195 resultaten.
Alles is anders
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.593 Kleurloze
tranen
mengen mijn
herinneringen.
Jouw ogen
vertelden mij
over het naderende,
scheurende
afscheid.
Onze woorden
waren reeds
gestorven in
stille eenzaamheid.
Toch was er
rust in mij,
ik stamelde
mijn Amen.
Ik kuste
jouw stille lippen.…
Vraagje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 166 beroer ik jou
net zoals jij mij
met pennenstreken
van zover
woorden komen binnen
echt binnen
tranen wellen op
een glimlach ontvouwt
blijkbaar mengen we
identieke kleuren
en schilderen we dezelfde taal
het raakt me dichter…
Chemie
snelsonnet
3.0 met 33 stemmen 1.963 "Pas op, als je een proefje doet, Jan Peter,
Meng deze stoffen dan in geen geval;
Dan krijg je net als vorig jaar een knal",
Zei meester, maar de knaap weet het weer beter.
Hij mengt de stoffen toch weer alle drie
En zegt tevreden: "Dat is nou chemie!"…
Recept
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.561 Drie eetlepels tranen
een snufje verdriet
klein beetje woede
(maar dat proef je niet)
Neem het flesje innerlijke strijd
Voeg twee kleine druppels toe
Meng het met wat eenzaamheid
(wat ik altijd doe)
Laat alles zo lang stoven
tot je eindelijk iets hebt
Iets, om in te geloven
(dat is mijn recept)…
Kerstrecept
netgedicht
3.0 met 89 stemmen 6.097 Drie eetlepels tranen
een snufje verdriet
klein beetje woede
(maar dat proef je niet)
Neem het flesje innerlijke strijd
Voeg twee kleine druppels toe
Meng het met wat eenzaamheid
(wat ik altijd doe)
Laat alles zo lang stoven
tot je eindelijk iets hebt
Iets, om weer in te geloven
(dat is mijn kerstrecept)…
een kerst spreuk recept
hartenkreet
3.0 met 82 stemmen 11.026 Drie eetlepels tranen
een snufje verdriet
klein beetje woede
(maar dat proef je niet)
Neem het flesje innerlijke strijd
Voeg twee kleine druppels toe
Meng het met wat eenzaamheid
(wat ik altijd doe)
Laat alles zo lang stoven
tot je eindelijk iets hebt
Iets, om weer in te geloven
(dat is mijn kerstrecept)…
De vlinder op haar lijf (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 361 Kleuren mengen zich
op de zachte huid
van vrouwelijke contouren
vol met overgave.
Het beeld blijft hangen
waar geluk
meer dan eens
fladdert door de ruimte.
Het is zonder twijfel
dat de liefde bestaat
die verder gaat
dan je nu kan inzien.…
In compositie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 heb je
de schoonheid
van glas laten zien
breekbaar fragiel
blinkend en
transparant als je ziel
geleerd
kleur en pigmenten
te mengen
in compositie
warmte en hart
tot leven te brengen
mag ik
je houwen uit het
eeuwenoude graniet
zal dit stuk rots
jouw trotse leven
ooit willen prijsgeven…
ik vaas ze in glazen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 757 ik wil bloemen
zo gaan schikken
dat ze spontaan van
kleur verschrikken
dat ze uit de knop
gaan blozen, geurig
zullen minnekozen in
het groene bladerenbed
kies een ruiker
of een klein boeket
vertel me de kleuren
ik meng ze op palet
schilder dan linten
voor frivoler vertier
ik vaas ze in glazen
voor doorzichtig plezier…
Drenkeling
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.756 Zo de donkerkoele bruisende branding
stroomt over een sneeuwwit strand
hunker ik de gloeiende zon te vloeien
tot een zwak scharlaken schemerlicht
Ik verlang de lucht zinderend
haar krekelgeluiden te mengen
met het steevast bulderen
van gepassioneerde kleurenpracht
als peluw van de nacht
zodat ik mijn schaduw kan rusten
alleen gelaten…
ONZEGBAAR
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 344 De herfst, in goud gevat
laat zich van zijn
mooiste kant zien
De bomen barsten uit
in kleuren waarvan
dichters de woorden
