1131 resultaten.
Een zweem van parelmoeren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 83 Gedachten laten het niet vrij
Vleugelvlekken in vloeiende glans
De schoonheid in een vlinderdans
De glansrijke vleugelslagen
Wat laat je mij intens behagen
Vlieg in de vrijheid van spelende wind
De kracht van de sterkste vlinder
Jij die er geen doekjes omwindt
Vliegend van hier naar ginder
Laat het netvlies speelbaar dansen
In de onrust…
Schommelingen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 197 Wanneer mijn gevoel alles zeggen zou
was dit papier geen noodzaak
kon het gewoon makkelijk; even gauw
hadden mijn gedachten niet deze moeilijke taak
bleef de onrust achterwege
sprak mijn hart de waarheid
stopte deze niet halverwege
kwam alles tot dat ene feit
werd mijn verstand weer de baas
kreeg deze weer vat op mijn leven
veroverde het…
Geestverwant
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 439 die is me iets
te rechts en die is me veel te links
zij is me iets te open
en zij is gesloten als een sfinx
die daar heeft niets met dieren
en zij ook niets met hem
en hij snapt niets van hun manieren
en zij luisteren niet naar z’n stem
hij is eentje die straf rookt
wat mij totaal niet zint
een roker is vandaag de dag
hij die hiermee onrust…
het ligt besloten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 60 aan voldoen, de
rijpheid van het heden ontgaat
vervloekt de monogame chaos
van dit kil bestaan
de tijd die mij voldaan
het leven tracht te herzien als
een reis door de doornen
van mijn ziel, verzekerd van
mijn dromen laakt elk seizoen
dezelfde kreet die mij ten dele
laat waden door het stoffig
rantsoen waarmee ik me
dikwijls voedt, onrust…
de orde blijkt nog blonder dan...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 646 koppen hangen weer vandaag
de ogen niet geboeid, die bloeien
slechts hun eigen wijze kleur
desinteresse kauwt heel cool
de schone schijn van zekerheid
ze rappen urenlang de tijd
onrust is nu aan het woord
een nieuwe heeft de groep verstoord
alle plaatsen zijn weer ter beschikking
de orde lijkt nog blonder dan
het was met ogen blauw…
Enkel de gedachte.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 79 Enkel de gedachte.
Enkel de gedachte doet me pijn,
Mijn geest slaat op hol, is niet meer in lijn
De rust die er was vervliegt binnen tellen
Ik trek me terug, laat mijn ego het verhaal vertellen
Enkel de gedachte maakt dat ik, uit verbinding raak
De mooie woorden komen wel binnen, maar lijken nu op gekwaak
Soms lost het ego even op en kan ik…
M, de m van "M" van Margriet van der Linden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 71 "De Wereld Draait Door"
is met vakantie
en ook Matthijs
Matthijs van Nieuwkerk
Maar de wereld draait door
is nooit op vakantie
en daar is Margriet
Margriet van der Linden
Met het dagelijks talkprogramma
'M', primetime NPO 1 tussen 7 en 8
neigt een beetje nog naar Matthijs
maar is vooral bedoeld voor Margriet
De dokter en de dominee hebben
mij ten…
De dingen die je nooit deed
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 2.310 Je stopte me een paar bruine versleten schoenen toe
maar na het aantrekken van de kousen hield ik op
en gooide mijn grondvlak in het diepe,
waarna het altijd boven kwam drijven
en mij liet zien dat het ook zonder armen kon
blijven drijven op het onrustige water.…
van lente en zomer (revisited)
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 475 Dan wordt zij vrouw, vruchtbaar onrustig
en in het lichterlaaie van haar plooirok zon
waaiert zij zichzelf zo stralend uit
dat ieder zeggen moet:
Jij zomer, ja, je bent
de mooiste van je zusters.…
Het doolhof
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 34 langs
de lichtgroene
heggen fluisteren
op de vlagen
van wind en
soms zag ik
het zwart grijze
haar van een
schim verderop
daar zat ik
weggedoken
zwaar ademend
met kloppend hart
oren en ogen
wagenwijd open
om jou te traceren
in het doolhof
waarin wij echt
verdwaald waren
maar jij zweeg
ik keek naar
opvliegende
vogels in
onrustige…
Gisteren
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.664 Steeds komt er een andere vergeten muur
die ik onrustig moet trotseren.
Maar ‘k wil even blijven stilstaan
om te rouwen bij die oude treurwilg,
‘k wil niet altijd blijven voortgaan.
Zijn stervende takken reiken
niet over de muur naar morgen.
Ze verdorren in het laatste licht.…
WROK
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.462 De lucht hing laag in geelgrauw vale broeiing;
Het land lag stil, als voelde 't dat daarboven
Wolken van strijd en onrust samenschoven,
Vol weerlichtvlamverzet en toornegloeiing.…
Harten twee
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.501 Ze vraagt: 'Hoe kon ik zulk een onrust baren?'
Kalmerend zegt de vroedvrouw, dat het hóórt.…
Ziek
gedicht
3.0 met 333 stemmen 78.400 de forse broeder met de harde handjes
de trippelbroeder met de wollen wantjes
de hoofdzuster, imperatief,
vult massief de kamer
dreigend met haar zwarte hamer
gejaagd telt het infuus
66 druppels per minuut
een half uur lang onrust
een nieuw infuus:
7 druppels per minuut
traag geruststellend getik
kam en zakdoekjes vallen
oprapen?…
Lustmoord
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 661 Z'n onrust is geweken,
z'n levensduur verkleind.
