Alle inzendingen over onschuld

bedoelingen alle moed te plaveien, verstild het zwijgen in tumult van middelmatigheid, ben als doel het beloofde dichtersparadijs alweer ver voorbijgeschoten alles vermeden met het krijt van schone schijn, als dicht-lakei op z’n onbeschreven blad z’n alinea’s presenteert van voorname woorden, een eenzijdig verbond sluit met de onschuld…

wees blij leef als de vlinder ontwapen iedereen die rondloopt met een hart van steen met je eerlijkheid met je eenvoud en levenslust met je kleurenpracht met je ongedwongenheid met een vrijheid zoals zij ook ieder bloempje kust met je heerlijkheid met je onschuld met het ook zo willen zijn met verbazing en sympathieke lach met verwondering…

je dan, totaal kapot gereden Je ingewanden rood en rauw ernaast Door dikke rubberbanden niet vermeden Het grote motormonster had weer haast Vaak heeft hij vier maar soms ook maar twee wielen Met weinig oog voor een klein dier als jij Geen stopborden voor lieve paddenzielen Geen zebrapad voor padden wild en vrij Jij zat daar heel onschuldig…

binnensloop en jij je in gesnik verloor en duiven onverstoord koerden en je rondkeek naar wat over was en je het lot aan de deur hoorde kloppen terwijl de meeuwen de lucht doorkliefden en een merel vergeefs de warmte zocht en een plastic zak buitelde over de straat en jij strak naar de hemel staarde sliep hij die met klepperende mond onschuld…

Die van een kind, onschuldig en aanspreekbaar voor iedereen toegankelijk? Nee. Ik was niet ontvankelijk, en keerde mij af van haar, al was het blozend met een kleur van hier tot aan de deur. Mijn waardigheid vroeg om de regels van het spel dat ik al leerde: Een vreemde groet men pas als men hem kent.…

Fietsen wachten voor de brug school en regen walkman the police this car is warm and dry Ik wist dit wordt een lange dag stapte af Vroeger visten wij hier Was je graag alleen De zonden moesten nog komen Kant nog niet gekozen de contemplatie kwam het water leek onschuldig nog voor niemand bang Opstaan doorgaan doorfietsen je kwam…

De Verenigde Staten land van sofisten land van 'vrijheid en vooruitgang' land van ultieme ironie Waar de wapenlobby het land in een houdgreep houdt en waar hun groots bejubelde vrijheid steeds meer onschuldige levens vraagt Ontwikkelingsland van de vrijheid Met een falend rechtssysteem waarin met handjeklap wordt onderhandeld wat je straf…

Ik durf wel bij jou in bed Jouw grote mond is te klein voor de wereld, jouw hart te groot voor mij, hier ben ik Vertel maar, dan droom ik met je mee, over jou in een purperen mantel de vacht van onschuld en macht Heel discreet, heel discreet neem jij wraak op iedereen die niet in actie komt en alles maar laat gebeuren Je geeft wijze…

aangezicht een halo in regenboogkleuren alsook helder blauw licht omgeven haar perfecte ronding Haar stralen strelen mijn huid weerkaatsen op de kamervloer terwijl ik daar zo sta daar in de vroege ochtend voor het geopende raam Wolken snellen toe bedekken haar aanschijn alsof die beschamend is deze naakte aanwezigheid van een volmaakte onschuld…

Vrede, hoop, verlangen en dromen… Aan de andere kant van de wereld; oorlog, wanhoop, en levens verloren we zien het aan, in stilte verbijsterd hoe kinderen en moeders geteisterd hoelang vallen nog bommen in de Gazastrook worden onschuldige burgers gedood sommigen hun huis en inboedel verloren en jongeren hun idealen en dromen laat onze…

eind bleek alles opgelost maar de jaloerse vriendin had een mes en deed naar de advocaat wist knap zijn cliënt vrij te krijgen hij hield van de vrouw die na de fatale misstap haar man buiten de kroeg met een ijzeren staaf finaal de hersens in sloeg de elegante vrouw ging braaf mee naar de gevangenis waar de advocatencliënt eerst onschuldig…

Ik zag Margrietje in het gras gezeten staren naar iets kleins ze had de knieën opgetrokken onder rond uitstaande rokken op d’r gezichtje glom een grijns Haar blik zei me hoe blij ze was en met de onschuld van een kind neuriede ze hetzelfde liedje als het kleine wit Margrietje dat deinde op de lispelwind Ik voelde hoe het mij charmeerde…

De dokter vond amandelen wel lekker pellen Ik was een jaar of vier, en onschuld was zo groot En voor mijn slokdarm zwollen de gezwellen Als dat zo doorging, ging ik door de honger dood. Op zusters schoot moest ik ballonnen blazen Daarna kwam even hemel en later lang de hel.…

Van hun eigen monsterlijke daad Laat ons baden in hun bloed Wat interesseert ons slecht of goed Maar laat de schuldigen creperen Om de onschuldigen te eren Al kost het ons ons eigen bloed Maar laat ons de doden gewroken zien De prijs is toch slechts onze ziel!…

