Alle inzendingen over moeder dochtertje

Waarom mocht ik geen moeder worden? Waarom moest ik jullie allemaal laten gaan? Waarom konden jullie niet verder groeien? Waarom hielden jullie op met te bestaan? Waarom blijven mijn tranen vloeien? Waarom voel ik iedere dag nog het gemis? Waarom is het zo moeilijk om uit te leggen, hoe leeg mijn leven zonder kinderen is?…

Ik neem mij voor, om je vanavond te zoeken zoeken in de langste nacht, neem het baken van licht mee in de hoop, ergens een sprankje van je te kunnen ontdekken in de Bijenkorf liggen onnoemelijk veel voetstappen, die men onmogelijk zouden hebben uitgewist, al kwam er géén reactie op de kaart die ik hen stuurde, of ze jou gezien hadden, of van…

Gelijk een daske zijt ge dik, Gelijk een kwartelke van kwik, Gelijk een moorke soms zo zwart, Mijn klein, klein dochterke, mijn hart! Maar nu gewassen je daar zit, Daar is geen engelke zo wit, Daar is geen lammeke zo zoet, Mijn klein, klein dochterke, mijn bloed! Ik hef je op de okselkes omhoog, Ik zie een sterreke in elk oog, En voor…

Rebecca, dierbaar kind! ontvang bij uw verjaren uws Vaders zegening op 't kinderlijke hoofd. En moog zich aan die bede eens Heilands deernis paren; hoe wordt dan ook voor u Zijn naam eens hoog geloofd! Uw elfde jaar vervloog. Een nieuw is ingetreden! Wat toeft ge? doe de keus, twaalfjarig maagdelijn! Zij word' niet uitgesteld, maar uitgebracht…

Kom in, mijnheer, ik stel u voor aan moeder. Hier wonen soms de kinderen. Hier komen ze thuis, ontluiken, laten in de kamers hun warme nesten. In brooddozen schimmelen de harde korsten met wat ooit choco was. Onder het bed schuilen halve sokkenparen. Hier slakken de uren over de dag.…

Je zou mijn moeder worden en je hand naar me uitstrekken: je kleine, blauw-dooraderde hand.…

MIJN MOEDER Zij was het die mij baarde Toen ik kwam op deze aarde Zij was het die mij voedde En voor veel verdriet behoedde Zij was het die zich zorgen maakte En toen ik jong was over mij waakte Zij was het die liefde kon geven En deed dat haar hele leven Zij ging tenslotte heen…. Mijn moeder liet mij toen alleen.…

En dan datzelfde kijken, zoals ook mijn moeder kijken kon.…

Mijn dochtertje huppelt naar haar vader met een emmertje waar viespeukjes in drijven Het kanker veroorzakende doodseskader doet mij in mijn zanderige handen wrijven wetende dat de glasstrooiende zonnebader niet lang meer boven het zand zal blijven.…

Ik zag hem zitten achterin de kerk dacht, wat heeft díé hier nu te zoeken hij denkt alleen aan geld en zijn werk lijkt, als men hem kent, wel vloeken dat hij daar zat daar ergerde ik mij aan tot men over ‘t “Dochtertje van Jaïris” las toen pinkte hij uit zijn ooghoek een traan en wíst ik dat hij één van mijn naasten was.…

Wat kwaad heeft toch deze dame gebrouwen, dat zij haar dochtertje niet kan vertrouwen? Zo kuis? Zó kuis? Daar is iets met deze dame N i e t pluis.…

Mama liet midden in de nacht haar dochtertje de eerste sterren zien aan de hemel. Haar eerste sterren zien hoog in de lucht. Het kindje met het jurkje aan met daarop geborduurde vissen van katoen lachte naar de eerste sterren die haar moeder haar leerde met hele moeilijke arabische namen die per naam wel een uur voor het kindje duurde.…

Als je moeder gaat dementeren kinds wordt weer kind wordt zorg dan dat het jouw kind wordt wordt de moeder van je moeder een goede grote zorgzame moeder: "een grootmoeder" Je moeder zal dan haar eigen moeder ervaren die haar baarde haar het leven gaf haar weer wil ontvangen Nader tot haar Benader je moeder nader haar dan komt…

Moeder zijn dat ben je je hele leven Je houdt van je kinderen en probeert ze van alles mee te geven Maar eens dan stopt die verantwoordelijkheid Altijd te vroeg, nooit is er eigenlijk tijd Om alles te zeggen wat je wilt Plotsklap is het leven verstilt Je kinderen, daar waar je zoveel van houd Staan even alleen, hebben het zo verschrikkelijk…

