85 resultaten.
Spot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Als ik de was in mijn machine stop
Dan denk ik soms in angstige momenten
Aan trommels met verkalkte elementen
Aan die monteur met zijn montagekop
Hij kan met spot en al van het balkon
Wij leven hier niet langer met Calgon!…
www.mijnpedicure.nl
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 206 Eeuwenoude gebinten,
Kromgetrokken door de tijd,
Dragen het dak dat
Mens en machine beschut
Tegen storm, water en sneeuw;
In alle eenvoud bieden zij
Bescherming tegen aanvallen
Van buitenaf -
En nu wappert aan de noordkant illegaal
Dat vale dundoek, www.mijnpedicure.nl,
Binnen een paar weken al
Goor geworden nieuwigheid,
Duurzaamheid…
Aanpassingen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 wanneer ik mijn ogen open
is het eerste wat ik hoor
een machine die zijn werk doet
het vibreert in mij door
een diep doordringend
brommend monotoon geluid
dat steeds opnieuw begint
om de zoveel tijd
mijn buren verbeteren
de conditie van hun vloer
om de kosten te drukken
kijk je wat je doen kunt
in deze voor velen
zeer moeilijke tijd…
Holiday Deluxe
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 345 jou
voor Mike Ratledge, keyboard-speler Soft Machine
en Marsha Hunt, zangeres en fotomodel…
Vader
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.714 IJsbloemen blauwgeverfde hand
geribbelde deken gebroken wit
hart zonder ophef hart ja nee
dingen gedaan wilde hij niet
o nee
dingen die hij wilde niet gedaan nee
vader is een ingepakte uitvinding
zichtbaar oud en ziek
(spijt niet zichtbaar genoeg)
een machine van losse grepen
de dochter een lopende band.
----------------------…
Stijl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 Hoewel de duivel zijn dagen
afsluit, hevig vuur
De wind, aangewakkerd, de loef
van liefde afsnijdt
Boort de machine
voort, als verblijd
mensen geen gat zien
in die muur zonder licht
Die oneindige, behalve
de spurt van liefde
Zeer gehaast, versneld bedreven
die glijdende schaal
van het apparaat
gewoon kinky
gezien haar stoer zijn
werkelijk…
de smaak van lijnzaad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 abdijbrood blinkt bruin
op de plank ligt al een mes, een vork
en boter
als de glans gestorven is, neem ik een hap
geolied door de aanraking van vers
gegist door het moment wendt diens
smaak zich tot mijn tong
ik proef de arbeid uit een harde tijd
handen die het graan vermalen
-een machine binnen nu-
gedachten dwalen tot
een déjà vu…
Stilleven
gedicht
2.0 met 59 stemmen 40.752 Voor me de schedel van grootvader
van koperen hersendak voorzien
met uitsparing voor sigaretten
hij grijnst al veertig jaar
Ernaast de baarmoeder van oma
keurig in wekfles bewaard, daarin
groeide mijn moeder: ei werd mens
deze machine in sterk water gevat
Als trofee de rechterarm van vader
en de moederkoeken van de zussen
eronder de foto…
Zombies in een heksendans
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 106 in witte bekkies
trekt de zenuwtic
wie wordt de held
alles draait om geld
geprogrammeerd en
voorgekauwd hoe lang
ieder de bal vasthoudt
en een patroon neerzet
zij werken
met kadaverdiscipline
de goed geoliede machine is
giftig door de machtsadrenaline
tot een doelpunt
het ego laat ontploffen
zombies in een heksendans
waanzin is…
Vers brood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 252 Maar het was jouw machine
die voedselgeur bood.…
Chemin de la Machine
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 437 Scholen ongestookt verholen
achter stoïcijnse muren van
gebleekt week maché geplakt
Troosteloos deprimerend in
stilte bekerend deze ontering
en bezetting van kristallen
ketters
Gevelglimmend oogverblindend
verminkend de brede basten
en tere sponzige wortelgestellen
gillend in ongewoon kwetsende
hersenpan tonen
Splijten karrewielen…
Belijning uit het niets
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 354 nog geen dauw in de verse blaadjes
wel een vroege honingraper
die de tere pas gestreken eenling bezoekt
met een zacht gezoem op rijm
de schetser zalft de huid die geen trots
herkent in de ogen van de spiegel waar
gisteren de dader was van het nog
onbesponnen huid, misschien maagdelijk
doch zeker onbevreesd
een machine op geluid, toekomst…
Engelse dagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Aangestoken start mijn
overbuur zijn machine
met vermanende vinger
de laatste droge dag.
Een mens moet daarvan
profiteren.
Zijn wijsheid doet me
binnen vluchten met
mijn bereide gin-tonic
ik nip nog even
zonder smaak…
Zegen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 190 Het is zover, ze gaan de tunnel boren
Zodat er ooit nog eens 'n Metro komt
Kritiek lijkt voor het merendeel verstomt
Want alles 'Okidoki', valt te horen
Maar waarom, als er écht geen rampen dreigen
Moet zo'n machine voor de start de Zégen krijgen?…
Zo scheef is het
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 90 Voor de arme is er het werend loket,
waarachter men keihard cijfers noteert,
hem de toegang tot goed bestaan belet,
met zijn noden steeds op achterstand zet .
Hoe inhumaan wordt hem telkens geleerd
dat uitsluiting geregeld is bij wet,
het niet uitmaakt dat hij kansen ontbeert,
omdat onwil nu eenmaal hard regeert.
