Alle inzendingen over meer des doods

Ik heb de knik des maak'laars wel gezien! Hij greep haar hand en lonkte bovendien. Ja! op haar voet heeft hij getrapt, de snode! Ik had het diepe bukken niet van node: Ik zag het, zij liet toe... O, wrede smart! Hij trapte op hare voet, zij op mijn hart. Zou 't waar zijn? Heer!…

Waar de weg mij brengen moge, aan des Vaders trouwe hand loop ik met gesloten ogen naar het onbekende land.…

Het is om 't waarheidspoor voor dat des waans te missen. En slimmer duizendwerf waar hij zijn dwaallicht spreidt, Dan 't donker van de onwetendheid, Te dom, om smaaklijk gift voor voedsel op te dissen!…

Maar toch is 't zoet, wanneer het licht Des zomers op mijn handen daalt En 't rijm zijn blijde plicht verricht En wat het kan vertaalt.…

Het is om 't waarheidspoor voor dat des waans te missen. En slimmer duizendwerf waar hij zijn dwaallicht spreidt, Dan 't donker van de onwetendheid, Te dom, om smaaklijk gift voor voedsel op te dissen!…

Sindsdien heb ik terug een doel voor ogen, mijn ware engel des liefde gelukkig maken, want dit vervult mijn eigen hart ook met liefde en vreugde!…

Ligt aan de tint des gronds verscheiden verve, Hangt aan het licht der zon verscheiden aard Der mensen? Dán, o laat mij, laat mij zwerven, O laat mij dolen, dolen Oost-, West-waart. Hoe zoude ik in dit eenzaam kluisken derven.…

Het is vandaag Zondag 7 januari van het jaar des Heren 2018 de zon doet de dag goed ik voel me opgewonden ik hoor de kerkklokken luiden “met vreugde zult gij naar het Huis des Heren gaan” ik kies voor het Amsterdamse Bos met man Jelle en labrador Mika Ik wandel en verbeeld me te lopen in een kathedrale kerk met de bomen als de pilaren en…

Dit is het stukje aarde Dat ik mijzelf heb toegeëigend En dat ik deel Met alles wat er leeft Waarvan ik weinig zie Maar des te meer kan horen: Gefladder en geklapwiek in de bomen, Gescharrel en geritsel op de grond En stilte vol gekwetter Dat overgaat in kreetjes van paniek Wanneer een kat of een verdwaalde vos Het territorium betreedt.…

De vrouw slaat de man gade en denkt aan het absolute niets wat kan hem nog raken alleen zo en zo alleen hoopt zij hem te treffen in zijn starre onvermogen zich te herinneren waar de zin des levens uitgesproken werd niet zwijgend uit verkiezing opgedrongen terughoudend als een zelfgekozen plicht de vrouw slaat de man gade en denkt…

Hoe langer ik je niet kan zien, des te meer ik mijn gemis bedien.…

Dichter des Vaderlands zijt gij, vrij onverveerd: Bezing de geest van Pim, de heldenmoed van Geert Gedenk zijn overwinning op Kanaleneiland Berijm de babbelshows want Massawaan regeert!…

oh heer en meester vergeeft mij mijn zonden ik bega gekweld zij die kwellen een groot schuldig geweten ik onderga daden mijn ondeugd onheilsgebaren beslecht uw paden ik loop genadeloos vlam ik vuur mijn vingers tot blaren beklemd de dag des oordeels ik neem verantwoording geteisterd mijn ziel want toegestaan mijn voordeel…

De mens is maar van vlees en bloed geen kansen maar wel het eeuwig moedig zijn tot de dag dat men het licht ziet veel verdriet en pijn toch is er nog zoiets als hoop een groter iets in het geheel geloof en geschreeuw tussen alle tranen door geeft de liefde eens weer gehoor luister naar je tranen om de les des levens te leren zonder al…

Er valt aan de toekomst niets te lachen; het voorvoelde falen des levens zelf dient grootste ernst gewijd, terwille van wat later weelde en fortuin zal zijn - een smetteloze, als gepoetste knopen blinkende blik zonder ontgoocheling, zonder vertwijfeling, vol weerbaar ongeschonden weemoed omdat het nooit zal komen, wat al in droom vervulling…

