Alle inzendingen over maat

het steen lijkt de beitel te ontwijken als ik een stukje dwars voorzichtig wil splijten meegaand heb ik zijn structuren gepolst aders en lijnen gevolgd in subtiele verfijning mat gepolijst met de glans van bloed zweet en tranen ademt schoonheid je schaduw vol karakter sta je daar bevallig en profiel maar met je stukje dwars ben…

als je het goedvindt leg ik hier mijn liniaal ik zou je willen meten naar de mate van vergeten van wat ik zocht ondanks verschil en overlap overgave tegenover zeggenschap zoals een meisje in de ogen van haar paard zijn trouw wil zien maar ook zijn eigen aard als zij hem wil gaan rijden zo zocht ik in mijn droom toen jij mij ging verleiden…

Als het gemis te groot wordt schrijf ik je een brief, lang of kort met de bedoeling die eens te sturen te laten merken dat ook aan mij de tijd niet ongemerkt voorbijging maar voor de zekerheid leg ik hem op de stapel van één, twee, zeven Gelukkig bestaan er van ons twee geen foto's, voorzover ik weet wel de beelden in mijn hoofd de koude…

Het kleine vrouwtje, rond gebukt, Het mannetje, in stoel gedrukt - Ze grijzen in het kotje; Hij rukt de biezen uit de schoof En reikt ze vrouwtje, staand' op stoof,- Zij reikt naar het schavotje.- Schavotje is een hoog toestel, Daar schuift men biezen aan, op tel.- De biezen groeien aan de kreek, In 't binnenland, de heidestreek, Nabij…

De bal was kwaad Meer op hem zelf dan op zijn maat Deze een kleurrijk figuur met witte tippen Had voor hem in de boom weten te glippen Deze rijk voorziene Pocher als hij was verdrong eenieder van zijn plek Scheldend met, rot op vies, mager, lelijk, en gek Zo hangt de rijke bal nu vooraan aan zijn dikke nek De ander kleurloos onbelicht niet…

Zinnen, geef mij je woorden terug, huid van perkament een lege slaapzak op de rug, om inzichtelijk te worden blindheid op het papier, het wordt me aangepraat misschien, geblinddoekt naar een einde streven naar gelijke strofen en ik de inhoud nog niet zie en me op de private tekst verlaat, het ene dicht de ander toe in de maat- en…

onverstoorbaar tegen blauwe lucht recht de meeuw zijn rug en slaat in regelmaat de vleugels uit op warm zand krioelt de mierenhoop geeft winters wit met mate bloot en smeert tegen verschraling in herhaling kuiven golven wit van rollers in de branding bij een door wind gestuurde landing zon en zee een meeuw en blauwe lucht ingrediënten…

waait onrust zelfs de kerkklokken luiden alarm met voorbedachte rade plaveit hij omzichtig zijn weg een bres is snel geslagen in water kunnen kraaien niet kraaien zij klampen zich wanhopig aan haar vast jachtig haasten gevoelens zich voor de zondvloed uit hij - de man - tracht de zondvloed te stoppen door wortel te schieten in haar - mat…

Balancerend tussen de vlakken van zwart en wit, vrees de kracht niet van ieder stuk op het ongeschonden schaakbord van de Poëzie, ik herken de samenloop van letters tot aan de laatste zet, waarin mijn koning in het defensief door de dame wordt mat gezet, zonder aan gretigheid te verliezen.…

in het huis van slangetjes en buizen houdt steriel de echte wereld buiten witte jassen stappen zelfverzekerd in de gang die geen einde kent waar het verblijven nooit went omdat je op kamer zoveel weer het laatste nummer bent de zorg op maat is ruim genomen naast het kastje en de muur blijken ook de druiven zuur blijdschap en…

