Alle inzendingen over liefdeskansen op ter

Kasplant zo liefdevol Verzorgd, zo Zorgvuldig opgekweekt, Toch teer geworden Met de tijd en geleidelijk Aan van ' t leven losgeweekt Met liefdevolle wensen opgedragen aan Anton van der Giessen…

zo mooi teer schoonheid onder de vlinders reis met ons mee mooie witte vlinder misschien dat wij ontdekken waar uw schoonheid vandaan komt en iedereen zo ontroert…

De Spreidingswet: een eerlijker systeem. De Eerste Kamer heeft hem aangenomen, waardoor er straks meer opvangplekken komen, maar Wilders zegt: ‘We hebben een probleem.’ Kom op! Wie écht problemen hebben, Geert, dat zijn de vluchtelingen die jij weert.…

er was iets etherisch in jouw benadering van de werkelijkheid die het licht luchtige de kans gaf met haar intrinsieke schoonheid naar buiten te treden in het ranke samenspel van beweging en voorzichtigheid waar ogen in geconcentreerde aandacht subtiel de vingers aanstuurden raakte hun coördinatie het talent waarmee…

We kunnen nog geen afscheid nemen, maar vandaag is dan toch die dag. De zon schijnt, maar inwendig huil ik zacht. Op je laatste rustplaats aangekomen kijk ik om me heen. Zijn er meer die zich zoals ik voelen, of ben ik maar alleen? Peinzend buig ik me weer tot je graf, maar alles gaat langs mee heen. Het enige wat ik nog kan denken is,…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

Nog één week in sferen van glans uit de dozen met spiegelreflecties in plexiglasfiber In sprookjesland toverrijst schoteltjesogen donkere stuiters in zielsdiepe vijvers Magische kerstster verlichtingsmomenten van engelhaarslingers en bambikijkers Kindervermaak in een klein paradijs de wondere zolder als speelgoedpaleis…

Cherubijnengeltjes hemellicht zingend in kerststal en toverboom elkaar verdringend Kun je nog zingen disneygirl tinker bell zing o, denneboom schellebel rinkelbel Wat heb je nodig aan kerstige knutsels verf kwast en kurken en dan aan de slag Guacamole pompons glitterlint sesamzaad bladerdeeg mozzarella wiebeloogjes en lijm…

Als er geen wind is zijn er nog altijd molens ter land ter zee en als horizonvervuiling!…

lieve benthe als je jarig bent dan hangen wij slingers om jou te vieren dan geven wij knuffels kadootjes ook natuurlijk en zingen wij liedjes ter ere van jou met jou vieren wij onze knuffelprinses de dromenvangster ook die dartel jongleert met echt en verzinsel die grenzen verlegt door dromen te doen met jou fuiven wij het talent…

Dat hij in diepste wezen zelf besliste Over wanneer en hoe hij dood zou gaan En zich derhalve aan het kruis liet slaan Bevestigen ons vier evangelisten. Ook Christus kreeg dus hulp zichzelf te doden Al is dit bij de christenen verboden.…

[Aan mijn vriend Mr. E. H. S’Jacob Naar Batavia vertrekkende] ’k Zal niet schreien en niet klagen, Stille smart is – diepe smart; ’k Wil de last des afscheids dragen, Moedig als uw manlijk hart. Maar een korte, vrome bede, Maar een handdruk zij mijn groet: Lieve zwerver, ga in vrede, Met uw God en met uw moed! Lievling van uw…

We hebben vaak zo’n moeite te zijn zoals het hoort doen wat men verwacht en binnen het sociale scoort We richten ons naar buiten van binnen nooit gezocht een onbegrepen beklemming volgt ons bij elke ademtocht Ik las een citaat dat mij als een lichtflits doorkliefde ‘God, bespaar ons het verlangen naar goedkeuring, waardering en liefde…

