59 resultaten.
Sneeuwnoten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 316 het hoofd buig ik nu
buiten in de kou
en voel de kleine
glinsterende vlokken
neerdalen met schroom
alsof ze zich bedenken
zich weifelend neer leggen
op mijn ruige trui
even kunnen ze bestaan
mijn warmte zal ze smelten
dra
zoals Mozart´s noten
neerdalen in mijn gehoor
even blijven liggen
en dan gaan teloor
gesmolten in mijn oor
druppelend…
Golven over zee
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.305 Zoveel lucht, tussen de golven
en de golven zweven zacht over de zee
als in schilderijen
totdat zij, woest door de wind,
de kusten open scheuren
Op land en huis neerdalen
Namen zij de harten mee?
Hebben zij mijn lief bedolven?…
Haiku reeks
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 69 Een mens oogt engel
als een handvol confetti
hier plots neerdalend.
Met mijn mond open
teken ik wat ik hier zie
als voorstelbare.…
Over
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.654 Kleine waterige traantjes
Druipend uit m'n ooghoek
Stromend over mijn wangen
Neerdalend bij mijn lippen
Nooit was dit verwacht
Het gevoel van het gemis
Telkens als ik aan je denk
Merk ik dat het over is…
DICHTEN DOET ZWICHTEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 269 Dichten
ontstaat
en
doet
ogenschijnlijk
niet
uit te spreken
te bevangen
of
op te schrijven
gevoelens
en
gedachten,
ditjes
of datjes
zwichten
en
neerdalen
op
papier
en geeft
ongelovelijk
veel
plezier
alhier!…
Vlinder
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 154 Als vlinder vliegt ze
van mens tot mens en bloem tot bloem
straalt groots met haar klein zijn
neerdalend op een ruiker
waar ze zich te goed doet aan nectar
streelt het zonlicht haar schubben
is ze geen plaatje…
bestemming
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 250 ik hou van gedichten
die door denderen
als treinen
schoonheid is bijzaak
hoofdzaak is dat
het confronterend is
zoals spoorbomen die
voor je neus neerdalen
om haastige treinen
voorbij te laten gaan
en ons daar achterlaten
met de dromen over
onbekende bestemmingen…
Duisternis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Roekeloos zoals d'aanraking van een veer;
neerdalend als duisternis'ommekeer.
Is er niets meer te verwachten,
stil sereen de morgen afwachten.…
Wisselzang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 177 Zo zegenend bezongen
beantwoord je Zijn roep
in klanken uit de hoge
neerdalende als dauw
over je toehorende broeder,
dan voelt het
of de Vader zelf
Zijn kinderen omarmt.…
Theeedoek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 Theedoeken van tante Henriette hangen aan de lijn
de wind blaast ze op tot ballonnen
maar tante kan ze niet meer er vanaf halen
de diepste slaap is komen neerdalen
dus blijft de heleboel maar hangen
geen kopje meer gedroogd door die frêle handen
geen stukje cake meer bij de koffie
de wind blaast herinneringen weg.…
Stof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 Het blijft maar neerdalen
zonder oponthoud
langzaam, als parachutisten
en vestigen zich op onze spullen, overal
ze zijn ontelbaar
Wij kunnen er weinig aan doen,
bijna elke dag
proberen wij het,
stof afnemen, stofzuigen
We doen het al jaren
Wij zijn gemaakt van stof
en aan het einde van ons leven
gaan we terug naar stof
Stof is alles…
Ingekleurde vlokjes sneeuw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 we moeten zijn terugkeer vieren
er een feest van maken
zijn er voldoende slingers in huis
voor als hij straks thuiskomt
en zijn driften weer voor even
heeft beteugeld
confetti, die we omhoog werpen
en dan als stuifsneeuw
op zijn dronken harses
zien neerdalen
een bedwelmde man valt om
ligt stil, bedolven onder
olijke vlokjes sneeuw…
Wolkenspel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Onzichtbare handen bouwen luchtkastelen
Door bijeen gewaaide wolken
op te stapelen tot ongrijpbare torens
Majestueuze nevelpaarden draven vooruit
de zacht purperen hemelpoorten binnen
Trompetten van mist
blazen een vervlogen doch koninklijk lied
die de muzieknoten van deze melodie
sereen laat neerdalen
Als een lieflijk zomerbuitje…
Houten duif
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.298 Te zwaar voor de takken
van de elegante dwergmispel
zakt de plomp neerdalende houtduif
door de bladeren.
Spreidt zijn vleugels. Paniek
vonkt binnen de witte randen
om de ogen. Pikt in willekeur
al vallend naar het lichtrode.
