18265 resultaten.
K.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 310 Gemarteld en gepijnigd naar lijf en ziel
Onzekerheid, heftige ingrepen en bakken medicatie
Chagrijn hen onbekend
Empathie is zelfs hun grote troef
Erg trots op al onze helden en heldinnen...…
Het kamertje
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 339 In een hele kleine ruimte
aanwezig in mijn eigen lijf
huist mijn ziel
onderverdeeld in kamertjes
met elk zijn historie
geheimpjes groot en klein
die huizen er
of haat en liefde er zitten
zeker wel
medelijden en mededogen
angst en verdriet
maar verder gaat mijn
uiteenzetting niet
want dat kleine kamertje
in mijn lijf wat ziel heet
is alleen…
Een klein wonder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 ik ben gek
maar heb
alles in de hand
weer klant
in de snelle trein
van borderline
heb geen haast
maar ik wil
sneller dan licht
verdwijnen in
het zwarte gat
van jouw gezicht
in je lijf rondspoken
ziel en zaligheden
bij opbod verkopen
een spiegel
duikt plotseling op
wij breken ik stop
mijn ogen
schichten verschrikt…
Phoenix
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 261 Geef mij schreeuwen, vechten, gooien
om al dat wat jij mij deed
en waarmee ik mij ontkende
- dat wat nu nog aan mij vreet –
uit mijn lijf en ziel te braken
voor het alsnog mij verteert
en de zegen van mijn woede
in zijn tegendeel verkeert.…
Namaals rust.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.700 Zolang de Hoogste macht
Mij kracht
Naar lijf en ziel blijft gunnen,
Is 't mij niet enkel goed,
Maar zoet
Te doen wat Zij doet kunnen.
Dit zij, min leven lang,
De dank
Aan die 't mij gaf en rekte,
En, zeegnend, t'allertijd
De vlijt
Aanvuurde, die hij wekte.…
LAIS CCXXIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 Het ziet haar lijf, de ziel kan er niet bij.
Heur haar streelt thans haar naakte schouders daar
waar handen ijlen naar zijn handen maar
het komt niet aan. Een hese klacht vertakt
zich in de snedigheid van zijn gebaar.
Bliksemschicht. Weelde. De angst blijft intact.…
binnenland
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 407 geef me geen naam
want ik ben de dwaas achter muren
van de wereld
en durf amper op te kijken
naar de reiziger die zich vonkloos, onherkenbaar
spiegelt aan mij
voor het oor van herkomst
verwant
met het stilste raadsel, ter verklaring
van mijn uit het lijf getrokken ziel
ontsluit duizend ogen
verhelder water met zonlicht
draai…
bleef hangen voor een ogenblik
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.895 de pijler was gedoopt
met bloed dat stolde
tegen grijs beton
bruinde in de zon
voordat hij drager werd
bloemen aan zijn voet
de knuffels en de beren
heren met hun kroost
en vrouw, stille auto's
in het ademloos passeren
hij droeg de weg pas
later over andere wegen
verbond gescheiden zijn
ontbond het leven uit
het lijf in ziel…
Heinz (1929-1945)
gedicht
3.0 met 122 stemmen 18.185 de zerken staan er keurig in ’t gelid
als soldaten op gemillimeterd gras
exercitie komt nog altijd goed van pas
ook als het lijf de ziel niet meer bezit
hier rusten wat men noemt de Nazi-zwijnen
zij werden bij hun moeder weggerukt
of haastig uit het klaslokaal geplukt
de kronkels van de dood in rechte lijnen
hun noodlot was het om gehaat…
De naam
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.273 En merkt de buurt iets in hun wezen,
Dat haar mishaagde of geviel,
Dan noemt zij hen terstond naar deze
Opvallendheid van lijf of ziel.
En God, Wiens ogen ’t hart doorboren,
Heeft nog een nieuwe naam bereid;
En wie die naam heeft mogen horen,
Geroepen tot de zaligheid.…
DE WEG NAAR
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 356 Maar ook de pijntjes
in lijf en ziel verdrieten
mij iedere dag.
