Kristal kind,

Zachte winden om de slapen,
haren baden in een gouden
licht, ze plukt de zoete dromen
uit het heelal, in haar schoot
voedt zij ongerepte zwanen in
een oneindig ritme met de houten
klossen aan een zwierig touw,
ze beschrijft de lessen van de
aarde in de hemelboog, ze kust
de dieren van haar spel, drijft
ze tot oprechte daden, in relatie
met de schoonheid van haar wezen,
onbewust van een voorspellend
voorgevoel, past het kleed van een
volgroeide zwaan, nu nog kind.

Straks een volwassen vrouw, vanwaar
zij uit haar aard in onze ziel en over
een horizon kan kijken, om op vrije
vlucht de grenzen te verleggen, een
zucht naar te ontdekken oorden, in
het belang van haar bestemming kromt
de tijd en de wereld om haar heen, ze
openbaart zich in rechtschapenheid,
trouw aan vastberaden norm, intuïtie
zonder woorden, windpauze in een
opgestoken storm, perceptie
van een ongeschreven waarheid,
ten alle tijden helder als kristal,
als zij ons de hand reikt.

“ Geen mens bewaart z’n dromen
het beste als een kind “.

Victor Hugo

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 16 oktober 2010

pebmartenskpnmail.nl

Zo helder als kristal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.1 met 7 stemmen 483