72 resultaten.
Over onvolkomenheid.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 116 Het was weer een feit
Van onvolkomenheid.
Je kunt enkel dromen
Dat het jou niet zal overkomen
Wil ik even kwijt.
Als het je stoort
Doe dan of je het niet hoort.…
Onvolkomenheid?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 40 laatste
hoofdstuk en dunt mijn eigen
taal langzaam uit om steeds
in vol ornaat weer op te staan
ik werd herhaald verleid door
haar verpletterende schoonheid,
getatoeëerd geluk op de huid
van het oudste perkament, die
schrift blijft aanwezig maar blijkt
cursief gespiegeld in het thema
van de dag en uit de evolutie en
emissie van onvolkomenheid…
onvolkomen liefde
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.182 Zijn het illusies
die me drijven,
of is het steeds liefde
die van binnen naar buiten straalt,
hoe onvolkomen de gave,
hoe onvolkomen de ontvangst, ook?…
Teruggeroepen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Waar multinationals
Goede sier maken
Met het terugroepen
Van hun personenwagens
Die weliswaar van
Topkwaliteit zijn
Maar desalniettemin
Onvolkomenheden vertonen,
En deze actie dankbaar
Gebruiken als gratis
Publiciteit - daar werd
Ik, belast door vele
Onvolkomenheden in mijn leven,
Door de Hoogste van het
Heelal teruggeroepen…
Liefde is:
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.609 Als liefde niet in staat is
onvolkomenheden uit te wissen,
rest alleen 't nemen van
compromissen om hindernissen
uit de weg te ruimen.…
LAUDEN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Een nieuwe dag daagt
uit de schoot van stilte
vieren
we licht
nu nog
onvolkomen
maar
als een
geschenk
overkomt
schoonheid
ons…
Geur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 111 Aan mijn oude fiets
hangt de geur van vrijheid
eigenlijk is het niets
of het moet die roestige ketting zijn
vrijheid openbaart zich
in grootse onvolkomenheden.…
idefix
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 720 ik weet nog dat we ooit
kauwgom
en andere niet fysieke dingen deelden
als ziektes
de kleur in je haar
de vlekken om mijn mond
na een bord spaghetti
de vlekjes op je zonnemelk witte huid
details
die een schilder niet bedenken kan
tenzij de onze
die ons schildert met mijn hand
die het blikje cola iets te schuin houd
je blik in mijn ogen…
Onvolkomen bestaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 146 Heel zijn leven
In één plastic tas
’s Ochtends niet weten
Waar ’s avonds te zijn
Muts
Diep over hoofd getrokken
Verhoeden oog en contact
Bang
Voor genadeloze woorden
En onaangedane blik
Nu door kou verdreven
Dwalend en dolend
Doelloos en uitzichtsloos
Door deze hopeloze stad
Helaas
Te laat voor bed en dak
Liggend op een bank…
onvolkomen weerwerk
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 288 hoe kan ik heel zijn
wanneer een helft
zich niet vertonen mag
als licht moet zijn
dat immer danst
luider dan het ruisen van regen
of ingelijste sneeuwval
hoe kan ik mezelf vervolgen
wanneer ik de waarheid niet versta
en me aan mezelf en aan jou
moet voorstellen
als een glimlachende zekerheid
in een metaforisch hemelbed…
Gespiegeld ?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 Waarin ik werd verleid
door de geletterde schoonheid,
vergeten geluk op de huid
van een versleten perkament,
altijd aanwezig maar blijft het
cursief, gespiegeld in het thema
van mijn onvolkomenheid.…
Breken (3)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 40 taalscherven raken
soms aan schoonheid
te eigenzinnig voor een
aan elkaar gelijmd bestaan
schitteren ze in
onvolkomenheid om
rafelig en aangedaan
op te lichten in de stroming
van sprekende taal…
Middernacht
netgedicht
3.0 met 86 stemmen 19.026 Beschermende duisterheid
verhult elke onvolkomenheid.
Verwelkom iedere nacht met
al mijn toverkracht, en heb
alles, iedereen in mijn macht.
Dan na talloze mooie dromen
laat ik de zon weer opkomen.…
DUIZENDSCHONEN
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 894 Duizendschonen prijken
duizendschonen lijken
tot wij kijken
onvolkomenheden, die
tevoorschijn komen
en voorbijgaan
aan kleurverschillen,
die vechten om
de boventoon,
waarin gelaten
de vorm onbekend
gebleven is…
Diagnose
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 Uitmuntende conditie niet te dik
Fris en fruitig, fit van lijf en leden
Zelfs niet de kleinste onvolkomenheden
Ook nooit een blaffend hoestje of de hik
Als dokter zeg ik zonder overdrijven
Patient kan nog wel járen door met schrijven.…
Plons!
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 346 Toch bleek al gauw het leven onvolkomen,
Want ook de beurs heeft weer een duik genomen.…
Wie ben ik geworden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 153 Wie ben ik geworden
nu de nacht over de stad valt
de maan zachtjes huilt
jij met een lach een ander kust
dezelfde liefde ooit voor mij
is voorbij gegaan in duister
onvolkomenheden
ze blijven bij me
zoals de nacht
hoort bij de dag
zal ik aan je denken
met of zonder lach.…
De andere wereld
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 482 En al zijn onvolkomenheid
Verglijdt in licht van eeuwigheid
Naar onbekende oorden.
