Alle inzendingen over mot

opa van de derde etage keek uit het raam over de gracht zag opoe zwaaien dacht je kennet me doen ik mot dat mens niet binne hebbe opende het raam stapte er wuivend uit dag opoe dag opa het ga je goed…

Met naald en draad en een klos met garen in grote en kleine gevaren en polarisatie als in geen jaren terwijl de motten kruipen in je hoed komen de mieren af op het zoet er vallen gaten we worden weer geleerd te haten dat verdrijft het zachte praten…

't Is stil in huis maar voor dat ik ga leggen, O jongenlief, mot ik je nog wat zeggen: Dat ik van narigheid geen raad meer weet, Dat ik geen rustig stukkie brood meer eet. Ik lig soms heel de nacht van jou te dromen Totdat de tranen in mijn ogen komen; Ik ben al oud, 't maakt me zo kapot, 't Is toch zo hard dat ik jou missen mot.…

Wat mot je? Waarom leef je? Doe gewoon! Jij walgelijk Persoon! Jij bent een vrek Een bijtertje Het echte werk! Hoe kan jij bestaan? Tyfus een eind op! Stomme stomste Stop!…

het licht van een lantaren schijnt genadeloos naar binnen er bungelt een netje aan met welgeteld twee spinnen en een mot de maan is omringd met nevellussen er is zwart en er is wit daar laveer je altijd tussen de gemene deler noem ik god zegt de verdoemde en zakt terug in zijn streepjeskussen…

Ze kreeg een ander in de mot, een knaap met blonde lokken. Voorwaar een echte liefdesgod, nu zit ik hier te mokken..…

Het fladderen van gedachten - motten op het vale licht - klinkt luider dan het beuken in mijn borst! De nacht breekt uit het kreupelhout en aan mijn mond ontsnapt een hese kreet terwijl ik ren.…

ik ben als een mot die onnadenkend afvliegt op de hete lamp. Ik verbrand mijn vleugels aan jouw hartstocht en stort neer aan jouw voeten.…

getrokken naar getekend licht nader ik de hand die nodigt zo het lijkt de mot in mij is bang te branden voorkomt dat ongeremd verlangen neder strijkt tastend draai ik om de bron van alle zijden op te nemen tot er blijkt waar duister inbegrepen is en bespiegeld zicht gebroken stenen goud verrijkt…

Rook benevelt me, mist van de koude sambucca dampen, ijsklontjes die tranen huilen in het glas, waar ik niet janken kan, een onzichtbare man, verscholen achter een brandend licht, als motten naar de incomplete leegte, flokt de vrouwenziel naar het onvulbare eb, omdat ze moeten, omdat ik moet, om te branden, niet alleen in het glimmende lemmet…

in een donker wordende kamer zit ik even lang waren zij vandaag nachtdag het duistere vrees ik niet meer licht daarentegen mot in mijn lijf is moeilijk te verjagen geur van kampfer dwaalt door het huis het elektriek laat ik voor wat het is uit ik schrijf morgenochtend wel noodgedwongen deur op slot raam dicht…

Ik maak je graag klaar mooie meid met aardappel zacht ei en olijfolie liefst vers heel, niet in moten Jouw vlees is zeer smakelijk eerder zacht valt makkelijk uit elkaar wanneer nog vers verstevigt tijdens bereiden op een bedje van rozemarijn zonder jou zou het leven lang niet zo lekker zijn…

Het schuilt in de naam geschreven in regen of je kan vliegen of luchtig zweven veer, vleugel of gevogelte zijn In mijn dromen klapwieken als een engel vallen als een duvel terug naar beneden Lucifer gelijk, vurig en smeulend Verlangen naar een Oosters vliegend tapijtje met gaten door kleurige motten geschapen over de heuvels, nieuwe…

Spul, dat nodig geupdeet mot. Dingen die oude problemen geven, die tot nieuwe problemen leiden. Heden nam ik audio in gebruik, dat niet meer aan of uit wil gaan. Geef mij het hondje Nipper maar, dat nog naar zijn baasje luistert.…

Je hakt mij fijn in hapklare moten. Ik kauw me ziek om te verteren.…

Noem mij niet een ordinaire Mot, Nachtvlinder ben ik, Goudroze Avondrood kleur ik jouw schemertuin. Mijn kleuren stralen onzichtbaar voor hen die slapen in duisternis ongezien zoek ik naar het Licht. Kun je mij zien dansen, zweven? Mijn koninklijk gewaad, ooit geweven met engelengeduld?…

