1160 resultaten.
Het mooie leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 338 Soms komen woorden aangewaaid
die ‘k zelf niet kan verzinnen;
ze spreken over licht en vreugd
en oeverloos beminnen.
Maar er is ook de pijn, de last,
het afscheid van geliefden,
de duisternis, het dwaas vertoon
en ook wat ons ooit griefde.…
Dierlijke wellust...
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 3.069 Je borst zo heerlijk zacht
Mijn ogen willen je verleiden
Je oeverloos beminnen vannacht
Deze spanning is zalig voor ons beiden...
Je weet dat ik schaamteloos naar je kijk
Mijn ogen willen je laten beminnen
Je glimlacht als ik door je haren strijk
Langzaam laat je het spel beginnen...…
Passie en hooglied
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 Als een rivier wil ik minnen
in een stroming oeverloos
hoogten en diepten als golven
vol van kolkende emoties
hoogtepunten van geluk
wisselend met hartenpijn.…
Sehnsucht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 650 Hoe groot
kan een verlangen zijn
oeverloos
zoals een meer
vroeg in de ochtend
een solitaire meeuw
op de steiger
water
dat zou willen kabbelen
ware daar dat
immense verlangen niet…
Dicht bij mij...
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 2.861 Verwarm je aan mij
Laat je in verliefdheid gaan
Verwarm je aan mij
Kruip dicht tegen me aan
Vannacht ben je van mij
Laat je oeverloos verleiden
Vannacht ben je van mij
Dit genot is van ons beiden
Verwarm je aan mij
Laat je lichaam beminnen
Verwarm je aan mij
Kom, laat het voorspel beginnen
Vannacht ben je van mij
Laat je lichaam strelen…
Lezen wat er niet staat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 Lezen wat er niet staat
Woorden verstaan tussen
Regels door die op
Het oog de waarheid
Verzwijgen
Ze schieten alle kanten op
Gaan de ruimte in die
Oeverloos is,
Net als de waarheid,
Oeverloos, oeverloos…
Oeverloos
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 528 wat als niemand je tranen ziet
wat als je wil huilen
en je hebt geen plaats
om te schuilen
'k heb m'n tranen weggestopt,
heel diep
wat als niemand je helpt
'k verberg mij veilig
in mijn schelp
'k word zo moe van al dat vechten
'k dwaal rond in mijn lege leven
en heb zin om de strijd op te geven…
Oeverloos
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 851 het is de weemoed van een deken
die het draaglijk regen doet
in zorg verborgen tranen
bedekken de zachte warmte
die de morgenvroegte wekt
in kleine stralen
door het vensterraam
de kleur
van een nieuwe dag
verbreedt z’n glimlach
tot een stroom
van blijde gedachten…
Oeverloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 182 Met gesloten ogen
keer ik terug
naar een diepe slaap
maar de weg is treurig
en vuil, een halte
tussen de dag en
de nachtmerrie,
gedichten lezen zou mijn
oeverloze gedachten
tegenhouden, die
labyrinten overstijgen
en naast mij een kussen
een leeg omhulsel,
waarvan de veren in
onschuld lichter
worden, om deze te
vangen kost geduld,…
oeverloos
gedicht
1.0 met 10 stemmen 19.103 is er nog zee, nog meer
trekt nog stroming onder het veer?
zie de troostende hand en de ontroostbare
hand daarin, in haar schoot, beide de hare.
sloot ze haar vingers te stevig om de knop
van de rozenhouten deur naar de eetzaal?
zie het haar, zie haar
van welke plant had ze bloem, blad of blazen
niet mogen eten? heeft ze een leegte gebezigd…
oeverloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 als dan de brug geen voortgang biedt
en slechts het water kan
beschutten…
er drijft een simpel blad
zijn sterven kleurt naar dode huizen
ieder raam weerstaat de glans
van hemelsluizen
daar blinkt nog de dans van
duizend kleine bloemen
als ik ze wil noemen
zwevend, boven buigend gras
zie ik
de wolken kruisen…
Oeverloos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 111 De trein rijt in een flits
mijn gedachten aan stukken:
oeverloos…
Natuurkracht
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 464 Oeverloos geweld
De schuttersvis schiet niet mis
Insect verzwolgen.…
"Carousel"
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 687 Gedwaald in het carousel
van gedachten en oerbos
van aangeleerd gedrag, tot
labyrint getransformeerd
wordt voedsel niet verteerd,
herhaald in zinnen waarin
ik oeverloos verdwaal en
de 'dichters herder 'hoedt
z'n makke schapen, om zich
braaf te laten kooien,
vergaan tot molm door
houtwormen van vlijt
en al hetzelfde blijft,
veranderd…
Over niks en over Toon
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 456 Hij kon praten over alles,
hij kon kletsen over niks,
hij kon oeverloos discussiëren
over minder dan jij en ik bedachten.
