Alle inzendingen over onschuld

De school is nu een kerkhof Dankzij de idiote terroristen Kindergezichten grauw en ogen dof Door iets wat zij niet eerder wisten En de wereld kijkt mee en voelt haat Leg ons uit wat jullie wilden bereiken Waarom zijn zoveel mensen geschaad Waarom al die onschuldige lijken.....…

Van zonglans,sneeuwdans, wind en weder Mis ik de vlucht, de losse veder, Het luide lied; Ach, wat tot tranen roert, 't onschuldige Dier nooit verzochte godsgeduldige, Het siert mij niet.…

het oog ziet slechts een deel kent niet de ruime blik van verre horizonnen maar slechts een blinde vlek die groter wordt verdwaalde scherpe zinnen snijden door de eeuwen heen niet doordacht maar wat bleef hangen ziet men slechts een schaduwkant er wordt gewikt en snel gewogen het zwaard van damocles gaat neer geen hand en hart zijn ooit onschuldig…

naar adem snakkend in de nauwe gangen van een golvend lichaam bij het geschuur op aarden wanden waardoor ik languit neergestoken lig weet ik wat zuurstof betekent voor geluk overwinterd sta jij liefdevol naast mijn vermoorde onschuld lang geleden al gekrompen toen ze bekeken opgenomen blind met open ogen doorgegeven werd je zit nu lachend…

“De kinderen zijn onschuldig”: dat heeft niet lang geduurd Zij werden reeds als kindsoldaat naar fronten toegestuurd Geloven, ideologieën, ook symbolen zijn gebruikt, of anders is ‘t wel olie, waar zo’n oorlog dan naar ruikt.…

Dood en verderf in de metro van ons leven.Duivelse plannen te beramen en onschuldigen gewetenloos het leven namen De rails gekromd, verbogen. Een tunnel zonder zicht naar 't levenslicht. Wat zijn dat toch voor mensen die door hun geloof bezeten niet beter weten en moorden uit de naam van hun profeet die Allah heet.…

Veinzend in onschuld, voorwaar overstuur zwoer zij op laster van zijn paperassen. Het woord vloeide papa, vers uit een pot.…

tussen het kastanjebruin van bijtjes en wat bloemen en onvolwassen zomerogen ik vond er de geur van kersenrode beloftes en slungelende lippenliefde onder de krullende randen van katoenen bloesjes en blozende sterrenbeelden van het licht en de liedjes waarmee ik zwaaide naar bruggen over water en zo het rusteloze naar ontgroeiende onschuld…

zal het vat van electro motorische kracht de doos van pandora zijn of hebben wij het ongetemde paard van troije blindelings binnen gehaald zijn wij als onnozele kinderen gaan spelen met deze onschuldig lijkende energie nu hebben zij ons in hun spookachtige greep met een ultra fijnmazig netwerk waarin robotisering spel is geweest…

een kind met vrolijke vlechtjes loopt aan de hand, heel netjes ze kijkt haar moeder aan luistert, is heel gehoorzaam haar onschuldige onbevangenheid ontwaakt de herinnering aan mijn kindertijd heimwee naar dat pertinente rotsvaste geloven in alles wat volwassenen je beloven ach, was ik nog maar dat kind van toen wat zou ik dan allemaal…

Een onschuldig kind liefde geven kan net als een lichte sneeuwbal een gigantische lawine bewegen spaart generaties voor een diep dal.…

tussen bomen, planten en bloemen gedragen op de wind met een zucht voorbij enkele bijen die zoemen langs een vlinder zo kleurrijk en broos zijn vleugels voor de eerste maal gespreidt ze laat drogen in de zon, bovenop een donkerrode roos genietend van het nieuwe leven dat hij nu leidt lichtjes strelend langs een kinderwang van een klein onschuldig…

dit is een prachtig bos, haast ongerept met vogels, vlinders en volwassen bomen de schoonheid naar een eeuwenoud recept hier kunnen minstens vijftig villa’s komen dat duingebied, de onschuld niet verloren nog rusteloos, zoals het altijd was met stuivend zand en vrolijk wuivend gras de ideale bouwplaats voor kantoren dat landgoed, nog zo…