Een wereld zonder woorden.…
mijn onvolkomen lijf
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 783 voor jouw verlegenheid
zou ik mij liever niet
willen excuseren
want je kijkt weg
en vraagt je ondertussen af
of ik jouw strijd zal delen
had jij mijn lijf nog gaaf gekend
dan had ik trots
met jou de foto's teruggehaald
en samen zouden we
op oude beelden
de liefde laten spelen
elkaar vertellen
van een gaaf bestaan…
het onvolkomen leven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 516 wat rest er nog
van het streven
zowel verwachting
als de droom
blijkt zoveel groter
dan het leven
dat we straks wellicht
met spijt zullen erkennen
dat we tóch meer
hadden moeten geven…
Onvolkomen innerlijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Levendig is de nacht
vol met dansende sterren
waarin de maan zich bloot geeft
een aureool haar omringt
Hun hemellichamen verlichten
de weg die ik ben ingeslagen
maar buiten dool ik rond
als een blinde zonder zicht
Waarheen voert het pad mij
dat ik nu bewandel?
In vertrouwen wil ik zijn
doch de leegte brengt geen antwoorden
Hoop…
Innerlijke strijd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 635 Raadsels in mijn hoofd
Mijn ziel in pijn
Verlangende naar verandering
Vechten voor mijn innerste
Zo onvolkomen gebleken
Vragende ogen die mijn twijfel zien
Mijn hulpgeroep verhoord
Maar genegeerd door mijn innerste
Mij voortstuwend in mijn zoektocht
Eigenwaarde verdronk in die poel
Gecreëerd door mijzelf
Kon ik die poel maar droogleggen…
het vervagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 zoals in schemerduister
van de valavond
alles zal vervagen
zo zal het gaan
met ons geheugen
met uren van vervlogen tijd
groeit taal tot onvolkomenheid
verliezen woorden kleur en klank
gaan zinnen telkens vaker mank
zal kracht van taal en tijd
verloren gaan in eeuwigheid…
Imperfect
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 248 Wanneer dr ergens iets klem zit,
blijft hangen of zich groter
strompelt, naar een knellende
onvolkomenheid
Geef dan geen centimeter toe,
maar vecht meedogenloos,
want wilskracht bergt
hoop en vrijheid.…
Spirituele stilte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 ik heb de bloemen
van de geest zien bloeien
in een buitenaards boeket
diepe schoonheid
lichtte op en gaf rede
aan een andere werkelijkheid
spirituele stilte
droeg woorden die
nog nooit gesproken waren
maar raakten
aan de fijnste snaren
van het menselijk hart
nooit meer alleen in het
eeuwig verbonden zijn zonder
de pijn van onvolkomenheid…
Onder moeders rok
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 451 ik ben een beeldhouwer
maak armpjes voor een kind
geef het tevens beentjes
en een mondje voor de pret
volmaakt hoeft het niet te zijn
want mijn mond staat niet recht
spreekt onvolkomen woorden
en kwijlt als een dronken gek
ze lachen de mannen en vrouwen
die gluren door de winkelruit
want ja ik ben anders dan hun kroost
dat zich verschuilt…
Losse schroeven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 142 De dagen van mijn
Leven gevuld met
Bouwen, constructief
Bezig zijn, kloven
Te overbruggen
Van menselijke
Onvolkomenheid
Probeer er voor
Te zorgen dat alle
Delen vast in elkaar
Zullen steken -
Maar kom er langs
Wegen van sneuheid
En somberte op uit
Dat ik in mijn
Leven vooral
Losse schroeven
Heb gekocht,
Waar de vaste…
Puur naturel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 het lijkt op
onvolkomenheid
een speling der natuur
jij bent niet gelijk
aan tal van anderen
uit deze tijd
springt eruit
in onderscheiden lijk
jij iedereen te mijden
maar het is geen
arrogantie die jij toont
je bent jezelf gewoon
puur naturel deelt schepping
weer een stukje paradijs
jouw uniek zijn is de prijs…
Kwetsbaar
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 59 nog altijd
stuiteren emoties
in een hart dat
op hol slaat onder
jouw warme blik
jij raakt waar
ik het meest
kwetsbaar ben
wat onvolgroeid niet
helemaal volwassen
jouw ogen zien
kijken door de
onvolkomenheden heen
jouw blik schenkt mij
de laatste spurt misschien
nooit ben ik
volmaakt geweest
maar onder jouw
handen voelt het…
schaamte (3)
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 254 de landman trekt zijn sporen
trouw aan 't wisselend seizoen
standvastig ploegt hij voort
wie zal hem storen
zo toegewijd ook
is een moeder met haar kind
trouw aan haar taak
voelt zij de liefde stromen
wat til ik nog aan schaamte
over een miniem gemis
er is geen schuld
aan onvolkomenheden
de schaamte over menselijk tekort
gaat dieper…