Alle inzendingen over normen en waarden

Het zal me veel pijn gaan doen, en is dat de vriendschap waard? Want elke keer als ik aan je denk wordt mijn gemoed verzwaard. Je spookt in mijn gedachten het laat me maar niet met rust. Het is nu zo dubbel allemaal maar het gevoel is niet geblust. Ik ben compleet van slag het maalt maar door mijn kop.…

Zou ik het nu dan toch een keer beleven, zag men mijn waarde eindelijk eens in? Zo’n lintje geeft een mensenleven zin. Waardering is dan niet het hoogste streven, maar toch ... het moede hoofd wordt opgeheven, de dankbaarheid zorgt voor een nieuw begin.…

Oh ik weet, soms wil je gillen, zonder geluid en dat is dom, want aan de zijkant zou ik willen dat je gehoor geeft aan die impuls, maar kom, Perfectie in dit leven is iets wat niet bestaat en dat is dan meteen de reden dat ik je in je waarde laat!…

Zwart gekronkel van de aarde De toppen en bogen verlicht Gele sluiers brengen ons dicht Bij het vuur van hoogste waarde Het rijk der vlammen is gewekt De reuzen zijn opgetrokken Verhitting heeft zich uitgestrekt Zodat goden zullen mokken De regenboogbrug bezweken En de heilige es verschroeid De Ragnarok was het teken Oude structuren uitgeroeid…

Ik ben gewoon maar gewoontjes een Hollands vrouwtje, klein van stuk maar waar ik het meeste waarde aan hecht dat is mijn allergrootst familiegeluk.…

Waarderen luistert heel goed Naar mensen respecteren En in de veelheid van hun zijn De juiste waarde eren Ik zag een roos en voelde Hij prikte mij tot bloed Toch was het dat ik voelde Jij roos geurt vreselijk zoet Ik zag zovele zoete kruiden Die normaliter dood inluiden Bij mij bluste de zere wonde In lachen en een goede daad Zo ben…

Waarde(n)loos en nooit meer intact Het hart van Guernica met het penceel van Picasso: een open boek.…

Verlangen blijft en houdt ons gaande tot ver voorbij de horizon - verlangen steunt en houdt ons staande vanaf de dag dat ééns begon ons leven hier op deze aarde; en slaat het lot ons keer na keer, we staan rechtop en fier in waarde en leggen nooit die vrijheid neer.…

Een leeg kopje is er meer waard en giet het binnen en ze heeft gelijk.…

Waar jouw prachtige lange benen staan telt de waarde van je omgeving niet meer want van daarboven kijk jij op alles minachtend neer Op een afstandje kijk ik naar jou en naar het totaalbeeld dat wat ik zie is iets dat toch al gauw verveelt Jij wil gezien worden als een ranke, slanke sexbom met een hoerige haardos maar ik zie jou…

Hoop is het niet waard. Hoop past niet overal, en hopen dat is een doodlopende straat. Hoop doet pijn. Het is wachten op.... Maar weten dat het zo anders gaat zijn dan waar je op had gehoopt.…

betreffende jouw windrichting vind ik de meeste vrouwelijke raakvlakken totaal ongekunsteld, zo puur met zachtheid van poëtische emotie ontwikkeld zich gaandeweg een clave in een doorlopend ritmisch patroon steek je via de brug deze rivier over en vervolgt, waar liefde naar toe stroomt gedreven door gedeelde waarden stroomt deze rivier…

Ergens diep van binnen ligt onaangetast de waarde van onvergankelijkheid. Mijn angst voor die vreemde wonden toen zij zei: ‘afscheid nemen is niet nodig, we doen het steeds’. Haar moed die ik vergaarde, toen ik zei: ‘tot ziens’.…

tussen stammen door denk ik terloops zou een ijsheilige zich zo voelen: koud op aarde warm in de wolken het leidt me af van de zwaarte en laat mij zweven in ochtendgedachten die vol van leegte zijn als dan ook nog drie honden mij begroeten geleid door een schone maagd, althans zo wil ik dat zien dan zijn hemelse genoegens waard…

Alleen al door mijn verschijning ben ik een strafschop waard. Ik kijk op en krijg twee rode kaarten. Alle witte lijnen wijken weg van mij. Ik ken het gras, dat is dan nog het enige. Maar te goed. En van dichtbij. --------------------- uit: 'Dicht!', 2009.…

