Alle inzendingen over mengen

Door belangstelling en genegenheid wordt vriendschap water gegeven en door liefde en onzelfzuchtigheid mengen zich de zoete geuren tot iets heel moois.…

plamuurde snel het grote doek met basiskleuren jij gaf de wereld meer gezicht zonlicht deed wat geel verkleuren maar in ongebreideld mengen werd snel het schildersmes gezet je probeerde nog met water aan te lengen in contouren was je leven uitgezet nog dagelijks penselen we in oliezacht het wit van licht en zon maar de…

als regendruppels laat je tranen zweven ze blijven hangen aan wimpers en wangen geen woorden overbodige woorden ze mengen zich tot een geheel het doek blijft op een kier een wazige uitvoering voltrekt zich op een toneel twijfels geraken als zandkorrels rond een zee van vragen ze schuren diepere lagen - ik sprokkel vrolijkheid…

schilder leven meng pigmenten dwing de vormen op het doek zoek de letters voor de woorden waar je in gedicht verhaal mee doet hak en beitel op de breuklijnen van steen de ziel polijsten is er slechts voor een geef acte de présence als kunstenaar zonder decor zing en declameer je teksten maar in mijn ogen is jouw lach en traan als…

Ik ontbind na de genadesteek Meng me door het grondwater Dat later opwelt en verdampt.…

Ben vergroeid Met de natuur En alle schoonheid Die zij meebrengt In het dik pak Sneeuw ben ik Die ene vlok Die onzichtbaar Met de andere Vervlochten is In de felle Regenbui ben ik Die ene druppel Die naamloos met De andere mengen Zal - in de ijsvloer Waarmee het kanaal Voor mijn huis Is toegedekt ben Ik die ene ijskristal…

Gevangen in de lach Omsloten door de grijns Tranen plengen Vervuld van verdriet Door woede en laster Gedachten mengen Zinspeling onwaar De kracht een wonder Gaat maar door Berusting ontstaat 't Verdriet van de waarheid Staat stil. Laat voor Gaan de lach. De grijns Ontstaan na gerechtelijke Dwaling.…

ik zie je slanke handen op het zwartwit klavier artistieke vingers dansen met intens plezier je volgt met een dromerige blik wisselend zachte golven waarin de melodie zich schikt door openslaande deuren dwarrelen tonen naar de tuin die zich mengen met de geuren van het lentefestijn een paradijselijke plaats om heel lang te vertoeven…

voor te schamen ook al vond je het in het begin niet leuk maar leeftijd ach wat zegt dat nu dat is verschillend per individu het is je gezondheid die telt ik vind wel dat de tijd steeds sneller gaat voor je het weet is het jaar al weer om daarom geniet ik van elk moment de toekomst wat zal het je brengen gelukkig kan niemand zich daar in mengen…

Twee handen in de lucht smekend voor leven hartverscheurend gegil tranen mengen zich met zweet de dood neemt alles tot zich. De kerktoren slaat onverwacht twaalf keer, doodse stilte volgend het vuur knisperend, blakend littekens nu zichtbaar zijn alleen in het donker.…

anoniem op weg naar een eigen bestemming in de late bus is er ineens een vrolijk ontmoeten dat hartelijk doet groeten bij de deur de montere chauffeur die zijn klanten welkom heet ontspanning weet te brengen voorkomt dat stress en angsten mengen tot een barse rit hij slingert met een lach woorden in de gang feestelijk van hier naar…

hart in vormen fris en fruitig ben vaak in de kamer die je hebt aangegeven je ademt daar een eigen leven in helderrood zie ik je gaan in de vitaliteit die jij kunt geven je ontboezemt in herinnering het bloed stroomt trager in het vage blauw van zuivering zacht penseel ik de balans vernis je kleur en lijst je melodie maar in mengen…

Ik wil alle bergen van de aarde beklimmen, waar ik kan stilstaan bij het bewegen van de zon Ik wil de wereld warm gaan bezingen, waar de lucht roze is en de wolken lichtpaars Ik wil me met de zeeën omringen, waar de horizon een lijn is tussen rust en vree Ik wil mijn dagdromen niet verdringen, waar tranen zich mengen met een…

En iedere vrouw is ons genegen haar bloed te mengen met de zwarte zonnen, die van de zomen van ons bloed zijn opgestegen. O lente, zon-bedronken en van donker overrompeld. ---------------------------------------------- uit de bundel 'Sintels' (1944)…

ik schilder de dagen langer dan ze zijn kleur het zonlicht net iets feller maak de schaduwen wat kleiner en meng wat roze door de lucht aquarelverf verbind ik met olie zodat zachtheid langzaam uithardt tevredenheid lak ik af met hoogglans waarna ik me spiegel in het beeld geen lijst beperkt mijn levenswerk het blijft eeuwig open ter aanvulling…

een zweethut in hurkzit tuurt hij schommelend naar een rood centrum omgeven door een zwarte cirkel voorstellende de moederschoot plots wordt zijn geest naar binnen gezogen door een smalle ronde tunnel de navelstreng brengt hem terug naar de baarmoeder waar het leven zijn oorsprong begint om zich te mengen onder miljoenen zielen tussen de…

