158 resultaten.
Vergeult in droogval
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 262 een lage zon
spat kleuren
op het wad
prijst in
lange slierten rood
de avond aan
de einder kruipt
snel dichterbij
in onontkoombaarheid
donker vlijt
de schoot van leven
met zijn nachtgezicht
vergeult in
droogval wachtend
op het eerste ochtendlicht…
Gebogen violet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 Regenbogend kleurt de hemel
over wie zich overgeeft
aan onontkoombaar dood.
De zuster schijnt in violet,
haar fluistering vormt een gebed.
Verbonden met de stervende,
Zijn kind, Zijn ervende,
neemt Hij de adem die Hij gaf
en leidt vanuit de Hoge
naar 't licht van Zonnebogen.…
het ging over hopen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 529 zoals klimmen
naar licht
van een blad
aan een plant
een struik
de droom
is een boom
met uitzicht
op zomer
droeflottig
is regen
verdriet
in de herfst
onontkoombaar
in rood want
kaal is dood
het ging
over hopen
lente
zal ooit
winter
gaan slopen
en dan..…
Onwezenlijk 1
gedicht
3.0 met 29 stemmen 12.995 Mocht je me niet op je feestje uitnodigen
ik zal aanwezig zijn.
Ik zal er zijn in jouw speciale aandacht
om me niet uit te nodigen
en in de ongestelde vragen van je gasten
in de vermoedens, de gissingen.
Ik zal het gesprek sturen, want halverwege
een zin die lastig op mij toeliep
stokt iemand, ik ben het
waar jullie overheen praten
wat…
Aan kinderen
gedicht
3.0 met 22 stemmen 8.639 Hoe moet ik uitleggen
dat op een roze kussentje
met vier roze kwasten
in ieder interieur
ieder konijnenhok voor mensen
tussen oude meubelen
en tussen nieuwe meubelen
achter de tralies van ramen en deuren
een hondachtige zit en groeit en meegroeit
met behagen en zekerheden
met het wel geloven en vergeten
wachtend vadsig wachtend tot ze
zo…
Stoel
gedicht
2.0 met 137 stemmen 18.271 Voor het open keukenraam,
uitkijkend naar de tuin
bind ik haar vast aan de stoel.
Zij zingt. Ik vind niets
om haar kwalijk te nemen.
Ik betrap mijzelf met een schaar
en begin haar natte haar
te knippen. Langzaam.
Zoiets vraagt tijd.
Of ze gaat dood, of ze doet
dat niet. Maar ze gaat dood.
Een andere keuze is er niet.
------------…
spinnende behaagzucht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 319 drama
de moord op zijn vrouw waar hij niet kan mee leven
of kan sterven of enig ander eindig inferno
de dood is de dood, het leven éénmalig
en wij universeel meermalen de kop in het zand
de eindigheid en oneindigheid, alfa en omega, amen
*
zoals met het tweede kind dat geboren wordt
ook een wereld van jaloezie geboren is
onontkoombaar…
Ontkoombaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 169 Zoals toen, toen we naar
dreigende grijze wolken keken, en
jij zuigkussend naar beneden trok
Je mond hartstochtelijk fel
in liefdesspel
En ik
gillend
pruttelend
kokend heet
met de fluitketel
stoom afblies
Voor het kopje
lavendelthee voor twee…
Tamboer
gedicht
4.0 met 7 stemmen 5.383 We horen hem wel, de tamboer in de verte,
maar luisteren niet. De maat van zijn stokken
bepaalt onze stappen. Ook nu. Verwijlen
wil ik bij een wals van vroeger, een dans,
kind op de arm. Het spant ondraaglijk
tussen toen en vandaag. Aan de mars valt niet
te ontkomen. Woedend doe ik een greep
in de muziekdoos van het geheugen, waar
haar te…
Alles hangt onontkoombaar samen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 optrekt,
Die ene scheve blik
Die geen enkel vertrouwen verraadt,
Ogen die langs me heen kijken
Om me vooral niet te hoeven zien
Woord dat waarheid is
Maar nu nog te zwaar -
Te zwaar in ieder geval
Om rechtstreeks in mijn gezicht
Te laten exploderen,
Vertrouwen dat er van
Jouw kant nooit geweest is,
Alles komt in dit moment
Onontkoombaar…
Doods Droom Doos
gedicht
3.0 met 3 stemmen 8.660 Wat je niet denkt of raadt
Wat niet op je afrijdt
Op weg of straat, slaapt nog
In de Doods Droom Doos
Wat je niet zegt of vermoedt
Wat je niet overpeinst
Schenkt je zoeter dan room
Doods, Doods Droom Doos
Genadige hoop, concreter
Dan windroos en hondsroos
Verlaat ons niet, blijf weg
Van Doods, Doods Droom Doos.