Uiteindelijk heb ik niets van waarde kunnen toevoegen. Niets. In mijn eentje kon ik geen wapens laten zwijgen. Oh, als ik toch het antwoord wist…… dan vertrok ik morgen weer. En ik beloofde plechtig : Ik kom niet terug eer alle wapens zwijgen. Mijn dromen nog steeds even naief...…

Vroeger ging alles van waarde mijn mond rond, zomerse weiden het lange tenen van de wilgen, het stil zwijgende van plassen in de voren mijn geboortegrond rees en alles zoog verzengend, de hitte die het dampen uit de koeien sloeg, blakende vlaaien mijn handen fonkelende verbeelding witte haren, Ernest Claes in de vingers toen nog, het huis…

Geen tel is zonder wanhoop geen dag nog de moeite waard.…

Ik lees mensen Ze zijn gemakkelijk Zo eenvoudig te doorzien Herkenbaar en doorzichtig Voorspelbaar bovendien Ik lees mensen Ik leer ze kennen Ik ben zo vaak naief geweest Goedgelovig van vertrouwen Een open boek dat lekker leest Ik lees mensen Puur uit noodzaak Graag zou ik het anders zien Ik schat ze in Bepaal hun waarde Op een schaal…

Zij schatten honend zijn waarde Met de maat van het stomme geld, Naar de factor zijner slijtage, Naar de jaren die hij telt. Zij verbruiken de kracht van zijn leven In hun harde meerwaardefabriek, En gunnen den rest aan de wormen, Als een vuile, waardloze kliek.…

De ziel is meer waard dan het lichaam, zo is seks om de seks zinloos en seks gekoppeld aan ware liefde zo heilig als alle heiligen. Vrouwen die hun lichaam misbruiken om mannen in te palmen zijn ver van God en dat geldt eveneens voor mannen. Onware liefde straft zichzelf.…

Het argument van stilte geef ik terug aan de mist en eenzame beeldkunstenaars reik ik een spiegel zonder achterbeeld ik keer weer ontboden terug naar het vertrouwde begin toen niemand het waard was om de beginselen te vertrouwen ik spreek weer met die vreemde die nog niets over mij wist en vertel hem plots in fluister dat niemand zich…

Moeite doe je wel voor haar Of voor de man die achter je stond Je leven lang denk je dan Is het het waard? Doe ik het goed? Moeite doe je voor jezelf Voor alles dat je wilt bereiken Je leven lang denk je dan Is dit het?…

Bewust of niet van de waarde van het leven terug naar de oerknal...…

Toen was voor U alles niets meer waard. Maar Uw tijd was gekomen, het ging voorbij. En U leeft niet meer in deze maatschappij bij mij. Alleen nog in mijn dromen.…

Waarom ben ik bij d’ene lief en waard? Waarom is d’ander toch voor mij vervaard? Dan Cupido wil met gonst mijn lust bedelven: Want vliedende voor haar, die om mij zucht, En volgende naarstig, die voor mij vlucht, Zo strompel ik rechtevoort over mij zelven.…

Nu ik oud ben denk ik: mijn leven was toch meer waard, Dan al dat jachten en jagen. Ik ben milder geworden van aard. Ik zal me er niet nog eens aan wagen. Als ik dood ben: willen jullie nog eens aan me denken Aan de tijd dat ik hier heb geleefd? Ik zal daarboven je een engeltje schenken Dat bij je blijft en om je geeft.…

In waarde overtreft zij ieder ding. Zij is met de glans die haar omgeeft, voor mij een ster in schittering. Naast haar verbleekt de mooiste roos, dat zij nog lang en gelukkig leeft, naast de man, die zij ooit zelf verkoos.…

Zo keek ik slechts, terwijl ik dacht aan hoe elk uur de druppel bezwaart met leegte tot je niets meer zag Ik wenste het een goede vaart, maar fluisterde daarachter zacht: "Je was de woestijn toch niet waard." Vlak voordat ik al vergat.…

waarde vriend het is hier prachtig de koeien zijn ontroerend drachtig de spoorlijn loopt dwars door het dal een vrouw beheert de waterval elk huis of hok met beemd en gaard verkoopt men op een ansichtkaart de mensen lopen traag en stug en komen op geen stap terug men zegt God heeft ons klein gebouwd maar sneed ons uit behoorlijk hout…