Alle inzendingen over oceaan OR vliegtuig OR boot

Onverwachts en zonder kloppen dringt hij binnen – de zwarte botte bijl – hakt liefde weg en het dierbare dat zich in wanhoop vastklemt zet de vensters open laat alle leegte binnen vernietigt de wortels van mijn bestaan zaait de tranen voor een oceaan van verdriet verdwijnt zonder te groeten Verwond door de spaanders krabbel ik…

Ik koop de luxe auto's, vliegtuigen en boten... Ik verover landen, volkeren en stammen Ik roep zó mijn liefde voor jou uit: Alles geef ik vanuit mijn hart... jij die verdient, jij die wint in mijn ogen jij zo zuiver als het schoonste water en schitterendste kristal... .…

ergens belandden op een eiland iets ontdekten, nooit wisten waar en tussen de wolken door een paar flitsen van vliegtuigen…

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

Abe op zijn noppen spijkerharde tegendraadse koppen klunen, skûtsje, wad en kievitseieren met zwijgzaamheid als deugd en niet als kwelling doch toen zij sprak veranderde gestaag de droomvrouw op de veerboot naar Terschelling die klanken konden maar uit één plaats komen daar stond mijn oude buurvrouw uit Den Haag door dromen was ik in de boot…

Aan de andere kant van de oceaan liggen ook de schelpen te wachten op hun lot Aan de andere kant van de oceaan staan ook mensen te staren naar de andere kant van de oceaan De oceaan, Eén grote spiegel…

Wat kan een vliegtuig mooie strepen trekken Kaarsrecht en als een bruidsjapon zo wit ’t Is jammer dat er heel wat troep in zit Waardoor we rondom Schiphol haast verrekken Wat kan een vliegtuig toch een stank verwekken Door kerosine eindeloos verhit In wolken roet en net zo zwart als git Die alles met een kankerlaag bedekken Nee, zonder vliegtuig…

Poëzie is voor mij het verhaal Dat men mij vroeger vertelde Van een man die op zijn zolder Een vliegtuig van beton gebouwd had En trots tegen iedereen zei Dat het wel kon vliegen Maar niet door het dakraam kon ------------------------------------- uit: 'Een vliegtuig van beton', 1973.…

Water, niets dan water in de oceanen van de aarde samengebracht schuimende golven raken met veel geklater de drijvende schepen in volle kracht Water, niets dan water zinkend schip op volle zee vergaan neemt herinneringen mee voor later en rust in stilte op de bodem van de oceaan daar in de diepte van de zee zijn mensenlevens uitgeblust…

Wat fantastisch om hier te staan en de oceaan te mogen begroeten.…

Oceaan, broedplaats, moederschoot, woonplaats van de dorenhaai, de hamerhaai, de franjehaai, de mensenhaai. Speelplaats van de zuigervis, de ombervis, de vleermuisvis, de dwergwalvis. Vloeibaar paradijs. Zware olie doet je tranen, doet je huilen, doet je sterven.…

Jij bent soms mijn oceaan van een goddelijke schoonheid dan wil ik mij laten gaan mijzelf verliezen in de tijd Jij bent soms mijn oceaan onstuimig en onvoorspelbaar dan kan echt niemand jou aan golven vol onheil en gevaar Jij bent soms mijn oceaan die mij met liefde wil omringen dan probeer ik boven jou te staan om jou eindelijk te bedwingen…

Oceaan blauw. Al zwevend tussen kale planeten in het heelal. Voel ik bevrijd in een hangmat als de zoete inval.…

Je raakt mijn ziel zó diep, dat ik van mijn hoge wolk, als door een pijl getroffen, neerstort in een oeverloze oceaan, waar ik mij, volledig aan stukken gevallen, gezonken naar een veel te diepe bodem, bijeen probeer te rapen. Het ziet er naar uit dat ik vooralsnog volkomen gevloerd ben.…

De zee jacht òp een heir van vlugge kuiven, Waar zilte zoomen van smaragd in schijnen; Zij rimplen, rijzen, wentlen en verdwijnen, In wisslend spel van schittren en verstuiven - En in de branding van dat stage schuiven, Laat golf na golf haar donkre diepte deinen, - Tot indigo en brons in grijs verdwijnen, Om zilvren kuiven weer omhoog…

Wij mensen zijn als wilde golven, die rusteloos zoeken, naar hun oceaan.…

Daar: de Oceaan, en binnen in mij nóg een -- Zonder Vuurtorens.…

nu vogels zwijgen, en de zon zich uitstrekt, over zand en zee die eindeloos de wolken volgt, langs blauwe waterkanten ligt het binnenland gedrenkt in bloed een dodelijk reces de mensheid krijt, in wanhoopsmoed en vol gebarend, langs de snaren van respijt voor altijd kwijt voor altijd lichtloos en voor altijd aan de grond genageld…

Het liefst stapte ik met jou op een vliegtuig of ging ik met jou op een boot Alles achter laten voor een nieuwe carrière ouwe beslommeringen in de goot Op weg naar een nieuwe tijd, met nieuwe kansen we kijken niet meer om alleen nog maar vooruit Op vleugels naar een nieuwe toekomst in de verte schijnt een nieuwe gloed We gaan door alle barrières…

Op het strand, mijn gezicht naar de oceaan gekeerd, zong ik met vissers terwijl we zware netten binnenhaalden. In de haven, stond ik schouder aan schouder met werkers, containers met vreemde schrifttekens van roestige boten takelend.…

ga maar dromer, het is tijd dank voor elke bijzondere dag jouw woorden, ik bewaar ze en plak ze aan de horizon als een zonnige lach de boot wacht brengt je over de oceaan naar de lichtjes bij nacht vergeef me mon Chérie ik kan niet meegaan zie niet meer om onderschrijf het leven speel, speel de muziek dans, dans, heb lief je hebt zoveel…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Op een eiland, zes uur 's ochtends in de zomer, de stille weg af, waar geen wandelaar gaat, in de herinnering van wat je ooit is overkomen, daar waar 't bewustzijn het gebaande pad verlaat, terwijl de stilte wordt gevuld met vogelzangen loop je geleidelijk aan hun vogelwereld in, vliegt daar je oude geest, met lief en leed behangen vanouds,…

Het Nederlandse luchtruim is verboden voor alle vliegtuigen...…

Geroepen uit de aarde staan wij verbaasd: geen hond, geen horde, niemand. Opzien is ons bespaard. Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op, bomen wegen aanwezigheid. Daar komt een man aan lopen. Ontgaande, scherpe blik. Kijk, hij houdt een hand voor ogen: tuurt hij naar zijn werk? Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op,…

Hij kan niet meer bij ons zijn. Er is nu verdriet en pijn. Na een kort ziekbed is hij gestorven en heeft een plek in de hemel verworven. Het schip blijft aangemeerd en het tij is gekeerd. Een kapitein als hij zal er niet meer zijn. Het varen zat hem in het bloed. Hij kon goed koers houden en je kon op hem bouwen. Geen schuimend water…

Ze dacht dat hij de prins was van haar dromen, Maar zij werd door hem in de boot genomen.…

scherp de uitdagende blik de halve schaduw haar krullen het hoofd schuin trots krachtig hypnotiserend zacht de huid het gevoel van overgave begeerte verstild het moment dat onze ogen bevroren…