Alle inzendingen over normen en waarden

ZIJ Zij was de sleutel naar jouw hart Zij was de liefde die je aanbad Zij was de kers op de taart Zij was jou alles waard Van de late avond tot de vroege ochtend Zij was de Lente en het feest Zij was de vitale zon die alle wonden helen kon Zij was het roer zij gaf je richting zonder enige verplichting Zij was de volle maan schijnend…

daar gaat zij daar gaat zij dan zij gaat nu pas de lichtstad wacht de stad wacht al lang op haar het leven verwacht haar daar ik voel haar ruimte de opening naar morgen scheppend naar vermogen een trede omhoog in verder in kleur en bruisend werk zo doorgaans sterk daar zal ze aarden zonder achterlating, hier, van waarden mijn binding…

Een onmisbare bouwsteen voor al het leven heeft de waarde opbouwend te zijn en de wereld te behoeden voor het kwaad in het algemeen. Verstand is als iets te hebben gekregen. Als een toegift uit een hogere hand. Waar de onredelijkheid vaak lijkt te spreken ligt de rede voor de hand.…

En toch gaan we door vormen nieuwe doelen nieuwe verhalen Wat was aan gedachten mag langzaamaan vervagen Ja zo gaan de doorsnee dagen en zo mogen ze ook zijn Ooit verliest alles zijn waarde maar wat is is nu de zonneschijn In zorgen was het dat men mij baarde gevoelig veel te fijn leerde mijn plek toch te aanvaarden leerde mijzelf…

Nog onbelast, zo komen wij op aarde, vers uit een schoot de harde wereld in met hoop daarin te winnen aan waarde, rechtop te staan, te zijn met iets van zin, omhoog te gaan vanuit een laag begin. Soms zit het mee. Geboren voor ‘geluk’ zo lijkt het dan. De ladder gaat niet stuk. Zo’n mens klimt op, geniet de gunst van macht.…

wat ik vrees is de waarheid van mijn gedachten, ze struinen onbeholpen op zoek naar die ene nacht waar ik niet zal spreken tegen de duisternis met zijn verlaten paden telkens is er die ene til, het honk dat me het uitvliegen belemmert, mij herinnert aan een metgezel die als verstekeling in me huist te graag breng ik mijn waarden ter…

Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

Een ontdekkingstocht die je elke dag opnieuw begint om je eigen weg te zoeken om nu en dan je balans te ervaren die je vast wel ergens vindt om zo de gedrevenheid van het leven op waarde te schatten ook de ruimte wilt geven terug te laten stromen naar de bron het eigen innerlijk te laten spreken wat je eerder niet kon niet elk pijntje…

benedenstad een baaierd waar de massa's binnenstromen grote golven van Sint Anna tot de kadeboulevard maar er heerst nu weinig gêne wild doen lijkt meer in de mode 'wandelaars' doen hun naam eer aan, laten het in tuinen lopen bij de beesten af, potsierlijk zonder pot gewoonweg dierlijk is uw stank voor dank in gaard u dan een megaboete waard…

Bloemen als zachte zijde Zij, die het gemoed verblijden Als schoonheid van moeder aarde Bloemen schenken de echte waarde Bloemen die geven Liefde in de kern weven Als sieraad van schoonheid Waarmee het leven wordt verblijd Dankbaar te aanschouwen Uit liefde bij rouwen en trouwen Uit het hart gegeven Als zacht element vanuit het leven…

gedogen als mijn liefde geen weg vindt mij eigenlijk nagelt aan de grond mij aan het onherroepelijke bindt wijl de ziel blijft zoeken, ook als de avond verstilt het diepste ontmoet je soms plots in de ander die in een ogenblik de herinnering verklaarde ongevraagd en zonder woorden neen, mijn verlangen is niet dood, het is een levende waarde…

vleugje hemel in de zin ik lach je alle paradijzen toe de appels en de slang ik sla de jaren om verliefd al eeuwenlang je hebt iets goddelijks waarvoor ik val bezit mijn ziel bespeelt mijn geest mijn lichaam voelt je overal jij bent mijn wereld ik jouw aard laat niemand je ooit hinderen baar me mijn kinderen dat ben je meer dan waard…

Ik reisde meer dan vier uur Om een uur bij hen te zijn De volgende dag zat ik weer in trein en bus voor nog een jarige Toch was het doel niet het enige Ook de reis was het waard Zoveel gezichten, vergezichten, gekleurd blad Moeders die kinderen in en uit de trein Mensen die hun mobiels lazen Een pasgeboren baby in de kinderwagen jammerde…

Turbulent tiert ‘n drift waartegen ik ten strijde trek Zedeloze opwellingen, normen vervagen Extatische smacht vloert hardvochtig elke zachtzinnigheid Berusting als enig antwoord Rationeel verzet beteugeld, Grenzeloze moeite verdrinkt onder de geile golven van ongebreidelde drang In het eeuwige zilte nat van de menselijke aard Kinderlijke…

vreemden komen en gaan in dit beroofde land met hoon en zij die bleven staan zijn veelal heel ver heen wanen zich van smetten schoon een koning zonder troon zien in kiezels edelsteen als gevolg de honderden maagden hopend op een gouden ring waarvoor ze zich terstond verlagen al is er aids in het geding honger stelt geen vragen over normen…

