Alle inzendingen over mensentaal

schrijven in mensentaal je weet wel zoals je met elkaar praat thuis aan de tafel zonder kop of staart wat er in je opkomt de spraak is een vrije val ze brengt je dichter bij de waarheid die zich binnen ons schuilhoudt zonder regels zonder standaards schrijven in mensentaal wie kan dat?…

Eén wens heb ik slechts: Sprak ik nog alleen maar mensentaal Om voorgoed verlost te zijn Van deze vreselijke digitaal…

Hij Die alles at En geheel zonder spijt Was zich niet bewust Van het macabere feit Dat de kat die hij at Leed aan hondsdolheid Zo werd de gek gek Dus eigenlijk normaal Verloor zijn plek Als kannibaal Leeft nu verveeld En onbedeeld En spreekt mensentaal…

Een alledaags moment, eenvoudig en zo eigen, één simpel gebaar en toch zo speciaal … de mooiste dingen in een mensentaal.…

Van 's Heren Woord, in mensentaal geschreven, Is 't recht verstand de mens verbleven. Wie aan dat Woord de beste uitleg gaf, Onthult eens de and're zijde van 't graf. Maar die zich grondde op 't Woord en broeders van zich stiet, Gewislijk, die begreep het niet.…

Lippen lispelen een engelenbode, een zacht en mijmerend verhaal dat spreekt van levenden en van doden in een andere dan mensentaal. Rank en lieflijk zijn de klanken die mijn zintuigen weer wekken tot een staat van kunnen danken, kunnen horen zonder spoorslags te vertrekken.…

wel maar spreekt de letters uit zoals kinderen doen die het spellen wel beheersen maar gaandeweg het woord verliezen in het geluid van al die losse letters Als al jouw groene schriften zijn beschreven en je toch vlinders tekent tussen letters door heb je misschien geleerd Hoe Letters als in 'Stadswijk' een mensentaal…

' knorde 't varken tegen 't zwijn 'Ik zie jou wel staan' kakelde de kip tot de haan 'Ieder dier zijn plezier' loeide de koe naar de stier Maar ook in mensentaal biedt Valentijn een mooi verhaal Iemand die je echt graag ziet en hier op aard de hemel biedt Zo iemand wens ik u hierbij want liefde is 't beste medicijn tegen bang…

was het niet daar dat de vrede toen al in verschiet lag op dat rode plein waar kus en lach tanks verpletterden jij onzeker vertelde dat de hemelse vrede bijna hier was onder twee kruinen aan de met vriendschap gedekte tafel en van die merel, weet jij nog dat ze mensentaal strooide over het gesprek van de dag en dat wij als bloed…

vertrouwd hoor ik het luister naar het heengaan van het treurlied onder regen valt een leven te verlaten het is nog niet te laat, toe droom op een ander verlaten eiland in een wildvreemde stad waar treinen niet meer rijden waar nergens een weg toe leidt begint een betekenis te gloren het is nog niet te vroeg, toe droom vergeet die andere mensentaal…

Ik praat niet graag in grote mensentaal, zal me er nooit in willen geven, hun klanken vertelden mij zo vaak zo'n onmenselijk verhaal.…

voorkomt dat ‘t gevoel escaleert, maar soms staat hun ziel in brand gaan gevoelens - sterker als de leer - in hun brein te keer Even zijn ze weer het beest -dat wij lang zijn geweest- zonder besef van tijd en van vergankelijkheid, primitieve toestand van redeloosheid Hun wankele geest overgeleverd aan gevoelens -onze oudste mensentaal…

Vanuit het niets verschijnt een nachtegaal, strijkt neer bij de fontein en onverwacht galmt een trieste melodie die met kracht aanzwelt tot wat ik denk in mensentaal. Hoe zuiver klinkt in het duister mijn klacht over het verlies van ons liefdeskind, een jeugd, de voorjaarsziel, een volle maan.…

Toon ons de aard van mensentaal, taal die om de tuin kan leiden. Om de tuin van Eden. Taal die mensen vervreemdt, van hun aardse paradijs. Vervreemden van elkaar. Waarom we kwaad willen spreken. Waarom een dichter dichten kan. Toon ons dan het misverstand, van dat we geen dieren zijn. Dat we niet beseffen. Wat pijnlijk is.…

O Hemelen, die mij haar aangezicht verbiedt, Spreek mensentaal, en zeg, waar is mijn Sterre henen? De hemel slaat geluid, ik hoor hem door mijn stenen, En zegt, mijn Sterre staat in 't heilige gebied Waar zij de Godheid, waar de Godheid haar beziet, En, voegt het lachen daar, belacht mijn ijdel wenen.…

Sofietje uit onze klas Tikkertje en krijgertje, samen op het plein Als ik later groter ben, dan trouw ik met juf Estelle Niemand die haar beter kent En als iemand er tussen komt, dan moet ik hem vertellen Opzouten of crime passionel, basta met die vent Och was mijn hoofd maar niet zo bang Voor zorg en ideaal Of oorlog en religie en grote mensentaal…

God zegt in Zijn Woord ook vele malen, neergezet in alle mensentalen, dat die Hem dienen en niet bespotten, niet behoeft te sparen of te potten! Zij worden als de Boom van Leven, die vruchten overvloedig geven, Aan wateren worden zij gevoed, met milde regen in overvloed!…

Wanneer de zandman nog eens komt en het werelds daglicht even verstomd tussen waken en het ongebreideld dromen, fictie in een bizar verhaal, vermomd tussen tovernaar en bedelaar, toch beschreven in gewone mensentaal, een gedreven prins te paard, die menig onstuimig hart deed verleiden, om toch in het ontwaken uit te glijden over ongedroomde…

O man, geen mensentale zeggen kan wat uwe dood in die drie harten geslagen heeft van wrede smarten...…

Er was eens een hond die mensentaal verstond hij was geboren met bijzondere oren snapte alles wat je zei was zelfs in Engels en Frans een kei had best een goeie baas al vond hij hem soms wel wat dwaas die dacht dat hij heel mooi kon zingen maar het waren oor folteringen dan ging hij maar meedoen en hard janken maar in plaats van hem te bedanken…

Gij, levensgeleidertjes allemaal Naar 't hart van mijn kindje, die 't mensentaal En mensenwijsheid zult leren, Mijn liefde zal branden rond u, en haar schijn Heel blank en heel rein en heel sterk zal zijn Om zwart en onrein te keren.…

O machteloos is mensentaal, Om klaar en duidelijk uit te leggen, Wat heil u dankt mijns vaders zoon, O zoete drank der mokkaboon! ----------------------------------- uit: Liederen (1868)…