Alle inzendingen over onbewuste intenties

Ik ben slechts een toeschouwer van de vertoning van zijn schatten. Zijn lokken nog voller, zijn parels nog blauwer, het valt nauwelijks te omvatten. Maar het mooiste van zijn collectie is niet meteen zichtbaar. Het is het toonbeeld van schoonheid en perfectie en hij is daarmee rijker dan menig keizer of tsaar. Het is zijn prachtig wit ivoor…

Het was de donkere nacht die mijn muren onderbrak het meeslepende dromenland door grenzeloze avonturen in het groene rivierengebied waar wilde dieren dansten het was in adembenemend duister waar mijn droom tot leven kwam ik zuurstof hapte uit jouw hart omdat jij zwierig door het leven ging op weg naar mijn onbewust verlangen.…

Man en vrouw lopen onthand, ontmoeten tegenstrevers in dun belijnde steegjes inzake een stad zonder offensieve intenties. Tot op zekere, arctische hoogte heeft het voor hen weinig zin tegen de zondvloed te brallen.…

O, Zee was Ik als Gij in àl uw onbewustheid, Dàn zou ik eerst gehéél en gróót gelukkig zijn; Dán had ik eerst geen lust naar menselijke belustheid Op menselijke vreugd en menselijke pijn; Dan wàs mijn Ziel een Zee, en hare zelfgerustheid Zou, wijl Zij groter is dan Gij, nóg groter zijn.…

Het onbewust ontberen van manieren Werd, langzaamaan, een onderhuidse trend 't Is voor bestrijding een geschikt moment En zoiets is wel toevertrouwd aan SIRE Want honderd malen zit de stille kracht In wat ons, ongemerkt, is bijgebracht…

Wij kwamen verdomd dichtbij elkaar met onze stemming en klank dat zelfs de stilte schrok omdat het niet goed was er sprong een snaar pracht moment in een fractie welzijn direct weer vervlogen een flits door jaren verdrongen ineens zomaar bij mij opkomt moest het onbewust blijven om nu pas iets moois te beschrijven?…

gronden te diep onmogelijk te peilen en als ik dan sliep droomde ik bijwijlen de donkere diepten naar boven in angst en in zweet kwam ik dan bij verwonderd, 't is niet te geloven hoe wijds is mijn ziel hoe stroomt haar getij de verre verten maar ook dichterbij de sluimerende kusten te diep zijn de gronden van het onderbewuste…

Er zijn van die momenten, Dan duiken ineens woorden op Vanuit je stream of consciousness Of uit je onbewuste Ze dringen zich dan aan je op Als was je geest een wajangschim Tabula rasa ledepop Die niet eens uit kan rusten…

verwijzingenlyriek En stoort u zich aan sprongen in de tijd In avonturen van Sheherezade Bedenk, het zijn slechts mollebonenzaden Synapsen, kiemen in het onbewuste Die aan het opperwezen zijn gewijd…

Ik geniet in schijnbare schaamte, Ik lach alsof het niet mag, Mij onbewust van haar gevoelens.…

mijn hoofd stak strijdend boven het veld met rozen uit nieuwsgierigheid, haat-liefde prikkelbaarheid, was mij niet vreemd niet wetend van mijn goed bedoelde intenties, de vraag of ik wel het juiste had gekozen kwam door naïviteit niet in mij op mijn waarheid waar ik bang voor was kwam tot werkelijkheid voordat ik kon bukken voelde…

Muren, mortel, metsers, microreproductie van samenhang mensen, mieren, middeleeuwen, middagzon die alles gezien heeft moeten, mogen, mogelijks, moesson die onze intenties wegspoelt moffen, mensen lijdend onder metaalmoeheid, moezelwijn en de ontaarding magnesium, mineralen, het magnetisme en de magnolia, louter zo schoon monstrueus mislukken…