--------------------…
Belendend vergezicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 uit gelijkenis gehouwen,
zo dagelijks als brood
slechts in onvoltooid
te onderscheiden
toen en nu, dubbelsterren,
de sleet van vele dagen
het onaangeroerde
voegt zich naar
het late middaguur
de stilte is hardhorend
en de tijd in verlenging
nochtans het onafwendbare
een stukje dichterbij
in dagen erna,
randen van slaap,
ontkennen…
anomalie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 De kim daalt neder uiterwaard
het spant strekt zich
uit de stand van de zon
het moment kromt uit willekeur
en zo is mijn vel versneden
tot daar is het leven
twee meeuwen vinken de horizon af
het velijn van het zijn
zout' 't water tot een zilte lijn
de golven klauwen aan de dijken
het zand geeft zich over
bergen naamloos zonder getal…
levenscirkel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 Doorgang...
en in de laatste avonden
pleegt het oog zichzelf te verraden;
Het zalven, loochenen en het plooien
de wenselijkheden van de onafwendbare aftakeling
de blik definitief naar de geboortegrond in gene zijde vertrokken
en wij mild smalend het wrak te zien van de laatste uren
de herinneringen slechts afgemeten aan de laatste exploten…
Mechaniek
gedicht
3.0 met 1 stemmen 2.228 Een klein metronoom die tikt en draait,
dat is de klok. Neutraal als hekwerkstaal.
Niet wreed zoals het weer, de vrouw, de man..
De klok maakt niemand oud of gek of kaal.
Het koele mechaniek heeft niets met ons
van doen. De wijzers draaien stijfjes door.
Hij komt uit onze hand, maar luistert niet
naar onze nood; hij volgt zijn tandenspoor.…
een briefje van vijftig
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 3.438 alvast voor mijn verjaardag
want ze kunnen niet komen
geen messenset deze keer
of overbodige pannen
ik mag het zelf bedenken
die vrijheid heb ik nu
na vaders oude stempel
en moeders koude onmacht
ze hadden het graag
allemaal anders gezien
onontkoombaar hun dochter
al bleef ik hardnekkig
onzichtbaar…
Brief
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.608 Ik schrijf jou brieven
honderden brieven
elke dag
een stroom van woorden
op het ritme
van de golven
witte letters
op wit papier
lege brieven
geschreven
met lucht
in de wind
duizenden
gedachten
in brieven
onzichtbaar
onontkoombaar
voor jou…
File
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 36 een lint van wachtenden
kilometers lang
lange rijen eilandjes
bewoners opgesloten
in hun ruimte
stilstaande momenten
van bezinning en onrust
onontkoombaar gevangen
in de wachtrij
voor de eindbestemming
een enkeling
in de stilte van de nacht
waant zich voor even
alleen in een lege wereld …
Progressie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Kruip door sluip door
in Den Haag Centraal
hier gedril daar geboor
herken ik niets van wat ooit was
Buiten gekomen word ik
omringd door hoge gebouwen
waardoor het in het niet vallen
onontkoombaar lijkt
Den Haag stad mijn stad
met besmeurde skyline
de vooruitgang wacht je op…
Handelingen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 hier liggen we dan
ons geheugen te ontkalken
is het moment daar, vergeten we
onze herinnering te ontklemmen
dit heet een tedere beroering
aanraakbaar, vleesgeworden
verenigen onze gebeurtenissen
met datering en plaats
onontkoombaar en
voltooid bevroren
tot we in eeuwigheid verzanden
is het nog niet gedaan…
het neerkomen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 147 mistig bleek het
reeds halverwege