Niet altijd kan het hart zijn pijn Als wellust dragen. Er komen dagen Dat onze liederen zuchten zijn. Dan, zo het regent om ons huis, Wij zien het stromen En droevig dromen Van bloesemleed in dropgeruis. Doch morgen zullen wij misschien, Juist om het droppen, Wat schone knoppen Gelijk ons hart half open zien.…

verzin ik zomaar doodvallen is een optie genomen, voorschot…

De iele duinenrij beschermt de huizen, die sober zijn geschapen door één hand. Een steile trap geeft toegang tot het strand en altijd klinkt een onheilspellend ruisen. Het dorp is voor de zee een onderpand, zij kan naar lust en willekeur beschikken, met overmacht of slechts met speldenprikken. De slapersdijk is voor het achterland. Een dorp…

ze slaapt, de slaap der onschuldigen straalt vanaf haar verheven gelaat de nachten van haar zijn jong en fris, zonder rancune ze weet slechts lief te hebben hij loutert zijn geest dwingt zich ook lief te hebben een ander is een ander is elkander, hij vecht de degen in zijn hart vecht koud terug komt de ochtend hem verlossen, het is…

zijn ogen stralen maar d'r hart is leeg 't kwam door de uitslag die ze te horen kreeg zachtjes raakt ze jou lieflijk aan geknakt nog in de knop moet ze hem nu al laten gaan zo net nog in ons midden happend naar ijle lucht sluit 't bloempje z'n blaadjes blaast hij uit zijn laatste zucht…

Het tere leven dat je nu al vindt al is de winter nog niet eens begonnen, al zijn de stormen nu ook niet bedaard, het doet je denken aan het kind dat nauwelijks op deze aarde is geboren maar dat verwachtingsvol al leeft en groeit. Wat houdt ons bezig hier, wat doet ons dromen...? Een beetje zonnelicht in winterbomen.…

Het kwam als een lach Voorbijgestoken door een traan De liefde verdoken Maar in alle hevigheid aanwezig Geluk ten top Onwennig, verzot Het mag niet stoppen De bloesems zijn nog teer Laat ze open gaan Het licht van de zon Brengt leven en vreugde Laat het niet regenen Voor één keer Laat het tere leven Even zweven.…

er zou sprake kunnen zijn van wat te horen valt de oren voorlangs binnendringt en daar langzaam zingt van ochtendpreek tot avondlied geen mens die zulks verbiedt er zou sprake kunnen zijn van wat verzwegen wordt de oren ongeteisterd rusten laat en ergens elders zielen wint van prille ochtend tot noeste avond geen mens die zulks gebiedt…

er zou sprake kunnen zijn van wat te horen valt de oren voorlangs binnendringt en daar langzaam zingt van ochtendpreek tot avondlied geen mens die zulks verbiedt er zou sprake kunnen zijn van wat verzwegen wordt de oren ongeteisterd rusten laat en ergens elders zielen wint van prille ochtend tot noeste avond geen mens die zulks gebiedt…

Volmaakte vreê van 't landelijke rusten: een brief, een boek, en dan de grammofoon... Het grasveld is geschoren, de einder schoon, de vijver uitgediept, geregeld onze lusten. De zwanen varen traagzaam langs de kusten, Loh'ngrins onzeker van der Jonkvrouw' woon, maar God woont hier met zijn papieren kroon, en deze rust is een volmaakt berusten…

Je naam viel in een toevallig gesprek onder vrienden en bekenden Men lachte om je vergeefse daden jezelf te zijn onbegrepen boos op een wereld die je niet begreep een vuilnisbelt van weggegooide dromen Ik herinnerde me je nog, vol vuur bereid om alles op te lossen maar zelfs ik niet voldoende was om je te laten blijven…

vier lange jaren zijn verstreken in welke je nog altijd aanwezig bent in kleine dingen van alledag hoe zwaar jouw rugzak woog voor jou zullen we nooit weten, maar dat 'ie te zwaar bleek, was 'n feit het maakte niets uit hoeveel we van je hielden, langzaam maar zeker verdronk jij in jouw poel der wanhoop waar jij zo naar verlangde was…

liefde speelt met haar een spel op de roos-blauwe straat van september dorpsluchten die toefluisteren de maan weerspiegelt het licht waar het water de stilte slaapt in blinde geheimen met de schaduw van de wind en in haar hart zwijgt het toevertrouwde door de maangele nachten van slaap onder sterren die stralen……

Zo klein, zo teer, zo mooi, Vol liefde, Ben jij gekomen en gegaan!…

De nauwkeurigheid waarmee ze vorm gegeven zijn doet niets af aan de korte tijd die zij kunnen schitteren…