte wolkjes geen huis te zien ik lig in een bloemenveld tussen de lichtgele bloemen met vanille geur het is lente…

Winter is mooi met eigen pracht Sneeuwwitte dagen sterrijke nacht IJs op het water rijp op de bomen Dooi treed weer in lente is gekomen…

Elke lente opnieuw, trekt de aarde haar mooiste kleren aan. Het frisse groen over velden en weiden. Doet de mensen in hun hart verblijden. De bloeiende bloemen en bomen in duizenden kleuren. Het is sprookjesachtig met al die heerlijke geuren. De mooiste woorden kunnen ons niet vertellen, wat een bloeiende krokus over de lente zegt.…