Hij kon lachen om alles,
hij kon bedroefd zijn om niks,
hij kon oeverloos praten
over dingen die niet goed gingen,
maar had altijd,
het hart op de goede plaats!…
Een bruisend gevoel...
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 2.844 je tot een oeverloos genot
Je slaat verlegen je ogen af
als je merkt dat ik naar je kijk
Je bloost in rood schaamte
wetend dat ik met je gevoel speel
Langzaam loop ik naar je toe
en fluister:"Je bent lekker"……
Beminnen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 630 Beminnen
Het is een kunst
Zalig om te krijgen
Mooier om te geven
Beminnen
Het is een geheim
Dat verscholen ligt
In ieder mens
Beminnen
Het is een gave
Die je mag geven
Aan je geliefde
Intens hefig en puur
Beminnen
Ik doe het met liefde
Voor diegene
Die echt van mij houd…
beminnen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 513 ik bemin
jouw
zinnenstrelende
flanken
zij wiegen
als
bedeesde golven
met
ruisende klanken
ik blaas
mijn streling
langs
wuivende haren
in stotende
zuchten
speel ik
muziek
op gewaande
snaren…
Ik zal u niet beminnen
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.933 Maar - 'k zal u niet beminnen,
Met brandend hart en brein;
Ik wíl u niet beminnen:
Ik wil gelúkkig zijn.
----------------------------
Het vaderhuis (1903)…
Beminnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 409 In stilte wilde ik jou beminnen
aan de oever in het riet
de sterren kronkelen
fonkelen in deze fantasie
mijn bed bekleden met je beeld
de hitte mijn wangen heet
Je bestaat je ogen je naam
ik ben niet meer van willen
meer van kneedbare was
een vochtige schreeuw
van passie en verlangen
wij zijn in ons gevallen…
Geen beminnen meer aan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 530 Langs de grauwe muur
waar grijze specie
verhardt door de tijd
geslagen gaten dicht
banen slepende sporen
zich een weg naar
de ras naderende lente
welke licht ontluikt
een verdwaalde krokus duwt
groen gras opzij het lijkt
wel of ze knipoogt maar er
is geen beminnen meer aan…
Beminnen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 348 van afstand kijk
ik dichtbij zo
door je ballen
naar binnen,
ogenschijnlijk
niets aan de
hand, dan vuur
jij gedachten
af, van afstand
diep bij mij
naar binnen…
beminnen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 547 Onder de zwartfluwelen hemel
met pailletten van miljoenen sterren,
bemin ik jou in deze en andere nachten
maar slechts in gedachten
want jij bent ver.
En in het licht van de zilveren maan,
voel ik hoe jouw handen gaan en met mij spelen,
geheime plekjes strelen,
langzaam plagend , steeds meer vragend
en genietend van elkaar.
Dan kus ik jou…
Beminnen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 189 In het lenteatelier van de afwezige artiest
vult een zwevend standbeeld
een netwerk vol van wonderen
een koorddansende suppoost
bewaakt de fleurige zalen
waar niemand binnentreedt
alleen de kruipende en bukkende mens
is welkom in dit lokaal
een enkeling heeft moed genoeg
kwetsbaarheid is de enige kracht
en de eenzame weg die tot ontdekken…
BEMINNEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Dit is het andere beminnen
het voorspel waarvan de natuur
in stilte heeft besloten
of het al dan niet
in een menselijk vorm
zal worden gegoten
en als door dit avontuur
een nieuw wezentje is ontsproten
dan is de cirkel weer rond
komen we weer aan
bij het begin waar
de liefde ooit ontstond…
hij
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 596 hij ziet niet in het donker
zijn ogen terneergeslagen
vragend in de verte
in wanen van de nacht
hij wilde haar beminnen
met een aarzelende tast
van besmuikte handen
en bleke vingers
nu dwaalt hij en doolt
in vergetelheid
zijn lot zieltoogt
in miezerige kanalen
wie zal zijn rit verder zetten
en hem de blauwzoete dromen…
Verstild de liefde (senryu)
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.676 Vol overgave
hartstochtelijk beminnen
verstilt de liefde…
Dreiging
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.357 Liefste
Laat me je beminnen
Voor ik het de buurman doe…
onaf
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 237 zonder grenzen
hart en ziel
verkennend
oeverloos
strelend
glijden
mijn handen
van je rug
als een traan
die valt…
Goede Vrijdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 337 Verlatenheid en duisternis
oeverloos lijden
toen en nu;
liefde niet begrepen,
licht niet gedoogd,
God, wees ons, zondaars,
genadig…