33262 resultaten.
Troost
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 578 Laat alle dof verdriet genezen
in Uw licht
omdat mijn diepste wezen weer
door U wordt opgericht.…
Over de filosofie.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 136 Een filosoof
Is eigenlijk horens doof.
Wil alleen zijn eigen gedachten horen
Laat zich verder niet verstoren
Door een ander geloof.
Maar heel misschien
Gaat hij ooit het licht nog een zien.…
Ik ben er
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 118 als je doof zou worden
zal ik je oren zijn
als je blind zou worden
zal ik voor je zien
als je niet kan lopen
zal ik je geleiden
als je niet kan ruiken
zal ik je roos zijn
als je doolt in duisternis
gaan we samen op weg naar het licht
als je stervensuur gekomen is
breng ik je naar de veerman…
Onder spanning
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 2.140 Je bracht licht in het duister
en was bij duister in licht
Bij zaken,
die het daglicht niet velen kon,
brandde jij
Je was bij zaaien
en bij sterven
Donkere dagen
nu jouw vlam voorgoed
ons delen dimt
- want ook jij had je duur -
Nu alleen
geef ik vuur
aan kaarsen
en
doof brandend…
Wandaad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 172 nog altijd die beelden
op het netvlies
van het dehumaniseren
van de mensheid
stoffelijke overschotten
in gestreepte pyjama's
schuifelden doelloos rond
hun ogen dof
nog nooit waren bevrijders
zo in shock, of toch
omdat men zoveel gruwel
niet behappen kon…
sterven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 214 Ze analyseerde tot het laatste moment
de wereld en haar burgers
met een verbluffende scherpte.
Ook op hun sterfbed slagen
verstandige mensen er niet in
hun intelligentie te verbergen.
Alsof er te veel verstand overblijft
voor het weinige leven
dat nog rest.
Ze zei: “ik heb nergens spijt van”.
Een moment dat een mens niet langer liegt.…
onaanraakbaar hoog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 in de sloppenwijk wordt
een kind vermist
een ingetogen kind
van zeven jaar
ijle klaagzang noch
bezwerende drums kunnen
het onheil weren niets
brengt het gemiste thuis
in nachtelijke angstdromen
verliest de moeder haar armen
ze kan het kind niet dragen
naar het licht van de dag
dat onaanraakbaar hoog
achter de bergen schemert…
Maniëristisch
gedicht
3.0 met 12 stemmen 5.240 Onbewogen waakt het licht als een godin
die met ons zinkt als lood, onsterfelijk maar dood,
en droog of zacht of dof als talk,
in het zilte.
-----------------------------------------
uit: 'Triptiek van het licht', 1982.…
Genadetijd
gedicht
2.0 met 15 stemmen 11.211 Het licht wordt dof, ons oor doof, schroot wordt ons goud,
Stof ons oog, leeg ons hoofd en ons kind stokoud.
Wat een volta! Alles kwijt, voer voor de maden.
Vuur, rook, as. Wat wordt nu niet niets? Het is de tijd.
----------------------------
uit: 'Op het oog', 2004.…
WAARHEEN?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158 Drie zonnebloemen
hangen dof en uitgebloeid
aan hun stengels.
Gedwee, berustend
wenden ze zich langzaam af
van het warme licht.
Koele duisternis
verwacht hen geheimzinnig,
belooft nieuw leven.…
Bij naam geroepen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 774 O ik speel in dromen in ruimten
zonder hoeken, niets te bezeren
niets te breken, alleen het licht
is dof en onzuiver van geweten
De herfst staat pril in het begin
en toch is de kou te zien in bomen
langzaam sterven ze - al is het
niet voor lang -
Maar wie ziet het verschil tussen
't geschrei en het gejoel van kindervreugde
neen, die tijd…
In hart en ziel ( J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 316 Vaak, als ik geen gedichten schrijf,
dan denk ik aan jou
aan de liefde die tussen ons
bestond en aanwezig was,
merkbaar,
en volgens mij nog steeds bestaat
want jij bestaat in mijn hart
en ziel, en ook
waarvoor jij staat en
bovenal nog wie jij bent,
zo vredig en liefdevol
als ik jou heb gekend.…
Lezen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 121 Bijzonder aan lezen, is dat er ook
altijd iemand is die het schrijft.
Soms is het niet meer
dan een vreemde naam.
Soms zou je hem of haar willen bellen,
nadat je de laatste pagina gefascineerd hebt omgedraaid.
Je kijkt stiekem even op de achterflap
of daar een telefoonnummer staat,
doch er kleeft enkel een prijs.
