561 resultaten.
Over zee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.083 Een lichte bries
vervoert een speelse
oranje gloed
over een onstuimige zee
Schelpen rinkelen
bij windgetij
over het strand
met de golven mee
Een zwoele zomernacht
drijft op de klanken
der schone avondlucht
Terwijl een schaduw
snel verdwijnt
en in de schemer vlucht…
In de trein naar Zutphen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 461 Het groeit
en bloeit
en bemoeit
zich niet met geld
het schijnt
en verdwijnt
het belijnt
mijn gevoel
Onstuimig als
een eerste liefde
stroomt het voorjaar
over de aarde
streelt de bomen in knop
zo lieflijk dat ze open moeten
zonder enig verweer
tegen deze stralende kracht
het streelt mijn hart
onroert en omhult mij
zo zacht…
Voor Adriaan
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 2.494 We hadden lol en ontroering
om de woorden.
Niets wist ik
van ziekte of jouw naderende dood.
Mijn hoofd wil het niet geloven.
Ik sluit mijn ogen en mijn handen
hou ik voor mijn oren.
Het is helemaal niet waar en
ik wil er niets van horen.…
aanhef
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 de overgang naar strand bestijgend
treft mij daar het streepje zee
de kop opstekend boven zand
deze aanhef tot een wijds gebeuren
dat mij steeds weer overmant…
Podium voor de wereld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 waren er allemaal
Ze wisten dat het grote donker hen morgen zou opslokken
Zomaar
Zonder reden
Met net zo weinig reden als de mensheid ooit was geboren
De violist begon te spelen
Alsof zijn leven ervan afhing
Ook al was dat niet zo
De blauwe aarde verdween snel en volledig
De oneindigheid had meer moeite met het laten verdwijnen
Van de ontroering…
Dans
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 206 En wat heb ik nodig
als kijker,
tranen in mijn ogen
door de ontroering
van een twee-eenheid,
gepassioneerd bewegend
in alle toonaarden
van de compositie!…
Met droge ogen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 613 Mijn verzen kan
Ik met droge ogen
Voordragen, zo mooi
Als het publiek het
Maar wil, ik doe
Heus mijn best ze
Zo mooi te lezen
Dat de woorden van
Mijn gedicht als
Sieraden achterblijven
Bij de mens die luistert -
Een uitzondering ken ik
Slechts - die ene regel
Die mijn vader en mijn
Moeder raakt brengt mij
In mijn weemoed…
Zoekend
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 776 Ontroering komt wroeten
herinnering herkenning misschien
de tweede ring om eenzelfde vinger
maar
ook een stom reclame spotje
een geur of prachtgedicht
de eerste dwarrelende vlok
en
je hond even te lief
jouw gezicht likt
ontroering lijkt te voelen
zo`n plotseling ongevraagd kwetsbaar
huilerig knijpend.…
Oranjebruin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 91 De letters van De Blokker
ontroeren altijd weer.
Vooral 's nachts als niemand
ze ziet en ze toch zo hun best doen.…
schemering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 499 grauwe avondlucht
zwanger van regen
donkere dennen
kraaien krassen
de dag nog tot weemoed
vlokken roet
die de grijze avond
proberen te rekken
met hun ontheemd geroep
enkele vinden een plek
de rest zal wel
blijven vliegen
in de zwarte nacht…
Nieuws
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 428 De eerste sneeuwvlok
Valt op het asfalt
Van de straat
Terwijl de kerkklok
Slaat, kleurt
De wereld wit
Een kievit hipt
En een vlucht
Ganzen vliegt
Over het kale
Akkerland
In de koude
Avondlucht
Richt de maan
Zich op
De arrestant
Het stond
In de ochtendkrant
Naast
Het weerbericht…
Aan de andere kant...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 367 nog eenmaal buigen
in de beklijvende avondlucht
de wind verspreid haar kille gedachten
achtergelaten langs de vloedlijn
komt het verlangen in golven
slaat eenzaamheid harder dan de angst
het verleden wringt zich in bochten
haar gezicht in een doodlopende straat
en niemand die zit te wachten……
Mijn lente
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 207 De lente is in mijn
tuin losgebarsten
Tegen de avondlucht
luisteren vanaf vandaag
de merel de lijster en wie
al die andere gevederde vrienden
ook maar mogen wezen
dit wonderbaarlijk mooie feest
op met hun onovertroffen klanken
hun met avances doordrenkt geluid
Mijn boek blijft ongelezen
Als een nachtkaars
luister ik al die uitgevoerde…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Huilden ontroering
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 113 bladmuziek