Na ophef over scharrels en pingping Is hij door zoonlief uit zijn land verdreven, Voor Juan Carlos rest een eerloos leven, Als afgedankte vorst en banneling. Nu vlucht en wankelt Koning Nooitgenoeg, Als ooit de olifant waarop hij joeg.…

ze vissen woorden uit de letterzee snel en zeer behendig zijn de grote bazen zij weten stekjes vissen met te kleine mazen en nemen daardoor volle zinnen mee de aanvoer is te groot het zijn clichés woorden met de klank van holle frasen op originelen zitten we al lang te azen wij verkopen noodgedwongen nee ik kies een mand met mooie zinnen…

Astronomen hebben zich vergist. Géén honderd miljard. Nee. Twee biljoen sterrenstelsels groot, is ons aller hemelrijk. Het aantal sterren per stelsel, rond de tweehonderd miljard, bleef ongeveer gelijk. Ik dacht altijd al te weten, dat planeten stofjes zijn. Onze aarde is bijna niets. Maar wie of wat zijn wij?…

Een stille droom in duistere nacht Waarin geen licht wil schijnen Geen maan die vriendelijk lacht De kleinste sterren zelfs verdwijnen En biddend wachten op de morgen Een verre kim gehuld in gloed Een dag vol zon en vrij van zorgen Waarin stille droom zijn doel ontmoet. Pas als de avond de kim niet duister kleurt De nacht weer straalt met…

Kijk daar is Mats, de handy modderman Hij doet in meten maken en monteren Uurtje factuurtje, en maar declareren Een kraakje hoef je hem echt niet te leren Het geld brengt hem bij louche hoge heren Laat hem maar schuiven, Mats de modderman Hij heeft geen job, maar was zich gaan bekéren Nu trekt hij nieuwe modestukken an Zegt modejournaliste…

ooit bevuild te zijn zij bonkten hun onlusten in ronkende donders en schichtten valse bliksems met gevaarlijke kleuren uit de aarde kroop angst als mens verterend ongenoegen uit het diepst van stinkende riolen in een wereld die zijn balans verloren heeft van de natuur geen enkele weet meer heeft omdat chaos ons de maat…

De kledingbranche meldt o, zo opgewekt: Wij zetten voor uw kids gezonde schreden, Zwaarlijvigheid wordt adequaat bestreden, De tailles zijn per maat flink opgerekt. De maat van Bram is niet meer zo extreem… En weg is zijn obesitasprobleem.…

Kastanje zo mat al maar een houvast daar in het donker…

In vele maten, altijd één die past. De pet heeft slechts één maat. Paradoxaal? Nee beste vriend...die past ons allemaal.…

de rietstengels slaan de maat van de melodie in de zomerwind…

Verwen je lichaam met mate, zodat het volgt – wat je ziel wil doen.…

Weer de schrik van 'Nu', die mat onder ons -- die steeds weer wegschiet.…

Mijn Valentijn mijn maat mijn eega nee, geen kaart geen bloem geen cadeau ik zeg het je zo. Mijn Valentijn, mijn maat mijn makker mijn bedgenoot ik geef je niks vraag me waarom We hebben elkaar, daarom Valentijn of niet geen cadeau geen bloem, geen kaart als je elkaar elke dag ziet is dat ook niet nodig.…

de golven braken schuim in luchtige vlokken strandjutters matten…

net nog scheen de zon even door de brievenbus schaduw op de mat…

Mijn hart klopt voor jou in de maat van haar tranen unieke klankkleur.…

Luister, een hart klopt in de maat van haar tranen unieke klankkleur…

Mijn leven lang Is dit een wens gebleven Om samen met mijn maat Voor jullie een show te geven. Mijn hele leven lang Is dit een wens gebleven. Zo heerlijk los van de grond Door de lucht te kunnen zweven. Waarom het niet lukte Nou luister dan maar even. Mijn maat weigerde pertinent Mij nog een trap na te geven.…

Zij is moeilijk te bewegen. Hij schiet alle kanten op. Hij is druk met woorden. Zij is stil met eigen zijn. Elkaar begrijpen doen ze niet, maar voelen elkaar goed aan, terwijl ze eigen wegen gaan. Samen horen ze bij elkaar. Zij met hem, hij met haar. Gebonden, maar ook vrij.…

De knotwilg treurt zacht om het verlies van z'n maats ook hij is eenzaam…