Alle inzendingen over onbedoeld

Alles gaat door een onbedoelde zeef, en er komt niets door wat niet wordt gevraagd. Dus is het onzin dat ik treurig leef en dat mijn geweten zo aan mij knaagt. De winkelschappen zijn nog best gevuld, maar het zoeken vergt al maar meer geduld. Er is maar weinig dat is uitverkocht.…

binnenkant van mijn dijen Vasthouden aan een uittreden wachten op de dubbele maan het dolende scheppen Zij rondt haar poppenspel vlieg vingert een bal van klei samen kozen van een spiegeling vrije doorgang witte zee van potentie ingehouden wachten op een liever niet voltooien het hart diep uitsnijden in een uitsparing daarmee onbedoeld…

Hier is mijn zwijgen onbedoeld in een buiten knoppenknappen sieren de bomen het uitzicht donkerte wanend tussen verlichte huizen en wapperende was vind je het maanlicht een beetje dansend van verlangen en je houdt me vast even samen in die tussenspanning betoog jij dat mijn ledig hart een buurman nodig heeft maar ik slaap niet met…

Onbedoeld verzand, ebt de zee langs mijn voeten, vol zomersproeten. Scheidslijn van de zee, kleur op canvas getekend, teer onder schoenen. Vandaag weer gevoeld of heb ik me dat verbeeld? Door zout gewassen? Groene maatjes, schubben van volkomenheid, zilte herinneringen.…

Als je niets meer hoort of voelt zodat wellicht vroeg onbedoeld je niet meer bent waar je denkt te zijn verdwijnt alle aardse pijn want oh, wat is het er fijn met die gedekte tafels en romige engelen die met blote borstjes boven je bengelen Hé daar is Jezus, Jesses nog aan toe Hier wil ik wel blijven Hier word ik niet moe Die 70 maagden…

op expliciete wijze in verbinding sta U weet wel dat de buitenkant van een mens niet hetzelfde is als de innerlijke binnenkant Twee grootmoeders van Javaanse bloede, een grootvader Pools een grootvader Belgisch-Nederlands maken van mij een uniek mengsel dat vele rassen vertegenwoordigt met al hun goede kanten en slechts een vleugje onbedoeld…

je knipte het koordje van je kinderwanten door zo is het begonnen ik laat je los zei mama het laatste stukje mag je rennen wees opmerkzaam mijn kind het onbedoelde het ongewisse onverwachte het is er allemaal de goudvis in de kom de grote schaar het kostbare glas veel maar niet alles leerde ik je dragen deze afstand is de grootste…

Stil, om wat van de ander werd vermist in onbewust of onbedoeld vervagen van alle al vanouds gevlijde lagen, waarmee de tijd kon worden uitgewist. Je tastte langzaam naar mijn hand jouw hand om wat ons scheidt wanhopig te weerleggen, je mond bewoog om wat ik wilde zeggen: wij blijven in dit spiegelbeeld gestrand.…

je hebt je tanden laten zien ze waren mooi dichterbij dan ooit onbedoeld jouw adem warmend langs mijn lijf afstand telt niet meer.…

…of maak ik jou onbedoelde sigarettenrook in de bioscoop uitwaaierend licht in tegenlicht zo mooi, zo blauw en zo jouw ogen. Ik neem een cola in de pauze, zit op de trap buiten de zaal en vraag mij af, mijn sterretje: een oscar mogelijk voor jou?…

almaar buitengesloten wordt Nou dat is waarlijk geen kattenpis dan lijkt ‘t of er iets aan jou schort Snap je hoe eenzaam je dan bent als je absoluut geen vrienden hebt Als géén je ontzettende pijn kent weet dat je dan geleidelijk verlept Weet je hoe afgrijselijk je je voelt als ze roepen: Jij stinkt naar mest En later zeggen het was onbedoeld…

Ik heb rondgereden en kom zo onbedoeld terecht in Zeist: nog steeds een dorp door dartel loof omlijst, net zoals drieëntwintig jaar geleden. Wanneer zij lachend opendoet herrijst mijn jeugd in mij en wat wij samen deden. Er is, terwijl wij wederwaardigheden bespreken, niets dat op vervreemding wijst.…

elkaar Een moment, voor altijd negerend Niet eens meer minachtend, niet eens meer belerend Ontwijkende blikken kruisen elkaar Onhoorbare woorden worden gehoord Door vier nieuwsgierige oren opgevangen Zo dat zij naar sprankjes hoop verlangen Onhoorbare woorden worden gehoord Gebaren worden geanalyseerd Apart van elkaar, totaal onterecht Onbedoelde…

gehuld in de nacht een vrouw droomt over haar belevenissen terwijl een volgend etmaal geduldig op haar wacht Met haar rug naar het raam gekeerd lijkt zij zich af te wenden van wat er te wachten staat terwijl zij als auteur van een nieuwe dag zelf over de inhoud gaat De nacht is als een zwart doek het verwijdert misstappen en onbedoelde…

die binnen drijven zijn het onbedoelde souvenirs van emoties van mijn openbaringen, door de tegengestelde draaiing van de zon dringen verwachtingen in de kristallen bol waarin ieder een eigen klimaat zal vinden, z’n plek bepaald misschien in een andere rol gemodelleerd op de draaischijf van haar beeld en spraakzaamheid, waaraan hij…

en besluiten kunnen nemen denken alleen aan geld en macht verantwoordelijk is niemand maar iedereen heeft schuld Want we zijn vooral bezig met verkwisting en geweld kunstmatige bevrediging van elke mogelijke lust verantwoordelijk is iedereen maar niemand wil de schuld Hard op weg naar de afgrond plant en dier gaan ons al voor bekend onbedoeld…