Als een kind ga je door het leven Onbewust van gevaar Onbewust van je verantwoordelijkheid Uiteindelijk is het om het even Je zegt dat het je wat doet Je zegt dat je er wil zijn Doe het dan ook, fijn Waarom worden we zo beboet Ja in je werk deel je ze uit Blijkbaar doe je dat wel goed Weet je dan wel hoe het moet Het is thuis dat je ernaar…

mijn rechterhand gaat onbewust doelbewust naar de linkerelleboog tast het ruwe oppervlak af voelt of er een velletje los zit even gaat het mis de huid is dun mijn zakdoek stelpt het bloed de rest van de plekken is rood kaal afgezocht cellen delen snel mijn linkerhand gaat onbewust doelbewust naar de rechterelleboog herhaling van het voorafgaande…

Een moment van stilte en op de plaats kijk ik onbewust omhoog waar grote ganzen reeds trekken met winterse tegenzin.…

De pijn was iets de pijn droeg me verder het was niet niets maar een moment dat me verder droeg richting mijn herder het was dus niet voor niets, maar was voor mij onbewust waarom ik vroeg.…

Mijn opa is stoer Hij is groot en oprecht Het is een ware boer Maar de intenties zijn echt Hij is lief hij is zacht Hij is hard en hij is grof Hij is precies als je verwacht Het is mijn opa hij is tof Zit hij niet op de bank Dan slaat zijn mooie grote hand Een spijker in een plank Of hij leest een krant Hetgeen waar ik van geniet.…

vol kleuren geluid inplaats van ruis onbewust en op gevoel vind ik weer de zuiverheid…

bewust of onbewust Ze laaien vuur hoog op Ook hen die de rust in zich hebben worden vroeg of laat door de scherpte geraakt…

Het onbewuste slimmer dan 't bewuste regeert tijdens slaap U hebt recht op het beste dus slaap ik tijdens Uw les…

Onzeker Dat is zeker Vindt zichzelf een beetje raar Ontwijkt spiegels Draagt die kleding Neemt geen moeite met zijn haar Onverstaanbaar Soms chaotisch Onaantrekkelijk dat staat vast Zocht naar warmte En gezelschap Vond de vriendin die bij hem past Ongelofelijk Toch begrijpelijk Heeft intenties Weet niet hoe Komt lomp over Heeft geen…

ik heb je achter mij gelaten wakker geworden met een schreeuw op mijn lippen, wedergeboren vergeten het wegzinken in onbewust schuldgevoel de verlichte tunnel is dus niet het einde…

op een dag ben je er niet meer bij, een zekere verandering verplaatst de toekomst je deed mee je doet er niet meer toe, met een beetje mazzel dementeer je nog enige tijd onbewust van wat eens was…

Doof was ik Jarenlang voor De nagalm van Mijn gedachten Onbewust van het Leed dat zij me brachten Nu ik met mijn ziel Beter luisteren kan Helpen ze me juist Op weg, mijn helpende gedachten!…

onbewust droeg ik mensen naar hun graf ik hielp hen nog te leven, maar dat leven was een straf met de dood op de hielen draag ik zwart en ik maak het af…

Vergeten heb ik al mijn liefdes, met hun hevige intenties, vergeten voor altijd, ik begin weer opnieuw. Nee, van niets, nee, ik heb nergens spijt van, want mijn leven, en het plezier, begin ik vanaf vandaag, opnieuw met jou... ------------------------------------------------------------- Vertaling van liedje van Edith Piaf…

Met tastbaar genoegen wordt mijn bloeiend loof liefdevol overgoten In stille wateren wordt het leven weer manifest en frivool vervolgt het kabbelen van het levenswater zijn weg De storm kent in de luwte geen ademnood meer Met zuivere intenties breekt het verleden zijn stakige punten en herleid ik de schoonheid der dingen tot hun…

streel de nacht onder de lakens bemin de warmte in diepe rust want in de ochtend vroeg zal de zon er zijn die je wakker kust slapen is genieten onbewust bewust…

Maar van het onbewuste bewust , Word je enkel in diepe rust.…

Ik was het verloren Zonder dat ik er Erg in had - Pas toen ik zag Dat de treurwilg Zich ongevraagd Over mij heen Gebogen had Merkte ik dat Een ongewild verlies Had geleden van Iets dat ik al die Tijd onbewust Met mij mee Gedragen had…