Met grote vreugde Geven wij, Lijf en Leden, U kennis van het cum laude Afstuderen van onze ziel Na het decennia lang volgen Van colleges aan de Universiteit Des levens Hierbij nodigen wij u van harte Uit A.D. 2012 met ons het glas te Heffen in Party Centrum Het Gedicht Regellaan dertien, Alhier…

. -------------------------------------------- Een zakenman die slaagt, maar zich beperkt, Die komt niet in de Quote naar boven drijven, Die zal des nachts niet angstig wakker blijven, Diens woning hoeft niet als een fort versterkt. Succesvol ben je pas met je succes Als je niet constant stijf staat van de stress.…

De wond gehecht bloedt des te meer. Een meisje kijkt. Een meisje staart. Haar blijft geen traan bespaard Ze kijkt, bezwijkt. De snaar onaangeraakt.…

ik dompel me onder in ‘n natte herfst waarin het bos nu des te feller geurt en blinkt waar mijn gemoed wat meer naar binnen keert, een oude herinnering nog altijd huist waar ik in ‘n bosrijk landschap struin nog ongerept door de tijd met rust gelaten over het met wilde cantharellen bezaaide pad, weer aan mijn vaders hand…

Als de wind niet aflatend tegenzit De jaren van een ongelijke strijd tellen Droog en verdord is mijn verlangend hart Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen Verlaat ik de doorgroefde boom des levens Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde Dwarrelend, vertwijfeld, Doch in alle rust laat…

Ik vrees de Vreze des Hoge Heren In dit Klimaat van Angst en Bang Dat zij het niet af kunnen leren Te gaan voor hun eigen Belang. Ik vrees de te nemen Besluiten De Retoriek, het Wapengekletter De luide Kreten, die zij uiten ´Het zijn Barbaren, Donnerwetter´.…

Ja, vertrouwen wij ons lot, Bij des levens wisselingen, Broeders, steeds geheel aan God!…

Gentlemen, geëerd-geleerde gasten Gelukkig grotendeels gevaccineerd, Grandmaître des gendarmes, gastheer Gaston - Geleend gilet, grof geld gewend, gerant In generaties generieke genen Goudeerlijk, genereus, gentil gezant - Geen goor getatoeëerd geval (genant!) Geniet gratificaties (grand garçon!)…

Het valt niet mee, mijn beste Adeleyd Een regel telt vijf jamben, heus hoor, vijf 't Heeft anders veel te weinig om het lijf Zo zie je waar des dichter's kunst toe leidt... Een speedsonnet vergt best wat woordvondststrijd Pas oefening baart kunst, o Adeleyd!…

tot de dood, met de dood ..leven!…

Gezegend is de dood der kinderkens genettet* In Christi* bloed en Geest van 't aangeboren kwaad. Zij sterven onbelast van wrevelige* daad, Des werelds ijdelheid en heeft ze niet besmettet.…

Des te mooier: door 'n zure Straat je hart als een schuit Vol met bloemen te sturen. Met een groot licht vooruit! Hallo! wij dragen de tijd als een schat In bei onze handen door de stad - Hallo!…

bij ’t jeu des boules volgen geladen blikken vanonder strooien boord het weeskind waarvan zij de vader samen zwijgend hebben vermoord zij hoedt de geiten op de berg en treft er elke rots en spleet zo dringt ze door tot in het merg waar ‘t water ’t eerst naar buiten treedt als vergelding voor haar vaders’ dood dempt zij de bron met leedvermaak…

hij, die vol hartstocht langs de aarde dwaalde, de schoonheid zocht en zong onder de blauwe tenten van de zomer en bij het gouden vuur des winters, hij kwam terug, hij is weer element onder de elementen een golf, een vlam, een stromend stuk natuur.'…

Geen groter gelukzaligheid Kan iemand des op aarde vinden, Dan in verdriet; en vrolijkheid Zich altijd aan Gods wil te binden, En dus leeft men in zekerheid.…