inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.611):

De eerste man

Hij volgde de eerste ademtocht
in zijn armen droeg hij haar
in zijn ogen ontroerend vocht
een intiem toegewijd gebaar.

Tederheid gaat vrij stromen
in haar onderbewustzijn
voor eeuwig meegenomen
zij aanbad hem en was nog klein.

We gaan trouwen lieve papa
onder de kleurrijke regenboog
ik dansend als prima ballerina
jij schrijdend als een koningszoon.

Zij huilde zijn tranen in dromen
die in de woestijn van zijn hart
door wat hem als kind overkomen
hij opgesloten had en bewaard.

Een onschuldig kind liefde geven
kan net als een lichte sneeuwbal
een gigantische lawine bewegen
spaart generaties voor een diep dal.

Schrijver: Jasmien, 19 juli 2007


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.504

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)