77 resultaten.
Het opzomerend besluit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 217 Het zal mij daarom tot opluchting vervoeren
zodat ontbonden handen geen kwaad doen
of mij anderszins tot wanhoop beroeren.…
Vandaag na 40 jaar in de woestijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 alles nagejaagd
Mooie beelden zo voorbeeldig
hebben het ware geluk vertraagd
Ik ben gestopt haar na te jagen
Fata Morgana bestaat voor mij niet meer
Tevergeefs haar volgende alle dagen
aantrekkelijk flirtende keer op keer
Vandaag heb ik in jou mijn rust gevonden
jij bent als een oase in mijn woestijn
Nu, van onzinnige tochten ontbonden…
LAIS CCXC
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 63 In Onterecht woon ik, en Nergens ga
ik ’s zondags heen: die ene dag van licht
telt de weken duisternis en week na
week vergroot in mij ’t gruwelijk inzicht
dat ik ontbonden word en zonder zicht
op toekomst, bij ontstentenis van hoop
vernauwt aldus mijn nare levensloop.…
LAIS CCXC
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 In Onterecht woon ik, en Nergens ga
ik ’s zondags heen: die ene dag van licht
telt de weken duisternis en week na
week vergroot in mij ’t gruwelijk inzicht
dat ik ontbonden word en zonder zicht
op toekomst, bij ontstentenis van hoop
vernauwt aldus mijn nare levensloop.…
LOOK-A-LIJK-SCHOUWING
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 755 Dit lijk is wel héél letterlijk ontbonden;
de dood was onnatuurlijk, lijkt het mij.…
de tijd trekt kruisen krom
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 767 ik breek de takken
een voor een
weet dat de boom
gaat komen
het is een droom
maar voor de zekerheid
heb ik het touw met
lussen meegenomen
ik zie de graven
langs de weg
geblakerd door de zon
de tijd trekt kruisen krom
vergeten zijn de
woorden uit het hart
ontbonden is het vlees
gedachten zijn ontward
hang ik de leegte op
die…
Een net zonder mazen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 189 strijd, gaandeweg een bedeling
heb ik geen spektakel ontmoet
in jouw blauwe ogen, het was mat
en zelfs de horizon kiemde naar het verticale
het was vreemd, jouw naakte silhouet
te mogen aanschouwen in het
afgebrokkeld maanlicht, ik streelde
de wind en dacht mij rijk aan jouw blanke huid
we stierven in het kielzog waar de herfst
ons had ontbonden…
zwijgend moment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 zwijgend moment dat in rust
de aarde vindt gij koestert hoop
terwijl het leien dak het water
beregent met schellen vol
vreemde tonen
hoezeer het lijden wordt bemind
in de vrucht van het bestaan maakt de dood
schetsen en graveert de lijnen
in onze hand
mijn stoel mijn liefste ons bed maar
ook de tafel die ons scheidt is van hout
ontbonden…
Geertje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 349 Kan alleen nog door de natuur worden ontbonden.
Het leven had je geraakt
Het lijden voorbij
De Aarde achter gelaten
Het graf toegedekt
Het boek dicht.…
bleef hangen voor een ogenblik
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.895 de pijler was gedoopt
met bloed dat stolde
tegen grijs beton
bruinde in de zon
voordat hij drager werd
bloemen aan zijn voet
de knuffels en de beren
heren met hun kroost
en vrouw, stille auto's
in het ademloos passeren
hij droeg de weg pas
later over andere wegen
verbond gescheiden zijn
ontbond het leven uit
het lijf in ziel…
Zwarte sneeuw
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 405 Koud vuur in dit getij,
oud zeer druipt van alle
omgekomen bomen, zwarte
sneeuw bedekt de borst
van de doden die van
verre zijn gekomen,
streelt de winter,oud
en wijs gedeeld in ijs,
vindt de weg terug van een
reis in afgedankte sterren,
tussen afgevallen bladeren
ontbonden smarten onder gladde
stenen, dan zijn ze thuis, tijd
ontbindt…
ik blijf achter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 437 even
ik had haar
bij voorbaat
al verloren
zij kwam zo plots
in mijn beeldentuin
van zoete kersen
een zachte stengel
met een vederen pluim
en groeide in mijn leven
bloeide haast ongeremd
tot kostbaar zielengoud
zwevend wilde ik
dit wonder beleven
haar begrijpen in
duizendvoud
ik blijf achter
in de schemering
mijn schepping ontbonden…
Ontbinden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 907 doen
Ik moest kiezen, ik heb gekozen
Geef me nog een laatste zoen
Ik moet nu verder, jij moet verder
Hier stopt de weg, eindigt ons pad
Nog wat tranen, nog wat strelen
Vandaag blijven de ogen nat
Hoe is het toch zover gekomen
Waarom altijd een eind
Wanneer is de twijfel ingeslopen
Wat heeft onze toekomstdroom verkleind
Opnieuw een relatie ontbonden…
Fluwelen nacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 48 zachte hand geschud
Hier schuilt Gabriel in Lucifer's schaduw
Wordt eerlijkheid geboden
In fluisterende schaamte
Met open handen, gesloten blik
Ontvangt publiekelijke liefde
Toeristen uit de dag, respectlozen
Vluchters in roes, tot
De dageraad verschijnt
Dan verbleken de kleuren, toont
Gastvrij het vermoeide gelaat
Wordt broederschap ontbonden…
naschok
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 beef
golf, huis
golf
schok
golf
schud, vloed
golf
als dode vissen op het water
dreven ze weg
huizen werden gronden
waar vroeger gezinnen onstonden
zijn nu voor eeuwig ontbonden
ruis.…
de tijd is menselijk
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 805 de grootste vijand
van de tijd is eeuwigheid
ze waait zichzelf wind
zij heeft de dag waarin
de nacht verdwijnt omdat
de zon daar altijd schijnt
tijd is menselijk
zij kijkt van uur tot uur
telt alle seconden
ze heeft het leven
lief omdat door dood
geboorte wordt ontbonden
ze vult heel je bestaan
drukt jouw stempels tussen
komen…
Altijd in gebed
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 225 Wij groeiden allen tezamen
met de sla peen en bloemen
gelijk op in alle seizoenen
onder onze glazen ramen
Wij heersers op eigen gronden
trokken 's zondags eendrachtig naar de kerk
waar we vroom baden voor vrucht naar werk
als groep werd het thuis ontbonden
Alle zeven uitgestreken smoel
kwamen op een rij bij school voorrijden
zodat ze…
Waarheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 436 De juiste waarheid heb ik gevonden,
ik laat haar nooit meer gaan
Een oud proces heb ik ontbonden,
hoe wezenlijk anders is nu mijn bestaan
Mijn hart klopt door, zoals altijd,
mijn adem beroert het leven
Ik voel me vrij, niets dat ik vermijd,
het voelt goed om mezelf te vergeven
Hoe kan dit verdriet toch zo bijzonder zijn,
soms maakt pijn…
Carpe diem
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.560 Toen klonk een stem: Ik zeide U, pluk de dag,
als gij dat deed, dan hebt gij niets verloren
van wat ontbonden werd door traan en lach.