Ik zie steeds uit naar
het goddelijk ontmoeten
van die mij liefheeft.
Die lieve ogen
die mij ergens zien zitten
wachten op contact.
Dat grote moment
van eeuwige omhelzing
en niet meer uitzien.
Al die wegwijzers
maken mij zo verdrietig,
liever de liefde.…
het verdriet van de man
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 4.298 Van armoe zoekt de stakker buitengaats
de warmte die z’n lijf en ziel ontberen.
De klaagmuur voor z’n opgekropt verdriet.
Daar wordt hij niet bestempeld als ‘melaats’
en zullen kou en scepsis hem niet deren.
Hij lucht z’n hart: “m’n vrouw begrijpt me niet”.…
Stille liefde
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.977 Mijn lief
laten we de achtervolging toch staken
en elkaar met lijf en ziel omarmen.…
Kom, neem nu mijn hoofd in uw lieve handen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 705 Zie, hoe ik mijn monde naar de uwe hief,
Voel, hoe mijn lippen verlangend branden…
O, ik wil alles zijn u ten gerief…
Ik wil uw levensbanen bloem-omranden…
O, lievling, wienik lijf en ziel verpandde,
Mijn lievling, ik heb u zo lief… zo lief..…
Leer stil zijn en leer niets doen en leer wachten
poëzie
4.0 met 2 stemmen 945 Niet 't wachten der praatgragen zij het onze,
die, sprekend aldoor over wat zal zijn,
intussen inslurpen als grage sponzen,
met lijf en ziel de hete levenswijn,
maar 't dadenrijke wachten van wie maken
wachtend, zichzelve èn het levensveld
anders, wie niet uitstellen het ontwaken
tot een bazuinroep door de heuvlen zwelt.…
Leer stil zijn en leer niets doen en leer wachten:
poëzie
3.0 met 6 stemmen 977 Niet 't wachten der praatgragen zij het onze,
die, sprekend aldoor over wat zal zijn,
intussen inslurpen als grage sponzen,
met lijf en ziel de hete levenswijn,
maar 't dadenrijke wachten van wie maken
wachtend, zichzelven èn het levensveld
anders, wie niet uitstellen het ontwaken
tot een bazuinroep door de heuvlen zwelt.…
Kind en mens
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.296 Ik voel geen lastig lijf: - mijn ziel alleen
Buigt zich en luistert naar wat is geleden,
Een diepe rust ligt toovrend om mij heen
Naar 't oord, dat door geen mens nog werd betreden.
De warme zon bloeit voor mijn stille voeten,
Mijn ogen lachen zacht, haar stil te groeten.…
Blijven in verdrijven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 in mijn stem
huis ik,
draag daar d' intimiteit
voor ieder die bereid is
te horen wat ik fluister
het is vaak zacht van aard
zelden mooi, als ik zelf luister
maar ruis verspreidt echter wijd
en kluister ik
klanken binnensmonds
en botsen dan in volle vaart
tegen 't buitenlicht
ervaren dan een eigen leven
in lijf en ziel
door leegte…
MATER DOLOROSA
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.335 Moeder der smarten, zwijmend neergezonken,
Gij in uw Zoon, Gods Zoon, gehoond, bespogen,
Met lijf en ziel aan ’t schandhout vastgeklonken !
