Alle inzendingen over neus

In dit jonge vaderland vol rijke bossen en weiden leef ik genoegzaam gezeten heb binnen mijn woonoord hert en zwijn wat na korte jacht altijd goed smaakt breng hier mijn nageslacht voort om die leergierige welpen in kennis te stellen met vreugde en zorgen van het wachtende leven mijn neus vangt zwevende geuren de Oostenwind nadert snel…

Omdat zij zo lelijk is met een scheve mond grote benige handen haar afgebroken tanden Zo plat als een liniaal scheef kromgetrokken en de hobby heeft om met agenten te knokken Die haar regelmatig op haar stompe klei neus slaan om overeind krabbelend toch weer door te gaan Bokkend en briesend als een dolle uitgemolken koe stormt zij…

Zand is een bed, korrel na korrel, het zacht van haar neus wordt doof, gehoorzaam is het lijf, de ledematen. Schaduw zamelt plooien, ze is van kop tot teen bevriend. Er is niet veel. En alles moet nog, ze moet nog worden toegedekt, van schoonheid nog, de vrouw nog uitgevonden.…

Rode neus hoog in de lucht Felgekleurde haren Botsen, vallen en met een zucht Tracht de clown zijn evenwicht te bewaren Reuzenvoeten, reuzegroot Bemoeilijkt het lopen De clown roept hulp want zit in nood komt kruipend aangekropen Na een lang gevecht,staat hij weer recht Maakt een leuke vreugdesprong Struikelt weer, komt op de grond…

Steek je neus in het glas, wals ermee en ruik weer. Neem de wijn tot je en doe dit alles nog een keer. Rode wijn, uiteraard op kamertemperatuur. Cabernet sauvignon of Merlot. heerlijk bij een goed diner of drink het ook eens zo. Een glaasje port als afsluiting. Een Tawny, Ruby of Vintage port.…

ik zit in een jager met twee straalmotoren vastgegespt in een kuipzetel ga ik in duikvlucht rakelings over de klokkentoren ik scheur door dikke, lauwe lucht met een gasvlam in mijn ronde staart de gestroomlijnde neus sleept een kegel mee een werveling van cirkels die uiteenschuiven elkaar overlappen in een spitse huls die nog scherper wordt…

Het hondje krabde zich eens op de neus, werd peu à peu heel nerveus, schuin keek hij eens naar het glas Bordeaux op de tafel van mijn tante Jo… Opeens, in een razend snelle flow en met wat grote slokken dronk hij het glas leeg en sloeg het met zijn staart aan brokken.…

Ik schep mijn eigen woorden zoals God de wereld schiep ik ben de schepper van mijn daden altijd was er een vertekend beeld jij paste daarin, intense nachten het was steeds die kleur geluiden waren in overeenstemming de atmosfeer was hemels mijn neus snoof de heerlijkste geuren je lichaam voelde aan als zijde mijn handen lazen de boekdelen…

zwaar gestoord Jou aanbidt en toch vreemd gaat Stevig drinkt en heel hard slaat Laat het weten Maar even weten Omdat ik zo nieuwsgierig ben Graag de achtergronden ken Heel Nederland zich rot verveelt Jouw leven graag met iedereen deel Er echt niets beters is te doen Dan foto´s maken voor wat poen Een sleur beleef van week tot week Mijn neus…

Een aarzelhand omhelst een pop en streelt de baaien rokken met tranen druppend langs je neus fluister je zachtjes langs me heen je oog valt glazig op de stokken die stakerig langszij steeds staan nu lang gelee het spel besloten sinds angklung ook zijn stem niet roert geen mens meer die hem roept daar 't vaderland zo lang gelee' hem reeds heeft…

Met de neus over de grond liep het onding me voorbij, plaste onverschillig in het grasveld. Mijn blik haakte dan maar in de mooie enkels van de vrouw en klom aapkundig tot aan haar knieën.…

Zomaar een uurtje, wangen rood vingers blauw pure gezondheid dat was het nou, binnen wel snel de koffie aangezet ‘k zit nu te ontdooien, zo is ‘t maar net: Maar de frisse neus heb ik desalniettemin gehaald!…

Geurende haren kriebelen mijn neus. Kleine armpjes grijpen me, amoureus. Haar lippen zoenen, lief, zonder schaam. -“Weet je Tito, ik trouw met jou, wat later, wij wonen dan allemaal voor altijd bijeen.” -“Juist mijn lief Leylaatje, een keigoed idee. Trouwen, hier babbelen we nog over, làter.”…

uit het wit van katoenen wolken tot witter dan het witste zand de hoogste duinen in het land voor een winterfrisse wandeling een sneeuwballengevecht soms of een ritje op een afgestofte slee struinen jong en oud daartussen buiten rennen kinderen spelend rollen stapels sneeuw tot poppen met hoge hoeden op het hoofd waarin zij wortel neus…

En mijn neus de geur van de zee tot zich neemt, en waar de roep der meeuwen nog steeds hoorbaar is. En wat zich in het ververleden daar afspeelde. Nu met veel zorg bekeken zit ik hier, en wat zich nu met een lach en een traan op het vergeelde fotopapier afspeelt het verleden.…