Ik speel met de gedachte dat in een ander Nederland ivoor weer glanst, ijzer roest de zon nog opkomt in het oosten een land waar zwakte onschuld is het bordje bij de grens weer zegt: N E D E R L A N D maar hier wordt openlijk gebloed is leven leeg, geloof gevaar een lekland vol punaisegaatjes Ik leef met de gedachte dat in het ware…

Ik ben verliefd en niet zo'n beetje Op kleine Evie want zo heet je Je bent mijn schat,mijn lachebekje Ik sta nu bij je wieg en wek je Kom maar hier in armen Dan kan ik me heel zachtjes warmen Aan jouw babyhuidje zo zacht Aan jouw snoetje dat lieflijk lacht Evie...zo klein en zo onschuldig Bij jou voel ik me heel geduldig De wereld om…

duikend in zachte zwarte rots niet gereten opgegeten op een pad voorbij een oranje huis van blik met rammelend ijsgetinkel en nachtelijk kloppen op een deur voorbij desolate plaatsen van geboren en vergaan verlaten om nietgevangen vis en van alleengebleven zielen voorbij het sterven van onbekend en jong hoe schuld en onschuld…

het begon allemaal onschuldig met een chat over het weer maar ik werd wat ongeduldig want ik wilde toch wel meer al snel kreeg hij in de gaten wat ik eigenlijk bedoelde en ik kon het dan niet laten door de geilheid die ik voelde om het nummer te geven van mijn nieuwste mobiel 3 5 8 4 6 7 hopend dat het kwartje viel en hij me op zou…

En de éne roos was blank als duivendons, Als maagden-onschuld – Jonkvrouw, bid voor ons! – Als sneeuw op aarde en vederig wolkje in ’t blauw. En rood was de andre als ’t vlammend hart der vrouw.…

Worden onschuldigen geslacht als offer voor gewetenloos verleden. Laat de kerk gaan praten, zich naar buiten keren luid protesteren tegen deze duisternis. Misschien zal de wereld ooit begrijpen en leren dat haat nog erger dan Oorlog is.…

Ons lief kindje, nog zo klein en teer Zo onschuldig en zo wonderschoon Onze kleine jongen, onze eerste zoon Ons toebedacht door God onze Heer. In een feestelijke dienst, op zondag Mocht ons kindje worden gedoopt Waar we zo lang op hadden gehoopt We werden vervuld met diep ontzag.…

Ik zag jou meisje, onschuldig en klein. Ik kende al je dromen, hoe zou het nu toch met je zijn? Ik zie jou meisje, met je gouden hart. Vol met woede en met angst, door het onrecht dat jou tart. Ik zie jou meisje, met je stoere gedrag. Waneer komt jouw plekje, waar je jezelf zijn mag.…

Onschuldige romantiek, dreigt achter eeuwige tralies te belanden terwijl met ijzeren onvermogen de sleutel in het slot gaat, en alle dagen lang gillend en schreeuwend tranen vechten.…

niets, hier waar de muziek van het leven afspeelt en het instrument de pure aardse affectie deelt honderden frivole mensen, iedere verwardheid een criterium, vallen voor het afvalproject, de drug van het invloedrijke delirium, dat optreedt een in fuiven uitgebarsten industriële muziekact toont verborgen menselijke gebreken, vraagt onschuldigen…

verenigd werd met vaste wal bezongen als een scheepje dat zijn koers bepaalde helder, langs de levenslijnen van jouw oude dag “schipper ik zie de vlaggetjes waaien” zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld dat bloemen plukt, de lila kleuren mengen zich met alles wat mijn voetjes dansten in de lange gang en de oorvijg toen mijn onschuld…

De aap komt uit je mouw tevoorschijn, een lief, onschuldig staartaapje zonder naam -vooralsnog- geef het voer en water en het Zal groeien, de richting op die het wil gaan en laat het los, iedereen heeft recht op vrijheid. Al vind ik het verdomd vervelend wat je me Hebt geflikt, wat je mij hebt aangedaan.…

heersers: razernij en wanhoop is er van de levendige stilte en schoonheid nog weinig over hier en daar een bloem die ik met al mijn kracht losruk uit protest tegen de vrije wil een reis van leven op dood van bergen en dalen een reis die ieder mens moet ondergaan want het doel dient gediend te worden en het verschil ervaren om de onschuldige…

" "'k En doe," zei Jantje Poupaert, als- of hij heel onschuldig ware: "mijnhere, 't was 'n wáre!" ------------------------------------- deze stond - in dit uur 'k En doe - dat doe ik niet…

een onschuldige zondaar als ik ontleent niet alleen zijn geweten maar ook zijn houding door het gedragen besef innerlijk verwant te zijn aan zowel de strohalmen als de pluimen, een ingeslagen zoektocht vervolgt zijn weg dat haar verlangen vindt in de openbaring van het nog eindeloos begin.…

Dit is maar een waarschuwingsactie dus er is geen gevaar te duchten van de in onschuld gewassen soldaten des dictators, die door zijn donkere zonnebril kijkt naar de rebellen die zijn hovaardige macht juichend willen doen ploffen.…