Met een beetje spijt
schuif…
[Je komt terecht]
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 480 Je komt terecht
in een gespreid bedje
op een affuit
en paardenhoeven ploffen
op het asfalt dof en dof.…
WOUDLUST
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 Het bos glanst, is dof:
zon en schaduw krioelen
als vlekjes dooreen.
Onder de bomen
bedekt verzonken schemer
een slingerend pad.
Bij zijn laatste bocht
noodt wijd licht tot snel voortgaan,
dan vragend stilstaan.…
Woorden
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.101 Nooit kunnen zeggen hoe je je voelt,
Nooit kunnen zeggen wat je bedoelt.
Maar er zitten woorden in mijn hoofd,
Woorden die ik aan niemand kwijt kan.
Het voelt alsof ik doof ben,
En niemand mij begrijpt.
Ik kan niet zeggen hoe ik me voel,
En niemand weet wat ik bedoel.…
[Je komt terecht 2]
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 273 Hij schommelt mee
in zijn satijnen bedje
boven een affuit
en hoort niet meer de hoeven
ploffen dof en dof op straat.…
Meisje
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 536 Haar glanzende haren
dof geworden door het vele verdriet.
In haar hoofd
dwaalden hersenschimmen.
Gedachten waar ze niets van begreep.
Haar mond
voor altijd gesloten.
Haar lippen
die nooit meer zouden bewegen.
Nooit zou ze nog iets zeggen.
Nooit zou er nog één woord over haar lippen komen.
Ze was alleen...…
ingesloten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 van ruimte berooid
onder een donkere stolp
het loden landschap
hoe beschrijf je licht
tinten van de dageraad
wolken wind water
ondoordringbaar dof
de tonen van de regen
het gemis van lucht
en toch was het hier
dat we konden ademhalen
toen jij een lied zong…
N-O-O-I-T!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 244 Momenten van tijd in een
hier opengeslagen fotoalbum
De mooiste herinnering
in meervoud in mijn vitrinekast
Volop trots, in het licht, achter glas
momenten van ervaren
van toen en ooit hebben gedaan
Matroesjka's, Toetanchamon
bijzonder Portugees en veel Chinees
Beer in avondschemering
verzameld geheugen, zonder last
Vrijheid opent verhoogde…
Nooit meer.
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 4.107 Maar hij zei nooit meer,
dat hij hield van mij.…
nooit meer
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 767 blijf liever met mij alleen
veilig en vertrouwd
ik ga nergens heen
dit is wat ik heb opgebouwd
na alle ervaringen uit het verleden
heb ik er genoeg van
ik heb genoeg geleden
voor mij nooit meer een man!…
Nooit meer dan jou
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.755 Nooit vocht één ongelijker strijd
dan jij tegen dit sterven
de harde onafwendbaarheid
die langzaam jou ten grave leidt
.... om Leven te verwerven.
Nooit bad voor iemand ik zozeer
dan jou en voor jouw leven
gaf aan jou liefde keer op keer
en aarzelend slechts leg ik mij neer:
er valt niets meer te geven.…
Nooit meer hetzelfde...
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.344 Nooit meer zal ik dat zijn, het kleine woordje ''VRIJ''
ik kan het hem nooit vergeven...!…
nooit meer
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.828 Nee, nooit, nooit meer!…
Nooit meer
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 1.692 Ik wil dit,
...nooit meer...…
Nooit meer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 835 Onze avonden zijn voorbij
er is alleen nog een lange vlucht naar huis
De laatste aanraking in de vroege ochtend
is voorgoed voorbij
Ik wil je nog één keer vasthouden
maar het zal nooit meer hetzelfde zijn
Je wacht en weet niets meer te zeggen
het is tijd voor mij om te gaan
Je hoeft niets meer te zeggen
omdat we 't altijd zullen weten
We…
nooit meer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 935 was
Is
En nooit zal zijn?…
Nooit meer
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 838 Verward door het goede in het kwade
ben ik vele nachten blijven vallen
in een gedempte angst
om de duisternis te verlaten
Benaderd door klappertandende dromen
heb ik mijn stijve voetafdrukken
nooit kunnen overdenken en
heb zovele nachten niet kunnen bewaken
Herinneringen spreken in beelden
en schreeuwen zinnen uit in dezelfde pijn
Waar…
Nooit meer...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.279 Nooit meer die krachtige handen die mij verwennen
Nooit meer zitten op die mooie buik
Nooit meer liggen in die gespierde armen
Heel even, voordat ik weer verdrietig in mijn armen duik
Nooit meer samen de liefde bedrijven
Nooit meer samen onze verhalen delen
Nooit meer deze herinneringen voelen
Alsof alle rozen sneller vergelen…