Zo is dat kind: argeloos, onschuldig, onbevangen, nieuw.…

De onschuldigheid is ‘t lieflijkst in ‘t geluid; Het is het eeuwig voorjaar dat er uit Hen roert en rept en kwinkeleert en trekt, Uit ieder vogeltje naar ‘t is gebekt. Aan bos en duin ze ontzweven, plag en riet. Hun is het licht en ‘t onuitspreeklijk lied.…

leugen waarheid lijkt Vriendschap eigenbelang vervult De over-mijn-lijk mentaliteit zich snel verrijkt Waar intimidatie rede overbrult Je zonder agressie ondersneeuwt Oprecht en eerzaam snel verveelt Je niet te lang naar iets mag kijken Daar dat bedreigend kan gaan lijken Een rechter hier een taakstraf geeft Voor een misdaad waaraan geen onschuld…

Hij stak zijn hand uit naar de mijne beriep zich op het Heilig Kruis maakte zo smerig al het fijne gaf een ander woord voor thuis Hij streelde intens zacht mijn handen bracht mijn hemel spontaan naar een hel liet mij smerig in modder landen speelde reine onschuld na het spel Hij deed mij zwijgen onder dwang speelde glimlachend duveltje…

mistroostig en staart eindeloos naar de hemel alsof daar het antwoord te vinden is In een kortstondig ogenblik verdrijft jouw warme stem de verwelkende lente Toch wegen je woorden zwaarder dan mijn arme hart dragen kan Vervolgens keer ik voorgoed naar binnen slenter richting de geknakte bloemknop der liefde en verdrink mijn verloren onschuld…

Gaandeweg een ontmoeting tussen zwartgeschilderde wolken en een veelkleurige regenboog viel een korte wonderlijke stilte toen een bloem haar knop opende om haar hart te tonen aan iedereen die de onschuld wilde beschouwen Op dat ogenblik werd zij geplukt uit eigen omgeving losgerukt om haar kleur alleen te vertonen aan enkele voorgeselecteerde…

Elke nacht wordt aan het boek een nieuwe bladzij toegevoegd hij bladert langs verfletste plaatjes op de zwarte bladen dood en verdriet op de witte bladen vreugde en onschuld het groeiend boek wordt stilaan zwarter het lichaam voelt de geest en antwoordt met gebreken de geest laat zich tergen tot hij ontploft in desperate woede en op een…

En nooit heb ik gehaald als prijs dit Godsgeschenk: tezamen zijn in onschuld, één met liefde, brood en wijn…

“De kinderen zijn onschuldig”: dat heeft niet lang geduurd Zij werden nu als kindsoldaat naar fronten toegestuurd. Geloven, ideologieën, ook symbolen zijn gebruikt, of anders is ‘t wel olie, waar zo’n oorlog dan naar ruikt.…

Uit de heldere rivier van mijn onschuld; van aangezicht tot aangezicht.…

Helaas, dan heb je hier een onjuist beeld: ‘t Is een persoon die eigenzinnig regelt dat al wat stevig staat wordt omgekegeld en zelf steeds de vermoorde onschuld speelt.…

zwavelreuk volgt spreuk na spreuk na spreuk mollen, egels, padden dansen mee Daar danst ook een zwarte fee met haar stokje sterren strooiend zaait zij fraaie ronde patronen Ieder raakt orgastisch dronken van velerlei verse brouwsels pas in de late uren keert men tevreden langzaam huiswaarts De volgende dag is het weer stil slechts enkele onschuldige…

Nina gaf me weer even dat zalige gevoel van de onschuld van de kindertijd terug. Nina is Pipi Langkous in het kwadraat en ik ben graag haar Meneer Nielson.…

En net wanneer je denkt dat je er bent is waarheid een brug te lang in engte van jouw leegte droefheid van jouw eenzaamheid want ze hebben weer gelogen en de leugen was een leugen kom je weer terug van omzwervingen genezen staan ze weer voor je om werkelijkheid te onderwijzen maar je hebt weer geen bewijzen er zwemt onschuld in…

en op korte termijn gaan we zeker naar Mars hij kan zoveel en denkt zo groot maar virussen zo klein zullen hem altijd overvallen even de baas zijn ooit hadden we de Spaanse Mexicaanse en de vogelgriep MERS HIV EBOLA SARS ze verborgen de dood in het geniep nu hebben we weer een kroon Corona: de krans van licht het klinkt zo onschuldig…

Het draagt de mand van onverzettelijkheid het lijden begraven we in vruchtbare grond van aller dromen en met het mos waarmee de onschuld van de tijden zijn begroeid.…

geschreven, ik kan het haast niet geloven, maar ik ga het innerlijk herbeleven, respect....leerden wij in onze jeugd, respect voor een ieder om ons heen, zelfs iemand die nooit heeft gedeugd, liet respect hem of haar niet alleen, toch, toch gaat alle respect veranderen, we moorden en schelden er maar op los, niemand denkt nog om anderen, onschuldigen…