Straks een volwassen vrouw, vanwaar zij uit haar aard in onze ziel en over een horizon kan kijken, om op vrije vlucht de grenzen te verleggen, een zucht naar te ontdekken oorden, in het belang van haar bestemming kromt de tijd en de wereld om haar heen, ze openbaart zich in rechtschapenheid, trouw aan vastberaden norm, intuïtie zonder…

Eens werd droom van vele mensen sprookjes en rijmpjes genoemd en dichters waren zweverige types eeuwig tot zeuren gedoemd dichten heeft nu nieuwe vormen klinkt zwierig ook al is ’t niet op rijm hoeft niet gebonden aan normen kan ook gewoon een verhaaltje zijn persoonlijk zie ik poëzie als mooie tuin een vorm van eigen leven meer een geordende…

Het haatvuur van de opgestookte norm En Silberbaur in zijn uniform conform Ogenschijnlijk door de naald van Van Maaren Sponnen zij op de valreep hun laatste garen Echter Heer wat heeft het hen gespeten Zij hadden de maat zo nauw niet gemeten Gestrikt voor het stroppen met een molensteen En kwaadschikse pakken gingen ze heen Waardoor heel…

Het hoofd omhoog, de rug gestrekt heeft 's lands vertrouwen nu gewekt perfectie weet te zwijgen zegt meer dan kleur in rood, wit, blauw toont waarheid en oprechte trouw waar eenvoud in haar vaandel staat en mensen in hun waarde laat. Kunstzinnig licht op het gelaat de handen kneden beeld en staat tot vormen en contouren.…

Wat is ons het leven van een ander mens waard, Als het niet onze mond vult en ons tegoed spaart. Ergens staat ineens een wereld stil; Niet langer van zin, wat de mens van hem wil.…

Mij uiten Doe ik De laatste tijd Meestal Alleen bij De psycholoog Daar Voelt Het niet Bezwaard En het Moet Er echt uit Alles Wat meer Op een rijtje Helderder krijgen Dat ik er toe doe Dat ik mijn eigen Gang kan gaan en er Voor mezelf ben Dat ik van waarde ben Vandaag Belde Mijn zus En Ik vertelde Wat me bezig hield…

eigen duistere gedachten die me wilden verkrachten en misbruiken ik voelde me meer min en een kuiken me opzadelend met ladingen vrachten waar jij die last juist trachtte te verzachten maar ik kon al niet anders meer dan duiken mijn liefde verpakken tegen mogelijk verstuiken in de angst het weer aan iemand te verpachten die er nagenoeg geen waarde…

Geen erg, ze was het bissen waard. Wat zou ik zonder juffrouw Els beginnen? Terwijl ze vaak onwetend naar me staart. Platonisch, ja zo kan je het wel noemen. Maar ook zo puur en passioneel. Ik zal je steeds en altijd blijven roemen. Je was zo lief en sensueel. Gelukkig heb je nooit geweten hoe echt mijn liefde voor je was.…

Veel heeft geen waarde, is kitsch. Maar zitten vol emoties en gevoel. Mijn jeugd komt voorbij in een flits. Ze hebben een duidelijk doel. Mijn kleutertijd, mijn eerste jaren. Mijn eerste ervaring met verdriet. De herinnering aan haar, die mij mocht baren en me ook heel plotseling verliet. Vele golven gaan door me heen.…

Alles maar niet dit Machteloos kijk ik naar je Probeer je gedachtes te lezen Ik geef het op Als jij het onze vriendschap niet waard vind... Dan zwijg maar! Hoe kan ik tot je doordringen? Ik ga eraan kapot Dat zie je Geniet je hier nou van? Heb ik dit dan verdiend? Als ik een einde aan mezelf zo maken... Zou je dan blij zijn?…

Alles kwijt, huis en haard, eigenwaarde, zelfvertrouwen door schaamte en vernedering was ik helemaal uitgeteld, kreeg daarna een aneurysma waardoor het keerpunt kwam en bleek het de moeite waard m'n leven weer op te bouwen.…

Het ligt verborgen achter flinterdunne kleuren Het grijze weggevaagd door nog een stoffig blauw En in de ochtendnevel geurt de zoete aarde Als bloesems openvouwen dat ik van je hou Het is verdronken in de opgedroogde parels De nachten uitgedauwd in lome dageraad En in de middagwarmte kleurt de tijd de waarde Omdat de zon verlangend aan de…

Waarden zullen vervagen Wegen zijn onbegaanbaar Een strijd van vele geslachten Op de paden van verderf Woede kruipt door aders Beneveld menig geest En het oog van de oorlog Kom hier goed uit de verf Niets kan waanzin stoppen Het vechten om de macht Verwoestend zijn hun handen Verscheurend zijn hun blikken Niemand zal de winnaar zijn…

De angst voor een doel sluit net als je falen, leven uit en je erfenis is een gat in de tijd, een herinnering zonder waarde. Is het dan een wonder dat je met je vloed van leugens al verdrinkt bij eb door de diepte van waarheid?…

Ik weet niet wat nog wordt gevoeld aan waarde, aan echte levenspracht. Ik vecht door al is het wreed, zonder hart en bloed likkend als vampier, terug in mijn schulp.…