ongeschreven laten
de taal zichzelf
nog uit moet vinden
om te beschrijven
schilders hun palet
mengen in dromen
Ogen drinken gretig
dompelen in
een bad vol goud
het hart…
Strominingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 stromingen van de zeeën mengen zich
met de winden van alle dromen
alles vloeit samen
een bootje zonder koers
om te ontvoeren naar het niets
in het niets kan weinig nog gebeuren
de deur van mijn gedachten
kan er naar alle kanten opengaan
bovendien heb ik er steeds gezelschap
van zon of van maan
de winden zingen, ook de zeeën zingen
want…
Speels improviseren
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 197 pigmenten
zijn gekozen
penselen klaargelegd
alleen de melodie
waarin alles gaat verlopen
is niet op toon gezet
het is de symfonie
van kleuren mengen
die grenzen gaat verengen
het speels improviseren
van vorm en klank
gaat niet uit de losse hand
toch zal het doek
gaan zingen omdat kleuren
de pan uit zullen swingen…
Och, zie mij hier staren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 213 hoe diep mijn zucht
langs het vensterraam
morgenzorgen mengen
zich in de schrale lucht
een spoor van zand
leidt naar de hof
een vertrouwde zetel
nodigt als een open hand
och, zie mij hier staren
de verte heeft geen weet
van dat…
hetgeen ik wil bewaren
ik kerf het in de nerven
van een vallend blad
zo is het vastgelegd
de aarde zal…
Draai bogen
gedicht
2.0 met 39 stemmen 13.992 Meng
haar lievelingsroze door de schemer.
-----------------------------------------------
Maastricht International Patry Nights, 2006.…
Niet te ontlopen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 182 Het bewierookte zelfbeeldje
vraagt aan de Boeddhaposter
wat hij van het uitzicht vindt
Het loze uitzicht in dit leven
van niet te doorbreken patronen
met alweer een beminde minder
de nacht weer langer dan de slaap
Je wilt rust
maar als je rust vindt
wil je leven
Dat is het lot, niet te ontlopen
meng je tranen maar met water
dan lost…
Golfmengspoor
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Ik heb nog veel tijd nodig
om mij
over de golven te laten
gaan en in de tunnels
van brekende golven
daarmee één te zijn
Ik heb nog veel tijd nodig
om jou
te ontvangen, onze kleuren
met liefde te mengen
tot iets nieuws
van tweeën één te zijn
Ik heb nog veel tijd nodig
om samen
te komen in de stations
die ervoor bestaan…
De kunstenaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 73 Ik schilder mijn canvas, precies hoe ik wil
Ik geef groen aan de wolken en schilder de wind windstil
Ik meng paars en geel door de zee, verf een touwtje om de maan
en neem haar stiekem met me mee
Al mocht ik niet kiezen voor de grote van het doek
noch de fijnheid van de kwasten die ik erf
Ik schilder wat ik wil, vanaf nu tot het laatste…
Over stromen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 89 Over stromen
Zelfs wanklank is op muziek gericht
leert de juiste tonen horen, zoals het
zou moeten zijn, volmaakt met barstjes
Jij hebt de bamboefluit aan jouw mond
gehecht, lippen gestulpt, ogen gesloten
de wind uit het zuiden laat zich beluisteren
Hoor het zingen van rivieren, die uitstromen
in zee, zoet en zout met zich laten mengen…
In zonneschildering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 langzaam druipt
licht in zonneschildering
langs kale muren
tijd belijst
de uren die vergaan
zonder enig bewijs van bestaan
geluidloos mengen
kleuren verglijden naar
etmaals donkere entiteit
toch passeert
niets ongeregistreerd
wij zijn nooit naamloze passanten
ons leven is geen schijn
wij waren daar en deelden
onlosmakend het universele…
schildersverdriet
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 377 dicht bij het raam