vaak hebben wij
van haar weergaloos
subtiele touche genoten
maar nu was er geen
moment suprême
in droevige dissonant
geen plezier
een symfonie van
verfrommeld papier
zij heeft zich
hernomen in een
gepassioneerde prelude
waar ziel en
zaligheid zich in gave
klanken manifesteerden
wij applaudisseerden
huilden ontroering…
Van beroering en ontroering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Wit
sneeuwwit wit van ei
witlof netjes in een rei
bloemkool wit van het oog
meringue sneeuwklokje
madeliefjes in de wei
wit hemd wit kleed
wit van de pijn
trouwen in het wit
zwart
kool raaf braambessen
kraaien zwarte das
zwarte auto bv passat
ebbenhout zwarte beer
zwart pak
zwart van verdriet
trouwen in het zwart
zwart-wit
schaakbord…
Tintelende ontroering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 753 Tintelende ontroering
zich zelf genoeg,
en met de volontloken wangen
en met de forse wrong der haren
met het hoofd aangeleund
stond zij zwaar, zwart;
rijke rozenbottels
oranje en rood,
schat bij schat,
o de (weet je nog) barstten,
bloemenknoppen des harten,
het ongekreukte bloemenblad
lag in onze hand…
Nieuws
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.109 De eerste sneeuwvlok
Valt op straat
Terwijl de kerkklok
Slaat
Kleurt de wereld wit
Voortaan
Zit de oude man
Niet langer voor het vensterraam
En een vlucht
Ganzen vliegt
Over het kale akkerland
In de koude avondlucht
Richt het maanlicht
Zich op de arrestant
Het stond in de ochtendkrant
Naast het weerbericht…
Zielsbelofte
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 907 eindelijk mijn eigen weg te gaan
vlieg door de mooiste avondluchten, 't is niet te laat,
een belofte tegemoet
ik mag mezelf zijn…
fluweel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 612 dezelfde zachte zee
azuur en zilvergroen
waar zonlicht
deinend meebeweegt
mijn oog zich
in ontroering leegt
herinnert mij aan toen…
De geschiedenis van de liefde
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 Als de liefde
geschiedenis
geworden is
baant een manuscript
zich een weg
naar een ontroerende
liefdesgeschiedenis.
gedicht bij het gelijknamige boek van Nicole Krauss.…
Dat wat blijft...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 444 Stille avondlucht, lege woorden
Het leven heeft zo zijn eigen
Ritme met vaak valse akkoorden...
Men breekt de stilte door wat vertier.
Een kilte, een leemte omrand soms
Door champagne en veel bier.
Drank vloeit rijkelijk tussen zinnen
Die ongezegd zijn gebleven en een
Hunkering, een diep verlangen blijft
In het leven.…
ochtend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 600 ontroering druppelt
uit haar met dauw
bedekte ogen
over het gulle schoon
van een nieuwe dag.…
Artistieke streken
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 307 Ontroering brengt meer stilte
dan zwijgen kan vertalen
lichaamstaal blijft onveranderlijk
in intieme artistieke streken
eenzaam in liefdesverdriet
gestreeld.…
Rijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 275 Ik laat je gaan
Kan niet zegt mijn hart
Jij doet je ding
Kom hier wil mijn wil
Zo zacht zo levend lief
Mij rest ontroering rijk…
zomer avond
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 343 De zon zakt langzaam in een gouden vlucht
weg achter gindse bomen;
reeds heeft de koelte van de avondlucht
haar rechten hernomen.
De laatste stralen op het veld
trachten te ontkomen,
zij worden echter uitgeteld
en hun krachten hun ontnomen.
Aan de einder wordt het laatste vuur
gedoofd door de avondkilte.…
4#4
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 124 Oktober
De avondlucht zuigt
een vogel verlaat zijn nest
om thuis te komen.
Blues
Als geluk pijn doet
en hoop hangt uit het lood
dan huilt mijn gitaar.
Haiku
Vijf lettergrepen
gevolgd door zeven en vijf
dat is een haiku.…
Adembenemend
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 768 Je ruikt de frisse avondlucht
als ware het een parfum
van de fijnste klasse.
De nacht valt
over de aarde
in schemerachtige
geheimzinnigheid.
Ik hoor de stilte
en denk;
Er valt niets
te zeggen.
Maar schrijven
doe ik wel.…
Late krekel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 808 De klamme avondlucht die zijn boodschap draagt.
Het behoeft geen geoefende oren.
Want eenieder die wil, die kan het horen:
“Staak ik straks mijn lied,
dan is het eigenlijk al geschied!”
Een tijd van komen, een tijd van gaan.
De zomer is weggegleden, en de herfst komt er aan.…