Alle inzendingen over lof der vrouw

Ik zal mijn dood niet zien in de laatste seconde als mijn lichaam neerblijft. Ik zal niet weten hoe kracht van het liggen naar het dromen wegdrijft. Ik zal niet zijn die ik was als de dood mij leegdroomt en tot de laatste leden stijft. Maar dit verwart mij het meest: het oog dat nu leest, zag nooit de hand die nu schrijft.…

In naam van de genderdiversiteit vervalt het onderscheid van speelster/speler en telt alleen nog de gemene deler van rol.. Divers is toch verscheidenheid? Begrijpt u zelf, jury, wat u weerhoudt te kiezen voor 't gemeenschappelijk meervoud?…

Willem Alexander Want niks Koningin Regentes Maxima Het wordt gewoon tegen wil en dank Hare Majesteit Koningin Catharina Amalia de 1ste Of ze nou wil of niet vergeefs tegenstribbelt Dat maakt het parlement, de democratie wel uit En niet alleen de 2e ook de 1ste kamer En mocht ze hoogzwanger zijn Van een zaaddonor, daar ze toch met Een vrouw…

Twee schollen - ach twee schollen hoe ze vielen op het pad van de viskar van de bode die Vrouw Holle had ontboden alleen was het wel wat snode dat de Genius vergat dat vrouw Holle zoals altijd wel weer iets te hollen had Vrouw Holle - ach vrouw Holle viel gestuiterd met haar gat in de hemel van de Goden waar ze rondjes rent voor doden…

bent de vrouw, ja jij, mam…

Vrouwen zijn er voor gemaakt het krijgen van kinderen het zwanger zijn het meest het bevallen het minst maar dan hebben vrouwen een baby,'n meisje,'n jongen en die worden bemoederd dat bevalt haar het meest!…

Mijn vrouw is geen ijskonijn. Het tegendeel is waar. Ze is warmbloedig. Ze is liefdevol. Ze is fijn. Het NU is haar eeuwigheid. Het hier is haar domein. Ze is ieders toeverlaat. Mijn vrouw steunt. Is geen filosofe. Wel stoïcijn.…

En 'k minde u. - En zo 'k vele vrouwen heb bemind sindsdien, met moede geest of smeekende gebaren: u minde ik; want ik zag uw kinder-ogen klaren om schuine bloemen in de tuine', en uw aanschijn om mijn eenzelvig doen en denken troostend zijn, in 't huis mijns vaders, waar de dagen trage waren.…

stapte over lijken, zag hun wonden ze lagen daar, in plassen bloed, tesaam ik moest de moeders troosten die hun kraam- bedden vergeefs bestegen, kindermonden de borst gegeven hadden, ze bestonden niet meer, de boodschap was onaangenaam ze gaven lijf en leden voor de gronden en ongetwijfeld streden ze bekwaam maar gieren geven niets om lof…

Toch, geen zuchtje wordt vernomen; ’t IJle loof der berkebomen Hangt nog roerloos steeds ter neer. Zo vaak ben ik kalm en rustig En word plotseling droef te moe; Tranen rijzen in mijn ogen, ‘k Word in ’t diepst der ziel bewogen En weet zelf waarom noch hoe.…

ik streep lucht heb genoeg van het vluchtige wolkenspel schaapjes die zeilen in een grazige blauwe weide de tijd is voorbij dat blaadjes romantisch ruizelen in machtige eiken het nu geel bruine loof begint in snel tempo te wijken na storm en regen is kale strakte overgebleven guur schraalt de wind door takken en sprieten voordat het…

winden mee te zwichten naast te groeien naar het licht en oude schaduw te vergroten Stam hout vast aan wirwarkruin durft elk takje te beloven het verleden komt weer boven ook al herfst geblader bruin Wortels weten zich doordrongen in jouw voedzaam rijke hoven die de levenskans vergroten Van je pit toomloos ontsproten die trots met het lof…

Door stramme vingers aangedreven persen snaren schrille tonen die snerpend door de geest geen lof meer aan het spel betonen zoals dit vroeger is geweest Realiteit heeft zich gewroken haar meervoud werd verstomd Een taal wordt gedacht en dus gesproken en al de andere verdomd Bij het zoeken naar de waarheid spreken de gedachten Gestuurd…

Van wortels afgesneden, het loof dat leven was en stem van wind en regen is op de akkers stom gebleven. Wij zijn gerooid en afgelegd en nagekeken op gebreken. De grond die onze moeder was is dood gewicht gebleken. Wij liggen op een bietenvaalt, nog wel bijeen maar zonder hoop.…