Ik meng hun geur met die van smeulend hout dat in oranje en rood de kamer doet ontgloeden. Zo was ik kind... Zo at ik appels, de knieën opgetrokken voor het vuur, terwijl mijn vader 'Warum weinst du' zong...…

Maar: verschil mag er niet zijn En onderscheid mag men niet maken Toch vindt de minister van gezondheidszaken dat zij zich kan mengen, in dit soort zaken! Zonder aanziens des persoons…

donker klinken bassen in gewelven een bariton licht op raakt namen van de graven in muren van spelonken verderop alten mengen zonlicht met gebeden kleuren glas in lood een enkele sopraan klimt toon voor toon langs bogen en pilaren veegt stof van duizend jaren vroom in een ijle solo schoon ik ben een bas er is gereserveerd…

neerwaartse weg naar jou Erebos omringde de nacht met dichte nevels aan de randen van de aarde langzaam vulde hij de duisternis houd ons vast Morpheus in deze serene laatste nacht mijn liefste ik druk je aan mijn hart ik omhels je duizend maal en Hypnos smelt mijn verdriet samen met het onbeschaduwd bestaan van gisteren meng…

adem de vadem op zee lengte na lengte ellenlang het is er zo dun ziltig maar vrij van elk mengen van de mensenzee en het diepe spoorloos op vingers van zout ik wou dat je daar bodemloos kon vallen in een bedwelmend bedaren en gewichtsloos zweven op de nevel mezelf ontrukken van boven en onder maar ook weer wil ik er niet eeuwig blijven…

Een verleidelijke zon, pikt nog even wat dagen van de herfst, voordat onredelijke regen de stad zal overweldigen, met vormelijke vragen en diepe gedachten tot in ’t duister van de nachten zullen zich mengen met bijzondere dromen om in het leven verder te komen, doet de mens soms iets geks, voor de ander misschien vreemd maar door gedrevenheid…

te vroeg voor naweeën mengen stemmen met de wind te verstaanbaar voor ijlen gekleed in afzondering smoort een zucht in het strooisel van verlatenheid doch niemand vraagt hem de weg aan de zoekende in tastbare ommekeer enige monden stuwen woorden leunen langs gevels naar ver, weg uit haperend zicht waarom ook omarmen, beklemmen als…

ik speel een glazen wereld met beelden zichtbaar glas ik meng ze met mijn dromen die spiegelen in een plas ze golven fascinerend weerkaatsen echt het licht de breuken komen later als waarheid weer in zicht kleur ze met doorzichtig gevoel blijft transparant droom de dagen heel voorzichtig bang voor scherven in mijn hand ik haat die…

in het licht van de ondergaande zon aan de hemel verschijnt een donkere dreigende wolk we wachten op het langverwachte kind het vervlogen weemoedige lied de laatste adem in het schaarse licht kan eenzaamheid zonder kloppen binnenkomen kan verdriet uitbotten tot schoonheid in de schaduw mogen rust en lichtheid zich mengen…

je woorden zijn een zoete rust een zachte waterval die klatert en me kust je stroomt verkoelend langs mijn lijf, met zinnen maak je je verlangen aan me wijs we vloeien naar elkaar kolken als we mengen in het tederste gebaar zal extase ons verzengen je glimlacht me weer warm als de kou verkilt en de liefde in het ogen blikken…

jij weet stromen lucht te laten dromen als een spelend orkest in de kleine bewegingen van je handen meng je warm en koud tot contrast dat jeugdig houdt preluderend en activerend tot een atmosferische flow met hotspots a gogo horizon verwijdend zal de impact zijn van het nieuwe heelal dat zal stromen naar overal waar dromen…

Slaap wel mijn lief laat zoete dromen komen waarin de warme nacht ontsnapt aan kille dagen de rust weer wordt gevonden terwijl het evenwicht herstelt Droom maar mijn lief laat heden en verleden zich mengen tot beelden die een mooie toekomst scheppen onder een verwachtingsvolle maan Een kus op je warme mond daarna zachtjes op je ogen…

Ik weet het niet en kom weer boven water, ik stel me een vuurkorf voor, daarin een gloeiende massa, amorf, waarvan de sintels zich mengen met de fijne druppels van motregen, geknor in de lucht, een vliegend varken éénmotorig.…

Het is alweer twee weken geleden dat we elkaar schreven, verheugd lentes wevend tot een gedicht over liefde waarin we onszelf mengen met de openhartigheid van een vriendin en onze behoefte aan verbondenheid Jij rijmt met mij tot een fijnstoffelijke liefde, we scheppen madeliefjes in wuivende velden met kuspoortjes in de hagedoorn de…