Hij weet zich op te steken
en rookt zich naar z'n eind.…
Donker zwart van ogen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 95 gordijnen vallen
zachte passen
worden hoorbaar
op het podium
door haar verschijnen
welt een zucht
vol verbazing op
onrustige verrassing
vult de zaal waar
twee werelden elkaar
onverwacht begroeten
in een warm ontmoeten
terug van weg geweest na
geleefd te hebben als geest
nu in een nooit verwacht
entree neemt zij de jaren
van afwezig…
Normen en Waarden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 603 Normen en Waarden beklimmen
de molshopen in het weidegebied
houden zich met moeite staande
vallen voor Pampus schuilen in ’t riet
langs de uiterwaarden zien kraaien
niet noch eksters en Vlaamse gaaien
die integriteit belagen driftig pikkend
angst verspreiden onrust zaaien
Hoofd-Norm probeert een toespraak
te houden vanaf een mestvaalt zet…
Zomergedachte
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.736 Zonlicht betast
haar welvingen
de wind speelt
blonde tressen
zachte rondingen
worden omvat
door strandzand
warmte maakt
haar onrustig
ze vist
roze slippers
uit badtas
en trippelt
naar zee
hij laat zand
tussen zijn
vingers doorlopen
genoot daarnet
van een spannende
videoclip op
roze badlaken
zo gaat het steeds
het glipt…
de skyline als mistig verleden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 435 rijd door velden van mijn jeugd
de skyline
ach,.... mistige velden doorkruis ik
het zijn de polders
in Mondriaan-termen geschetst
ik weet dat, maar zie het nu niet
en stuur haar vooruit, zoals vroeger
nu echter wat ingehouden
kan ik hem nog vertrouwen
lijkt zij te denken
de leidsels enigszins gevierd
ruimte geef ik haar
ik voel haar onrust…
Blokhut
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 397 Poeder en lichtluchtige stappen wit
Doorlopend handjes vast en koude wangen
Afdrukken waaien weg en gemoederen verhit
Decemberlucht zaait vlokken tintelend verlangen
In de verte gloort warmweeïg eikenhout
Tussen ons dooit geilvuur op
Handen onrustig omvatten hartgeklop
Aan de top verliest romantiek van stout
Omgeven door dennengroen…
Tegenstrijdigheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.568 De onrustige stem wordt sterker,
hij overschreeuwt je geest,
de schaduw trekt over,
zo diep ben je nog nooit geweest.
Niet meer willen en moeten vechten,
twee polen van tegenstrijdigheid,
ze passen niet bij elkaar,
wie wint deze harde strijd?…
Toekomst
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 678 Het was warm en vochtig
En sloom en broeierig
In warme, lange hitte
Het was onrustig in mijn hoofd,
Daar stond een boom in duister van schaduw en zon
Er groeiden grote schimmen.…
opgesloten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 185 Klein en onrustig waad je, klam en bang
door de kamer, je zet koffie maar ruikt niks,
je zintuigen zitten potdicht, als een neus
die verstopt.…
Voor Marloes
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 737 Haar lange bruine lokken, vurig koppig en tegelijk zo zacht,
Vanavond netjes, glanzend, boven haar schouders omhuld door zacht katoen -
weerschijnen samen met haar jonge mooie kleren,
en de glimlach rond haar ogen, de zachtste schittering in haar blik,
mild, onrustig soms, vrolijk en met vrouwelijke kracht,
is zij de Koningin van…
Rennen met de angst op mijn rug
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 852 Rennend met de angst op mijn rug
Heb ik amper tijd voor mezelf, amper tijd voor rust
Want ik blijf maar zwemmen naar de zeekust
Die weg wordt gehouden door de onrust
Door misleiding in mijn verleden tijd
Sta ik voor de keuzes om weg te rennen of mijn leven te delen met de pijn
Het houdt mij soms klein waardoor ik bekend sta als een chagrijn…
dag lieve alyssa jasmina
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 585 we hadden zo op je gehoopt
voelden je mysterie groeien
ontluikende liefde onder ons hart
je was daar in je bewegingen
soms even in de tram of thuis
een vertederend en sterk leven
bange gevoelens van felle onrust
na acht maanden liet je ons los
gedoofd in de warmte van mama
dag mooi meisje alyssa jasmina
je ligt hier in je serene schoonheid…
Rollenspel (deel 2)
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 3.769 Maar na een nacht
onrustig slapen
en veel erover denken ...
Verschijn jij voor me
aan mijn voeten
om mij je lijf te schenken.
Ik kus je voorhoofd,
streel je haren,
kijk je dankbaar aan.
"Besef het knul"
tot ín je ziel
"ik laat je nooit meer gaan!"…
De octopus
gedicht
2.0 met 181 stemmen 8.274 Medusahoofd wol gruwelijke slangen,
onrustig golvens of juist vastgezogen.
Maar alle zeemansmythes zijn gelogen.
Dit dier zal nooit de Nautilus*) omhangen.
Alleen de krab versteent, die wordt gevangen.
Het weke dier krimpt om zijn onvermogen
om meer dan kliederaar met inkt te zijn.…
beroepsdeformanten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 481 Vallen de kastanjes
uit zwiepende bomen
zie je blaren vergelen
moet het licht vroeg aan
bij onrust en windrukken
hoog boven in het spant
emoties die los komen
om de mens te bedrukken
herfst is thans in het land
Speciaal dichters tellen
naar verhouding dan velen
voltijds zwaar aangedaan
onder de hyper emotionelen
Gaat ergens een tak…
Het leven: Mijn Creatie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 321 Ja, ik heb mijn leven zelf gecreëerd,
Uit hoop, verlichting, uit duisternis, uit verdriet en en onrust...
Ja ik heb mijn leven zelf gecreëerd.
Ja, ik heb mijn dood zelf gecreëerd,
Uit het leven, genot, uit gele lente bloempjes, kijkend naar de jeugd van tulpen;
Ja ik heb muziek zelf gecreëerd...…