Hij boette om de euveldaden aller tijden :
Zijn minste smart heeft u de ziel doorsneden.…
DE BEKEERDE MOORDER
poëzie
3.0 met 1 stemmen 722 Die diep in eenzaamheid de hand wies in de plassen
Van een verdoemend bloed, wordt hier, waar 't ieder ziet,
In 't zaligende bloed, dat Jezus vast vergiet,
Aan hand, aan lijf, aan ziel, van bloedschuld afgewassen.…
Nain
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 Een stoet wil Nain binnen gaan
vooraan loopt een mens vol van leven
maar bij de poort blijven ze staan
een stoet van dood staat hen daar tegen
Die éne zoon van God staat stil
een andere zoon wordt weggedragen
ook kind van God, maar koud en kil
een moederhart totaal verslagen
Jezus kijkt en wordt beroerd
met lijf en ziel is Hij…
Noorderland
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 275 ooit ben ik verwekt door een stoere godin,
uit een heftige stroom, vol wind, vol water
kreeg ik mijn stem, mijn lijf, mijn ziel,
mijn huid rilt onder de Noordwesterstorm,
zijn koude, felle razernij trekt mij los
uit de vettige, blauwe klei, zilte droesem
doet mij heftig trillen van verlangen
naar mooi en heftig Noorderland; de blauwe
zeeklei…
Het stille verlangen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 349 Het vrouw zijn wil ik met volle teugen beleven
zonder remmen mijn lijf, mijn ziel helemaal geven.
Zalig genietend, verwend, ontvangend wil ik kosmisch zweven,
teder aanrakend elk deeltje van het lichamelijke zijn.…
naar lijf en ziel
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 503 wat ik bemin
is wat ik achterlaat en wat een beetje
op eeuwigheid lijkt
dromen, vermoeide woorden,
de knuffelbeer van een kind
dat met waarheid
de leugen bestreed en de wereld
verzamelde onder het bed
dat het geen sprookjes waren
omdat de honger steeds luider schreeuwde
hoe dichterbij het lezen ook
de lakens vervuilde
van het…
KLINK-RIJM
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.019 Zo gij alleen niet* zijt mijn hoop en mijn vriendin,
Of zo mijn harte brandt van iemand anders min*,
Of zo ik heb mijn trouw* aan andere gegeven,
Zo moet* ik nummermeer so lukkig zijn verheven*,
Of* mijn vreugd’ zij vol pijn* en mijn begeert vol smart;
Maar ben ik u geheel met lijf*, met ziel, met hart,
Met wense en met wil* tot u alleen gedreven…
Haat
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 358 Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken
Verwerking hoeft al is het zo beenhard.
Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren
Kan ik alleen laten varen.
Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn.
Jullie halen me steeds weer boven water, theater?
Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…
LANGS DE NETE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.381 En met lijf en ziel vergroeien
in dat zielloos plantenleven;
onder sneeuw en ijs gedoken,
slapen er, de winter rond,
om eens, door de lente ontzwachteld,
als een reus weer op te rijzen,
rijk van 't diep en krachtig leven
van de milde moedergrond.
--------------------------------------------
Verzen - uit Westerlo (1900)…
VROUWENGODIN
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.325 Aphrodite, Freia, hoe je haar ook noemt
of roemt, zij weigert te luisteren
geurige kruiden verbrand ik op witmarmeren stenen,
ik buig diep, mijn sneeuwwit gewaad toont donkere plooien,
ik val hard op mijn knieën, tot bloedens toe geschaafd,
maar zij wil niet luisteren
ik beschrijf haar teder de man van wie ik houd,
zijn zachte en heerlijke lijf…
Lijf, het huis van geest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Dwalen door het halfduister
Angst slaat me om het hart
Het lichaam beweegt, maar luister
De ziel is nog altijd zwart.
Een bordje bij de horizon
Gloort daar soms een sprankje hoop?
Ik las, toen ik nog lezen kon:
"Hierbij staat mijn ziel te koop."…
Op de Vijf Zinnen
poëzie
3.0 met 24 stemmen 6.442 D’ ontloken rode roos heeft niet dan blad en kleur,
Bij reukeloze neus, niet snuffende de geur;
De reuk des geurs verkwikt het kwijnend hart des zieken,
En bindt aan ’t lijf de ziel, die vlug was met haar wieken.
DE SMAAK.
De smakeloze tong wordt met geen lust gevoed,
Zij weet van wrang noch zout, noch bitterheid, noch zoet.…