inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.255):

Troost

Laat dan mijn ziel maar rusten
dicht bij U
en kijken met de ogen van een kind
omdat ik nieuw besef
door U te zijn bemind.

Laat alle dof verdriet genezen
in Uw licht
omdat mijn diepste wezen weer
door U wordt opgericht.

Schrijver: Adeleyd, 22 mei 2009


Geplaatst in de categorie: religie

3.9 met 17 stemmen aantal keer bekeken 684

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Benjamin, 16 jaar geleden
Erg mooi gedicht, spreekt mij meteen aan!
Quicksilver, 16 jaar geleden
Heel mooi gedicht, met de ogen van een kind(het innerlijke),weer lichtvol opgericht in Zijn liefde, geeft jouw zielerust!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)