Mensenrechten? Wie wordt…
Gevecht in de woestijn [sonnet]
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 534 De gedwongen discipline
Als een tergende woestijn
Je kruipt en verbijt de pijn
Onnadenkende machine
Zoute druppels - tranen en zweet -
Je blik staat strak vooruit
De stilte is pijnlijk luid
De horizon – oneindig breed –
Millimeter lijken kilometers en vormen samen een meter
Fata morgana’s fluisteren, ‘Wat een flater!’…
vervlogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 vol van opgewonden verwachting
waren zij op het vliegtuig gestapt
waarvan plots de motoren stopten
toen zij boven de wolken al waren
de machine hortte en stootte wild
de passagiers tot paniek gruwend
met de dan dagende werkelijkheid
dat er geen morgen meer zal zijn
het laatste gebed werd gebeden
onder een stortvloed van tranen
als de…
Op Vakantie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 154 En op een dag kreeg men het voorelkaar:
De Yank had een machine uitgedacht
en daarmee kon je op en neer gebracht
naar Luna , ja verdomd het is echt waar.
Terschelling heeft voor mij wel afgedaan:
Ik ga eerdaags relaxen op de maan.…
Robot Poëzie
gedicht
3.0 met 11 stemmen 2.831 Poëzie, wrede machine
Stem zonder stem, boom
Zonder schaduw: gigantische
Tor, schorpioen poëzie
Gepantserde robot van taal—
Leer ons met schavende woorden
Het woekerend vlees van de botten schillen
Leer ons met nijpende woorden
De vingers van ’t blatend gevoel afknellen
Leer ons met strakke suizende woorden
De stemmige zielsbarrière doorbreken…
Ouder huis
gedicht
3.0 met 24 stemmen 9.911 Ik hield van de schaar waarmee zij knipte,
haar vingerhoed, de draad die zij bevochtigde,
het gesnor van de naaimachine
en de stilte wanneer de machine zweeg.
Zij sliep in een weergaloos bed
en als mijn vader opstond voor zijn werk
nam ik zijn plaats in in haar warmte.…
In tegenstellingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Maïsveld badend in de brandende zon,
Strooien hoed die mij beschermt tegen
Dodelijke steken -
Aardappelveld overspoeld door rijke modderstromen,
Oogst onmogelijk gemaakt voor tractoren,
Geen machine die er nog kan komen -
Alleen mensenhand die uitkomst biedt,
Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt
Ogen die maar niet…
zomerstorm
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 109 Vlug stapt hij achter zijn machine,
zal hij het nog halen, misschien!
Neen, te laat, de druppels dringen zich op,
zonder uitgenodigd te zijn.
Het waren zij niet, die moesten komen,
maar wel stralen zonneschijn.…
Inspanning
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 539 Een mens is geen machine, een individu is uniek en echt.
Onrecht of onrechtvaardigheid, het is van deze tijd
Dit pijnigt me, warmte en capaciteten negeren, het doet me spijt!…
Gemak Dient De Mens
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 314 Het is een uiterst handig apparaat,
Aantrekkelijk en praktisch vormgegeven,
Een must voor het moderne keukenleven,
Dat in geen enkel huishouden misstaat.
In korte tijd zet u op het menu:
Gesneden vingerkootjes met wat jus.…
'k Ben er éven niet.
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.100 al is mijn lichaam géén machine...
'k Ben gauw genoeg weer op de been,
je zult 't zién...
Dus, 'k ben éven weg...
je mag me missen...
dat doe ik júllie ook allemaal...
maar térugkomen, dat doe ik óók...
heb dan een héél ánder verhaal...
Maar nu... ben ik er éven niet,
'k weet niet voor hoelang...
ik hoop alleen...…
De oude onomatopee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 671 Ik vraag zijn toekomst, zijn tevree,
zijn hang aan de machine.
"Ach", zegt hij, "vroeger viel het mee:
het is het ongeziene ..."
"En", zegt hij schoorvoets, "onderzee
moet ik de kost verdienen.…
Zoals het lijden niet is
gedicht
3.0 met 16 stemmen 8.213 Zoals het lijden niet is te
Vermijden, het is gegeven, zo voel
Ik een verdriet dat als een spoel uit
Een machine in mij losschiet: ik dacht
Nooit aan de weg, ik dacht aan het doel.
Als ik trappenhuizen van flatgebouwen
Zag, die als verlichte ritsen in een
Onzichtbare jas gestoken stonden
In de nacht, dan waren het ritsen die
Ik opentrok.…
kindsoldaat
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 851 Van binnen leeg en koud bevroren,
waar moed iets fatalistisch heeft
waar dromen lang al zijn verloren
en met kogels zijn doorzeefd
Karaktertrekken uitgewist,
als sporen na een regenbui
Een radertje in een machine
niets op zichzelf, direct vervangbaar,
een leven dat vergiftigd wegtikt, explosief,
niets te verliezen,
radeloos, een hoopje mens…
Bulldozerspel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 325 Ik wilde bijna weglopen, maar toch zette
ik door en wist ik wonder boven wonder
ook een doosje te bemachtigen en klonk
het winnaarslied uit de machine, terwijl
ik als een kind zo blij mijn armen in de
lucht stak, alsof ik een doelpunt scoorde.…
Leven?
netgedicht
4.0 met 52 stemmen 4.082 Eenzaam zit ik hier
In een donkere kamer
Verlicht door het wit
Van mijn scherm
Waarin met een snelheid
Ongekend voor een mens
Als een totale machine
Zich in het pikzwart
Tegen het wit afzettend
Mijn emoties en gedachten
Via de punten van mijn vingers
Zich woorden vormen uit letters
En zinnen uit woorden uit letters
Ik typ, ik typ, ik…