Alsof de mist om mij heen niet weg wil trekken sta jij volop in het zonlicht Ik voel onze liefde en zie je vragend kijken Het blijft onbedoeld stil Al die mensen met verschillende gezichten Al die vragen, ik weet geen antwoord Mijn boosheid overvalt je Het gaat niet meer zoals ik wil Als de avond valt bij dageraad vergeet mij dan niet,…

Zo naarstig als ik zoek Ik weet al hoe haar voorkomen is Dat heb ik ooit gelezen in een prachtig boek Hele bladzijden waren volgeschreven over jou Onbedoeld maar overtuigd veranderde ik de woorden Draaiend, hopend, dankbaar voor de geschreven letters Die mij toonden dat jij hier in mijn leven hoorde En elke nieuwe letter spelde mij je naam…

straten gejaagd lijkt men de gladheid niet te merken de drukte verschijnt opnieuw in de kerken en ik glijd mezelf naar mijn stil verlaten ik heb geen boom, geen timbre achter glas feestelijk door tientallen lampjes verlicht als verzilverd decoratie, langzaam stervend Ik denk niet tevergeefs aan hoe het vroeger was wil dat niemand mij iets onbedoeld…

kwam je vandaag bij toeval tegen je foto’s en verhaal op een verlaten site een strijder voor het vrije woord in weerwil van een duist’re macht ontvang hierbij postuum mijn eerbetoon niet slechts de levens die je redde de richting die je velen bood in een op drift geraakte tijd noch dat wat je ons naliet als onbedoelde held die droom aan…

Plots verandert mijn leven Ingrijpend en onbedoeld Als teder strelend vlinderzacht Er nieuw leven in mij woelt Soms blijft er liefde achter Is nooit meer uit te wissen Te laat en onontkoombaar Om nog anders te beslissen Soms barst ik uit in tranen Emoties lijken over de top Gedachten zo in en in triest Kosten dan bijna mijn kop Soms…

Laat me onbedoeld niet achter, in deze verzwelgende zee. Strakjes kan ik weer genieten van alle mooie dingen in het leven. Want jouw hulp en liefde, Zal mij de nodige kracht wel geven.…

Waarin door jouw naaktheid, niet onbedoeld, een oprechte waardering van de buitenwereld niet voortijdig wordt onderkoeld. Waarin door die tweede huid het leven de pasvorm lijkt aan te nemen naar een juist formaat. Dat wil zeggen zolang het niet om de pels van een ander levend wezen gaat.…

Een kinderstem roept mij uit een donkere steeg en ik draai me om… nee, ik dwaal opnieuw af, geroepen door die kinderstem die me van kleur doet verschieten, niet meer van deze tijd, en ik jou onbedoeld opnieuw vol raak. De ereprijs die je liet groeien langs de weg zet mij in de wereld…

rommelt hongerig maak ik van beperkte ingrediënten een psychologische compositietekening op uit haar gebaren de blik in haar ogen is ze echt gelukkig en wat gaat ze stemmen hoe het kapsel voor me bij een lyrisch concert beweegt op de muziek de zweetdruppeltjes in zijn nek in de onafwendbare nabijheid onthult mijn vreemdeling onbedoeld…

woelen toch blijft niet jou zijn mij beperken voor mijn gevoel met grove vlerken omarm ik je vol goed bedoelen maar blijf je bergen in mijn armen laat me jou liefdevol verwarmen ik voel maar huil niet met je mee als ik mijzelf verloor en dat wel dee was weg de diepe steun van het omarmen mijn goed bedoelde medelijden blijft toch nog onbedoeld…

lichaam voelt zwaar, ik zucht en gaap, ik aarzel tussen wakker en slaap, doch jij maant mij kalm en tevreden na het douchen snel aan te kleden Heel mild werp jij je gouden licht direct op mijn gepoetst gezicht zodra ik dromerig op balkon geniet van jou, de ochtendzon Máár ….. zo zacht en teder als jij nu voelt, zo hard kan jij, schoon onbedoeld…

Het onderaardse van de dingen worden bovenaards gevoed, doordat mensen elkaar verdringen in werelds mengeling van culturen die onbedoeld elkaar de weg versperren, naar de keel grijpen als het moet.…

De momenten waarop je jezelf tegenkomt Degene die je kent Die je vreest of vermomt Waar je onbedoeld steeds voor wegrent Slaapgebrek, ziekte, of een ander zwak moment Het gevoel besluipt te zijn verdomd Het spiegelbeeld dat je tenen kromt De kracht komt voort uit wat je herkent Een verlangen dat te lang niet is verwend Onbekend gebied lijkt…

Op de weg der dolende zielen klampt die ene ziel de andere aan; onbedoeld, bestemd voor het leven in hartstocht samen verder te gaan.…