Hier is de houten duif niet voor gemaakt.…
WENS DIE STEEDS WEER KEERT
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.254 Mocht
in de stille kerstnacht
een kleine smeulende vlam
geboren uit de ster van Bethlehem
op me neerdalen, door mijn huid dringen
zich bescheiden schuilhouden
binnen aders en zenuwen
als een onschuldig brandend stipje
onder weke pollen vochtig mos
somtijds vermanend gloeien
of
even aanzwellen tot oplaaiend vuur
waarin moed en hoop liefdevol…
De pluisjes in de Pinksterdienst
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 205 In haar witte toga
stond ze midden in de kerk
te blazen als de wind
tegen de uitgebloeide
paardebloem
pluisjes cirkelden rondom
beschenen door het licht
van de door glas in lood
komende zon
het is als met de wind
je ziet hem
door de dingen die bewegen
net als de pluisjes
neerdalend op uitgesleten tegels
zo is de Geest,
je ziet hem…
Geen nacht zonder voorbode
gedicht
3.0 met 31 stemmen 8.669 eenmaal omvat poëzie
een avond dodende lezer
die een meedogend boekje
valse trappen op en af draagt
tussen zijn overspoelde wijnkelders
en een badkamer zonder spiegeltroost
waar een vrouw zich volgeschreven
inlaat met veelkoppig schuim
dat een beeldtaal opkloppend
vanonder de deur uitrukt
alsof in zijn wanruimte nevels neerdalen…
dansen in de regen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 laat de regen
verfrissend neerdalen
laat de wind maar toenemen
ik kan er wel tegen
ik draag de zon
ze verwarmt mijn hart
laat de kou maar komen
zoals onze lente begon
zal het in zomer overgaan
en elke winter doorstaan
geen mens komt tussenbeide
onze natuurlijke kracht
ik dans in de plassen
blijf staan in orkaan
als alles is volbracht…
Kloosterstilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 113 Een woud met de kolossaalheid van
een jak gereduceerd tot een zee
van schrompelhoofden, de wenselijke
wedergeboorte kiemt reeds in ‘t verval
als bruine vlinders alleen nog neerdalen,
en oude angst vervaagt in troostvolle rust.…
Oprijzend uit de hofvijver
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 84 wanneer gaat het
weer sneeuwen
op het lange voorhout
zal het schreeuwen
van meeuwen verdwijnen
in de wit neerdalende rust
waar mensen gestaag
schuifelend voorwaarts bewegen
omdat de trams het hebben begeven
langs kade en muur
oprijzend uit de hofvijver waar
het bestuur zijn laatste uur torent
komt die winter er nog
na verhitte…
Brandende Stad.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 202 In de tweede week van mei
Vloog een vijand hoog voorbij;
En lieten stalen vogels hun zware last neerdalen.
Brand, de stad brandt!
De stad kon slechts met haar ziel betalen.
Het hart werd een gat,
Dat eens bruisend klopte tussen de rivieren.
Een transplantatie heeft ervoor gezorgd,
Dat het hart modern, weer weelderig kan tieren.…
Terugblik
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 866 Van dauwdruppels in het ochtendgroen
tot de sneeuwvlokjes die als waterbellen
langzaam neerdalend in een winterplas
op jouw grijze pluisjes wachtten.…
licht in duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 506 je bent omsloten door duisternis
het voelt alsof er geen licht meer is
je verlangt naar betere tijden
het lijkt alsof je steeds moet lijden
je beseft dat dit niet waar kan zijn
dat er een einde komt aan die pijn
kom maar naar Mij, kom naar het Licht
laat Mij het zijn die je pad verlicht
laat Mijn hulp over je neerdalen
zodat Mijn Licht altijd…
Ironia
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 155 uit regenbogen spaar ik kleuren
om zwarte gaten te verlossen
uit hun donkerte
het blijft een dingetje
op mijn bucketlist
met snaartheorieën
hemelse klanken componeren
zou een waardige tweede zijn
muziek als zoete bekoring
donzig neerdalen op aarde
wordt een moeilijke oefening
hier moet ik de wind verzwijgen
en alles wat op mijn ziel…
Brief aan mezelf (Hephaistos)
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 757 Oh, Aphrodite, Hera kan U niet
meer helpen als ik mijn
bliksem op uw schoon gelaat
laat neerdalen en U voor
eeuwig in de Etna baadt!…
De man die de kraaien voerde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Vanuit het niets
verschijnen zij ten tonele
Om zijn grijze hoofd dartelen zij
als uitgehongerde donkere duivels
Krassend als oude violen die talloze jaren onder het stof hebben gewacht
om hun laatste strijkje te mogen spelen
Wiekende vleugels zonder richting
laten blauwzwarte veren neerdalen als donkere parels
die verdwijnen in het herfstige…
Zwembad in de zomer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.162 De zon stuurt scherpe witte stralen
die brandend op mijn hoofd neerdalen
maar frisse wind komt óók voorbij.
Ik voel hoe lekker zacht het water
mijn lichaam raakt en dan, wat later
zwem ik me lekker licht en vrij.…
De geur van hel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 108 ik speelde met schaduw
om de zon te ontlopen
het rechtstreeks contact
was mij voor even verboden
zag licht in vele
stralen traag neerdalen
in het schimmig koel bos
ik zocht het donkere op
verbaasd over de vele
verschillen in flora en fauna
waande ik mij al gauw
in een totaal andere wereld
waar duister zonlicht
als standaard verving…
Zwijgende liefde
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.137 aangeraakt ben ik door Hem
de stilte, die ik omarm
om naar Hem te luisteren
zwijgend in Zijn aanwezigheid
te komen om Hem te eren
dit moment, zo'n bijzonderheid
God, leer mij zwijgen
als U wilt spreken
dan zal de Geest ruimte krijgen
om te komen als een warme deken
zegen zal neerdalen
wanneer ik voor U kniel
de grootste prijs, die je kunt…
Nacht in het sparrenbos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Dicht in het bos verscholen
Waar een eenzaam boshuisje staat
Tussen Douglassparren waar dassen wonen
Menig regendruppel, op takken, in spagaat
Neerdalend vocht op ramen en kozijnen
En de dakgoot overuren maakt
Torenhoge Douglas-sparren groeiend in rechte lijnen
Een onweersbui heeft een oude boom gekraakt
Regendruppels tikkend op het raam…