Alle inzendingen over ontoereikend

Kleinerend handeltje mensonwaardig onrein en typerend Sterkste pijnstillers wel hart en ziel zo ontoereikend. Er sterker uitkomend.…

Kleinerend handeltje mensonwaardig onrein en typerend Sterkste pijnstillers wel hart en ziel zo ontoereikend. Er sterker uitkomend.…

Geloof is ontoereikend. Wilskracht schiet tekort, waar hormonen regeren. Het celibaat is een gevangenis. Priesters zijn gedetineerden. Allen werden gevangen door Pausen, die zelf onbevlekt gevangen leefden, na hun ontvangenis in Rome. Paus Franciscus, bevrijd uw dienaren!…

De ontoereikendheid van de ervaring! Of woorden van die strekking. Het nut schiet er bij in, maar we leven.…

In godsnaam waarom hebben we geen betere hersens gekregen…

Maar je bent al te buitennissig lief en groot en onbereikbaar Dus alles wat ik zeg zal ontoereikend zijn. Ik ben voor jou verjaagd uit de hof van elke taal en heb geen woorden meer.…

een zucht vol met tederheid Vlammend hart zo teer en puur Zuiver als een kabbelende beek Met druppeltjes zo helder en fijn Deinend op golfjes van verlangen Stroomt liefde oprecht en rein Geluksgevoel gekleurd in rozen Met een zweem van heerlijkheid Benevelt alles van mooie dromen In een regenboog van pastelkrijt Mijn zinnen steels ontoereikend…

Sorry, allerliefste, ik ben ontoereikend, maar ondanks dat heb ik je meer lief dan God! Je hebt me niet alleen geschapen, maar ook intens liefgehad!…

de vraag of ik genoeg van mijn vader hield om hem voorgoed te vergeven het liefst vergeten kan ik niet ontkennend antwoorden hij timmerde zijn hart uit de ingewanden van de dood liep langs onbewogen kusten bouwde vogelpaleizen voor uitgestorven mussen was nooit ergens anders te bekennen dan onder moeders wil die grenzeloos en ontoereikend…

Ontoereikende gedachten konden dit geweld niet verzachten, alleen maar verder verkrachten. Een kronkelende tranenlach sijpelt door in een vernietigende genadeslag. Een harde wereld is het gevolg.…

wij de herinneringen, zo is de barre tocht, rechter – linker hand ineengeslagen onbeholpen religie uitgevoerd, waarin menig dagboek is verbrand, verhoedt de werkelijkheid in verhalen rond te treuren om te vaak herhaald te worden, vervreemding van hun oorsprong, als ik dat schrijf wordt dat meestal zeuren en tracht mij te troosten met ontoereikend…

wij de herinneringen, zo is de barre tocht, rechter – linker hand ineengeslagen, onbeholpen religie uitgevoerd, waarin menig dagboek is verbrand, verhoedt de werkelijkheid in verhalen rond te treuren om te vaak herhaald te worden, vervreemding van hun oorsprong, als ik dat schrijf wordt dat meestal zeuren en tracht mij te troosten met ontoereikend…

Soms steel ik een indringende glimlach en steel jij de mijne, we dromen van heftige erotiek, maar de realiteit kwijlt van zelfbedrog en ontoereikendheid. 's Nachts slenter ik langs je huurkamer, kijk of er nog licht brandt, zo ja, dan zie ik beelden van boven de 18 jaar.…

Mijn woorden ontoereikend, Mijn verstand te nietig. Enkel de spiegeling die onthult. Er is: geen weg, geen pad, enkel een spoor. In de bodem van mijn bestaan, ben Jij de grond die mij draagt. Aan het zicht onttrokken, door de opwaartse blik. Groen als gras ben ik. Zo aan het begin van het begin.…

Niet dat de arm van de man ontoereikend zou zijn in de kou, maar zie: wie wil dansen, doet dat niet op molières. Het sneeuwt in Rusland van negentienhonderdentoen: zwaanziek slingert zich eentje een zwanennek om de hals. De lenige stola wil meer. ‘Goed, ga je gang en bedek mij.’…

strooikwistig met gekregen rot wrijft er gebenedijd haar code in. en gras sterft af. en foptonen benadrukken het gammele van de mensdijken. en hollands plat de ramen neigen openlijk naar hun kader. en geen lust wekt het besef van de algehele ontoereikendheid.…

Ik snap dat heus wel, witte fret, sprookjesprinses zonder sprookje, arm ding, want mijn taal is zoals altijd ontoereikend en digitale troost is verdomde frustrerend. Ik weet wel hoe de eenzaamheid jou verstikt en hoe de vers gekochte bloemen in jouw huis direct ineen zakken.…

van mijn vader hield om hem voorgoed te vergeven het liefst vergeten kan ik niet ontkennend antwoorden hij timmerde zijn hart uit de ingewanden van een boot liep langs de oevers van een onbewogen kust bouwde vogelpaleizen langs de zijkant van het huis was nooit ergens anders te bekennen dan onder mijn moeders wil die grenzeloos en ontoereikend…

Als dichter en amateur-sjamaan was ik ontoereikend.…

naar rattegif, verdronken in een dode poel als een omgekeerde tor spartelend met zijn pootjes in een putemmer vol met bloed van Christus, Boeddha, Allah, noem maar op ik zal je opzuigen als brandend gras, de hitte van zand, een stervende oase, humor en impotente gekte, want de wal is verder dan ik dacht, het is een verzameling vol ontoereikende…

Verworden tot blind instrument staan van wrijving ruwe palmen droog menend dat ze ontoereikend zijn; de olie meegenomen naar omhoog. Tot ze hem in haar capsule vangt waar hij haar niet ontgaat niet meer ontkomen wil en kan en zich gewillig wegen laat.…

Ik las nog wat gedichten van jou in De Gids, maar God Herman, wat zijn woorden leeg en droevig en ontoereikend.…

ik was een jaar of tien zat vaak achter de flat te vissen hoorde de buren weleens kissebissen door hun openstaande balkondeuren kon ik ze soms ook zien weer strak naar mijn dobbertje kijkend kon ik ieder woord letterlijk opvangen ik was nog jong en onbevangen vaak was het ruzie om niets en ontoereikend tot ik hoorde van the boxer…