Ik heb rondgereden en kom zo onbedoeld terecht in Zeist: nog steeds een dorp door dartel loof omlijst, net zoals drieëntwintig jaar geleden. Wanneer zij lachend opendoet herrijst mijn jeugd in mij en wat wij samen deden. Er is, terwijl wij wederwaardigheden bespreken, niets dat op vervreemding wijst.…

Glorie aan God, alle lof en eer Want Hij heeft aan ons gedacht En heel de schepping volbracht Geprezen zij God, onze Heer. Glorie aan God, die ons lief heeft Want Hij is met ons, dag en nacht En houdt trouw over ons de wacht Hij die in ons hart Zijn vrede geeft.…

God, U beschermt mij steeds weer Ik mag mij aan U toevertrouwen En die keus zal mij nooit berouwen God mijn Heer, U zij alle lof en eer. U bent het licht in mijn bestaan En zult mij leiden op al mijn wegen U wilt mij omringen met Uw zegen Ik mag veilig met U verder gaan. ( woorden uit Psalm 84)…

Als een rietstengel zag je hem neerbuigend zijn lof verdienen, als zonder enige plicht. Ten ogenschouw van ieder ander het zich weer energiek had opgericht. Toch wat ging er achter deze jonge onschuld schuil. Waren het de mondhoeken die sierlijk trilden? Was het de glimlach in plaats van een gehuil?…

waar zomer spreekt in contrasten bruin en wit was de lente in ontwaken al de lichte rode randjes pikant aan het maken het knoopje nog een sluiting verder waar nonchalant wit de schijn van openheid verbloemd en een aantrekkelijk palet voor de schilder heeft klaargezet pas onder donkergroen loof blikken ogen het sprankelen…

strikt genomen denkt iedere vrouw … kerels ! Kerels die willen alleen maar … je weet wel dat …. strikt genomen denkt iedere man … vrouwen!…

De burgemeestersketen van Patijn Wordt weldra om een nieuwe nek gehangen Die volgens het gepeilde volksverlangen Het liefst die van een vrouw zou moeten zijn. “Het liefst een vrouw” is mij te algemeen, Zolang er niet gezegd wordt wat voor een.…

Heineken ziet in vrouwen kansen, maakt met Jillz hoogdravend avance. Speciaal voor de vrouw, misschien wel wat flauw: Maar wil zij wel naar pijpjes dansen? Happyturf…

Nu men haar DNA heeft blootgelegd Is eindelijk gelegenheid gevonden De vrouw tot in haar wezen te doorgronden, Zo zegt men, hoewel mij dat weinig zegt: Men kan haar wetenschappelijk beschrijven, Maar toch zal elke vrouw een raadsel blijven.…

Hoe is het toch gekomen, dat ik over een vrouw ging dromen. Waarom het zo liep, terwijl ik sliep, ben ik nooit achter gekomen. Heb je een nachtmerrie serieus genomen, dan kun je over vrouwen dromen.…

En God zag dat het goed was zijn mens, zijn wens: de mens maar de mens keek verder dan z'n neus lang was en zag, dat het beter kon en dat vind ik best en kan je niet kiezen dan is dat ook een keus mij ook best. Jan Jacob Krediet Van den Bos, RijksDichter van Ons Koninkrijk der Nederlanden.…

er zijn zoveel bijzondere vrouwen: de lieve moederlijke knuffelbare ….…

Denkend aan Holland in de jaren negentig denk ik aan Lubbers maar vooral aan zijn vrouw Ria Zij die bewees te kunnen delen in de verlangens van haar man Ruud Van 'die' vrouw Beatrix tot het dagelijks "vrouwen-billen-knijpen" "all over the world" Maar Ria sprak telkenmale "Als ik maar niets te kort kom" waarop Ruud de whisky…

Voor de laatste keer kijkt hij achterom geen metgezel meer die zo ver meeging, zodat hij verder reist met de avondzon waar wind en water suizen in de nevel eeuwig eeuwig…

‘Mijn lieve vrouw, wees niet verslagen,’ Sprak op zijn sterfbed luie Piet: ‘Ik word door de engelen ten hemel gedragen!’ ‘Dat hoop ik,’ zei de vrouw,’want anders komt ge er niet.’…

En al deze vrouwen, hun lachen, de witte villa in een avondtuin van wandelen langs purperen struiken en bomen. En al deze vrouwen drinken zware wijn en gloeien op het voorhoofd van de jongen zo vragend.…