Wees voor de nacht niet bang, die al omvangt
wat rees in ’t licht: der sterren helle koren
zingen U toe, die naar het Licht verlangt.…
Atlas
gedicht
2.0 met 8 stemmen 3.416 Wat is en schijnt laat zich pas gadeslaan
als chaos wordt ontbonden door vertalen.
Uit nevels breken zich begrippen baan.
Maar lichten doen, al naar ze feller stralen,
wat hen omringt verdichten. Wij verdwalen
dus toch; wat taal omhult doet hij de dampen aan.…
Dichterbij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 366 In witte kamers vond hij rust
en overdacht hij naakte zonden
voor het openstaande raam
waar hij de stille zee zag gaan
die als een spiegel van zijn ziel
waarmee hij nu eens was verbonden
hem vertelde van de tijding
die weldra hier zou ontstaan
Zijn tranen smaakten niet naar meer
sinds hij geloftes had ontbonden
en in koffers had verzonden…
Petje af
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 328 angst regeert
baarmoeders willen veroveren
niemand durft uit te spreken
al zijn de gedachten eender
misbruikte kinderen
een bruid van negen jaar
kerk en staat
wie veroordeelt nu wie
het geld regeert
Shell oppermachtig
wiens brood men eet
diens woord men spreekt
de fluister van de wind ageert
het venijn zit in de staart
opgestapt ontbonden…
De momenten van wanhoop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 400 de ziel zwerft verder, ontbonden en ontdaan van haar taak.
Als, dan, het Aardse innerlijke leven mooi is geweest;
het was al bij al een schone zaak.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 181 Liefste,
als je niet meer
van me wil houden
mijn vlees geen koorts
meer opwekt in je bloed
als je niet langer week wordt
van de wijze waarop ik
mijn handen vouwde
toen ik je talenten prees
strooi mijn as dan uit
op de plaatsen
waar we de duivels
in elkaar ontbonden
met lichamen vol
gretigheid
de natte banken in het park
de groezelige…
Landelijke liefde III
poëzie
3.0 met 4 stemmen 468 Nu is het te laat, waarom toen niet door
Onverhoeds aanrakende monden
En armen om bevende schouders gewonden
't Geluk ontbonden, nu voorgoed teloor?…
Kerstmis 2021 in Lockdown
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 156 gemoed
Het addernest uitgeworpen dat op eieren broedt
Tussen hersencellen gelegd in ‘t verzwaard gemoed
Klinkt Uw stem in de stilte van de donkere nacht
Dat de Heiland is geboren uit Davids nageslacht verkoren
Geef dat wij horen het engelenlied zonder praal of pracht
Waarvoor de dwaling van de redeloosheid vliedt
Verstrooid gevonden en ontbonden…
ARM HUISGEZIN
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.309 --------------------------------------------------
onttodderd - ontbonden
kaafgat - het bovenste van de kave = schouw, haard…
DUO'S
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.378 moeder natuur versus siliconenborsten, echte tanden contra kunstgebit
zo verhoudt zich goed tot kwaad, als kapot tot ongeschonden
en kennen we niet het stel van verloren en weer teruggevonden
vergelijkbaar met uit de pas en in het gelid
armoede en ontbering, omkering van rijkdom en bezit
de plaag van trouwjurk en jacquêt, en even later echt ontbonden…
Nachtelijk gevoel
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 377 Zachtjes glijdt het voort,
trekt sporen in de vochtige grond
Tekenen gebonden aan de tands des tijds
klaar voor ontbondenheid in vergetenheid de volgende ochtend
Vogels zingen stilte in alle pracht
Bomen buigen gracieus hun hoofd,
terwijl de nacht lofliederen schrijft
Het water lispelt met jaloezie
De wind speelt een zachte symfonie
de…
Ikke
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 848 Mijn buurvrouw is pas gevonden
liggend op de koude grond,
haar lichaam al totaal ontbonden
een kennis die haar zo vond.
Weken had ze daar gelegen,
niemand die er wat van wist,
vast een hartinfarct gekregen
we hadden haar nog niet gemist.…