Een nieuwe dag was aangebroken geen zin om op te staan Moeder stond weer van woede te koken ja, ik had het weer gedaan Iedere dag weer er was weer wat kapot Moeder was boos op mij Keer op keer Wil een nieuw leven leven zonder moeder Ook al is het maar voor even Nu wil ik alleen maar weg Waarom heb ik het altijd gedaan?…

Moeder worden is een geschenk. Moeder blijven is een gunst. Maar moeder zijn en blijven, da's pas een kunst!…

- Kom in, Mijnheer, ik stel u voor aan Moeder. - Vrees niets, kindlief, al heeft hij naakte benen: hij is een vriend, een goede vriend, een broeder: hij is niet ruw, hij wandelt op de tenen. Tot weerziens dan. Ik kom vannacht of morgen. Gij kunt gerust een onze-vader lezen, en zet uw muts wat recht.…

Je weet, wij houden van je, Moeder,allemaal, maar nooit genoeg om alles te verklaren, jouw liefde spreekt een duidelijker taal en kan ons woord jouw daad ooit evenaren?…

Mijn moeder, mijn vriendin Altijd zijn we samen, altijd een team binnen ons gezin En slaan we ons samen overal doorheen Als je eens wist hoeveel ik van je hou En hoe ik je bewonder En al die kleine dingen van jou Maken je zo bijzonder Je kan altijd op mij blijven rekenen Met wat je ook doet En waar je ook zult gaan Ik zal altijd pal naast…

Door een waas van tranen, Kijk ik naar je gezicht. Dat even oplicht, Als je mijn stem herkent. Ik streel je hand, Kus zachtjes je wang. Je leeft allang niet meer in deze wereld, Allang niet meer in deze tijd. Ik wil je nog zoveel vertellen, En ook hoe het me spijt. Dat ik niet vaker op bezoek kom, Want ik woon toch echt dichtbij. Ik…

moeder in uw omhelzing kan ik rust terugvinden gij legt mij de zachte woorden in de mond stillend, een schuilplaats voor stormwinden in u is de bal van mijn geluk wel rond en kan hij rollen, mij de lach aansteken moeder gij schonk mij een grote mond vol tanden al moet gij hem vaak zelf eerst openbreken tussen de eelt schuilt er fluweel in uw…

Mijn Moeder is een sterretje, daar heel hoog aan de lucht, ze stierf heel lang geleden het gebeurde in een zucht. Mijn moeder is een lichtje, wat iedereen kan zien en bij een heldere hemel, kun je dat lichtje vast wel zien.…

Nooit meer dochter van je moeder, je kindertijd voorgoed voorbij. En niemand kan de leegte vullen, die zij achterliet bij mij.…

Dus houdt je Moeder hoog in ere, als je blij bent met jezelf, want als zij er niet geweest was, zou jij er nu toch ook niet zijn?!…

De eerste stralen glijden naar binnen, ze beroeren jouw gezicht, ik word verlegen, bij de gedachte dat ik naast je heb gelegen maar dat is natuurlijk kul en ik begin te zinderen er overspoelt mij 'n gelukzalig gevoel als ik naar je kijk, jij..., moeder van mijn kinderen.…

Bedankt moeder voor al die wijze lessen bedankt lieverd dat ik jouw kind heb mogen zijn…

Mijn moeder kijkt toch stilletjes toe, en ik vind dat een fijn gevoel. Hoe ik alles met mijn gezinnetje doe, ze zou ook begrijpen wat ik bedoel. Je moeder weet dat toch meteen, uitleg is dan vaak niet nodig. Een eigen moeder heb je maar een, veel woorden zijn dan overbodig.…

Ik weet nog moeder, dat wij in de avond zaten, dicht bij elkaar. Ik keek naar jou als ieder kind. Jij woelde door mijn haar. Ik weet nog dat jij teder was en mij heel diep beminde, al kende ik de eenvoud niet van dat gebaar. En dat jij zei: een ster, zij valt. Doe maar een wens met je ogen dicht.…

De navelstreng, die mij met jou verbond, is losgemaakt. Niet abrupt, zoals bij mijn geboorte, maar één voor één zijn alle vezels losgeweekt. De laatste tijd van jouw bestaan is ons bestaan. Nooit was ik dichterbij Nooit was jij verder weg dan half begonnen aan jouw grote reis. Half hakend naar het aardse leven, half verlangend…

In mijn herinnering zie ik je voor me, Nooit klagen als ik iets vroeg, Het was altijd geven en nooit Nemen, Zo besta je In mijn herinnering Donkere ogen omhuld door witte gelaat, Keken mij aan Ik voelde een drang geborgen, van die ene blik Verlangend naar de warme plek De moederschoot Er kwam een tijd dat ik niet bij je kon zijn…