op weg naar de top
vlagen wolken
verhulden het pad
voor achter opzij
alles leek eender
onontkoombaar
de val
gecamoufleerd
voor andere
ogen
behalve pijn
geeft neerkomen
het gemis
alsof boven
nooit geweest is
alleen beneden
bestaat…
opschepper
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 581 dat alles met de jaren slijt
verdort, verschrompelt
of vergrijst
het is een onontkoombaar feit
als voorbeeld noem ik hier de daad
mijn jongeheer stond
-heel wat mans-
wel tien keer in het uur paraat
als oude man hijs ik de vlag
het is niet anders
godgeklaagd
nog hooguit tien keer op een dag…
ontmoetingen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 363 sinds jouw vertrek
eeuwen terug of gisteren
ben je onontkoombaar
genesteld in mijn ziel
luis in de pels
ik ontmoet je
wanneer de nacht meest
donker, zonder genade is
in het duister op de tast
treft nog dieper het gemis
verlangen laait steeds op,
ondermijnt stilaan
de grond van mijn bestaan…
Waanzin(nig)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 732 Roep kreten weiger
geef toe het berecht
onontkoombaar doch
onzichtbaar.
Bied hulp weiger heil.…
Dodenwals
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 325 Onontkoombaar cirkelt u om ons heen,
u danst en draait, u danst en maait,
u mikt niet wanneer u uw zeis rondzwaait;
mis of raak: aan de beurt komt iedereen.
Uw dood'lijk werk is niet wat ik betreur,
maar bij uw wals zo onberekenbaar
sneeft door uw zeis jong en oud door elkaar
en keer ik mij af van uw willekeur.…
snelheid van leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 219 als je mij op de man
af zou vragen wat
mij het meest bevreest
beken ik zonder dralen
de snelheid van het leven
de jaren die worden
voortgedreven met de speed
van de bolide van Max Verstappen
de bandenwissel als een
onontkoombare pas op de plaats
die je eigenlijk wordt verweten
zo jaagt tijd van leven
je gehaast vooruit naar een finish…
Laatseptembermorgenlicht
gedicht
3.0 met 18 stemmen 13.020 Gedaagd in kort geding
Straalsgewijs ondervraagd
Staat 't nachtelijkste ding
Met potenvol vandaag
Het lichtrequisitoir
Maakt alles recht en klaar
Vaas liefste en trompet
Zijn bij elkaar gezet
Naar ninivehse wet
Van 't onontkoombaar daar
----------------------------------------------------------------
Uit: Verzamelde gedichten (1981) van…
INTERMEZZO
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.175 Stem te zijn en anders niet,
maar zo meeslepend te zingen,
dat elk hart het wonder ziet
achter mensen, achter dingen;
te schikken en anders niet
woorden in zulk een verband
dat het onontkoombaar lied
-wapen in een man's hand-
hen ruggelings overmant,
neervelt en boeit in zijn band...
stem te zijn en anders niet.…
oorverdovend stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 ze waren er niet op uit
om de orde zomaar
te verstoren
dikwijls werd hen
de deur gewezen terug
het bos ingejaagd
men bleef ze voelen
en ruiken zelfs op
grote afstand
op een dag stonden ze
daar onontkoombaar
dikhuidig in de huizen
ik houd van olifanten
die onverhoeds in
kamers verschijnen
om behoedzaam plaats
te nemen…
Lievelingskleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 'Ik geloof' en 'Ik heb een droom'
zijn beroemde woorden
Achterhaald nu
er zoveel meer geloven zijn
zoveel meer waarheden
om bij weg te dromen
van de werkelijkheid
die niet meer te raden is
maar onontkoombaar
is wat ze is, je moet
het ermee doen, je zou
het ermee moeten doen
maar liever verpak je haar
in lichtechte lievelingskleuren…