Alle inzendingen over liefde OR hart OR wildernis

Grote bomen ontsproten uit de aarde Recht in de wildernis Waar het vergezicht Groen oogde…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De kleinste bossen doen verlaten aan, bergen grootse woestheid.…

ze samen het leven plezierden De liefde voor hem was echt Ze was aan hem gehecht De natuur bracht ze de liefde ‘L Amour aan de oeverkant geriefde…

De liefde die zij heeft verdiend kan hij haar niet geven in dit leven ergens in de nieuwe wildernis heeft zij het tedere libidogeheim aan de dieren terug gegeven de duisternis heeft zijn ogen weemoedig gemaakt met een glimlach tussen de wellustige spelonken van zijn innerlijk schrijven leest hij haar universele spiritualiteit de man…

Als de regen is gevallen en de voeten, bloot waden door slippend zand verdwaalt mijn geest ongrijpbaar voor de klauwen van de dagelijkse orde wanorde grijpt naar de macht en ogen vallen in donker romantiek van kaarsen die gifgroen branden aan iedere zijde vals licht geven aan zwambegroeide muren waarin de echo van het onweer schuilt…

Hier in de wildernis van de stad is er niemand die rijk wordt door de muziek van jouw hart gecomponeerd in nachten zo duister als het zwarte goud.…

De barbaren zijn gekomen en ze blijven komen eeuw na eeuw Wij zijn beleefd, we geven hun hoge titels Zij geven ons hun wetten in een mooie toespraak met welsprekende woorden over beschaving in onze wildernis dat we nota bene niet langer hoeven te leven als wilden niet langer in de wildernis De barbaren zijn gekomen en ze blijven…

Liefde had geen positie was bewegingloos stil in serene kalmte gelegen toen ik je vroeg om een antwoord in de nacht hield jij jouw adem in om niet te voelen hoeveel ik van je hield vroeg je me of ik alles om wilde keren wildernis en beschaving vertrouwen en lust omdat het donker was wat je me vroeg deed ik uit gewoonte het licht aan…

ik onteigen mijn verleden waar alles begon verdwaal in de wildernis van mijn bloed ontsterf eigenlijk, in een ontkooide horizon in iets dat mijn rivier rusteloos stromen doet eenmaal ten ruste gelegd in overpeinzing klinken naden van de rails als het hart met vluchtige tikken, een gedempte siddering kloppend in vleesgeworden, zachte smart…

Voor hen: de zuiverste beloning, uit mijn stil, stromend en kabbelend hart.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ontwakend uit de begoocheling laat niets zich nog vangen in de wildernis der gedachten de steen van stoffelijkheid rolt uit het bewustzijn en zal weldra zweven als een komeet door eigen ruimte vrij van tijd richting oneindigheid…

Nergens stilte nergens rust jachten zonder tijd te nemen voortgedreven door één doel steeds meer en meer in ’t leven hogere status rijker aanzien en van niets ooit genoeg ik heb mijn eigen stek gevonden voor mij hoeft het niet meer zo wil leven in velden en bossen in natuur waar echte rijkdom is genieten van de rust en stilte ergens in de wildernis…

De dagen, verloren geen schoonheid tussen eiken, beuken en wilgen groeide ik uit mijn hemd en uit mijn dromen in rookwolken nachtwouden speelde ik indiaantje met mezelf tegen blanke betweters ik verbond mijn geest met vrede in deze wildernis van ziel liep ik weg uit de stad van de dwaasbeschaafde mensen om in het wilgenwoud…

vermoorden en verscheuren kinderen we fladderen even snel als de kolibrie bij een bloem we eten dode vissen gestrand door laag water we geven een schop tegen het kind dat door moet gaan dat schoppen doen de olifanten en ook de paarden hier vlak bij ons en wij kijken er naar met een soort heimwee in volle bioscoopzalen naar een wildernis…

Omdat het landschap zich uitstrekte tot ver achter dromen die jij mij beloofde toen we in de achterbuurt sliepen had ik een boom in de oude stad om een gedicht over te schrijven toen het dromen begon te staken en in de wildernis van emoties wist ik mijn ziel te ontknopen uit de kluwen van devoties en altijd bleef ik hopen omdat de rivier…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de houten trap van de veranda kleurt groen weg van het mos één met de tuin kronkelpad langs wildernis tot aan het poortje -vergroeid met de haag- en er achter landschapsglooiing schilderwerk met zon als penseel…

In een wildernis die Winkelhof heet een schuchter jochie dat alleen samen met zijn teddybeer de jungle om hem heen aan kan opgejaagd door een moeder die 'm om opschieten vraagt zie ik me zelf als kind weer de vertederende jongen die ik was en nu niet meer.…

Maar wél als ‘k modder in de wildernis die er vandaag weer bij de fiscus is.…

Ik zoek je lippen die zacht en warm voelen en mij geven wat ook jij graag voelt liefde in je hart.…

Elke dag als ik weer stil om je ween, terwijl jij onwetend liefde beloofd. Elke dag speelt wisselend succes om liefde, allermooist bescheiden parten. Mijn bloedend hart, ik geef het jou, adem sterk gekwetst zo echt emotie. Het centrum diep gewond getroffen, toch slaat mijn diep bloedend hart.…

Waar je je buur een hand geeft En je elkaar geluk toewenst Waar liefde blijft overheersen Waar je lyrisch mag zijn Waar je je dromen kan kiezen En woorden heerlijk smaken Zo voel ik de liefde Prachtig en vrij als een vogel Maakt leven de moeite waard Heb de liefde in mijn hart…

Herkende het dodenlied niet aan het vallen van de bladeren was voor mij iets tijdloos verbonden een gevoel zonder heen gaan van dromen ik dacht ook niet aan jouw stem toen ik iets hoorde in de wildernis was er heel ver weg liefde een echo van stilte in een droom herinnerde mij geen enkele noot of muzikaal verlangen toen je nog naast me…