Het was een oude Amerikaanse schoolbus Een gele met lange neus Drie op een bankje links en rechts gaven benen weinig keus De bus, te laat vertrokken telde honderdtwintig koppen Ze slalomde om kuilen en stond plotseling stil Geen nood, het hulpje goot routineus ergens vloeistof in Een vrouw braakte vooraan door het altijd open raam Niemand…

Uit beide oren komen haren en heel mijn neus is dicht gegroeid. Ik kan alleen nog adem halen door die kieren in mijn smoel. Beide ogen missen scherpte en zijn liever lui dan moe. Glazig staart rechts naar de verte, links hangt doelloos in de hoek.…

Consument komt overeind, bezoekt toilet, pulkt in neus, rookt in de buitenlucht een sigaret, niest onbedaarlijk, beducht voor griep, terwijl reclame het scherm bezet.…

Hardhandig krijg ik de piek op mijn neus ballen worden mij opgeprikt. Ik lig verlamd en heb geen keus, wie heeft mij dit kunstje nou geflikt? Snoeren en linten binden armen en benen, om mijn voeten groen crêpe papier. Plots ben ik een van degenen die moet dienen voor andermans plezier.…

als wormen in de gasbel in de blaas van een karkas 2 de slaaf glipt uit de schaduw uit een kooi in de onderaardse gang zijn kromzwaard flonkert in de schemer het gekarteld litteken op de dij herinnert aan de klauw van de magere tijger die uit een valluik opveerde nu staat hij oog in oog met de kolos een neger met een ring in de neus…

De Springhengst in de klaverwei Is in zijn amourettes vrij, De kater ’s nachts op ’t hellend dak Een gade zich kiest op zijn gemak De wakkere haan steekt nooit zijn neus Dan in het kipje van zijn keus, Terwijl de weegluis aan de wand Slechts Haar zijn woord en hart verpandt Wier beeld, als hij de sterfling beet, Zijn borst van wellust hijgen…

In 't henen gaan Viel hun zijn spotzucht nog eens aan, En zette een lange neus. Hij gilde 's anderdaags al weer: 'De wolf!' Maar niemand kwam er meer Ter hulpe van de knaap; Men zei: ''t Is Piet, de logenaar.' En dood gebeten lag hij daar, Met menig arme schaap.…

mijn familie heeft zich behoorlijk vertakt, mag ik u deswegen voorstellen aan kraai een onverbeterlijke dief kaapt, als hij de kans krijgt, alles voor ieders neus weg kauw, ook wel ka ingetogen, schrikachtig maar wel lief met dat grijze dotje op z'n kop is het oogappeltje van roek zit immer op de hoogste tak kijkt minzaam neer op…

De heilige driekoningen hoesten en doen en rood zijn bei hun oren, een druppel hangt er aan hun neus en hun baard is wit bevroren. De heilige driekoningen in de stal verwonderd zijn binnen getogen; het licht, dat van het kind afging, schijnt in hun grote ogen.…

daar is de stilte Alchemistisch dichtbij plotseling voorbij ineens hoor ik bloed kloppend suizen in mijn oren belletjes blij borrelen in mijn darmen mijn voeten vertellen van nieuwe schoenen ik voel de zon van gisteren op m'n armen mijn adem verhaalt van de tochten door mijn alsmaar verkouden neus mijn ogen schreeuwen dat'k moet slapen…

De neus is nog een hele klus, die moet ook lekker zwaar Het is een kokkert van een ding, een uurtje, reken maar Er onder, heel licht opgebracht de snor en mond, ziedaar Tot slot de ogen warm en zacht, twee uurtjes, bij elkaar De brief, het jak, de achtergrond al lijkt het ook heel wat Het staat er in een uurtje rond, want dat gaat nat-in-nat…

ruiken dit ben ik lekker spelen vond ze dat in die oogjes blinkende besjes vliegenzwammen woekerden op de indigo substraat en om ons winden stemmen hele koren kippenvel de sjamaan tapte van het rendier een aan muscimol rijke urine trippelde als een Raspoetin door de poedersneeuw nu ze haalt m’n lul uit d’r mond en pauzeert ook haar neus…

En bij de melkboer, ach die Gijs, hem zal ik nooit vergeten, die liet me als hij zin had tussen neus en lippen weten: ~De melk is vol genoeg vandaag, ‘t is tijd om af te romen.~ ~Dan wist ik hoe het er mee stond en mocht hij binnenkomen.~ ~Mijn lieve deugd wat heeft u veel genoten in uw leven, geen wonder dat u nooit een man het Ja-woord heeft…

toen sterren straalden vannacht kondigde wensen regenend jouw jaardag zich als je je ogen opent met volle aandacht om je heen kijkt naar het alledaagse recht voor jouw neus zijn de geluksmomenten ontelbaar en onbetaalbaar van een gezellig terrasje tot een knuffel van jouw lief kinderhandjes misschien die jou vertrouwen de geur van…

vele keren ga ik vroeg uit de veren om te wandelen langs weelderige bospaden daar ben ik kind met een verborgen spel ik leef dan in fantasie ongelofelijk wat ik zie een boom wordt mens met ogen, neus en haren in dit sprookjesparadijs met zijn hemelse geuren een specht oefent subiet op een kloppend lied het mos sprankelt sterretjes…