probeert ze het licht te vangen
door de verf te mengen
schaduw van verlangen
hoe helder ook haar oog ontvangt
pigment tot de exacte tint
verwoede poging tot vermengen
natuur lacht zacht en wint
nietige bloem, ragfijne tak
haar kleur onvatbaar teer
gaf haar een naam
schildersverdriet van weleer…
Het fijn penseel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 222 er is geen tijd meer
voor het fijn penseel
gejaagd meng ik de kleuren
tot aanwakkerende wind
het dreigend zwart
dat grijs ontlaadt
in wit vertraagt en
stenen hagelt op het doek
nog zijn er
gouden wolkenranden
die licht van zon ontvangen
schitteren door de regenboog
ik schraap de verf
bijeen tot lichte mist die
in onweersgeur verdampt…
In alle rust
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.728 Klanken mengen zich
de klokken slaan
het beeld van stilte gaat verloren
de onrust blijft bestaan
waarin handen naar elkander grijpen
onbereikbaar voor elkaar
onverstaanbaar luiden klokken
veel te luid en langs elkaar
het beeld kapot waarin de stilte
zich ontpopt die zwijgend
tussen alle klanken vlindert
rustig maar……
eindeloze zee
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 416 Oh,eindeloze zee,
neem mijn gevoelens even mee
Laat ze deinen op de golven,
zodat ze onder zeewier zijn bedolven
Neem ze mee naar verlaten stranden,
naar onbekende oorden,en landen
Laat ze op de rotsen stuk slaan,
of in het glanzende zout opgaan
laat ze zich mengen met het zand aan de kust,
dan heeft mijn hart heel eventjes rust.…
zelfs mijn denken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 766 licht kan dagen niet meer scheiden
tafel, stoelt vervloeit tot schijn
’k wil het maanlicht nooit meer kennen
- zie slechts autolichten branden
hoe zij één na één verflauwen -
plaats en tijd en doel verdwijnen
’t avondzwart met bittere steek
wil zich met de nacht nu mengen
sterren die in plassen deinen
en mijn denken geldt slechts jou.…
Morgen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 581 De nachten die ik alleen volbreng
daar waar ik me in je dromen meng
en ik wil dat je er nooit verdwijnt.…
Ritme
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 154 Ik meng dan klank en kleur,
verander steeds de setting.
Verwissel soms een zin,
maar hoor de dissonant.
Lees het eens hardop,
of bekijk het van een afstand.
Maar voel ik dan het ritme,
hoe gelukkig ik dan ben...
Dan vloeit het glad en soepel,
als een gestadig stroompje,
uit mijn pen.…
Zoenvaste streken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 332 in schuine banen
schijnt de middagzon
door de jaloezieën
jouw luie lijf
ligt loom gestrekt
op mijn versleten canapé
-perfect gearceerd-
met houtskool
veeg ik plagerig
wat grijze strepen
in je ravenzwarte haar
waar het zonlicht je raakt
verzacht ik je met sepia
in warme voorjaarstinten
zo meng ik zomer en jou
met langzame halen…
vierkante waarheden
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.030 het leven
want aan scheuren hebben we niets
aanschouw ze en trek uw conclusies
in sluipregens duelleren mensen
in ragfijne intriges achter schermen
wroetend om plaatsjes te veroveren in historie
het zijn echt geen indianenverhalen
het charisma van deze wereld op zijn
zachts gezegd verwonderlijk genoemd worden
ik meng…
Even artiest
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 468 wanneer ik 's ochtends soezewaak
meng ik mijn dromen met panache
tot een dichttalende gouache
zich beeldend op mijn wazig vlies
zodra de zon in pastel blaakt
vervloeit mijn strelend zinnespel
tot een zachtvloeiend aquarel
waarin ik mij dronken verlies
na muzewenk en ruggespraak
sla ik een kader om het doek
zoek een licht-obscure invalshoek…