In de samenstelling van Golden Earring was krimp geslopen Barry was weggelopen Hij had den haag daar gelaten voor wat het niet was: Radar Love aan de plas Mr.Hay had de Mient verlaten zat van het eeuwig gezever om spelling van den Zu..derwijk hij sprak fris van de lever: 'krèg allemaal maah de blafhik' wat mot ik met homepage en…

de dingen zijn niet beter nu ik je ken een plek om te schuilen wordt koud er wordt wat halfnaakt geglimlacht steeds onduidelijker steek je armen uit heel vaak wil ik je niet sluiten toen stortte in viel het glas om toen het leeg was zuur vreet verder dan de motten vreten gaten wat niet is zal hechten niet (room stremt zuur van citroen…

Motten die elkander open wrijven, als harde diamanten in de nacht: sterrenstof bekleedt de tere lijven bij hun labeur dat niets van hier verwacht maar van het duister wil de pure pracht.…

Jij bent kleurrijker dan een mot jouw huid is intens fluweelzacht jouw gefladder zingt de ochtendgloren. Nachtvlinder! Mijn nachtbewaker voor mijn droom de illusies in de duisternis van de nacht. Nachtvlinder! Jij hoort tot mijn inspiratoren. Nachtvlinder!…

de aanranding is ingezet je zegt - ik brand je breekt de borden wentelend zeep en gifgas zijn ontstoken je toont een blote hand waarmee je mij in stukken hakt en achterlaat mijn zeeën raken uitgelopen ik heb geweend een grote man een landschap in mijn palm dat je een stalen bekken maakt de padden op hun hurken zet en met een mot mij…

Ik wil geen zozocamera compleet met ziezomuziekspeler rot maar snel op oh zozoheler uit ziezozomersankara Ik mot geen ziezo-p-d-a en ook geen zozo-u-p-s die gij zo zonder scrupules gratis uitdeelt aan minima Gaat hene met uw ziezoles dat al een ieder zozo heeft u mag die ziezozakzooi houden ga er maar vliegtuigjes van vouwen ik wil…

Als het moet dan mot het maar het ontkronen van een niet mis te verstaan Aalsmeers Koor ze laten ons nog eenmaal kronen om elkander lof toe te zingen ter ere van Hem: die onuitsprekelijke Goddelijke kracht en ter ere van hen: de heren en dames concertbezoekers dan mag de stekker eruit maar in het donker klinken nog mooier,helderder, lichter…

Uiteindelijk zijn wij royalige nazaatjes ondanks het verre uit elkaar af en toe een beetje deftige mot wij moeten gewoon buiten onze wil om wel op TV met het gevolg privé familiediner het Barokkigorkest gaat wel mee voor de begeleiding na het toetje leuk met z’n allen zingen wie zal dat betalen, wie heeft zoveel geld vallen wij lekker…

Maar zij liep steeds aan mij voorbij en aan mijn hart in duizend moten. Heel vaak heb ik mijn neus gesnoten. Heb ik gedacht: " nu is 't gedaan." " Dat wicht, dat kijk ik nooit meer aan." Van mijn besluiten zeer genoten. Tot zij weer wiegend kwam gegaan en dan was alles naar de kloten.…

overgeleverd mijn nagels schraapten je huid even, maar wel overdacht totdat ik met schrik in onwetendheid werd gedreven het was onverwacht toen met een krijsend geluid woede aan mijn woorden ging kleven door een duistere macht bezeten braakte ik zurig gal in horten en stoten mijn hart leek gereten het lijf gehakt in wezensvreemde moten…

nee 't waren motten waarlijk 't is van den zotte de man die dit niet pikken kan heeft haar nu als suikerspin gesponnen haar nooit gewonnen? dan ook niet geronnen - spinnen eten om haar vlinders te vergeten liefde beter gewaardeerd schimmig achter schermen niet gevuld de termen niet bezwaard gerelateerd…

Woorden zijn niet te remmen, ze zwemmen in de hoofden van de mensen en in de modder van een regenplas onder stenen, tussen rottende bladeren als druppels op een natte regenjas, in het bloed dat ruist door dichters aderen zilveren vissen die zich verschuilen onder de uitgestoken hand van een lelieblad. Daarover te kunnen gieren en soms te huilen…

fragiele woorden in tegenlicht trillend in verzengende hitte dorstige woorden die zich laven aan de gedreven lezer die onder het lover iets van verkoeling trachten te vinden bij verpozende zinnen... wellicht kan de dichter dan tevreden zijn met de vondst van het gedicht…

geduwd en uitgetrokken gevierendeeld tot slot weer naar de straat vertrokken nou niemand hem meer mot.…